Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 marca 2016 r.

Sąd Rejonowy w. T. III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR Monika Grubba

Protokolant st. sekr. sądowy Anna Pachniewska

po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2016 r. w. T.

sprawy z powództwa:

N. W.

przeciwko:

M. T. (1)

o:

podwyższenie alimentów

I.  podwyższa rentę alimentacyjną od pozwanego M. T. (1) na rzecz powódki N. W., z kwoty po 450 złotych miesięcznie ustalonej wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w. T. z dnia 27.05.2008r. w sprawie (...), do kwoty po 750 /siedemset pięćdziesiąt/ złotych miesięcznie, płatnej do rąk powódki, poczynając od dnia (...).08.2015r., do dnia 10-ego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat,

II.  oddala powództwo w pozostałej części,

III.  znosi wzajemnie koszty procesu między stronami,

IV.  nie obciąża stron kosztami sądowymi w sprawie,

V.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 736/15

UZASADNIENIE

W dniu (...) sierpnia 2015r. małoletnia powódka N. W. reprezentowana przez matkę K. W. wniosła pozew przeciwko ojcu M. T. (1) o podwyższenie alimentów z kwoty po 450 zł miesięcznie do kwoty po 1.000 zł miesięcznie, począwszy od dnia wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że na podstawie wyroku zaocznego wydanego przez tut. Sąd w dniu 27 maja 2008r. w sprawie o sygn. akt (...) zasądzono alimenty od pozwanego na rzecz małol. powódki w kwocie po 450 zł miesięcznie. Od tego czasu minęło 7 lat i zwiększyły się potrzeby małoletniej N. oraz uległy poprawie możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego M. T. (1). W 2008r. małol. N. miała niespełna (...) lat i uczęszczała do szkoły podstawowej. Obecnie ma (...) lat i uczy się w (...) w T.. W roku szkolnym 2015/2016 będzie zdawała egzamin maturalny i planuje rozpocząć studia na (...). Uczęszcza na dodatkowe zajęcia z języka niemieckiego – koszt kursu wyniósł 1.300 zł za 120 godzin lekcyjnych. Dziewczyna planuje kontynuację nauki języka niemieckiego. Z wiekiem zmieniły się także zainteresowania i potrzeby N. – dziewczyna chciałaby mieć możliwość udziału np. w kursie prawa jazdy, wycieczkach szkolnych, wyjściach do kina. N. ma wadę wzroku, co wiąże się ze stałymi wydatkami na okulary i soczewki kontaktowe. Konieczne są również regularne wizyty u stomatologa. Tymczasem matka nie jest w stanie pokrywać samodzielnie wszystkich usprawiedliwionych potrzeb dziecka. Obecnie pracuje na czas określony w Ośrodku (...) z wynagrodzeniem w kwocie ok.(...) zł miesięcznie. Natomiast obecny mąż matki powódki – M. W., z którym K. W. pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym, uzyskuje miesięczne wynagrodzenie ok. (...) zł, przy czym poza relacjami z matką N. nie jest on zobligowany do ponoszenia kosztów utrzymania powódki. Dodatkowo, poza niskimi dochodami, matka i ojczym powódki spłacają obecnie kredyt gotówkowy w Banku (...), co jest dla nich znacznym obciążeniem finansowym. Strona powodowa podniosła, że obowiązek utrzymania dziecka spoczywa na obojgu rodzicach, natomiast praktycznie cały ciężar związany z kosztami utrzymania małoletniej N. spoczywa na matce. Ojciec dziecka w ogóle nie interesuje się małoletnią, ani jej potrzebami. Nie łoży na nią alimentów, nie dokłada żadnych starań o utrzymywanie z dzieckiem kontaktu, nie bierze udziału w jej wychowaniu, mimo iż ma świadomość, że potrzeby dziecka wraz z jego wiekiem się zmieniają. Został pozbawiony władzy rodzicielskiej. Tymczasem pozwany jest w stanie płacić wyższą kwotę z tytułu alimentów, gdyż jego sytuacja materialna jest lepsza niż sytuacja materialna K. W.. Od lat mieszka i pracuje w (...). Zdaniem strony powodowej dobrze mu się powodzi. Z tego względu matka powódki w dniu 4 sierpnia 2014r. złożyła do Sądu Okręgowego w. T. wniosek o dochodzenie roszczeń alimentacyjnych na terenie (...). Strona powodowa podała, że w toku tego postępowania pozwany podawał nierzetelne i nieprawdziwe informacje, że przelewał kwoty z tytułu alimentów na rachunek bankowy w (...) Bank (...), tymczasem K. W. nigdy nie była powiązana rachunkiem bankowym wskazywanym przez pozwanego i w rzeczywistości nigdy nie otrzymała alimentów.

Na rozprawie w dniu 13 października 2015r. pełnomocnik pozwanego wniósł o oddalenie powództwa w całości.

W odpowiedzi na pozew sporządzonej osobiście przez pozwanego M. T. (1), wniesionej w dniu 15 grudnia 2015r., pozwany podtrzymał zgłoszony na rozprawie wniosek o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu wskazał, że wbrew twierdzeniom strony powodowej, nie jest on w stanie płacić alimentów na rzecz córki w kwocie po 1.000 zł miesięcznie. Podał, że sam fakt, że od (...) lat mieszka i pracuje w (...) nie przesądza o tym, że jego sytuacja materialna pozwala mu na alimentowanie N. w wyższym stopniu. W (...) mieszka bowiem z rodziną, którą również z osiąganych dochodów musi utrzymać. Żona pozwanego nie pracuje, tymczasem mają na utrzymaniu dwoje dzieci w wieku (...)lat (uczęszcza do przedszkola – koszt 2.780 kr miesięcznie) i (...) lat (jest w 2 klasie szkoły podstawowej). Jego dochody natomiast, wbrew mniemaniu powódki, wcale nie są wysokie, tymczasem jednocześnie ceny towarów i usług dostępnych w tym kraju są wyższe niż w Polsce. Suma miesięcznych przychodów wynosi (...) kr netto, na które składają się: zasiłek rodzinny – 1.940 kr (na dwoje dzieci) oraz wynagrodzenie – (...) kr. Wszystkie miesięczne wydatki związane z eksploatacją lokalu wynoszą natomiast (...) kr netto. Na życie zostaje mu zatem (...) kr netto. Z tej kwoty musi sfinansować zakup podstawowych środków do życia dla całej rodziny, odzieży, obuwia, materiałów szkolnych dla dzieci. Rodzina ma ubezpieczenie zdrowotne, jednak musi pokrywać koszty wizyt lekarskich. Koszty dojazdu do pracy wynoszą 1.628 kr miesięcznie. Wpływa to na pogorszenie statusu życia pozwanego. Nadto, w związku z prowadzoną przeciwko niemu egzekucją komorniczą z tytułu nieuregulowanych rat renty alimentacyjnej na rzecz N., co miesiąc musi ponosić opłaty komornicze w kwocie 80 zł. Pozwany podniósł również, że od 2003r. stara się dokonywać regularnie wpłat alimentacyjnych. W związku z jego trudną sytuacją materialną jednak tylko przez krótki czas, tj. od maja do listopada 2015r., udało mu się co miesiąc spłacać dług alimentacyjny w kwocie po 600 zł. Podał, że został wmanewrowany w małżeństwo z K. W. tylko dlatego, że była w ciąży z N.. Tymczasem ich związek był od początku bez przyszłości. Przyznał, że nie zabiegał o kontakt z N., gdyż nie czuł się z nią emocjonalnie związany, a nadto, że nie jest do końca przekonany, czy w ogóle jest ona jego córka, ponieważ w okresie koncepcyjnym K. W. miała także mieć kontakty seksualne ze swoim obecnym mężem M. W.. Wskazał, że również sama małoletnia nigdy nie zabiegała o nawiązanie z nim kontaktu. Tymczasem matka nie tylko dochodziła alimentów od pozwanego, ale również próbowała dochodzić ich zasądzenia od jego rodziców. Odnośnie zarzutu powódki dotyczącego wpłat na nieprzypisane do niej konto w banku (...) podał, że pieniądze te omyłkowo zostały potraktowane jako alimenty, tymczasem były przeznaczone dla siostry pozwanego. Pozwany podniósł także, że ma zastrzeżenia do kosztów miesięcznego utrzymania oszacowanych przez matkę powódki. Jego zdaniem zostały one zawyżone. Kwestionował m.in. wysokość wydatków na wyżywienie, środki higieny i czystości, odzież, soczewki kontaktowe, kurs prawo jazdy i lekcje języka niemieckiego.

Po uzyskaniu pełnoletności, na rozprawie w dniu 14 stycznia 2016r., powódka podtrzymała pozew.

Sąd ustalił, co następuje:

Powódka N. W. urodziła się w dniu (...) Pochodzi ze związku małżeńskiego K. W. z M. T. (1).

/okoliczność bezsporna, a ponadto dowód:

odpis skrócony aktu urodzenia – k. 9 akt/

Wyrokiem z dnia 25 czerwca 1999r., sygn. akt (...), Sąd Okręgowy w. T. rozwiązał małżeństwo K. W. z M. T. (1) przez rozwód.

Mocą postanowienia z dnia (...) lipca 2007r., sygn. akt (...), Sąd Rejonowy w. T. pozbawił M. T. (1) władzy rodzicielskiej nad N. T..

Decyzją w Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego Z. (...)j z dnia 22 sierpnia 2007r., sygn. (...) nr rej. (...), zmieniono nazwisko powódki z T. na W..

/okoliczność bezsporna, a ponadto dowód:

wyrok Sądu Okręgowego w. T. w sprawie (...) – k. 36 akt,

postanowienie Sądu Rejonowego w. T. w sprawie I. N. 172/07 – k. 32 akt,

decyzja Kierownika USC – k. 33 akt/

Na podstawie wyroku zaocznego wydanego przez tut. Sąd w dniu 27 maja 2008r. w sprawie o sygn. akt (...) podwyższono z dniem 7 kwietnia 2008r. rentę alimentacyjną od M. T. (1) na rzecz N. W. w ten sposób, że w miejsce renty alimentacyjnej ustalonej ostatnio wyrokiem Sądu Rejonowego w. T. z dnia 20 marca 2003r. w sprawie o sygn. akt (...) orzeczono alimenty w kwocie po 450 zł miesięcznie płatne z góry do dnia 15-tego każdego miesiąca do rąk matki powódki K. W., niezależnie od zasiłku rodzinnego, do pobierania którego uprawniona jest matka powódki z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności każdej z rat.

/okoliczność bezsporna, a ponadto dowód:

wyrok zaoczny – k. 19-20 akt (...) Sądu Rejonowego w. T./

N. W. miała wówczas (...) lat. Uczęszczała do (...) klasy szkoły podstawowej. Miesięczny koszt utrzymania i zaspokojenia podstawowych potrzeb dziewczynki matka oceniła na kwotę ok. 900 zł. Ponadto ponosiła także dodatkowe wydatki związane z wyjazdami dziecka na wycieczki szkolne i zakupem podręczników. Powódka nie posiadała wówczas żadnego majątku, z którego mogłaby się utrzymać.

Matka powódki K. W., z zawodu(...) była wówczas osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku. Poszukiwała pracy. Otrzymywała zasiłek rodzinny w kwocie 128 zł miesięcznie. Nie korzystała z pomocy opieki społecznej i nie otrzymywała zaliczki alimentacyjnej. Oprócz N. miała wówczas także na utrzymaniu córkę w wieku (...)lat z nowego małżeństwa z M. W., zawartego w dniu 30 września 2000r. Mąż K. W. zarabiał wówczas ok.(...)zł miesięcznie pracując jako (...). Rodzina mieszkała w domku jednorodzinnym najmowanym od rodziców K. W.. Miesięczne wydatki rodziny obejmowały: prąd – 60 zł, gaz – 42-45 zł, woda i kanalizacja – 60 zł, wyżywienie – 900 zł, środki czystości i higieny – 60 zł, Internet – 60 zł. Dodatkowo raz w roku kupowali węgiel za 1.500 zł (po połowie ze swoimi rodzicami). Matka powódki nie miała żadnego wartościowego majątku.

M. T. (1) pracował w (...). Nie przekazywał na N. należnych jej kwot z tytułu zasądzonych alimentów, jak również nie miał z nią kontaktu i nie interesował się nią.

/dowód:

zaświadczenie zakładu pracy M. W. – k. 8 akt (...) Sądu Rejonowego w. T.,

zaświadczenie Wójta Gminy Z. – k. 9 akt (...) Sądu Rejonowego w. T.,

zaświadczenie PUP w T. – k. (...) akt (...) Sądu Rejonowego w. T.,

zaświadczenie (...) w Z. (...) (...) Sądu Rejonowego w. T..

odpis skrócony aktu małżeństwa – k. 9 akt/

Wobec dalszego uchylania się przez M. T. (1) od płacenia należnych N. alimentów, w dniu 11 sierpnia 2014r. K. W. działając w imieniu i na rzecz córki wniosła do Sądu Rejonowego w. T. pozew przeciwko dziadkom W. T. i M. T. (2) o alimenty. Postanowieniem z dnia 23 września 2014r. w sprawie sygn. akt (...) Sąd umorzył postępowanie wobec cofnięcia pozwu przez stronę powodową.

/okoliczność bezsporna/

W dniu 4 sierpnia 2014r. K. W. złożyła do Sądu Okręgowego w. T. wniosek o dochodzenie roszczeń alimentacyjnych na rzecz małoletniej N. od M. T. (1) na terenie (...) w trybie Konwencji o dochodzeniu roszczeń alimentacyjnych za granicą podpisanej w N. w dniu 20 czerwca 1956r. Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt (...). Przedmiotową sprawę o egzekucję alimentów na rzecz dziecka na terenie (...) prowadzi instytucja (...) (...) (...) w O.. Instytucja ta po zlokalizowaniu pracodawcy dłużnika blokuje wypłatę wynagrodzenia do wysokości kwoty alimentów i kwotę tę przekazuje na rachunek uprawnionego do alimentów.

Na dzień 3.08.2015r. zadłużenie M. T. (1) względem N. W. z tytułu alimentów wynosiło (...) zł, a wobec funduszu alimentacyjnego (...)zł.

/okoliczność bezsporna, a ponadto dowód:

tłumaczenie pisma (...) for (...) k. 16 akt,

pismo pozwanego do N. I. – k. 17-18 akt,

wniosek strony powodowej – k. 139-140 akt,

zaświadczenie o bezskuteczności egzekucji – k. 34 akt,

informacja o stanie zaległości – k. 161 akt/

Aktualnie N. W. ma skończone lat (...). W toku niniejszego postępowania uzyskała pełnoletność.

Uczęszcza do (...) w T.. Jest w klasie maturalnej. Ma bardzo dobre wyniki w nauce - otrzymuje świadectwa z paskiem. Z biologii ma piątkę, z j. niemieckiego również. Będzie zdawała maturę z tych przedmiotów. W celu lepszego przygotowania się do egzaminów chodzi na korepetycje z j. niemieckiego. Zajęcia w szkole językowej kosztują 1.440 zł za cały rok. Uzyskuje wysokie wyniki i zdobywa kolejne poziomy nauczania. Dojeżdża na j. niemiecki samochodem, ponieważ zajęcia odbywają się wieczorami. N. chciałaby też chodzić na korepetycje z biologii, które kosztują 70 zł za 45 min., ale jej nie stać.

Planuje studia na kierunku (...). Będzie zdawała do W., G. i B.. Wcześniej planowała studiować w Niemczech, jednakże zrezygnowała z tych planów z uwagi na zbyt wysokie koszty.

Średni miesięczny koszt utrzymania N. wynosi co najmniej 1.250 zł, a obejmuje m.in. wydatki związane z edukacją, zakupem podstawowych środków higienicznych i kosmetycznych, wyżywienia, odzieży, obuwia, wydatki związane ze zdrowiem oraz zaspokojeniem innych potrzeb dziecka.

Powódka kupuje bilet miesięczny (...) na dojazdy do szkoły – ok. 70 zł oraz bilety (...) za ok. (...) zł. Opłaty za telefon komórkowy wynoszą co miesiąc 40 zł. Otrzymuje od matki kieszonkowe w kwocie 60 zł.

Nadto powódka ma problemy ze zdrowiem, co wiąże się z różnymi wydatkami. Jest leczona w publicznej służbie zdrowia, ale do dentysty chodzi prywatnie. Ma słabe zęby. Chodzi do dentysty 4 razy do roku, czasami częściej. Wizyta kosztuje od 70 zł do 200 zł. Łączny koszt leczenia stomatologicznego wyniósł ostatnio 450 zł. Ponadto powódka ma problemy ze wzrokiem. Nosi okulary i szkła kontaktowe. Wizyty u okulisty są w ramach publicznej służbie zdrowia. Miesięczny koszt zakupu soczewek wynosi ok. 27 zł plus 20 zł za płyn. Okulary wymienia co ok. 2-3 lata - koszt wymiany wynosi ok. 250 zł. Żadnych stałych leków nie przyjmuje, jedynie witaminy.

N. zrobiła prawo jazdy. Kurs kosztował 1.250 zł. Badania lekarskie dodatkowo 120 zł.

Powódka nie posiada żadnych własnych dochodów.

/dowód:

certyfikat – 26 akt,

umowy o nauczanie – k. 27-28, 97-98 akt,

ocena umiejętności – k. 29 akt,

przelew i paragony – k. 30-31 akt,

zaświadczenie o kosztach leczenia – k. 61 akt,

przelew bankowy – k. 73 akt,

zestawienie wydatków – k. 74-78 akt,

paragony i faktury – k. 79-92 akt,

przelewy bankowe – k. 93-95 akt,

zaświadczenie – k. 96 akt,

zeznania świadka C. K. – e-protokół z dnia 14.01.2016r. 2min.21sek. i nast.,

zeznania świadka K. W. – e-protokół z dnia 22.03.2016r. 5min.01sek. i nast.,

zeznania powódki – e-protokół z dnia 22.03.2016r. 39min.30sek. i nast./

Obecnie K. W. ma lat (...). Pracuje w (...) jako (...) z wynagrodzeniem ok.(...)zł netto. Nie ma innych dochodów. Jednorazowo 2 lata temu otrzymała premię w wysokości 300 zł.

Nie otrzymuje na N. zasiłku rodzinnego. Nie otrzymuje także obecnie alimentów z Funduszu Alimentacyjnego – w lutym 2016r. zrezygnowała z ich pobierania, gdyż miała otrzymywać kwoty tytułem alimentów ściągnięte od M. T. (1) przez organy egzekucyjne w (...).

Mieszka z mężem M. W., N. i młodszą córką z obecnego małżeństwa w wieku (...) lat w domku jednorodzinnym należącym do jej rodziców. Na podstawie umowy użyczenia lokalu zawartej w dniu 15 stycznia 2008r. z rodzicami zobowiązała się do dokonywania remontów nieruchomości, zakupu opału i opłacania większej części rachunków.

Mąż K. W. pracuje jako (...), zarabia (...) zł.

K. W. ponosi 2/3 wszystkich opłat za mieszkanie, a 1/3 opłacają jej rodzice. Opłaty przypadające na gospodarstwo domowe powódki wynoszą: woda 80 zł, prąd 150 zł, butla gazu 50 zł, wywóz śmieci 40 zł. K. W. osobno opłaca Internet 35 zł i telewizję 80 zł. Kupuje też opał raz na sezon w ilości 5 ton ekogroszku. Tona kosztuje 760 zł.

Matka i ojczym N. spłacają obecnie kredyt gotówkowy w Banku (...) w ratach po 243,40 zł miesięcznie zaciągnięty w październiku 2014r. na kwotę 5.000 zł. Kwotę tą przeznaczyli na kurs prawo jazdy i kurs języka niemieckiego powódki oraz na bieżące życie.

/dowód:

pismo Banku (...) – k. 23 akt,

przelewy bankowe – k. 24, 25 akt,

zaświadczenie o zarobkach – k. 62 akt,

karty przychodów – k. 63-64 akt,

umowa użyczenia – k. 65 akt,

przelewy bankowe – k. 66-72 akt,

zestawienie wydatków – k. 74-78 akt,

zaświadczenie – k. 152 akt,

zeznania świadka C. K. – e-protokół z dnia 14.01.2016r. 2min.21sek. i nast.,

zeznania świadka K. W. – e-protokół z dnia 22.03.2016r. 5min.01sek. i nast.,

zeznania powódki – e-protokół z dnia 22.03.2016r. 39min.30sek. i nast./

Aktualnie M. T. (1) ma (...) lat. Ma wykształcenie średnie.

Od ok. (...) lat mieszka w (...). Pracuje jako technik produkcji ( (...)) w przedsiębiorstwie (...) (...) w (...) z wynagrodzeniem (...) kr. Obecnie otrzymał wypowiedzenie umowy o pracę i z dniem 30 czerwca 2016r. ustaje stosunek pracy wiążący go z pracodawcą.

Pozwany ma żonę i 2 dzieci – jedno w wieku (...) lat, drugie – (...)lat. Młodsze dziecko uczęszcza do przedszkola, starsze do 2 klasy szkoły podstawowej. Żona M. T. (1) nie pracuje. Otrzymuje zasiłek rodzinny na dwoje dzieci w wysokości 1.940 kr.

Rodzina posiada mieszkanie w (...) i 2 samochody: A. i C.. Zaciągnęli na te cele kredyty. Opłaty wynoszą: kredyt mieszkaniowy 8.965 kr, alarm 224 kr, ubezpieczenie domu 133 kr, prąd 530 kr, Internet 429 kr, ubezpieczenia samochodów 581 kr, kredyt na samochód 2.489 kr, zajęcia fizyczne 280 kr, (...).000 kr, przedszkole (...).780 kr, paliwo 1.228 kr. Rodzina ponosi również inne opłaty stałe.

Pozwany w związku z prowadzoną przeciwko niemu egzekucją komorniczą z tytułu nieuregulowanych rat renty alimentacyjnej na rzecz N. co miesiąc ponosi opłaty komornicze w kwocie 80 zł.

W maju 2015r. zobowiązał się wobec komornika do dokonywania wpłat po 600 zł miesięcznie tytułem alimentów. Dokonywał ich do listopada 2015r.

/dowód:

pismo do komornika – k. 160 akt,

opłaty – k. 163-164, 167-175, 178-187 akt,

oświadczenie pozwanego – k. 192-202 akt,

wypowiedzenie wraz z tłumaczeniem – k. 237-238, 241-242 akt/

M. T. (1) nigdy nie łożył na córkę poza alimentami. Nigdy nie uczestniczył w jej wychowaniu i nie kontaktował się z nią. Nigdy się nią nie interesował. Ostatni raz widział ją, gdy miała półtora roku. Zasądzane przez sądy alimenty na rzecz N. W. wypłacał okresowo Fundusz Alimentacyjny w Polsce.

/okoliczność bezsporna, a ponadto dowód:

zeznania świadka C. K. – e-protokół z dnia 14.01.2016r. 2min.21sek. i nast.,

zeznania świadka K. W. – e-protokół z dnia 22.03.2016r. 5min.01sek. i nast.,

zeznania powódki – e-protokół z dnia 22.03.2016r. 39min.30sek. i nast./

W sierpniu 2015r. M. T. (1) w rozmowie telefonicznej z K. W. zdeklarował się spłacić jednorazowo niezwłocznie całą kwotę zadłużenia, tj. (...) zł, jednak pod warunkiem, że zrzeknie się dochodzenia podwyższenia roszczeń alimentacyjnych na rzecz córki przez okres kolejnych 3 lat oraz cofnie wniosek złożony do norweskich organów egzekucyjnych. Zgodził się ostatecznie, aby alimenty zostały podwyższone do kwoty po 500 zł miesięcznie. K. W. nie zaakceptowała tej propozycji.

/dowód:

zeznania świadka C. K. – e-protokół z dnia 14.01.2016r. 2min.21sek. i nast.,

zeznania świadka K. W. – e-protokół z dnia 22.03.2016r. 5min.01sek. i nast.,

zeznania powódki – e-protokół z dnia 22.03.2016r. 39min.30sek. i nast./

Sąd zważył, co następuje:

Przedstawiony stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, z zeznań świadków C. K. i K. W. oraz z przesłuchania powódki N. W., a także na podstawie akta sprawy (...) Sądu Rejonowego w. T. o podwyższenie alimentów.

Sąd przyjął za wiarygodne dowody w postaci dokumentów złożonych przez strony do akt sprawy, albowiem nie było podstaw do ich podważenia. Były one opatrzone odpowiednimi podpisami i pieczęciami. W szczególności jednak żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności ani prawdziwości treści w nich zawartych.

Sąd przyznał walor wiarygodności zeznaniom złożonym przez świadków C. K. i K. W., bowiem były dokładne, rzeczowe i znalazły potwierdzenie w zebranym w sprawie materiale dowodowym. Były one wzajemnie zbieżne, a niewielkie rozbieżności mogły wynikać z upływu czasu lub z braku dokładnej wiedzy w określonym zakresie. Sąd nie znalazł jednak żadnych powodów, aby odmówić im waloru wiarygodności.

Sąd uznał za wiarygodne przesłuchanie powódki, albowiem było logiczne, rzeczowe i spójne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie.

Sąd pominął dowód z przesłuchania pozwanego w charakterze strony, bowiem pozwany, mimo prawidłowego wezwania na termin rozprawy z pouczeniem o skutkach nieusprawiedliwionego niestawiennictwa i wcześniejszych deklaracji przyjazdu do Polski w danym terminie, nie stawił się. Sąd uwzględnił wniosek pozwanego i wyznaczył termin jego przesłuchania we wskazanym przez niego terminie. Jego pełnomocnik oświadczył jednak podczas rozprawy, że pozwany nie przyjedzie do Polski celem złożenia zeznań. Pozwany pozbawił się zatem dobrowolnie możliwości przedstawienia swojej sytuacji majątkowej, zarobkowej i zdrowotnej.

Matka powódki K. W. wniosła o podwyższenie alimentów na rzecz małoletniej wówczas córki z kwoty po 450 zł miesięcznie do kwoty po 1.000 zł miesięcznie. Po uzyskaniu pełnoletniości powódka podtrzymała pozew.

Przedmiotowe powództwo o podwyższenie alimentów posiada podstawę prawną w art. 138 kro. Przepis ten stanowi, że w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumie się zmianę usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego albo zmianę w zakresie możliwości zarobkowych zobowiązanego do alimentacji, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zwiększenie albo zmniejszenie wysokości świadczeń alimentacyjnych.

Potrzeby uprawnionego oraz możliwości zobowiązanego ulegają zmianie, tym samym może ulegać zmianie wysokość alimentów. Dlatego w razie zmiany stosunków zarówno uprawniony, jak i zobowiązany mogą żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Zmiana stosunków może prowadzić do uchylenia obowiązku alimentacyjnego bądź do podwyższenia lub obniżenia alimentów. Dla stwierdzenia, czy nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 kro, należy brać pod uwagę, czy istniejące warunki i okoliczności - na tle sytuacji ogólnej - mają charakter trwały, dotyczą okoliczności zasadniczych, ilościowo znacznych i wyczerpują te przesłanki, które w istotny sposób wpływają na istnienie czy zakres obowiązku alimentacyjnego. Zmiana orzeczenia dopuszczalna jest tylko w razie zmiany stosunków powstałych po jego wydaniu (por.: uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 23 października 1954 r., I CO 41/54).

Podwyższenie alimentów następuje wówczas, gdy zwiększeniu uległy potrzeby uprawnionego albo wzrosły możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego.

Matka powódki wskazywała, że kwota alimentów otrzymywanych do tej pory nie wystarcza na zaspokojenie podstawowych potrzeb córki, gdyż wzrosły koszty jej utrzymania. Powódka jest znacznie starsza, a od października 2016r. planuje podjąć studia na kierunku (...).

Ostatni raz Sąd ustalił obowiązek alimentacyjny pozwanego względem powódki w wyroku zaocznym z dnia 27 maja 2008r. w sprawie o sygn. akt (...) na kwotę po 450 zł miesięcznie. Małoletnia wówczas powódka miała (...) lat i była uczennicą klasy czwartej szkoły podstawowej. Ogólnie była zdrowa, nie chorowała na przewlekłe choroby. Mieszkała wraz z matką, ojczymem i młodszą przyrodnią siostrą. Miesięczny koszt utrzymania i zaspokojenia podstawowych potrzeb dziewczynki matka oceniła na kwotę ok. 900 zł.

W tym czasie pozwany M. T. (1) pracował w (...).

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd doszedł do przekonania, że od 27 maja 2008r., tj. ostatniego ustalenia wysokości alimentów, upłynęło 8 lat i niewątpliwie zwiększeniu uległy usprawiedliwione potrzeby powódki, jak również wzrosły możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego, co uzasadnia podwyższenie alimentów. Zgodnie z poglądem Sądu Najwyższego wyrażonym w orzeczeniu z dnia 1 czerwca 1965r. (I CZ 135/64, niepubl.) ,,różnica wieku dzieci spowodowana upływem czasu od daty orzeczenia określającego wysokość renty alimentacyjnej, sama przez się uzasadnia wzrost potrzeb związany z uczęszczaniem do szkoły, pobieraniem dodatkowych lekcji itp., co z kolei pociąga za sobą konieczność ponoszenia zwiększonych wydatków’’.

W ocenie Sądu matka powódki przez cały czas dokładała wszelkich starań, aby zabezpieczyć potrzeby córki, dzieliła się z nią wszystkimi dochodami, jakie otrzymywała, nie wnosząc przez 7 lat o podwyższenie alimentów. Dopiero, kiedy sytuacja uległa istotnej zmianie, nie tylko z powodu upływu czasu, ogólnego wzrostu cen i dorastania dziecka, lecz głównie na skutek znacznych kosztów związanych ze szkołą, leczeniem małoletniej, zdecydowała się złożyć przedmiotowy pozew.

Pozwany dobrowolnie nie podwyższył alimentów na rzecz córki. Nie łożył również na córkę poza alimentami. Obecnie kwota alimentów wynosi 450 zł miesięcznie. Nie jest to jednak kwota wystarczająca do zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb powódki i nie wyczerpuje obowiązku alimentacyjnego pozwanego.

W myśl § 1 art. 135 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Pojęcia "usprawiedliwione potrzeby" oraz "możliwości zarobkowe i majątkowe" zostały szczegółowo omówione w uchwale Pełnego Składu Izby Cywilnej i Administracyjnej Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r., III CZP 91/86, OSNP 1988, nr 4, poz. 42. W uchwale tej stwierdzono między innymi, że: Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować, ponieważ nie ma jednego stałego kryterium odniesienia. Rodzaj i rozmiar tych potrzeb jest uzależniony od cech osoby uprawnionej oraz od splotu okoliczności natury społecznej i gospodarczej, w których osoba uprawniona się znajduje. Nie jest możliwe ustalenie katalogu usprawiedliwionych potrzeb podlegających zaspokojeniu w ramach obowiązku alimentacyjnego i odróżnienie ich od tych, które jako objaw zbytku lub z innych przyczyn nie powinny być uwzględnione. W każdym razie zakres obowiązku alimentacyjnego wyznaczać będą poszczególne sytuacje uprawnionego i zobowiązanego, konkretne warunki społeczno-ekonomiczne oraz cele i funkcje obowiązku alimentacyjnego. Dopiero na tym tle będzie można określić potrzeby życiowe - materialne i intelektualne uprawnionego.

Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokojone, wyznacza treść art. 96 kro, według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie - odpowiednio do jego uzdolnień - do pracy dla dobra społeczeństwa.

Stosownie do tej dyrektywy rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane za potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Będzie to mieć wpływ na rozstrzygnięcie, w jakiej mierze możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego będą wzięte pod uwagę przy oznaczaniu zakresu obowiązku alimentacyjnego. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanego modelu konsumpcji.

Sąd miał na uwadze, iż sytuacja powódki uległa znacznym zmianom. W czasie ostatniego orzekania w sprawie wysokości alimentów miała ona (...) lat, natomiast obecnie jest osobą pełnoletnią, ma już (...)lat. Dorasta, rozwija się i jej potrzeby się zwiększają. Potrzeby 18-latki są bezspornie znacznie większe niż 10-latki.

W obecnym roku szkolnym 2015/2016 jest uczennicą ostatniej klasy liceum. Niewątpliwie ponosi koszty z tym związane, np. zakup podręczników czy przyborów szkolnych. W związku z koniecznością odpowiedniego przygotowania się do egzaminów maturalnych dokonywała zakupu dodatkowych książek. W ocenie Sądu miesięczne usprawiedliwione wydatki na te cele mogły wynosić średnio 100 zł.

Powódka ma bardzo dobre wyniki w nauce - otrzymuje świadectwa z paskiem. Pragnie studiować(...). Z uwagi na wysokie predyspozycje powinna być wspierana przez rodziców, którzy winni nie szczędzić środków na edukację zdolnej córki. W celu lepszego przygotowania się do egzaminów maturalnych i zwiększenia szans na dostanie się na wymarzony kierunek studiów chodzi na korepetycje z j. niemieckiego, których koszt w przeliczeniu na miesiące wynosi 120 zł. Uzyskuje ona przy tym wysokie wyniki i zdobywa kolejne poziomy w nauczaniu tego języka, co jest niewątpliwie inwestycją w jej przyszłość. Wydatek ten należy zatem uznać za w pełni usprawiedliwiony. Chciałaby również chodzić na korepetycje z biologii, które kosztują 70 zł za 45 min., ale jej nie stać. Jeżeli jej plany się ziszczą, od października 2016r. rozpocznie studia, a wówczas koszty jej utrzymania w zakresie edukacji jeszcze się zwiększą. Chęć zdobycia dobrego wykształcenia nie jest przy tym naganna, a wręcz bardzo pożądana. Matka cały czas wspiera córkę, a ojciec winien z niej być dumny i pomagać chociaż finansowo. Nie można przy tym wymagać od powódki, aby podjęła pracę i częściowo samodzielnie się utrzymywała. Odpowiednie przygotowanie się do matury, a potem studia na tak wymagającym kierunku jak (...), są dla powódki obecnie priorytetem, są przy tym bardzo czasochłonne i nie pozwalają na pracę. Musi ona również dysponować czasem na wypoczynek.

Skoro dziecko bezpośrednio po ukończeniu szkoły średniej kontynuuje naukę w obranym kierunku w szkole wyższej - co nie jest naganne, ale wprost przeciwnie, zasługuje na aprobatę - nie można wymagać, by jednocześnie pracowało zarobkowo osiągając dochody wystarczające na swoje utrzymanie (wyrok SN z 11.03.1999r., III CKN 1175/98).

Do wydatków koniecznych powódki należą również: bilet miesięczny (...) ok. 70 zł oraz bilety (...) za ok. (...) zł, opłaty za telefon komórkowy 40 zł. Otrzymuje ona od matki także kieszonkowe w kwocie 60 zł na bieżące potrzeby. Nie jest to kwota wygórowana biorąc pod uwagę wiek powódki.

Powódka ponosi również dodatkowe koszty związane ze swoim zdrowiem. Zostały wykazane wydatki ponoszone na leczenie stomatologiczne powódki oraz związane z wadą jej wzroku. Łączna kwota 150 zł miesięcznie na cele lecznicze, w tym zachorowania, które zdarzają się każdemu, jest adekwatna do potrzeb.

Ponadto powódka zrobiła prawo jazdy. Kurs z badaniami kosztował ok. 1.400 zł. Uzyskała dzięki temu umiejętność, która z pewnością będzie przydatna w dorosłym życiu, może również zawodowym. Wydatku tego nie można oceniać jako zbędnego.

Niewątpliwie powódka musi również partycypować w kosztach utrzymania mieszkania, w którym mieszka wspólnie z matką, ojczymem i przyrodnią siostrą, a także babcią i dziadkiem, którzy mieszkają w tym samym budynku, ale prowadzą osobne gospodarstwo domowe. Przypada na nią zatem 1/6 wszystkich opłat, tj. 1/4 opłat ponoszonych przez jej matkę. Jest to kwota ok. 180 zł miesięcznie, razem w opałem.

Kwota 320 zł na wyżywienie powódki nie jest wygórowana. Na odzież i obuwie nastolatki kwota 100 zł miesięcznie również wydaje się odpowiednia. Do tego dochodzą jeszcze wydatki na środki czystości, higieniczne czy kosmetyczne. W ocenie Sądu kwota ok. 80 zł miesięcznie na te cele jest adekwatna do potrzeb młodej kobiety. Małoletnia ma również prawo do wypoczynku, rozrywki czy zaspokojenia potrzeb w zakresie rozwoju kulturalnego, np. wyjście do kina, teatru czy na koncert. 100 zł miesięcznie na pokrycie potrzeb w tym zakresie stanowi minimum, które z pewnością nie pozwoli na zbytek.

W ocenie Sądu powódka musi mieć zapewnione odpowiednie wyżywienie, odzież i obuwie, środki czystości i lecznicze, materiały edukacyjne, czy warunki mieszkaniowe. Powinna mieć również zapewnione prawo do rozrywki czy wypoczynku. Nie posiada ona przy tym żadnego dochodu, zatem kwotę niezbędną do pokrycia jej podstawowych usprawiedliwionych potrzeb muszą pokryć jej rodzice.

W ocenie Sądu kwota 1.250 zł miesięcznie jest konieczna na zaspokojenie zupełnie podstawowych potrzeb powódki.

Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka - stanowiący uszczegółowienie ogólnego obowiązku "troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka" i należytego przygotowania go, odpowiednio do jego uzdolnień, do pracy zawodowej - nie jest ograniczony żadnym sztywnym terminem i nie jest również związany ze stopniem wykształcenia w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez dziecko określonego stopnia podstawowego czy średniego wykształcenia (wyrok SN z 30.06.1999r., III CKN 199/99).

Rodzice winni zatem łożyć na utrzymanie i wykształcenia także pełnoletniego dziecka, zdobywającego kwalifikacje zawodowe, odpowiadające jego uzdolnieniom i predyspozycjom, np. uczącego się w szkole pomaturalnej lub studiującego na wyższej uczelni. Warunkiem jest tylko, by był to czas rzeczywistej nauki (wyrok SN z 26.11.1998r., I CKN 898/97).

W wyroku z dnia 12 lutego 1998r., I CKN 499/97, Sąd Najwyższy stwierdził, że nawet zdobycie dwóch zawodów przez dziecko nie uwalnia rodziców od obowiązku świadczenia alimentów, jeżeli taki uprawniony podejmuje studia. W przypadku kontynuowania nauki przez pełnoletniego uprawnionego dla ustalenia dalszego obowiązku alimentacyjnego istotnym jest natomiast jego stosunek i motywacja. W odniesieniu do dzieci, które osiągnęły pełnoletniość, brać należy pod uwagę to, czy wykazują chęć dalszej nauki oraz czy osobiste zdolności i cechy charakteru pozwalają na rzeczywiste kontynuowanie nauki (wyrok SN z dnia 14 listopada 1997r., III CKN 217/97).

Zdolności, predyspozycje i chęci powódki w zakresie edukacji są na bardzo wysokim poziomie i nie budzą najmniejszych wątpliwości.

Sytuacja finansowa K. W. również uległa zmianie od ostatniego orzeczenia o alimentach. Poprzednio była ona osobą bezrobotną, a obecnie pracuje i zarabia ok. (...)zł netto. Jej mąż nadal pracuje i otrzymuje wynagrodzenie na podobnym poziomie. Nadal na utrzymaniu mają wspólną córkę. Nie zmienili również miejsca swojego zamieszkania.

Nie bez znaczenia jest, że K. W. przez cały czas sprawuje bezpośrednią opiekę nad powódką, zajmuje się jej wychowaniem, troszczy się o jej zdrowie. Wypełnia zatem w ten sposób swój obowiązek alimentacyjny od lat w rozmiarze znacznie większym, niż ojciec dziecka.

Pozwany natomiast w ogóle nie interesuje się córką, nie utrzymuje z nią kontaktów, alimentów od lat nie podwyższał i nie partycypuje dodatkowo w kosztach utrzymania dziecka. Nigdy nie robił żadnych dodatkowych prezentów, nie dokładał się do nadzwyczajnych, niespodziewanych wydatków. Matka na zaspokojenie takich potrzeb córki, jak np. prawo jazdy, musiała zaciągać pożyczkę. Pozwany nie dokładał też nigdy osobistych starań o prawidłowy rozwój córki, zatem winien chociaż wspomóc ją materialnie.

W zakresie sytuacji rodzinnej, zdrowotnej i majątkowej pozwanego Sąd opierał się na szczątkowych informacjach wynikających z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy. Pozwany nie stawił się bowiem przed Sądem celem złożenia zeznań i pełnego opisania sytuacji, w jakiej się znajduje. Sąd nie posiadał zatem pełnej wiedzy o majątku pozwanego, jego oszczędnościach czy wymiarze wszystkich wydatków.

Analizując dostępne informacje należy wskazać, iż pozwany jest osobą zdrową, w sile wieku, zdolną do pracy. Od wielu lat mieszka i pracuje w (...), gdzie zarobki i poziom życia jest zdecydowanie większy niż w Polsce. Jego możliwości zarobkowe są zatem w pewnością znacznie większe, niż matki dziecka. Pozwany nie wykazał przy tym, z jakiego powodu utracił zatrudnienie i aby zmiana ta miała charakter trwały.

Przez ustawowe określenie „możliwości zarobkowe i majątkowe” należy rozumieć nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku, lecz te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych (por. Henryk Haak, Obowiązek alimentacyjny, Komentarz Toruń 1995, s. 118-119).

Rodzice nie mogą uchylić się od obowiązku alimentacyjnego na tej podstawie, że jego wykonywanie stanowiłoby dla nich nadmierny ciężar. Są obowiązani podzielić się z dzieckiem nawet najmniejszymi dochodami (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 stycznia 2000 r., I CKN 1077/99 oraz uchwała pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 9 czerwca 1976 r., III CZP 46/75). W szczególnych przypadkach, gdy sytuacja dziecka tego wymaga, rodzice mają obowiązek wyzbywania się posiadanego majątku bądź jego niektórych składników, aby w ten sposób podołać ciążącemu na nich obowiązkowi alimentacyjnemu.

Nie ulega wątpliwości, że wydatki pozwanego również wzrosły. Pozwany wespół z żoną ponosi koszty zajmowanego mieszkania i oprócz córki N. ma na utrzymaniu jeszcze dwoje małoletnich dzieci z obecnego związku. Obowiązek ponoszenia kosztów utrzymania rodziny spoczywa jednak również na matce tych dzieci. Pozwany nie wykazał, aby jego obecna żona była niezdolna do pracy. Nic nie stoi zatem na przeszkodzie, aby pracowała, choćby dorywczo i przyczyniała się w ten sposób do zwiększenia budżetu domowego, odciążając w ten sposób męża, tak jak czyni to matka powódki. Zaniechania nowej rodziny pozwanego w tym zakresie nie mogą obciążać powódki. Obowiązek alimentacyjny wobec dziecka, które nie jest w stanie jeszcze utrzymać się samodzielnie, wyprzedza zobowiązanie do utrzymywała dorosłej kobiety, która może sama zapracować na zaspokojenie potrzeb własnych i w odpowiednim zakresie swoich dzieci.

W pismach pozwany wskazywał, że jego sytuacja finansowa jest bardzo trudna. Ponosi on bowiem koszty związane z kredytami, np. na zakup samochodu. W ocenie Sądu powyższa okoliczność nie ma znaczenia dla określenia wysokości alimentów. Alimenty względem dziecka muszą bowiem zostać zaspokojone w pierwszej kolejności, przed wszelkimi kredytami. Pozwany wiedząc, że ciąży na nim obowiązek alimentacyjny wobec dziecka, winien brać go pod uwagę oceniając własną zdolność kredytową i zaciągając kolejne zobowiązania. Ponadto posiadanie dwóch samochodów i ponoszenie w związku z tym wysokich kosztów (np. na ubezpieczenia) nie wydaje się celowe w przypadku, gdyż partnerka pozwanego nie pracuje.

Matki dziecka nie stać na posiadanie dwóch samochodów, mimo że oboje z mężem pracują. Nie posiada ona również mieszkania. Ponadto nie stać jej na ponoszenie kosztów zajęć sportowych, w pierwszej kolejności zaspokaja ona bowiem potrzeby córki. Sytuacja materialna pozwanego jest zatem znacznie lepsza. Uprawianie sportu jest bardzo wskazane, ale można to robić bez konieczności ponoszenia stałych opłat, np. biegając, jeżeli sytuacja materialna rodziny jest naprawdę ciężka.

W ocenie Sądu pozwanego stać na alimentowanie córki w wyższym zakresie niż dotychczas, bez konieczności ograniczania własnych wydatków. Ponadto alimenty na rzecz dziecka muszą być zaspokojone w pierwszej kolejności, nawet gdyby pozwany musiał jednak zrezygnować z niektórych z mniej podstawowych wydatków (np. utrzymanie dodatkowego samochodu czy zajęcia sportowe). Kwota alimentów zasądzona w niniejszym postępowaniu jest znacznie niższa niż kwota, jaką pozwany ponosi z tytułu raty kredytu samochodowego czy jaką miesięcznie opłaca za przedszkole, a która budzi wątpliwości swojej zasadności w sytuacji, kiedy matka dziecka nie pracuje.

Zdaniem Sądu możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego nie mogą być niskie, skoro posiadał on zdolność kredytową do zaciągnięcia wysokiego kredytu na mieszkanie i dodatkowo na samochód. Ponadto rodzina może sobie pozwolić na to, aby żona pozwanego nie pracowała. O posiadaniu wysokich możliwości świadczy również fakt, że pozwany w sierpniu 2015r. w rozmowie telefonicznej z K. W. zdeklarował się spłacić jednorazowo niezwłocznie całą kwotę zadłużenia alimentacyjnego, tj. (...) zł, w zamian za rezygnację z egzekucji. Zdaniem Sądu okoliczność ta została wykazana przez stronę powodową, nie jest przy tym sprzeczna z zasadami logiki i doświadczenia życiowego.

Mając na uwadze całokształt okoliczności w przedmiotowej sprawie Sąd doszedł do wniosku, że alimenty w kwocie po 750 zł miesięcznie leżą w granicach możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego, a także są w pełni uzasadnione usprawiedliwionymi potrzebami powódki. Będą pokrywały bowiem nieco ponad połowę zupełnie podstawowych wydatków córki w zakresie wyżywienia, leczenia, higieny, ubioru, edukacji, mieszkania czy wypoczynku. Ponadto w przypadku podjęcia studiów przez powódkę, kiedy koszty jej utrzymania z pewnością znacznie wzrosną, kwota ta może okazać się niewystarczająca nawet na pokrycie połowy jej usprawiedliwionych potrzeb. Pozostałą część wydatków pokrywać będzie matka powódki, jak czyniła to do tej pory, dokładając dodatkowo osobistych starań o rozwój dziecka.

Zdaniem Sądu pozwany winien w większym stopniu partycypować w kosztach utrzymania córki niż jej matka. Wynagrodzenie, jakie może uzyskiwać w (...), jest bowiem znacznie wyższe niż matki powódki. Posiada on również majątek większy niż była żona (nieruchomość, dwa samochody). Rodzina powoda może sobie pozwolić również na to, aby jeden z dorosłych członków rodziny nie pracował, a zatem ich sytuacja nie może być aż tak zła, jak próbował pozwany przedstawić. Ponadto, skoro matka powódki przez całe życie dziecka dokładała osobistych starań o jego rozwój i wychowanie, to pozwany może chociaż zapewnić córce konieczne środki utrzymania.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na postawie art. 135 § 1 kro w zw. z art. 138 kro, w punkcie I sentencji wyroku podwyższył rentę alimentacyjną od pozwanego na rzecz powódki do kwoty po 750 zł miesięcznie, poczynając od dnia wniesienia pozwu.

W punkcie II sentencji wyroku Sąd oddalił powództwo w pozostałym zakresie, uznając je za bezzasadne, albowiem wykraczające poza zakres usprawiedliwionych potrzeb powódki.

O kosztach procesu orzeczono w punkcie III sentencji wyroku, na podstawie art. 100 kpc, znosząc je wzajemnie między stronami. Obie strony w przybliżonym stopniu przegrały bowiem sprawę.

O kosztach sądowych orzeczono w punkcie IV sentencji wyroku na postawie art. 113 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Obie strony procesu, które nie miały wcześniej obowiązku uiszczenia kosztów sądowych, znajdują się bowiem, po uwzględnieniu ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego, w trudnej sytuacji materialnej.

W punkcie V sentencji wyroku Sąd orzekł o nadaniu wyrokowi co do pkt I rygoru natychmiastowej wymagalności, zgodnie z art. 333 § 1 pkt 1 kpc.