Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 65/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

J. K. (1)

Art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. Dokonanie kradzieży z włamaniem przez oskarżonego J. K. (1) i R. K.

zeznania świadka I. K.

k. 212-213

k. 67

zeznania pokrzywdzonego R. S.

111v.-112

wyjaśnienia oskarżonego J. K. (1)

k. 42

k. 72

wyjaśnienia oskarżonego R. K.

k. 27-27v.

protokół oględzin miejsca zdarzenia

k. 6-9

dokumentacja fotograficzna

k. 10

k. 83-86

k. 117-121

protokół przeszukania

k. 11-15

2. Uprzednia karalność J. K. (1), dane osobopoznawcze

karta karna

k. 98-99

dane osobopoznawcze

k. 106

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania świadka I. K.

Już na wstępie należy wskazać, iż zasadniczo stan faktyczny nie był przedmiotem sporu w sprawie. Oskarżeni, o czym będzie jeszcze mowa, przyznali się do popełnienia zarzucanego im czynu i opisali przebieg całego zdarzenia. Zeznania świadka I. K., siostry pokrzywdzonego R. S., mają wobec ich wyjaśnień charakter komplementarny. Wskazują na miejsce i czas dokonania włamania i kradzieży. Wskazują także na osoby, które miały dokonać kradzieży, co zostało następnie potwierdzone w drodze wyjaśnień oskarżonych. Co istotne, wiedzę o osobach, które miały dokonać kradzieży I. K. posiadała od mieszkańca kamienicy P. W.. Relacja przedstawiona przez świadka I. K. koreluje z depozycjami oskarżonych, tworząc z nimi logiczny, obiektywny obraz zdarzeń.

zeznania pokrzywdzonego R. S.

R. S. w dniu zdarzenia przebywał w zakładzie karnym. Pokrzywdzony przedstawił spis rzeczy, które zostały skradzione w dniu 7 lutego 2023 roku. Co istotne, część tych rzeczy odzyskał. Zostały bowiem zabezpieczone w wyniku przeszukania przeprowadzonego w pomieszczeniach zajmowanych przez J. K. (1) (k. 11-15). Fakt ten bezpośrednio łączy fakt dokonanej kradzieży z osobą oskarżonego J. K. (1). W ocenie sądu brak podstaw do zakwestionowania zeznań R. S.. Fakt dokonania kradzieży z włamaniem do jego pomieszczenia mieszkalnego nie budził wątpliwości. R. S. potwierdził ów fakt po opuszczeniu zakładu karnego i przybyciu na miejsce zdarzenia.

wyjaśnienia oskarżonego J. K. (1)

Jak już sygnalizowano, J. K. (1) przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Na etapie postępowania przygotowawczego złożył wyjaśnienia, w których w szczegółowo opisał przebieg zdarzenia opisanego następnie w akcie oskarżenia. Wskazał, iż na miejsce zdarzenia zabrał klucz francuski, którym wybito szybę. R. K. wszedł następnie do środka pomieszczenia. Podawał J. K. (1) skradzione rzeczy. Oskarżony wskazał na podział ról podczas zdarzenia oraz na miejsce ukrycia rzeczy wyniesionych z pomieszczenia R. S. (k. 72). Wyjaśnieniom tym sąd dał wiarę. Korelują one z pozostałym materiałem dowodowym, w tym z wyjaśnieniami oskarżonego R. K. oraz zeznaniami świadka I. K.. Depozycje oskarżonego znalazły także potwierdzenie w czynnościach dowodowych podjętych przez policję. Na dołączonej dokumentacji fotograficznej wskazano na wybicie szyby, co jest zbieżne z wyjaśnieniami J. K. (1). Przyznał on wszak, iż dokonał wybicia szyby. W trakcie przeszukania miejsc wskazanych przez oskarżonego ujawniono część skradzionych rzeczy. Zdjęcie z monitoringu (k. 10) wskazuje także na oskarżonego idącego ze skradzionymi przedmiotami.

wyjaśnienia oskarżonego R. K.

