II K 1696/21 - wyrok Sąd Rejonowy w Toruniu z 2021-12-02

T., 22 listopada 2021 r.

Sygn. akt II K 1696/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Marcin Czarciński

Protokolant: st. sekr. sąd. Iwona Zielińska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22.11.2021 r. w T.

sprawy

M. W.

syna M. i M. z d. W.

urodzonego (...) w T.

oskarżonego o to, że:

w okresie od dnia 30 grudnia 2020 r. do dnia 8 czerwca 2021 r. uchylał się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego na rzecz córki A. W. w kwocie 500 zł miesięcznie, ustalonego co do wysokości wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 12 września 2019 r. za sygnaturą akt IIIRC 406/19, wskutek czego powstała zaległość powyżej trzech świadczeń okresowych narażając tym samym osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych,

- tj. o czyn z art. 209 § 1 i 1a kk

o r z e k a :

I.  oskarżonego M. W. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego w akcie oskarżenia, tj. występku z art. 209 § 1a kk i za to na podstawie art. 209 § 1a kk orzeka wobec oskarżonego karę 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na wykonaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym,

II.  na podstawie art. 34 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt 3 kk w okresie wykonywania kary ograniczenia wolności zobowiązuje oskarżonego do wykonywania obowiązku łożenia na utrzymanie córki A. W.,

III.  na podstawie art. 34 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt 4 kk w okresie wykonywania kary ograniczenia wolności zobowiązuje oskarżonego do wykonywania pracy zarobkowej

IV.  zwalnia oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty a wydatkami poniesionymi od chwili wszczęcia postępowania obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1696/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. W.

w okresie od dnia 30 grudnia 2020 r. do dnia 8 czerwca 2021 r. uchylał się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego na rzecz córki A. W. w kwocie 500 zł miesięcznie, ustalonego co do wysokości wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 12 września 2019 r. za sygnaturą akt III RC 406/19, wskutek czego powstała zaległość powyżej trzech świadczeń okresowych narażając tym samym osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

M. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przedmiotem ochrony przestępstwa z art. 209 § 1a k.k. jest rodzina oraz obowiązek opieki, jego występowanie u ustawie karnej uzasadnia się koniecznością zabezpieczenia materialnych podstaw egzystencji osób dla sprawcy najbliższych, jak również tych, których prawa w zakresie obowiązku alimentacyjnego zabezpieczone są orzeczeniem sądowym lub ustawą. Przestępstwo to ma charakter skutkowy z zaniechania, do jego znamion należy istnienie po stronie sprawcy obowiązku opieki z mocy orzeczenia sądowego, ugody lub umowy i uchylanie się od wykonywania tego obowiązku poprzez niełożenie na utrzymanie osoby uprawnionej, a także wystąpienie skutku w postaci narażenia przez to uprawnionego na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

W przedmiotowej sprawie oskarżony M. W. został zobowiązany do łożenia na utrzymanie swojej córki A. W. na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 12 września 2019 r. poprzez płacenie miesięcznych rat alimentacyjnych w wysokości 500 złotych.

Na gruncie analizowanego stanu faktycznego nie ulega wątpliwości, iż oskarżony uchylał się od nałożonego na niego obowiązku w okresie od 30 grudnia 2020 r. do 8 czerwca 2021 roku. Należy przy tym wskazać, iż samo niewykonywanie obowiązku łożenia na utrzymanie osoby do tego uprawnionej nie jest równoznaczne z uchylaniem się od niego. Realizacja znamienia „uchylania się” ma miejsce dopiero w sytuacji, gdy sprawca ma wprawdzie obiektywną możliwość wykonania tego obowiązku, nie dopełnia go jednak ze względu na występujący u niego negatywny stosunek psychiczny, polegający na tym, że zobowiązany do świadczenia nie chce lub lekceważy jego wykonywanie. W przekonaniu Sądu oskarżony M. W. swoim zachowaniem zlekceważył nałożony na niego wyrokiem obowiązek łożenia na utrzymanie córki. Podstawę dla takiej oceny może stanowić okoliczność, iż nie podjął jakichkolwiek starań o znalezienie stałego zatrudnienia, które umożliwiłoby mu realizację ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego. Po stronie oskarżonego nie istniały przy tym jakiekolwiek okoliczności, takie jak na przykład ciężka choroba czy też podeszły wiek, które uniemożliwiałyby mu w sposób obiektywny aktywizację zawodową oraz wypełnianie swoich zobowiązań.

Reasumując, analiza powyższych znamion pozwala na stwierdzenie, iż poprzez swoje zachowanie oskarżony M. W. dopuścił się przestępstwa z art. 209 § 1a kk.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. W.

I,II,III

I

kara 1 roku i 8 miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cel społecznych w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym orzeczona w trybie art. 387 kpk.

W ocenie Sądu, pomimo niewątpliwie znacznej społecznej szkodliwości przestępstwa niealimentacji oraz wagi naruszonych dóbr w postaci rodziny i opieki, brak jest podstaw do stosowania wobec oskarżonego najsurowszej rodzajowo kary pozbawienia wolności. Sąd oczywiście ma na uwadze fakt wcześniejszej wielokrotnej karalności oskarżonego. Należy jednak wskazać, że zastosowanie takiej kary w żaden sposób nie przyczyniłoby się do przywrócenia stanu zgodnego z prawem, tj. do wykonywania przez M. W. ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego względem córki A. W..

Kara taka, poza oczywiście terminową izolacją, nie niosłaby dla oskarżonego odpowiedniej dolegliwości. Wobec powyższego, Sąd przyjął, że najskuteczniejszą karą będzie dla oskarżonego kara ograniczenia wolności, która spełnić powinna w tym wypadku przede wszystkim cele wychowawcze. Wykonywanie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cel społeczny sprzyjać może w ocenie Sądu aktywizacji zawodowej oskarżonego. W odniesieniu do wymiaru kary ograniczenia wolności sąd przyjął jako okoliczność łagodzącą trudną sytuację materialną oskarżonego, wynikającą m.in. właśnie z braku stałego zatrudnienia. Jednocześnie jednak, dla spełnienia celów represyjnych kary, Sąd określił wymiar kary ograniczenia wolności na 30 godzin w stosunku miesięcznym.

Orzekając karę ograniczenia wolności sąd zobowiązał również oskarżonego do wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie małoletniej córki w okresie wykonywania kary ograniczenia wolności a także obowiązek wykonywania pracy zarobkowej. W ocenie Sądu w niniejszej sprawie niezbędne jest przede wszystkim zapobiegnięcie dalszemu uchylaniu się przez oskarżonego od wykonywania obowiązku alimentacyjnego, zatem ze względów prewencyjnych należało orzec ww. obowiązki. Brak aktywności oskarżonego spowoduje natomiast konieczność zamiany orzeczonej kary na zastępczą karę pozbawienia wolności.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7.  Podpis

Sędzia SR Marcin Czarciński

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Danuta Komuda-Zakrzewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Toruniu
Data wytworzenia informacji: