Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III RC 116/21 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Golubiu-Dobrzyniu z 2022-01-24

Sygn. akt III RC 116/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 stycznia 2022 roku

Sąd Rejonowy w Golubiu-Dobrzyniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Karolina Głazińska - Izdebska

Protokolant: st. sekr. sąd. Agnieszka Mączyńska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2022 roku sprawy

z powództwa małoletnich D. C. i A. C. reprezentowanych przez matkę M. D. (1)

przeciwko Ł. C. (1)

o alimenty

1.  zasądza alimenty od pozwanego Ł. C. (1) na rzecz małoletniej D. C. w kwocie po 450,- (czterysta pięćdziesiąt) złotych miesięcznie, płatne poczynając od dnia 27 września 2021 roku, do dnia 10-tego każdego miesiąca z góry, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w przypadku opóźnienia w płatności każdej z rat, do rąk matki małoletniej M. D. (1),

2.  zasądza alimenty od pozwanego Ł. C. (1) na rzecz małoletniego A. C. w kwocie po 450,- (czterysta pięćdziesiąt) złotych miesięcznie, płatne poczynając od dnia 27 września 2021 roku, do dnia 10-tego każdego miesiąca z góry, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w przypadku opóźnienia w płatności każdej z rat, do rąk matki małoletniego M. D. (1),

3.  w pozostałej części powództwo oddala,

4.  nie obciąża małoletnich powodów kosztami sądowymi w zakresie oddalonego powództwa,

5.  nie obciąża pozwanego Ł. C. (1) kosztami sądowymi,

6.  nie obciąża pozwanego Ł. C. (1) kosztami procesu,

7.  wyrokowi w punkcie pierwszym i drugim nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

III RC 116/21

UZASADNIENIE

M. D. (1), działająca w imieniu małoletnich powodów D. C. i A. C. w dniu 24 września 2021 roku wniosła przeciwko pozwanemu Ł. C. (1) pozew o zasądzenie alimentów w wysokości po 500 zł miesięcznie na rzecz każdego z małoletnich. Wskazała, że średni miesięczny koszt utrzymania każdego z małoletnich wynosi 1.100 zł. Matka małoletnich utrzymuje się z zasiłku macierzyńskiego w wysokości 1.783,61 zł, zaś pozwany pracuje jako przedstawiciel handlowy z wynagrodzeniem netto około 2.500 zł miesięcznie.

Pozwany na rozprawie uznał powództwo do kwoty 900 zł, tj. po 450 zł miesięcznie na każdego z małoletnich, począwszy od dnia wniesienia pozwu, w pozostałym zakresie wniósł o jego oddalenie.

S ąd ustalił, co następuje:

D. C. ur. (...) i A. C. ur. (...) są dziećmi ze związku pozamałżeńskiego Ł. C. (1) i M. D. (1).

okoliczno ść bezsporna, a ponadto odpisy zupe łne aktów urodzenia – k. 5, 6

Małoletni obecnie zamieszkują z matką M. D. (1) w domu po swoich pradziadkach. Opłaty za dom są następujące: woda i ogrzewanie – 400-700 zł miesięcznie w zależności od tego czy jest sezon grzewczy czy nie, prąd – 150 zł miesięcznie, gaz – 80 zł raz na kwartał. Średniomiesięczny koszt utrzymania domu oscyluje tym samym wokół kwoty 725 zł (przy przyjęciu 6-miesięczngeo sezonu grzewczego), co w przeliczeniu na osobę daje kwotę około 240 zł.

D. ód:

- zeznania M. D. – k. 29v-30

Małoletni nie uczęszczają obecnie do żłobka ani przedszkola, zajmuje się nimi M. D. (1). Matka małoletnich nie pracuje, utrzymuje się z zasiłku macierzyńskiego w kwocie 1.783,61 zł. W opiece nad małoletnimi pomaga jej babcia, która często z własnych środków gotuje obiady dla rodziny. Na wyżywienie małoletnich M. D. (1) wydatkuje około 800 zł miesięcznie, tj. 400 zł na każdego z małoletnich. Ubiór i obuwie to wydatek rzędu 800 zł na kwartał, tj. 133 zł miesięcznie na każdego z małoletnich. Małoletni nie chorują na nic przewlekle, niemniej jednak M. D. (1) musiała wypisać małoletnią D. z przedszkola z uwagi na częste infekcje. Koszt zakupu leków i witamin dla małoletnich to 50 zł miesięcznie w przypadku małoletniego A. i 100 zł miesięcznie w przypadku małoletniej D.. Zakup środków higieny dla małoletniej D. to koszt około 50 zł miesięcznie, zaś w przypadku małoletniego A. – 340 zł miesięcznie, w tym pampersy 200 zł oraz mokre chusteczki 80 zł. Na rozrywki dla dzieci, wyjścia do restauracji matka małoletnich przeznacza łącznie około 200 zł miesięcznie.

