Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1286/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. N. (1), M. N. (1)

1. W okresie od 26 września 2017 roku do 31 maja 2019 roku w T., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wspólnie i w porozumieniu z M. N. (1), doprowadził (...)w T. przy ul. (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w ten sposób, że prowadząc (...) sp. z o.o. uzyskał korzyść majątkowa mając świadomość o tym, że M. N. (1) nie jest już pracownikiem spółki (...) od dnia 14.09.2017 roku ponieważ umowa o prace numer (...) nie jest wiążąca, nie została podpisana przez (...) (...) Sp. z o.o. J. K. (1), wysłał poprzez (...) Usług (...) dokumenty do wypłaty zasiłku chorobowego i opiekuńczego dla M. N. (1) wprowadzając przy tym w błąd pokrzywdzonego, uzyskał w ten sposób nienależne zasiłki tj. zasiłek opiekuńczy od 27.09.2018 do 09.11.2018 w kwocie 6.581,08 zł, zasiłek opiekuńczy od 13.11.2018 do 25.11,.2018 w kwocie 1944,41 zł, zasiłek opiekuńczy od 16.05.2019 do 23.05.2019 w kwocie 1196,56 zł, zasiłek opiekuńczy od 29.05.2019 do 31.05.2019 w kwocie 448,71 zł, zasiłek chorobowy od 29.12.2018 do 15.05.2019 w kwocie 20.640,66 zł, gdzie łączna wartość strat wyniosła 30.811,42 zł. na szkodę(...) w T..

2. W dniu 13 maja 2019 roku w T. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wspólnie i w porozumieniu z M. N. (1), usiłował doprowadzić spółkę (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w ten sposób, że wysłał na adres spółki w T. przy ul. (...) wypowiedzenie umowy o pracę oraz wniosek o udzielenie urlopu wypoczynkowego na M. N. (1) mając świadomość o tym, że M. N. (1) nie jest już pracownikiem spółki (...) od dnia 14.09.2017 roku ponieważ umowa o pracę numer (...) nie jest wiążąca, nie została podpisana przez (...) (...) Sp. z o.o. J. K. (1), chcąc przy tym wprowadzić w błąd w/w spółkę co do wypłaty wynagrodzenia i ekwiwalentu za urlop kwoty około 20.000 zł za okres od 14.09.2017 roku do 13.05.2019 roku jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na ujawnienie nieprawidłowości podpisów na umowie o pracę przez ówczesnego (...) (...) spółka z o.o. (...) K..

3. W okresie od 04 kwietnia 2017 roku do 02 października 2017 roku w T., działając wspólnie i w porozumieniu z M. N. (1) przedłożył do spółki (...) Sp. z o.o. w T. ul. (...). A. B. (...) nieprawdziwy dokument w postaci wniosku o urlop macierzyński i rodzicielski z dn. 02.10.2017 roku, umowę o pracę numer (...) zawarta pomiędzy spółką (...) sp. z o.o. a P. M. N. (1) datowana na dzień 04.04.2017 roku oraz wniosek o wydanie zaświadczenia z dn. 09.06.2017 roku, na których podrobiony został podpis J. K. (1).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

M. N. (1) była zatrudniona w Firmie Handlowo-Usługowej (...) sp. z o.o. z siedzibą w T. przy ul. (...) M. 10 na czas oznaczony od 14.09.2014 r. do 13.09.2017 r. Sprawami księgowymi spółki zajmował się A. N. (1). W dniu 16.12.2015 roku udziały w spółce (...) nabyła V. K.. Spółka (...) została następnie przekształcona w spółkę (...). Wówczas funkcję prezesa spółki pełnił J. K. (1). W 2017 roku udziały w spółce od P. K. i V. K. zakupiła N. K. (1). Funkcję prezesa pełniła A. K. (1). W trakcie sprzedaży udziałów w spółce (...) została poinformowana, że w spółce nie są zatrudnieni pracownicy. W momencie zakupu spółki wszystkie sprawy księgowe prowadziło biuro (...). Od stycznia 2018 roku sprawami księgowymi spółki zajęło się inne biuro. W trakcie zmiany biuro rachunkowego okazało się, że z dokumentacji księgowej wynika, iż w firmie zatrudnione są M. N. (1) oraz A. N. (2), które przebywały na zasiłkach wychowawczych lub macierzyńskich. A. N. (1) poinformował A. K., że zapomniał uprzedzić o tym nowych właścicieli spółki a było to załatwiane z J. K. (1) zaś obie panie nie będą miały roszczeń do spółki (...).

W 2019 roku M. N. (1) wypowiedziała z trzymiesięcznym wypowiedzeniem umowę o pracę oraz wniosła o wypłatę wynagrodzenia oraz ekwiwalentu za urlop.

W dniu 26.09.2017 roku M. N. (1) urodziła dziecko. W okresach od 13.01.2015 r. do 30.05.2015 r., od 7.03.2017 r. do 25.09.2017 r. oraz od 29.12.2018 r. do 15.05.2019 r. przebywała za zasiłku chorobowym. W okresach od 31.05.2015 r. do 28.05.2016 r. i od 26.09.2017 r. do 24.09.2018 r. przebywała na zasiłku macierzyńskim a w okresach od 27.09.2018 r. do 8.11.2018 r., od 13.11.2018 r. do 25.11.2018 r. od 16.05.2019 r. do 23.05.2019 r. i od 29.05.2019 r. do 31.05.2019 r. na zasiłku opiekuńczym.

W toku postępowania przeprowadzono badania dokumentów złożonych do spółki (...). Biegły z zakresu grafologii wskazał, że podpis (...) na wniosku o wydanie zaświadczenia z 9.06.2017 r. nie został nakreślony przez J. K. (1) ani A. K.. Biegł wskazał nadto, że nie można wykluczyć jego nakreślenia przez A. N. (1) zaś niekategoryczność wniosku wynika z ograniczeń materiału porównawczego. Biegł wskazał także, że podpisy na umowie o pracę z 04.04.2017 r. oraz w piśmie z 02.10.2017 r dotyczącego wniosku urlop nie są autentycznymi podpisami J. K. (1). Biegł wskazał, ż stwierdzone różnice w zespołach cen identyfikacyjnych, przy ogólnym dość znacznym podobieństwie do podpisów J. K., mogą świadczyć o sporządzeniu realizacji poprzez odwzorowanie od wzorcowych podpisów.

wyjaśnienia A. N.

173-174,231-232, 274

wyjaśnienia M. N.

182-183, 274

zeznanie A. K. ( K.)

31-32,60-60v., 287

zeznanie N. K.

47, 288

zeznanie J. K.

37, 286-287

zeznanie A. W.

149-150,201-202

zeznanie U. N.

289v.

zeznanie J. K.

289v-290

kserokopia umowy sprzedaży udziałów,

278-285

kserokopia umów o pracę

5-6

kserokopia dokumentów pracowniczych

7-18

kserokopia umowy spółki

19-24

wniosek o wydanie zaświadczenia i umowy o pracę

46

dokumenty(...)

62-96, 106

opinia biegłego z zakresu badań dokumentów

139-145

kserokopia dokumentacji lekarskiej

191-193

kserokopia protokołu kontroli wraz z załącznikami

194-199

A. N. (1) i M. N. (1) nie byli karani sądownie.

karta karna

176,177

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

wyjaśnienia A. N., wyjaśnienia M. N.

Oskarżeni konsekwentnie nie przyznawali się do popełnienia zarzucanych czynów. Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonych w zakresie w jakim nie przyznali się do popełnienia zarzucanych czynów. W tym bowiem zakresie są one sprzeczne ze zgromadzonymi dowodami, w tym z opinią biegłego z zakresu badania dokumentów, której wniosku Sąd uznał za jasne i pełne. Sąd uznał, że wersja przedstawiana przez oskarżonych stanowi przyjętą linię obrony zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności lub umniejszenia winy. A. N. (1) wyjaśnił, że zarówno J. K. jak i państwo K. doskonale wiedzieli, że w spółce jest zatrudniona M. N.. M. N. (1) wyjaśniła natomiast, że nie wyłudziła pieniędzy od (...) bagatelizując jednocześnie fakt sfałszowania podpisu na umowie o pracę z 2017 roku podkreślając, że w związku z jej ciążą umowa o pracę uległa przedłużeniu.

Wersja przedstawiana przez oskarżonych jawi się jako naiwna i sprzeczna ze zgromadzonymi dowodami gdyż umowa o pracę zawarta 4.04.2017 roku nie została podpisana przez prezesa J. K.. Ten z kolei nie miał żadnego racjonalnego powodu aby przekazywać do biura rachunkowego sfałszowaną przez inną osobę umowę. Jedyną osobą, która miała taką możliwość był natomiast prowadzący biuro A. N. (1). Potwierdza to także opinia biegłego, który wskazał, że podpisy na zakwestionowanych dokumentach nie zostały nakreślone przez J. K. a jednocześnie nie można wykluczyć, iż na jednym z nich podpis miał wykonać sam oskarżony A. N.. Zdaniem Sądu oskarżona M. N. doskonale zdawała sobie sprawę z tego stanu rzeczy, skoro na umowie nie znajduje się podpis jej pracodawcy. Nie bez znaczenia jest to, że w ten sposób M. N. mogła ubiegać się o świadczenia z ubezpieczenia społecznego na dalszy okres niż faktycznie przysługujący. To oskarżeni mieli interes aby taka sfałszowana umowa została wprowadzona do dokumentacji spółki. Bez znaczenia pozostaje natomiast fakt, że finalny nabywca spółki, tj. A. K. dowiedziała się o tym fakcie, tj. zatrudnienia M. N. po zakupie spółki skoro oskarżeni sami mieli wskazać, iż pozostaje to kwestią rozliczeń z J. K.. W takiej sytuacji fakt ten była dla właścicieli spółki irrelewantny, oczywiście do momentu kiedy M. N. wystąpiła o wypłatę wynagrodzenia i ekwiwalentu za urlop.

zeznanie N. K.

Sąd przyznał walor wiarygodności zeznaniom świadka albowiem jej zeznania jasne i spójne, świadek potwierdziła, że rodzice kupili dla niej spółkę aby zabezpieczyć jej przyszłość, potwierdziła, że spółka miała być "czysta", nie miała nikogo zatrudniać. Brak podstaw do kwestionowania wiarygodności świadka.

zeznanie A. K. (K.)

Sąd przyznał walor wiarygodności zeznaniom świadka, która w sposób jasny i spójny przedstawiła okoliczności związane z zakupem udziałów w spółce od rodziny K. a także ujawnieniem faktu pozostawania w spółce w stosunku pracy przez M. N. (1). Świadek potwierdziła, że w momencie zakupu spółki otrzymała informację, że nikt nie jest w niej zatrudniony a o tym fakcie dowiedziała się dopiero później od oskarżonego. Świadek wskazała również, że gdyby w momencie zakupu spółki miała taką wiedzę to przemyślała by kwestię zakupu a dopiero analiza dokumentów otrzymanych z biura oskarżonego A. N. (1) pozwoliła zweryfikować prawdziwość umowy o pracę zawartą z M. N. (1) oraz innych dokumentów przedłożonych do spółki. Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania zeznań tego świadka.

zeznanie J. K.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka, który przedstawił okoliczności związane z nabyciem (...)od (...), zmianą jej nazwy na (...) oraz późniejszą sprzedażą. Świadek w sposób jasny przedstawił okoliczności związane z obiegiem dokumentów pomiędzy spółką a biurem rachunkowym. Jednocześnie świadek wyraźnie wskazał, że na przedłożonych mu dokumentach w postaci umowy o pracę z M. N. (1) oraz wniosku o wydanie zaświadczenia nie znajdują się jego podpisy. W ocenie Sądu brak było podstaw do kwestionowania tych zeznań.

zeznanie A. W.

Sąd pozytywnie zweryfikował zeznania świadka będącej pracownikiem (...). Świadek przedstawiła znane jej okoliczności sprawy w sposób możliwie dokładny. Świadek wskazała, że(...) wypłacał zasiłki M. N. (1) od 2014 roku i nic nie budziło ich wątpliwości, szczególnie, że w 2015 roku przegrali sprawę o ubezpieczenie społeczne. Świadek wskazała jednocześnie, że w przypadku gdy umowa o pracę z M. N. (1) z 4 kwietnia 2017 roku została sfałszowana to wcześniejsza umowa o pracę - zawarta na czas oznaczony - obowiązywała do momentu porodu, tj. do 26.09.2017 roku a świadczenia w postaci zasiłku chorobowego czy macierzyńskiego przysługiwały do 24 września 2018 roku. Świadek potwierdziła, że wszystkie świadczenia przyznane po tej dacie są świadczeniami nienależnymi. Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania tych zeznań.

zeznanie U. N.

Sąd przyznał walor wiarygodności zeznaniom świadka, która przedstawiła znane jej okoliczności związane ze sprzedażą spółki panu K.. Świadek stwierdziła, że zarówno K. jak i K. okazali się oszustami, którzy nie wywiązywali się ze zobowiązań a lokale zostawili w opłakanym stanie. Świadek wskazała, że w momencie sprzedaży spółki nie było pracowników a tylko osoby przebywające na zwolnieniach chorobowych i macierzyńskich i o tym K. wiedział na pewno. Świadek wskazała również, że spółka została sprzedana gdyż nie przynosiła zysków. Zdaniem Sądu nie było podstaw do kwestionowania tych zeznań.

zeznanie J. K.