Wyjaśnienia zbieżne do relacji J. K. (1) złożył także oskarżony R. K.. On również opisał okoliczności, w jakich doszło do zaplanowania i przeprowadzenia kradzieży z pomieszczenia mieszkalnego R. S.. Jego wyjaśnienia znajdują również potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym. W tym zakresie aktualne pozostają uwagi wskazane w części dotyczącej oceny wyjaśnień oskarżonego J. K. (1).

protokół oględzin miejsca zdarzenia

Czynności oględzin zostały przeprowadzone przez osoby do tego przygotowane, dysponujące wiedzą fachową. Co istotne, w trakcie oględzin ujawniono sposób wejścia sprawcy do wnętrza budynku. Stwierdzono, iż doszło do tego po wybiciu szyby, co jest zbieżne z wyjaśnieniami oskarżonych.

dokumentacja fotograficzna

Jak już wskazano, dokumentacja fotograficzna wskazuje na stan pomieszczenia po kradzieży. Zdjęcie na karcie 10 wskazuje z kolei na J. K. (1) niosącego skradzione przedmioty. W trakcie dochodzenia wykonano także zdjęcia przedmiotów zatrzymanych w trakcie przeszukania. Część z nich rozpoznał pokrzywdzony R. S.. Sąd nie znalazł podstaw, aby zakwestionować przedłożoną dokumentację fotograficzną.

protokół przeszukania

W trakcie przeszukania pomieszczeń związanych z miejscem zamieszkania J. K. (1) ujawniono część przedmiotów skradzionych z mieszkania R. S.. Ich opis zawarto w protokole przeszukania. Dokumentu tego nie kwestionowano w trakcie postępowania. Stanowi on wiarygodne źródło wskazujące na miejsce ujawnienia skradzionych przedmiotów.

1.1.1

karta karna

J. K. (1) jest osobą uprzednio wielokrotnie karaną, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu. Jego obecna karta karna obejmuje 26 wpisów Trzeba dodać, iż karta ta nie obejmuje całości działalności J. K. (1). Oskarżony był bowiem wielokrotnie karany także za wykroczenia z art. 119 § 1 kw i z art. 124 § 1 kw. Obecnie przed tutejszym sądem toczy się wobec niego kilkanaście postępowań wykonawczych. W toku są też kolejne sprawy o przestępstwa przeciwko mieniu, które wpłynęły do tutejszego sądu w 2023 roku. Można z całą odpowiedzialnością stwierdzić, iż J. K. (1) jest osobą nieustannie wchodzącą w konflikt z prawem.

dane osobopoznawcze

Sytuację rodzinną i zawodową oskarżonego ustalono na podstawie wywiadu środowiskowego przedłożonego do akt sprawy (k. 106). Wynika z niego, iż oskarżony jest osobą bezrobotną, utrzymuje się z zasiłku z opieki społecznej. Jest kawalerem, nie posiada osób na utrzymaniu, bez majątku.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

J. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W przedmiotowej sprawie nie budzi wątpliwości, iż przyjęta w akcie oskarżenia kwalifikacja prawna czynu jest prawidłowa. Sprawcy dokonali kradzieży z włamaniem. Ich zachowanie wyczerpało w związku z tym znamiona czynu z art. 279 § 1 kk. J. K. (1) wskazał przy tym, iż na miejsce zdarzenia zabrał klucz francuski, którym wybił szybę. W ten sposób przełamano zabezpieczenie pomieszczenia, z którego następnie dokonano kradzieży rzeczy wskazanych w akcie oskarżenia. Ustalono ponadto, iż po wybiciu szyby, do wnętrza pomieszczenia wszedł R. K., który następnie podawał J. K. (1) skradzione rzeczy. Co istotne, J. K. (1) w pisemnym wniosku o uzasadnienie wyroku zaprzeczał, aby dokonał włamania. Wskazał wszak, iż nie wchodził do pomieszczenia (k. 217). Fakt ten nie uwalnia go od odpowiedzialności karnej za popełniony czyn. Zważyć należy w związku z tym, iż sprawcy uzgodnili fakt popełnienia czynu zabronionego. J. K. (1) liczył się z koniecznością wybicia szyby w oknie, by umożliwić wejście do środka pomieszczenia. W tym celu zabrał ze sobą klucz francuski. Jak sam przyznał, na miejscu dokonał wybicia szyby. Następnie R. K. wszedł do środka. Podawał z kolei J. K. (1) rzeczy zabierane z mieszkania R. S.. Taki opis czynu wskazuje na ustalony zamiar popełnienia czynu kradzieży oraz podział ról w ramach kradzieży z włamaniem. Rzecz bowiem w tym, iż współsprawca nie musi wypełnić wszystkim znamion czynu zabronionego, aby było możliwe przypisanie mu jego popełnienia. W ramach ustalonego zamiaru kradzieży sprawcy mogą się bowiem podzielić rolami, co stało się w niniejszej sprawie. J. K. (1) wybił szybę (złamał zabezpieczenie), a następnie odbierał skradzione przedmioty od R. K., który uprzednio wszedł do środka mieszkania. W ramach ustalonych ról doszło do kradzieży z włamaniem, co obciąża obu oskarżonych. Dodatkowo należy wskazać, iż przypisanego mu czynu J. K. (1) dopuścił się w warunkach powrotności do przestępstwa określonej w art. 64 § 2 kk. J. K. (1) jest multirecydywistą. Odbywał uprzednio karę pozbawienia wolności w warunkach art. 64 § 1 i § 2 kk. Jego zachowanie należało zatem zakwalifikować jako czyn z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. K. (1)

I

I

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, sąd na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk wymierzył mu karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności. W przekonaniu sądu kara ta - tak co do rodzaju, jak i wymiaru - jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. Sąd miał na uwadze, iż oskarżony był uprzednio wielokrotnie karany, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu. Odbywał kary pozbawienia wolności. Jak wynika z niniejszej sprawy, z poprzednich spraw nie wyciągnął żadnych wniosków, kontynuując przestępczy proceder. Trzeba w tym miejscu dodać, iż obok przestępstw, J. K. (1) praktycznie regularnie popełnia także wykroczenia przeciwko mieniu, najczęściej tzw. kradzieże sklepowe. Przed tutejszym sądem toczy się obecnie kilkanaście postępowań wykonawczych w tego typu sprawach. W toku jest także kilka kolejnych spraw o wykroczenia i przestępstwa. Wskazane okoliczności przekonują, iż J. K. (1) jest osobą głęboko zdemoralizowaną i bezwzględną. Jego zachowanie motywowane jest jedynie jego bieżącymi potrzebami. Oskarżony tylko w sferze deklaracji wyraża krytyczny stosunek do popełnionych czynów. Jego żal i skrucha oraz wola poprawy, są gołosłowne. Oskarżony działa z wyrachowaniem, cynicznie, nie potrafiąc uszanować cudzej pracy i dobytku. W przekonaniu sądu zastosowanie wobec niego kary o charakterze wolnościowym godziłoby w elementarne poczucie sprawiedliwości, umacniając w oskarżonym poczucie bezkarności. Jedynym środkiem, który może odnieść skutek indywidualnoprewencyjny jest kara pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania na okres próby. Nie może być przy tym mowy o wypadku mniejszej wagi. Zdarzenie z 7 lutego 2023 roku zostało precyzyjnie zaplanowane i wykonane przez oskarżonych. Oskarżeni wiedzieli przy tym, iż pokrzywdzony przebywa w zakładzie karnym. Wykorzystali to, licząc tym samym na uniknięcie odpowiedzialności karnej. Sąd zważył już wcześniej, iż czynu z art. 279 § 1 kk dokonano w warunkach multirecydywy z art. 64 § 2 kk. Przepis ów wskazuje na konieczność orzeczenia kary pozbawienia wolności powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia. Tak też się stało w przedmiotowej sprawie. W pryzmacie przedstawionych powyżej uwag kara 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności nie razi swą surowością. Nadal bowiem oscyluje wokół dolnego ustawowego zagrożenia. Sąd miał przy tym na uwadze przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wymierzenie kary o charakterze wolnościowym byłoby w tym wypadku niczym nieuzasadnioną gratyfikacją, wywołując niezrozumienie w oczach opinii publicznej.

J. K. (1)

II

I

Na mocy art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu okres zatrzymania w sprawie.

J. K. (1)

III

I

Na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązano J. K. (1), solidarnie ze współsprawcą, do naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego kwoty 600 złotych. Orzeczenie w tym zakresie uwzględnia fakt odzyskania części skradzionych przedmiotów. Realizuje zarazem postulat sprawiedliwości naprawczej. Oskarżony musi mieć bowiem świadomość, iż popełnianie przestępstw nie może się opłacać.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

O kosztach procesu orzeczono po myśli art. 624 § 1 kpk, zwalniając oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty, zaś wydatkami w sprawie obciążając Skarb Państwa. Rozstrzygnięcie w tym zakresie uwzględnia sytuację życiową i zarobkową oskarżonego. J. K. (1) jest osobą bezrobotną, utrzymuje się z zasiłku świadczonego przez instytucje pomocy społecznej. Wynosi on 700 złotych miesięcznie. Nie posiada majątku. W tym stanie rzeczy należało przyjąć, iż nie dysponuje środkami na zapłatę kosztów.

Podpis