D. ód:

- zeznania M. D. – k. 29v-30

Ł. C. (1) oprócz małoletnich D. i A. ma jeszcze na utrzymaniu 11-letniego syna, na którego zostały w 2013 roku ustalone sądownie alimenty w kwocie 525zł miesięcznie. Mieszka sam w mieszkaniu o pow. 38m2, które stanowi jego własność. Miesięczny koszt utrzymania mieszkania to 600 zł razem z opłatami. Z tytułu czynszu i opłat za mieszkanie ma zaległość około 2.000 zł, która powstała kiedy nie pracował. Na własne utrzymanie, tj. jedzenie, ubiór, wydatkuje około 800 zł miesięcznie. Spłaca kredyt konsolidacyjny, zostało do spłaty 3.000 zł. Nie posiada samochodu. Pracuje na cały etat jako handlowiec, zarabia 2.550 zł netto miesięcznie. Niekiedy udaje mu się dorobić 50-200 zł miesięcznie na montażu anten i innych urządzeń. Utrzymuje kontakt z dziećmi, przynosi im niekiedy drobne rzeczy, np. coś do zjedzenia, zabawkę. Alimenty stara się płacić na bieżąco, aktualnie nie ma zaległości.

D. ód:

- zeznania Ł. C. – k. 30-30v

S ąd zważył, co następuje:

Przedstawiony stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy oraz przesłuchanie matki małoletnich powodów i pozwanego.

Okoliczności faktyczne co do zasady nie były między stronami sporne, wyjątek dotyczył dochodów pozwanego. Matka małoletnich wskazała, że pozwany uzyskuje spore dochody z prac dodatkowych, pozwany temu zaprzeczył, zeznając, że są to kwoty rzędu 50-200 zł miesięcznie. W tym zakresie sąd uznał za wiarygodne zeznania pozwanego. Pozwany w sposób logiczny wytłumaczył z jakich powodów jego dochody z prac dodatkowych uległy obecnie obniżeniu, a jednocześnie matka małoletnich nie wykazała, że dochody te – przynajmniej na ten moment - są wyższe niż zeznał pozwany.

Powództwo w niniejszej sprawie opiera się na art. 133 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (krio), który nakłada na rodziców obowiązek świadczeń alimentacyjnych w stosunku do tych dzieci, które nie są w stanie utrzymać się samodzielnie, przy czym do świadczeń alimentacyjnych wobec dzieci zobowiązani są oboje rodzice, niezależnie od tego, czy żyją razem z dzieckiem czy też oddzielnie. Zakres tych świadczeń zależy - zgodnie z art. 135 § 1 krio - z jednej strony od usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej, a z drugiej - od zarobkowych i majątkowych możliwości osoby zobowiązanej. Oba te czynniki sąd bierze każdorazowo pod uwagę według stanu istniejącego w chwili orzekania. Należy też pamiętać, że w sytuacji, gdy rodzice dzieci zamieszkują osobno, siłą rzeczy tylko jedno z nich spełnia swój obowiązek alimentacyjny w formie osobistych starań o utrzymanie i wychowanie dziecka (art. 135 § 2 krio).

Odnośnie usprawiedliwionych potrzeb dziecka należy wskazać, iż definiuje się je jako potrzeby, których zaspokojenie zapewni małoletniemu odpowiedni do wieku i uzdolnień prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Przy ocenie, która z potrzeb powinna być uznana za usprawiedliwioną należy brać z jednej strony możliwości finansowe rodziców, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb.

Tym samym oceniając zatem zasadność powództwa o alimenty na rzecz każdego z małoletnich sąd miał przede wszystkim na uwadze rozmiar uzasadnionych potrzeb małoletnich powodów, ale także zważył na sytuację majątkową ich matki oraz możliwości zarobkowe, majątkowe i koszty koniecznego utrzymania pozwanego Ł. C. (1).

W ocenie sądu potrzeby małoletnich powodów kształtują się w granicach przeciętnych dla dzieci w ich wieku i stopniu rozwoju. Sąd ustalając wysokości kosztów utrzymania małoletnich oparł się na przesłuchaniu M. D. (1) albowiem przedstawione przez nią koszty mieszczą się w życiowo uzasadnionych normach i uwzględniają aktualne ceny podstawowych produktów. Pozwany nie kwestionował przy tym tych wydatków.

Wobec powyższego, w realiach niniejszej sprawy usprawiedliwione podstawowe koszty związane z utrzymaniem małoletniej D. C. sąd ustalił na kwotę około 900 zł miesięcznie, zaś małoletniego A. C. na kwotę około 1.150 zł miesięcznie. Do tego dochodzą kosztów rozrywek małoletnich w łącznej kwocie 200 zł miesięcznie.

Ustalając zakres możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego, sąd oparł się w całości na zeznaniach pozwanego, które zasadniczo były zgodne z treścią pozwu, gdzie matka małoletnich wskazała, że pozwany osiąga dochód około 2.500 zł.

Tym samym, sąd po przeanalizowaniu całokształtu omówionych okoliczności faktycznych uznał, że alimenty w kwocie uznanej przez pozwanego, tj. po 450 zł miesięcznie na rzecz każdego z małoletnich spełniają przesłanki z art. 135 § 1 krio, stanowiąc istotny udział w kosztach utrzymania i wychowania małoletnich powodów. Kwota przyznanych alimentów w zasadzie odpowiada żądaniu pozwu. Jednocześnie sąd uznał, że zasądzenie świadczenia alimentacyjnego w łącznej kwocie powyżej 900,00 zł przekraczałoby możliwości majątkowe pozwanego. Alimenty winny być ustalone w takiej wysokości aby poziom życia zobowiązanego i uprawnionych był podobny. Po uiszczeniu alimentów w kwocie 900 zł na rzecz powodów oraz w kwocie 525 zł na rzecz starszego syna z innego związku, pozwanemu pozostanie do dyspozycji kwota około 1.125 zł plus ewentualne dochody z prac dodatkowych. Kwota 1.125 zł odpowiada kwocie wolnej od potrącenia przy zadłużeniu alimentacyjnym przy zarobkach pozwanego, i zdaniem sądu jest kwotą minimalną, jaka powinna pozostać do dyspozycji pozwanego, aby był on w stanie zaspokoić swoje najbardziej podstawowe potrzeby. Zasądzenie alimentów w kwocie nawet o 100 zł wyższej rodziłoby ryzyko, że pozwany nie będzie w stanie tych alimentów płacić, co wiąząłoby się z ewentualną egzekucją komorniczą i kosztami egzekucyjnymi. Przy czym nie powinno dziwić, że alimenty na starszego syna pozwanego na chwilę obecną przewyższają alimenty na rzecz każdego z powodów. Przede wszystkim alimenty te zostały zasądzone jak chłopiec był jedynym dzieckiem pozwanego, poza tym jest 11-letnim chłopcem i jego potrzeby są większe niż małoletnich powodów.

Faktem jest, że zasądzona kwota nie zaspokoi nawet połowy wszystkich potrzeb małoletniego A.. Niemniej jednak nawet matka małoletnich domagała się alimentów w niższej kwocie niż 550 zł, zaś sąd stoi na stanowisku, że wyższe alimenty niż 450 zł i tak byłyby dla pozwanego niemożliwe do płacenia. Sąd ma na uwadze, że matka małoletnich pobiera świadczenie 500plus na oboje małoletnich i to świadczenie z powodzeniem może być przeznaczone chociażby na rozrywki małoletnich. Poza tym gdyby rodzice małoletnich mieszkali razem, świadczenie to byłoby przez nich pożytkowane wspólnie. Należy zauważyć, że dochody obojga rodziców małoletnich, pod odjęciu od nich w przypadku pozwanego alimentów należnych starszemu synowi, są niemalże identyczne.

O kosztach sądowych orzeczono w punkcie 4. i 5. wyroku, na postawie art. 113 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Obie strony procesu znajdują się bowiem w trudnej sytuacji materialnej.

O kosztach procesu w punkcie 6. wyroku orzeczono na podstawie art. 101 kpc. W przedmiotowej sprawie pozwany na pierwszej rozprawie uznał powództwo do kwoty po 450 zł na rzecz każdego z małoletnich. Tym samym jest on uznawany za stronę przegrywającą sprawę tylko w niewielkim zakresie. Przed wytoczeniem powództwa pozwany płacił alimenty, jednak w kwocie niższej niż obecnie zasądzona, przy czym matka powodów przed wniesieniem pozwu nie określiła wprost żądanej kwoty alimentów. Po wydaniu postanowienia o zabezpieczeniu pozwany regularnie płaci alimenty. Mając na uwadze powyższe sąd uznał, że zasądzenie od pozwanego kosztów procesu byłoby niezasadne, tym bardziej, że koszty zastępstwa adwokackiego stanowiłyby równowartość alimentów za 4 miesiące i mogłyby spowodować, że pozwany nie byłby w stanie płacić alimentów.

Rozstrzygnięcie o rygorze natychmiastowej wykonalności nastąpiło w oparciu o art. 333 § 1 pkt 1 kpc.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Krzysztofa Gregorowicz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Golubiu-Dobrzyniu
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Karolina Głazińska-Izdebska
Data wytworzenia informacji: