II K 1322/23 - wyrok Sąd Rejonowy w Toruniu z 2023-11-23

T. 15 listopada 2023 r.

Sygn. akt II K 1322/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Marcin Czarciński

Protokolant: st. sekr. sąd. Justyna Pabian



w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej M. Ilnickiego

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 06.11.2023 r.

sprawy



M. P. (1)

syna Z. i W. z d. T.

urodz. (...) w T.



oskarżonego o to, że:



w okresie od czerwca 2020 roku do 14 marca 2021 r. oraz od 1 września 2021 r. do 31 grudnia 2022 r. w T. przy ul. (...) uchylał się o wykonywania obowiązku alimentacyjnego w wysokości 700 zł miesięcznie na rzecz córki C. P. wynikającego z ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Toruniu w dniu 4 grudnia 2012 r. sygn. III RC 115/12 oraz obowiązku alimentacyjnego w wysokości 500 zł miesięcznie na rzecz syna S. P. (1) orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 19 listopada 2013 r. sygn. III RC 1104/13, przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości przekracza równowartość trzech świadczeń okresowych

- tj. o czyn z art. 209 § 1 kk



o r z e k a :



oskarżonego M. P. (1) uznaje za winnego tego, że :

w okresie od 6 października 2020 roku do 14 marca 2021 r. w T. przy ul. (...) uchylał się o wykonywania obowiązku alimentacyjnego w wysokości 700 zł miesięcznie na rzecz córki C. P. wynikającego z ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Toruniu w dniu 4 grudnia 2012 r. sygn. III RC 115/12 oraz obowiązku alimentacyjnego w wysokości 500 zł miesięcznie na rzecz syna S. P. (1) orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 19 listopada 2013 r. sygn. III RC 1104/13, przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości przekracza równowartość trzech świadczeń okresowych,

w okresie od 1 września 2021 r. do 31 grudnia 2022 r. w T. przy ul. (...) uchylał się o wykonywania obowiązku alimentacyjnego w wysokości 700 zł miesięcznie na rzecz córki C. P. wynikającego z ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Toruniu w dniu 4 grudnia 2012 r. sygn. III RC 115/12 oraz obowiązku alimentacyjnego w wysokości 500 zł miesięcznie na rzecz syna S. P. (1) orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 19 listopada 2013 r. sygn. III RC 1104/13, przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości przekracza równowartość trzech świadczeń okresowych,

przyjmuje, iż czyny te stanowią ciąg przestępstw z art. 209 § 1 kk

i za to, po zastosowaniu art. 91 § 1 kk, na podstawie art. 209 § 1 kk orzeka karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

zwalnia oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty a wydatkami poniesionymi od chwili wszczęcia postępowania obciąża Skarb Państwa.





UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt



II K 1322/23


Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. P. (1)


1) w okresie od 6 października 2020 roku do 14 marca 2021 r. w T. przy ul. (...) uchylał się o wykonywania obowiązku alimentacyjnego w wysokości 700 zł miesięcznie na rzecz córki C. P. wynikającego z ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Toruniu w dniu 4 grudnia 2012 r. sygn. III RC 115/12 oraz obowiązku alimentacyjnego w wysokości 500 zł miesięcznie na rzecz syna S. P. (1) orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 19 listopada 2013 r. sygn. III RC 1104/13, przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości przekracza równowartość trzech świadczeń okresowych,

2) w okresie od 1 września 2021 r. do 31 grudnia 2022 r. w T. przy ul. (...) uchylał się o wykonywania obowiązku alimentacyjnego w wysokości 700 zł miesięcznie na rzecz córki C. P. wynikającego z ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Toruniu w dniu 4 grudnia 2012 r. sygn. III RC 115/12 oraz obowiązku alimentacyjnego w wysokości 500 zł miesięcznie na rzecz syna S. P. (1) orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 19 listopada 2013 r. sygn. III RC 1104/13, przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości przekracza równowartość trzech świadczeń okresowych


Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu (...) urodziła się C. P., córka M. P. (1) i A. B. (aktualnie W.).

W dniu (...) urodził się S. P. (2), którego rodzicami również są M. P. (1) i A. B. (aktualnie W.).

M. P. (1) na podstawie ugody zawartej przed(...) w dniu 4 grudnia 2012 r., w sprawie III RC 1158/12, zobowiązał się do płacenia na rzecz małoletniej córki C. alimentów w wysokości po 700 zł miesięcznie do rąk matki małoletniej A. W. (1).

M. P. (1) został również zobowiązany wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 19 listopada 2013 roku w sprawie III RC 1104/13 do płacenia rat alimentacyjnych w wysokości po 500 zł miesięcznie na rzecz syna S..

W związku z faktem, iż M. P. (1) nie płacił orzeczonych alimentów decyzją (...) T. przyznano małoletnim C. i S. rodzeństwu P. świadczenia z funduszu alimentacyjnego. Egzekucja komornicza zaległych świadczeń okazała się bezskuteczna.

Na dzień 25.08.2021 r. zaległości alimentacyjne dłużnika przekroczyły kwotę 110 tys. złotych.


wyjaśnienia M. P.


53-54, 87v.


zeznanie A. W.


28


odpis wyroku i ugody


3, 4


decyzja Prezydenta Miasta T.


5


zaświadczenie o bezskuteczności egzekucji


2


informacja o statusie pracowniczym


6-8


odpisy skrócone aktu urodzenia


22, 23


M. P. (1) był wielokrotnie karany sądownie, w tym za przestępstwo z art. 209 kk.


karta karna


41-42


Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.







Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty










OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu




wyjaśnienia M. P.




Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie w jakim przyznał się do zarzucanego czynu. W tym zakresie jego wyjaśnienia pokrywają się ze zgromadzoną dokumentacją


zeznanie A. W.


Sąd dał wiarę zeznaniom świadka A. W. (1) albowiem są one jasne i spójne. Świadek w sposób możliwie dokładny opisała okoliczności związane z nieuiszczaniem rat alimentacyjnych oraz sytuację materialną i finansową rodziny. Zeznania były zgodne z dokumentami dołączonymi do akt

odpis wyroku i ugody, zaświadczenia, karta karna, decyzja Prezydenta


Sąd dał wiarę wszelkim przeprowadzonym w sprawie dowodom z dokumentów, na których oparł ustalenia faktyczne w niniejszej sprawie, w szczególności w postaci danych o karalności, zaświadczeniom komornika oraz wszelkim innych dokumentom zebranym w sprawie. Nie ma podstaw, by kwestionować treść powyższych, bowiem dokumenty te zostały pozyskane, sporządzone i przeprowadzone zgodnie z wymogami procedury karnej, a żadna ze stron nie zakwestionowała ich rzetelności ani prawdziwości


Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu










PODSTAWA PRAWNA WYROKU


Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I


M. P. (1)


Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Do znamion występku z art. 209 § 1 kk należą: zobowiązanie sprawcy z mocy orzeczenia sądowego, ugody zawartej przed sądem lub innym organem lub umową do wykonywania obowiązku alimentacyjnego jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące. Zgodnie z treścią art. 209 § 1a kk jeżeli sprawca czynu opisanego w art. 209 § 1 kk naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych podlega karze grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 2.

W analizowanym stanie faktycznym na oskarżonego M. P. (1) obowiązek alimentacyjny względem córki C. nałożony został na podstawie ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Toruniu w dniu 4 grudnia 2012 roku w sprawie III RC 115/12 w wysokości 700 zł miesięcznie a na rzecz syna S. na podstawie wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu w dniu 19 listopada 2013 roku w sprawie III RC 1104/13. M. P. (1) uchylał się od nałożonego obowiązku alimentacyjnego. Sąd przyjął, że jego powtarzające się zachowanie, polegające na niepłaceniu rat alimentacyjnych w wysokości ustalonej przez Sąd, stanowiło przejaw istnienia trwałego zamiaru, który wymagany jest dla bytu przestępstwa trwałego, jakim jest niealimentacja a zaległość w płaceniu rat alimentacyjnych przekracza wysokość trzech świadczeń okresowych. Należy przy tym wskazać, iż samo niewykonywanie obowiązku łożenia na utrzymanie osoby do tego uprawnionej nie jest równoznaczne z uchylaniem się od niego. Realizacja znamienia „uchylania się” ma miejsce dopiero w sytuacji, gdy sprawca ma wprawdzie obiektywną możliwość wykonania tego obowiązku, nie dopełnia go jednak ze względu na występujący u niego negatywny stosunek psychiczny, polegający na tym, że zobowiązany do świadczenia nie chce lub lekceważy jego wykonywanie. W przekonaniu Sądu oskarżony M. P. (1) swoim zachowaniem zlekceważył nałożony na niego ugodą sądową obowiązek łożenia na utrzymanie córki i syna. Sam zresztą zgodził się na sam obowiązek płacenia rat alimentacyjnych jak i ich wysokość. Podstawę dla takiej oceny może stanowić okoliczność, iż nie podjął starań o znalezienie stałego zatrudnienia, które umożliwiłoby mu realizację ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego. Po stronie oskarżonego nie istniały przy tym jakiekolwiek okoliczności, takie jak na przykład ciężka choroba czy też podeszły wiek, które uniemożliwiałyby mu w sposób obiektywny aktywizację zawodową oraz wypełnianie swoich zobowiązań. Oskarżony jest dorosłą osobą w sile wieku, mającą możliwość wykonywania pracy i zarobkowania.

Reasumując, analiza powyższych znamion pozwala na stwierdzenie, iż poprzez swoje zachowanie oskarżony M. P. (1) dopuścił się przestępstw z art. 209 § 1 kk. Sąd przyjął, iż oskarżony dopuścił się dwóch przestępstw z art. 209 § 1 kk. Ponadto uznano, że oskarżony działał w warunkach ciągu przestępstw albowiem okres pomiędzy czynami nie przekracza 6 miesięcy, czyny te zostały popełnione z wykorzystaniem tej samej sposobności zanim zapadł pierwszy wyrok co do któregokolwiek z tych przestępstw. Sąd zmodyfikował opis czynu wskazany w punkcie I wyroku w ten sposób że okres niealimentacji ustalił na czas od 6 października 2020 roku do 14 marca 2021 roku. Z akt sprawy wynika bowiem, że oskarżony w okresie od czerwca 2020 roku do dnia 5 października 2020 roku był bezrobotny w dniu 5 października 2020 roku podjął pracę lub inne zatrudnienie (k. 8 akt).


3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem







Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej




3.3. Warunkowe umorzenie postępowania







Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania




3.4. Umorzenie postępowania







Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania




3.5. Uniewinnienie







Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia




KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności










Sąd, po zastosowaniu art. 91 § 1 kk, na podstawie art. 209 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie Sądu wymierzona kara w odpowiednim stopniu uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynów, zawinienie oraz cele kary. Jest to także odpowiednia reakcja karna biorąc pod uwagę skutki przestępstwa popełnionego przez oskarżonego. Należycie oddaje ona wagę ustalonych przez Sąd okoliczności obciążających i łagodzących. W ocenie Sądu wymierzona kara spełni swą funkcję w zakresie prewencji indywidualnej, chociaż Sąd wziął również pod uwagę jej aspekt represyjny.

Wymierzając oskarżonemu karę pozbawienia wolności Sąd uwzględnił również wymogi prewencji generalnej, kształtowania wyobrażenia o konieczności przestrzegania obowiązujących norm prawnych i budowania autorytetu porządku prawnego.

Biorąc pod uwagę motywację i pobudki działania oskarżonego godzącego bezpośrednio w rodzinę uznać należy, że czyny popełnione przez oskarżonego stanowią z jednej strony wyraz jaskrawego lekceważenia prawa a z drugiej strony stosunek oskarżonego do przepisów obowiązującego prawa. Dlatego takie zachowanie oskarżonego spotkać się musi z odpowiednio surową reakcją, mieszczącą się przy tym w granicach wyznaczonych przez stopień winy sprawcy.

Wymierzając karę Sąd nie tracił z pola widzenia okoliczności wpływających na jej wymiar.

Do okoliczności obciążających zaliczono lekceważący stosunek do obowiązujących przepisów oraz znaczną szkodliwość społeczną czynów. Na wymiar kary oraz jej rodzaj miała także wpływ uprzednia karalność, w tym za czyn z art. 209 § 1a kk.

Jako okoliczność łagodzącą uznano przyznanie się do popełnienia zarzucanego czynu.

Jednocześnie wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie, z uwagi na wcześniej orzeczone kary pozbawienia wolności, brak jest przesłanek formalnych do zastosowania warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności.


Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności













inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę




KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II


Na podstawie art. 624 § 1 kpk sąd zwolnił oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty a wydatkami poniesionymi od chwili wszczęcia postępowania obciążył Skarb Państwa biorąc pod wagę względy słuszności.


Podpis












Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Rafalska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację:  Marcin Czarciński
Data wytworzenia informacji: