Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 725/18 - wyrok Sąd Okręgowy w Gliwicach z 2019-05-29

Sygn. akt:I C 725/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 maja 2019 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Wojciech Hajduk

Protokolant:

starszy sekretarz sądowy Agnieszka Zych

po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2019 roku w Gliwicach

sprawy z powództwa Skarbu Państwa - Prokuratury Okręgowej w G.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda Skarbu Państwa Prokuratury Okręgowej wG. kwotę 30.880,00 (trzydzieści tysięcy osiemset osiemdziesiąt ) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie:

a.  od kwoty 30.000 (trzydzieści tysięcy) złotych od dnia 1 lutego 2017 roku,

b.  od kwoty 880,00 (osiemset osiemdziesiąt) złotych od dnia 24 czerwca 2017 roku,

2.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

3.  znosi koszty zastępstwa procesowego pomiędzy stronami,

4.  nakazuje pobranie od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w Gliwicach kwotę 1544,00 (tysiąc pięćset czterdzieści cztery) złote tytułem części nieuiszczonych kosztów sądowych.

SSO Wojciech Hajduk

I C 725/18 Uzasadnienie

Powódka Skarb Państwa – Prokuratura Okręgowa w G. wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 191.160,00 złotych z następującymi odsetkami:

-od kwoty 129 280 zł za okres od dnia 1.02.2017r.,

-od kwoty 45 120 zł za okres od dnia 17.03.2017r.,

-od kwoty 15 880 zł za okres od dnia 4.04.2017r.,

-od kwoty 880 zł za okres od dnia 24.06.2017r.

Nadto wniosła o zasądzenie kosztów procesu.

Na uzasadnienie wskazała, że w dniu 16 czerwca 2016 roku zawarła z pozwanym umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych telefonii stacjonarnej. Pozwany jako wyspecjalizowany dostawca tego rodzaju usług zobowiązał się do niezawodnego świadczenia usług telefonii stacjonarnej we wszystkich jednostkach organizacyjnych powódki, wyspecyfikowanych w załączniku nr 5 do umowy nr (...)- PO G., w tym do niezwłocznego i niezawodnego rozpoczęcia i kontynuowania świadczenia usług oraz usuwania wszelkich awarii, usterek, przerw lub zakłóceń w świadczeniu usług, mając przy tym na uwadze ważny interes powódki, ze względu na jej statutowe zadania w zakresie ochrony porządku publicznego i ścigania przestępstw. Pozwany w umowie zagwarantował usunięcia awarii w terminie do 5 godzin, licząc od momentu zgłoszenia, pod rygorem zapłaty kary umownej – na wypadek opóźnienia w spełnieniu tego świadczenia umownego – zapisanej w § 9 ust. 2 umowy nr (...)- PO G. z dnia 16.06.2016 r. W § 6 ust. 3 umowy uzgodniono, że zgłaszanie awarii, usterek, przerw lub zakłóceń w świadczeniu usług będzie dokonywane na adres poczty elektronicznej pozwanej lub telefonicznie.

W dniu 21.09.2016 r. o godz. 10.27 powódka zgłosiła, zgodnie z postanowieniami umowy, awarię polegającą na braku łączności w zakresie 2 numerów stacjonarnych (...) oraz (...) . Pozwany przyjął zgłoszenie reklamacyjne nadając mu numer zgłoszenia serwisowego ( (...)) (...), o czym powiadomił powódkę pocztą elektroniczną w dniu 21.09.2016r. Awaria nie została usunięta zakreślonym w umowie czasie (tj. w ciągu 5 godzin od zgłoszenia). W dniu 26.09.2016r., za pośrednictwem poczty elektronicznej, ponaglono pozwanego informując o braku przywrócenia łączności w zakresie ww. numerów stacjonarnych. Kolejne ponaglenia miały miejsce w dniach 26.09. 2016 r. o godz. 14.31; 27.09. 2016 r. o godz. 13.13; 30.09. 2016 r. o godz. 11.51; dniu 6.10. 2016 r. o godz. 14.52. Żadne z nich nie przyniosło zamierzonego skutku. W dniu 11.10.2016 r. o godz. 10.03 pozwany przekazał informację, z której wynikało, że opóźnienie w usuwaniu awarii spowodowane zostało z winy poddostawcy, który miał za zadanie usunąć awarię, co jednak nie nastąpiło. Powódka w dalszym ciągu zwracała się z ponagleniami w celu jak najszybszego przywrócenia łączności. Awaria numeru stacjonarnego (...) została usunięta w dniu 13 października 2016r. Awaria numeru stacjonarnego (...) została usunięta dopiero w dniu 17 marca 2017r. o godz. 12.15. W korespondencji elektronicznej z dnia 20.02.2017 r. pozwany poinformował Prokuraturę Okręgową w G. o uznaniu jej reklamacji zgodnie z postanowieniami §7 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 24 lutego 2014 r. w sprawie reklamacji usługi telekomunikacyjnej (Dz.U. z 2014, poz. 284) i przekazaniu wystawionej noty księgowej (...) do działu należności celem realizacji. Podobnie pozwany uczynił pismem z dnia 25 kwietnia 2017 r., nr pisma 027- (...) w zakresie noty księgowej nr (...) na kwotę 45.120 zł oraz noty księgowej nr (...) na kwotę 15.880 zł, które również zostały przekazane do realizacji.

Kolejna awaria dotyczyła braku łączności w zakresie numeru stacjonarnego (...). Została zgłoszona, zgodnie z postanowieniami umowy, drogą elektroniczną w dniu 7 czerwca 2017 r. o godz. 8:29. Pozwany w tym samym dniu przyjęła zgłoszenie reklamacyjne, nadając mu numer zgłoszenia serwisowego ( (...)) (...), o czym powiadomił powódkę pocztą elektroniczną. Awarię usunięto dopiero w dniu następnym, tj. 8 czerwca 2017 r. o godz. 11:30, co przełożyło się na 22 godziny opóźnienia.

Na podstawie zapisów § 9 ust. 2 umowy nr (...) PO G. z dnia 16.06.2016r. powódka obciążyła pozwanego:

-notą księgową nr (...) z dnia 17.01.2017 r. karą umowną w wysokości 129.280 zł.

-notą księgową nr (...) z dnia 02.03. 2017 r. karą umowną w wysokości 45.120 zł.

-notą księgową nr (...) z dnia 20.03. 2017 r. karą umowną w wysokości 15.880 zł,

-notą księgową nr (...) z dnia 9.06. 2017 r. karą umowną w wysokości 880 zł.

Powódka wielokrotnie wzywała pozwanego do dobrowolnej zapłaty należności w łącznej kwocie 191.160 zł. co okazało się bezskuteczne.

Zgodnie z § 9 ust. 2 w zw. z § 6 ust. 1 Umowy nr (...)-PO G. z dnia 16.06.2016 r., w przypadku niespełnienia zobowiązania wykonawca zapłaci na rzecz zamawiającego karę umowną w wysokości 40 zł za każdą rozpoczętą godzinę nieprawidłowego działania łącza, po przekroczeniu terminów, o których mowa w § 6 ust. 1 umowy, usunięcie awarii miało nastąpić w terminie 5 godzin od zgłoszenia. Pozwany był w zwłoce z usunięciem awarii:

- w zakresie numeru (...) od godziny 16:00 dnia 21 września 2016 r. do godz. 24.00 dnia 12 października 2016 r.;

- w zakresie numeru (...) od godz. 16:00 dnia 21 września 2016 r. do godz. 12:15 dnia 17 marca 2017 r.;

- w zakresie numeru (...) od godziny 13:30 w dniu 7 czerwca 2017 r. do godz. 11:30 w dniu 8 czerwca 2017 r..

Powódka jest uprawniona do dochodzenia należności z tytułu kar umownych. Uprawniona jest także do żądania odsetek za brak realizacji tego obowiązku po terminach wyznaczonych pozwanej w doręczonych jej notach księgowych, co powoduje, że powództwo jest uzasadnione.

W dniu 28 września 2018 roku wydano nakaz zapłaty w postepowaniu upominawczym uwzględniający roszczenie powódki [k-71].

W sprzeciwie od nakazu zapłaty [k-76-81] pozwany domagał się oddalenia powództwa w całości, ewentualnie o obniżenia wysokości kary umownej oraz zasądzenia od powoda kosztów procesu. Na uzasadnienie podał, iż część zapisów umowy jest niejasna i została narzucona przez powoda. Zgodnie z treścią umowy rozpoczęcie świadczenia miało nastąpić nie wcześniej niż po dniu rozwiązania dotychczasowego zobowiązania z innym przedsiębiorcom telekomunikacyjnym. Istotne jest to, że pozwany złożył ofertę w oparciu o informacje od powódki tj. że numeracja była we władaniu przedsiębiorcy (...) S.A. i na tej podstawie pozwany oszacował i zobowiązał się do działania. Powyższe determinowało współpracę miedzy dwoma operatorami – pozwanym oraz operatorem dotychczasowym, który był uprawniony do przeniesienia numeru do pozwanego po rozwiązaniu umowy. Powódka również w umowie wskazała, że termin rozpoczęcia może zostać zmieniony gdy wystąpią uwarunkowania techniczne dotyczące wdrożenia usługi będącej przedmiotem zamówienia, a które nie będą zależne od pozwanego (vide paragraf 3 ust 2 pkt 2). Strony w paragrafie 1 umowy określiły maksymalne wynagrodzenie z tytułu wykonania umowy z podatkiem VAT na 115 620 zł. Wynagrodzenie obejmowało świadczenie usług przez okres ponad 17 miesięcy dla w sumie ok 311 numerów w trzech różnych technologiach. Wynagrodzenie dotyczące konkretnej lokalizacji w ujęciu miesięcznym, zostało również określone przez strony jako odpowiednio z uwzględnieniem podatku VAT na 441,57zł; 66,42zł; 40,59zł. Umowa wymagała, poza świadczeniem samych usług, szeregu inwestycji i nakładów, utrzymywania specjalnych służb technicznych w czasie jej trwania przez 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu przez cały okres trwania umowy.

Powódka nie zdefiniowała czym dla niej jest „łącze”. W paragrafie 9 ust. 2 przewidziano karę w wysokości 40zł za każdą rozpoczętą godzinę nieprawidłowego działania łącza po przekroczeniu terminów o których mowa w par.6ust1 umowy. Jednak powódka mogła to uruchomić dopiero w przypadku niespełnienia zobowiązania określonego w par.6 ust1 z zastrzeżeniem par.6 ust2, który nie wskazywał konkretnych lokalizacji, lecz system usuwania awarii całego przedmiotu umowy. Oznacza to, że kara umowna należy się jedynie w sytuacji niedziałania całego przedmiotu umowy. Pozwany z uwagi na informacje udzielone w ramach przetargu procedował, w taki sposób, jakby wszystkie numery, które obejmował przedmiot umowy znajdowały się w puli numerów (...) S.A. W czasie weryfikacji okazało się że sporne numery znajdowały się w puli numerów zupełnie innego przedsiębiorcy tj. – (...) S.A., co spowodowało konieczność dodatkowej pracy oraz działań również w zakresie przeniesienia numeracji i współpracy z Urzędem Komunikacji Elektronicznej. Problemy wynikały również ze źle przygotowanej infrastruktury po stronie powódki oraz z nieuwzględnienia w umowie dodatkowych wymagań. Konieczne było zorganizowanie dodatkowej infrastruktury- tj. zwiększenie ilości kanałów rozmownych poprzez wybudowanie drugiego ISDN BRA i spięcia 2 usług (obecnego i nowego dostępu) w PBX wielodostęp DDL. Pozwany wskazywał na czym polega problem i że nie leży on po jego stronie oraz że będzie konieczność dodatkowych inwestycji. Powódka ograniczała się jedynie do negowania uwag i domagała się braku problemów w ramach świadczonych usług. Z uwagi na brak kompetencji w zakresie rozpoznania tego czy kary umowne są należą czy tez nie, opiekun powódki, przekazał sprawę do działu należności, który nie uznał roszczeń i nie zapłacił. Powyższe powoduje, że powództwo jest bezzasadne. Ponadto wysokość kary umownej przewyższa wynagrodzenie z tytułu wykonania umowy, powódka nie poniosła żadnej szkody ani uszczerbku. Pozwany oddelegował pracowników celem usunięcia usterek, które były przyczyną nałożenia kary umownej. Same usterki dotyczyły 3 numerów, zaś cała umowa trwająca 17 miesięcy dotyczyła 311 numerów w trzech technologiach. Nawet gdyby uznać odpowiedzialność pozwanej uzasadnia to miarkowanie szkody i obniżenie odszkodowania .

Sąd ustalił:

W dniu 16 czerwca 2016 roku strony zawarły umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych telefonii stacjonarnej. Umowę zawarto na 17 miesięcy, obejmowała 311 numerów we wszystkich jednostkach Prokuratury Okręgowej , z wykorzystaniem łączy POTS i/lub ISDN we wszystkich obiektach, łączna kwota wynagrodzenia wynosiła 115.620,00 zł z podatkiem VAT. W paragrafie § 6 ust 1 i 3 umowy ustalono, że w przypadku wystąpienia usterek, awarii, przerw lub zakłóceń w świadczeniu usług, ich usunięcie nastąpi w terminie do 5 godzin, licząc od momentu zgłoszenia. Czas niedostępności liczony będzie od chwili zgłoszenia do chwili naprawy. Zgłaszanie awarii, usterek, przerw lub zakłóceń w świadczeniu usług będzie dokonywane na adres poczty elektronicznej pozwanego lub telefonicznie. W § 9 ust. 2 umowy uzgodniono, że przypadku niespełnienia zobowiązania określonego w § 6 ust. 1 pozwany zapłaci na rzecz wódki karę umowną w wysokości 40 zł za każdą rozpoczętą godzinę nieprawidłowego działania łącza, po przekroczeniu czasu uzgodnionego na naprawę ( umowa wraz z załącznikami k. 19-27, wykaz numerów k. 106-108, k. 122-127). Umowa zaczęła obowiązywać w dniu 1 września 2016r. Do dnia 21 września 2016r. była wykonywana przez pozwanego prawidłowo.

W dniu 21.09.2016 r.o godz. 10.27 powódka zgłosiła pozwanemu awarię polegającą na braku łączności w zakresie 2 numerów stacjonarnych (...) oraz (...) . Pozwany przyjął zgłoszenie reklamacyjne nadając mu numer zgłoszenia serwisowego ( (...)) (...), o czym powiadomił powódkę pocztą elektroniczną w dniu tym samym dniu. Awaria nie została usunięta w wyznaczonym w umowie czasie. Pozwanego ponaglano w dniach 26.09. 2016 r. o godz. 14.31; 27.09. 2016 r. o godz. 13.13; 30.09.2016 r. o godz. 11.51; 6.10. 2016 r. o godz. 14.52. W dniu 11.10.2016 r. o godz. 10.03 pozwany przekazał powódce informację, z której wynikało, że opóźnienie spowodowane zostało z winy jego poddostawcy, który miał za zadanie ją usunąć. Brak łączności w zakresie numeru stacjonarnego (...) został usunięty w dniu 12 października 2016r. o godz. 24.00 tj. po 512 godzinach opóźnienia. Brak łączności w zakresie numeru stacjonarnego (...) został usunięty w dniu 17 marca 2017r. o godz. 12.15. tj. po 4.245 godzinach opóźnienia.

W odniesieniu do powyższych awarii powódka wystawiła noty księgowe:

-nr (...) z dnia 17.01.2017 r. obejmującą karę umowną w wysokości 129.280 zł . za niedziałanie numerów: (...) od 21.09.16 godz.16.00 do 12.01.17 godz.24.00; oraz (...) od 21.09.16 godz.16.00 do 12.10.16 godz.24.00 k-45

-nr (...) z dnia 02.03. 2017 r. obejmującą karą umowną w wysokości 45.120 zł. za niedziałanie numeru (...) od 13.01.2017 do 28.02.2017r k-46

-nr (...) z dnia 20.03. 2017 r. obejmującą karą umowną w wysokości 15.880 zł. za niedziałanie numeru (...) od 1.03.2017 do 17.03.2017 godz.13.00. k-47

(dowód: korespondencja stron k- 28-65, zeznania świadka B. M. k-133-134).

W dniu 7 czerwca 2017 r. o godz. 8:29, drogą elektroniczną, powódka zgłosiła kolejną awarię - brak łączności w zakresie numeru stacjonarnego (...). Pozwany nadał mu numer zgłoszenia serwisowego ( (...)) (...), o czym powiadomił powódkę pocztą elektroniczną. Awarię usunięto w dniu następnym, tj. 8 czerwca 2017 r. o godz. 11:30, tj. po 22 godzinach opóźnienia. W odniesieniu do tej awarii powódka wystawiła notę księgową nr (...) z dnia 9.06. 2017r. obejmującą karą umowną w wysokości 880 zł [Dowód: korespondencja stron k-28-65, zeznania świadka B. M.]. Pomimo wezwań pozwany nie zapłacił kar umownych ( wezwania do zapłaty k. 57-58; 60-63; 65).

Powyższy stan faktyczny ustalono w oparciu wskazane wyżej niekwestionowane dokumenty oraz zeznania świadka B. M.. W wniosek dowodowy pozwanego o przesłuchanie świadków A. D. i S. D. oddalono postanowieniem z dnia 22.05.2019r ( k. 134) albowiem okoliczności, których miały dotyczyć zeznania tj. „ czym technicznie jest łącze, że w ramach umowy miedzy stronami chodzi o jedno, łącze które działało prawidłowo, zasad działania łącza, prawidłowości wykonanych usług, problemów w zgłoszonych przez powódkę, przyczyn ich powstania, obsługi technicznej, informacji przekazywanych przez powódkę przed zawarciem umowy”k-129v.-130, wymagały wiedzy specjalnej, do wyjaśnienia których konieczne byłoby przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego.

Sąd zważył:

Poza sporem w sprawie pozostaje związanie stron umową z16 czerwca 2016 roku o świadczenie usług telekomunikacyjnych telefonii stacjonarnej, wystąpienie awarii (niedziałanie) numerów telefonicznych: (...); (...); (...) oraz czas ich trwania, a nadto wystawienie not księgowych zawierających wyliczone kary umowne w oparciu o czas niedziałania numerów. Spór dotyczył w istocie rozumienia postanowień umownych, w szczególności treści paragrafu 9 ust 2, w części w jakiej stanowi, że „ wykonawca zapłaci na rzecz zamawiającego karę umowną w wysokości 40zł za każdą rozpoczętą godzinę nieprawidłowego działania łącza, ….”, a w związku z tym zasadności kary umownej będącej przedmiotem żądania. W ocenie powódki każda usterka, awaria, przerwa, zakłócenie w działalności dowolnego numeru telefonii stacjonarnej, która trwa dłużej niż 5 godzin od zgłoszenia, uzasadniała naliczanie kary umownej, a łącze jest tożsame z numerem telefonu. W ocenie pozwanego kara umowna należy się w sytuacji niespełnienia całego zobowiązania określonego w par.6 ust1 z zastrzeżeniem par.6 ust2., unormowania te nie wskazywały konkretnych lokalizacji numerów, lecz system usuwania awarii całego przedmiotu umowy, co oznacza że kara umowna należy się jedynie w sytuacji niedziałania całego przedmiotu umowy. Ponadto pozwany zarzucił, że złożył ofertę w oparciu o informacje od powódki tj. że numeracja była we władaniu przedsiębiorcy (...) S.A. i na tej podstawie oszacował i zobowiązał się do działania. Całość infrastruktury była źle przygotowana. Umowa wymagała, poza świadczeniem samych usług, szeregu inwestycji i nakładów, utrzymywania specjalnych służb technicznych w czasie jej trwania przez 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu przez cały okres jej trwania. Wynagrodzenia wynosiło 115.620zł, umowa obejmowała 311 numerów. Wynagrodzenie dotyczące objętych sporem lokalizacji w ujęciu miesięcznym, zostało również określone przez strony jako odpowiednio z uwzględnieniem podatku VAT na 441,57zł; 66,42zł; 40,59zł. W przypadku uznanie, że kara umowna jest co do zasady należna, uzasadniona to przynajmniej obniżenie jej wysokości.

Należy wskazać, że zawarcie umowy nastąpiło w wyniku przeprowadzonego przetargu, w związku z czym strony miały ograniczoną możliwość doprecyzowania treści poszczególnych postanowień umowy i ustalenia ich wykładni. Trony nie ustaliły definicji „łącza”, o którym mowa w par 9 ust 2 umowy. Jednakże treść umowy określa w jakich sytuacjach mają zastosowanie uregulowania o karze umownej [par 9 ust 2 w zw. z par 6 ust 1 umowy]. Przede wszystkim paragraf 9 ust 2 umowy, stanowiący o karze umownej, odnosi się do wystąpienia usterek, awarii, przerw lub zakłóceń w świadczeniu usług określonych w par 6 ust 1 umowy, tj . Unormowanie to używa liczby mnogiej, w świetle czego oczywistym jest, że dotyczy to dowolnych numerów, a nie całości systemu [tzn. niedziałania wszystkich numerów łącznie]. W dalszej części par 9 ust 2 stanowi, że „ wykonawca zapłaci karę umowną w wysokości 40zł za każdą godzinę nieprawidłowego działania łącza”. Ten fragment umowy również odnosi się do treści par 6 ust 1 tzn. usterek, awarii, przerw lub zakłóceń w świadczeniu usług, gdzie jest mowa o świadczeniu usług, a nie jednej usługi. Należy z tego wnioskować, że w rozumieniu umowy „ nieprawidłowe działanie łącza” jest tożsame z zakłóceniem pracy dowolnego numeru. Takie było rozumienie zgłaszającego ofertę, w tym zakresie na etapie przetargu nie było żadnych zastrzeżeń, wyjaśniania warunków, co świadczy że pozwany również w ten sposób rozumiał postanowienia umowne. Zastrzeżenia pojawiły się dopiero na skutek wyliczenia wysokości kary umownej. Pozwany wcześniej nie powoływał się na żadne okoliczności poza niewłaściwą pracą podwykonawcy. Noty księgowe były przekazywane do realizacji, podstawa ich wystawienia nie była kwestionowana. Również ze sposobu naliczenia kary umownej „ tj. 40zł/godz. nieprawidłowego działania łącza,…” należy wnioskować, że dotyczyła awarii, usterki, przerw lub zakłóceń pojedynczych numerów w dowolnej ich lokalizacji. Wskazuje na to par 2 umowy „ przedmiotem umowy jest świadczenie przez wykonawcę usług telekomunikacyjnych telefonii stacjonarnej z wykorzystaniem stacjonarnych łączy POTS i/lub ISDN we wszystkich obiektach zamawiającego wyszczególnionych w załączniku Wykaz zasobów telekomunikacyjnych jednostki stanowiących Załącznik nr 5 do umowy ”. Mowa tu w liczbie mnogiej o usługach i łączach [ załącznik nr 5 k- 106-108]. Również w par. 3 ust 3 pkt 1,2i3; par 3 ust 4. pkt 2a, par 4 ust 2 mowa jest o łączach w liczbie mnogiej i należy wnioskować o ich odniesieniu do poszczególnych numerów.

Strony ustaliły, iż po upływie 5 godzin od momentu zgłoszenia awarii, powód będzie uprawiony do naliczania kary umownej w wysokości 40 złotych za każdą rozpoczętą godzinę usterki, awarii, przerw lub zakłóceń w świadczeniu usług.

W trakcie wykonywania umowy miały miejsce awarie trzech numerów:

- (...) przez 512 godz. [ nota 2/2017 –na 20.480,00zł]

- (...) przez 4.245 godz. [ nota nr 2/2017 na 108.800zł za niedziałanie przez 2.720 godz, nota nr 3/2017 na 45.120zł za niedziałanie numeru przez 1.128 godz. nota nr 4/2017 na 15.880zł za niedziałanie numeru przez 397 godz. - łącznie na kwotę 169.800zł] -

- (...) przez 22godz. [nota nr 6/2017 na 880zł]

Zgodnie z art. 484§1i2 Kodeksu cywilnego, w razie niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania kara umowna należy się wierzycielowi w zastrzeżonej na ten wypadek wysokości bez względu na wysokość poniesionej szkody […]. Jeżeli zobowiązanie zostało w znacznej części wykonane, dłużnik może żądać zmniejszenia kary umownej; to samo dotyczy wypadku, gdy kara umowna jest rażąco wygórowana. Miarkowanie przewidziane w art. 484 § 2 k.c. jest pewnym wyjątkiem od zasady, że wierzyciel ma prawo do całości kary umownej. Ustawodawca wskazał przesłanki takiego miarkowania. Kryteriami tymi są: stosunek pomiędzy wysokością kary, a wartością całego zobowiązania głównego; zakres i czas trwania i waga naruszenia przez dłużnika powinności kontraktowych; wykonanie znacznej części zobowiązania, brak szkody. W niniejszej sprawie zachodzą okoliczności uzasadniające miarkowanie naliczonej kary umownej z tytułu niedziałania numerów: (...) na kwotę 20.480,00zł i (...) na kwotę 169.800,00zł. Umowa obejmowała obsługę 311 numerów telefonii stacjonarnej w różnych lokalizacjach. Awarie dotyczyły tylko 3 numerów, więc w zasadniczej części zobowiązanie zostało wykonane. Powódka nie poniosła szkody. Wynagrodzenie ustalono na kwotę 115.620,00zł. Tym samym naliczenie kar umownych w łącznej kwocie 191.161zł, w tym:

-20.480,00zł w odniesieniu do awarii numeru (...) [nota 2/2017 za 512 h opóźnienia],

-169.800zł w odniesieniu do numeru 32 76 80 135 [nota nr 2/2017 na 108.800zł (2.720 h opóźnienia), nota nr 3/2017 na 45.120zł (1.128 h opóźnienia), nota nr 4/2017 na 15.880zł (397 h opóźneinia) łącznie 4.245 h]

- 880zł w odniesieniu do awarii numeru 32 78 09 100 [nota nr 6/2017 (22 h)]

jest rażąco wygórowane i nieuzasadnione. Kary znacząco przekraczają wartość umówionego wynagrodzenia, ich zasądzenie naruszałoby zasadę ekwiwalentności świadczeń i istotne interesy pozwanego. Tym samym wysokość kar za niedziałanie numerów (...) na kwotę 20.480,00 zł i (...) na kwotę 169.800,00zł powinna zostać obniżona.

Dla ustalenia ich wysokości istotnym jest, że waga naruszeń postanowień umownych była znaczna. Prokuratura pełni niezwykle istotną rolę społeczną w zakresie ochrony porządku prawnego i ścigania przestępstw, a tym samym w prawidłowym funkcjonowaniu Państwa. Zapewnienie skutecznej komunikacji jest konieczne dla wykonywania statutowych zadań. Zerwanie łączności nawet pojedynczych numerów poszczególnych jednostek prokuratury stanowi istotne zagrożenie dla ochrony porządku publicznego i funkcjonowania Państwa. Pozwany jest profesjonalnym podmiotem świadczącym usługi telekomunikacyjne. Przedstawiona przez niego argumentacja, przerzucająca odpowiedzialność na powódkę jest bezzasadna i niepoparta żadnymi dowodami. Jest oczywistym, że przystępując do przetargu i wykonania umowy musiał liczyć się z trudnościami technologicznymi i wkalkulować je w ryzyko działalności. Nie wykazał, na czym polegało złe przygotowanie infrastruktury przez powódkę, w jaki sposób miało ono wpłynąć na awarię trzech konkretnych numerów. Podobnie nie wykazał by w ofercie przetargowej brak było informacji pozwalających na sprawne wykonanie umowy. Dla ustalenia wysokości kar istotnym jest również, że awarie trwały b. długo. Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że adekwatnymi kwotami są 5000zł tytułem kary za brak łączności (...) oraz 25.000zł za brak łączności numeru (...). Kara umowna z tytułu awarii numeru (...) w kwocie 880zł jest adekwatna.

Mając na względzie powyższe Sąd orzekł na zasadzie art. 484§1i2 kc, w pkt 1 sentencji zasądził od pozwanego na rzecz powódki łącznie kwotę 30.880zł, o odsetkach orzekając w oparciu o art. 481 k.c. w zw. z art. 455 k.c. od dnia opóźnienia w zapłacie kwot z tytułu poszczególnych kar tj. od 1.02.2017r. w odniesieniu do kwoty 30.000zł i 24 czerwca 2017r od kwoty 880zł. W pkt 2 wyroku pozostałą część powództwa oddalono jako wygórowaną. Z uwagi na częściowe uwzględnienie powództwa na zasadzie art. 100kpc zniesiono wzajemnie koszty zastępstwa procesowego. W pkt 4 na zasadzie art. 19 ust. 1 Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nakazano pobranie od pozwanego kwotę 1.544zł tytułem nieuiszczonej opłaty od pozwu w zakresie uwzględnionej części powództwa.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Aleksandra Strumiłowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gliwicach
Osoba, która wytworzyła informację:  Wojciech Hajduk
Data wytworzenia informacji: