Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 25 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Arkadia Wyraz - Wieczorek

Sędziowie: SO Tomasz Tatarczyk

SR (del.) Anna Hajda (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2014 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy

z wniosku W. N. i J. N.

z udziałem (...) Spółce Akcyjnej

w T.

o zezwolenie na złożenie do depozytu sądowego

na skutek apelacji uczestnika postępowania

od postanowienia Sądu Rejonowego w Zabrzu

z dnia 16 września 2013 r., sygn. akt I Ns 592/13

postanawia:

oddalić apelację.

SSR (del.) Anna Hajda SSO Arkadia Wyraz – Wieczorek SSO Tomasz Tatarczyk

UZASADNIENIE

Wnioskodawcy W. N. i J. N. prowadzący Kancelarię (...) w formie spółki cywilnej z siedzibą w Z. wnieśli o zezwolenie na złożenie do depozytu sądowego przedmiotów wskazanych w punkcie pierwszym sentencji zaskarżonego postanowienia.

W uzasadnieniu wniosku wskazano, iż strony łączyły umowy o świadczenie usług doradztwa prawnego i windykacji należności. W wyniku czynności związanych z realizacją łączących strony umów wnioskodawcy znaleźli się w posiadaniu 33 teczek dokumentów stanowiących wewnętrzne akta spraw sądowych, w których stroną była uczestniczka.

W dniu 11 grudnia 2012 roku (...) Spółka akcyjna w T. działając poprzez Prezesa Zarządu złożyła oświadczenie o rozwiązaniu ze skutkiem natychmiastowym łączących strony umów.

Wnioskodawcy pismem z dnia 20 grudnia 2012 roku oraz z dnia 03 stycznia 2013 roku wezwali uczestniczkę do odbioru przedmiotowej dokumentacji. Wezwania te pozostały jednak bez reakcji uczestniczki postępowania. Zachowanie osób reprezentujących (...) Spółkę akcyjną w T. dają podstawy do twierdzenia, że wierzyciel bez uzasadnionych powodów uchyla się od przyjęcia zaoferowanego świadczenia. Wobec tego wnioskodawcy wystąpili o udzielenie zezwolenia na złożenie posiadanych przedmiotów do depozytu tutejszego Sądu.

Postanowieniem z dnia 16 września 2013 roku Sąd Rejonowy w Zabrzu zezwolił wnioskodawcom na złożenie do depozytu sądowego Sądu Rejonowego w Zabrzu dokumentacji objętej wnioskiem oraz ustalił, że wnioskodawcy i uczestniczka postępowania ponoszą koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.

Podstawą tej treści rozstrzygnięcia było ustalenie, że uczestniczka postępowania – (...) Spółka akcyjna z siedzibą w T. dopuściła się zwłoki w odbiorze dokumentacji, w której posiadaniu są wnioskodawcy.

W świetle okoliczności przytoczonych we wniosku, a to w szczególności umów łączących strony, oświadczenia uczestniczki (...) Spółki akcyjnej o wypowiedzeniu umów, a także pism kierowanych do uczestniczki postępowania wzywających do odbioru wskazanych przedmiotów, żądanie wnioskodawców uznać należy za prawnie uzasadnione, wobec czego należało orzec jak w sentencji orzeczenia na podstawie powołanych przepisów. O kosztach postępowania orzeczono stosownie do treści art. 520 kpc.

Z wyżej wskazanym orzeczeniem nie zgodziła się uczestniczka postępowania wywodząc apelację i zaskarżając postanowienie w całości. Skarżąca zarzuciła : - niewłaściwość Sądu; - naruszenie art. 692 kpc poprzez przyjęcie do rozpoznania sprawy nie należącej do właściwości Sądu w Zabrzu; - naruszenie art. 454 kpc poprzez uznanie, że miejscem spełnienia świadczenia udzielania pomocy prawnej w niniejszej sprawie była siedziba wnioskodawcy; - naruszenie art. 233 kpc poprzez uznanie kserokopii jako dowodu w sprawie, czym Sąd I instancji dał wyraz rozważeniu materiału w sposób nie wszechstronny; - naruszenie art. 245 kpc poprzez uznanie kserokopii jako dowodu w sprawie; - naruszenie art. 6 ust 3 ustawy o radcach prawnych poprzez uznanie, że wspólnik spółki cywilnej, nawet jeśli z zawodu jest radca prawnym w procesie występujący jako strona może samodzielnie poświadczać dokumenty za zgodność z oryginałem; - naruszenie art. 129 § 2 kpc poprzez uznanie za poświadczone za zgodność z oryginałem kserokopie poświadczone przez wspólnika spółki wnioskodawcy a nie pełnomocnika ustanowionego w sprawie.

W oparciu o tak sformułowane zarzuty apelująca domagała się zmiany zaskarżonego postanowienia i oddalenia wniosku w całości oraz zasądzenia na swoja rzecz od wnioskodawcy kosztów postępowania za obie instancje, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Ewentualnie uczestniczka postępowania wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów procesu.

W odpowiedzi na apelację wnioskodawcy domagali się jej oddalenia, wskazują na trafność zaskarżonego orzeczenia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja uczestniczki postępowania nie mogła odnieść zamierzonego skutku, a to wobec trafności zaskarżonego orzeczenia.

Art. 692 kpc określa właściwość Sądu w sprawach o złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego. Z kolei zgodnie z art. 17 kpc sądem właściwym rzeczowo do rozpatrywania spraw depozytowych w pierwszej instancji jest co do zasady sąd rejonowy. W pisemnych motywach zaskarżonego orzeczenia Sąd Rejonowy dokonał analizy okoliczności sprawy, zmierzając do ustalenia Sądu właściwego do rozpoznania wniosku. Rozważania Sądu Rejonowego dokonane na etapie rozpoznawania wniosku nie mogą budzić wątpliwości co do ich trafności i Sąd Okręgowy przyjmuje je za swoje. Niezależnie od powyższej konstatacji stwierdzić należy, że nawet w sytuacji rozpoznania sprawy przez sąd właściwy do jej rozpoznania rzeczowo, a niewłaściwy miejscowo, brak podstaw do ingerencji w treść zaskarżonego orzeczenia. Okoliczność taka pozostaje bez wpływu na prawidłowość rozstrzygnięcia i nie może prowadzić do jego zmiany czy uchylenia.

Także zarzuty sprowadzające się do naruszenia przez Sąd I instancji przepisów dotyczących postępowania dowodowego nie mogą odnieść skutku. Zdaje się umykać skarżącej, że stosownie do regulacji art. 693 ¹ kpc w postępowaniu o złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego sąd nie bada prawdziwości twierdzeń zawartych we wniosku, ograniczając się do oceny, czy według przytoczonych okoliczności złożenie do depozytu jest prawnie uzasadnione. Nie posiada więc Sąd uprawnienia do badania, czy złożenie do depozytu jest rzeczywiście uzasadnione pod względem materialnoprawnym i nie może rozstrzygać żadnych sporów w tym przedmiocie. Wobec faktu, iż twierdzenia wnioskodawcy były dostatecznie konkretne i jednoznaczne, słusznie przyjął Sąd Rejonowy, że wniosek zasługuje na uwzględnienie. Na marginesie wskazać należy, że w apelacji uczestniczka postępowania, poza złożonymi zarzutami o charakterze formalnym, nie przedstawiła stanowiska uzasadniającego przyjęcie tezy o niezasadności wniosku w niniejszej sprawie.

Reasumując powyższe, apelacja jako bezzasadna podlegała oddaleniu, stosownie do treści art. 385 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc.

SSR(del.) Anna Hajda SSO Arkadia Wyraz – Wieczorek SSO Tomasz Tatarczyk