Walor wiarygodności posiadają także zeznania świadka J. K. (4), który przedstawił okoliczności zakupu spółki od K.. Świadek potwierdził, że K. wskazał, że w spółce nie ma zatrudnionych pracowników. Świadek potwierdził także, że od poprzednich właścicieli przejęto zobowiązanie wobec spółki (...). Świadek wskazał również, że U. N. (2) w momencie składania ostatniego sprawozdania poinformował ich, że w spółce jest dwóch pracowników. Brak było podstaw do kwestionowania tych zeznań.

kserokopia umowy sprzedaży udziałów, dokumenty ZUS, kserokopia sprzedaży udziałów, kserokopia umów

Sąd dał wiarę wszelkim przeprowadzonym w sprawie dowodom z dokumentów, na których oparł ustalenia faktyczne w niniejszej sprawie, w szczególności w postaci danych o karalności oraz wszelkim innych dokumentom zebranym w sprawie. Nie ma podstaw, by kwestionować treść powyższych, bowiem dokumenty te zostały pozyskane, sporządzone i przeprowadzone zgodnie z wymogami procedury karnej, a żadna ze stron nie zakwestionowała ich rzetelności ani prawdziwości

opinia biegłego z zakresu badań dokumentów

sąd podzielił dowód z opinii biegłego z zakresu badania dokumentów albowiem jest jasna, spójna i logiczna, sporządzona przez osobę dysponujące wysoką wiedzą fachową a żadna ze stron jej nie kwestionowała

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I - II

A. N. (1), M. N. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 286 § 1 kk odpowiedzialności karnej podlega ten, kto działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Nie jest wymagane ustalenie podejmowania przez sprawcę szczególnych, spektakularnych czynności. Wystarczające jest bowiem ustalenie jakiegokolwiek działania, które może spowodować błędne wyobrażenie o rzeczywistości u osoby rozporządzającej mieniem (postanowienie SN z 26 czerwca 2003 r., V KK 324/02. "Gazeta Prawna" 2004, nr 89, s. 24). Z punktu widzenia występku wyłudzenia, istotne znaczenie odgrywa ustalenie, że sprawcą dążył do uzyskania świadczenia poprzez wprowadzenie w błąd lub wyzyskanie błędu co do okoliczności mających znaczenie dla zawarcia umowy, mając świadomość, że gdyby druga strona umowy znała rzeczywisty stan, nie zawarłaby umowy lub nie zawarłaby jej na tych warunkach, na jakich została zawarta (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 29 sierpnia 2013 roku, II AKa 122/13, Legalis).

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego oraz dokonanych na jego podstawie ustaleń faktycznych nie ulega wątpliwości, iż A. N. (1) i M. N. (1) wypełnili swoim zachowaniem znamiona przestępstwa z art. 286 § 1 kk oraz art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk. Wiedząc o tym, że M. N. (1) nie jest już pracownikiem spółki (...) oraz o tym, że umowa o pracę nr (...) nie jest wiążąca gdyż nie została podpisana przez prezesa spółki, oskarżeni poprzez platformę usług elektronicznych złożyli dokumenty potrzebne do wypłaty zasiłków opiekuńczego i chorobowego dla M. N. (1) uzyskując nienależne świadczenie na łączną kwotę 30.811,42 zł. Działając w ten sam sposób, usiłowali doprowadzić spółkę (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci wypłaty wynagrodzenia i ekwiwalentu za urlop w wysokości około 20.000 zł jednak zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na ujawnienie sfałszowanego podpisu na umowie o pracę.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

III

A. N. (1), M. N. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przedmiotem ochrony, do którego odnosi się przestępstwo z art. 270 , jest bezpośrednio wiarygodność dokumentów, a w następstwie – pewność obrotu prawnego. „Bezpośrednim przedmiotem ochrony unormowania art. 270 § 1 k.k. jest zaufanie do dokumentu – jako formalnego sposobu stwierdzenia istnienia prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mogącej mieć znaczenie prawne, nie zaś samo to prawo czy stosunek prawny, z którym konkretny podmiot łączy swój własny interes.

Dla realizacji znamion podrobienia dokumentu wystarczające jest podrobienie tylko jego fragmentu (np. podpisu wystawcy czy też pieczęci lub daty, o ile ma ona znaczenie prawne). Uczynienie dopisków czy wprowadzenie nowych elementów do istniejącego już dokumentu nie jest jego podrobieniem, lecz przerobieniem.

Pojęcie używania sprowadza się do wykorzystywania funkcji, jakie może pełnić podrobiony lub przerobiony dokument. Użyciem dokumentu będzie przedstawienie go osobie uprawnionej do kontroli czy zrealizowanie na jego podstawie określonego świadczenia, wprowadzenie do rejestru, dokonanie na jego podstawie określonej operacji księgowej, przedłożenie organowi prowadzącemu określone postępowanie dowodowe. Jak podkreślił Sąd Najwyższy: „Wprowadzenie [...] dokumentu do obrotu prawnego to posłużenie się tym dokumentem, rozumiane jako jego przedłożenie władzy, osobie fizycznej lub prawnej, dla wykazania wynikających z dokumentu swoich praw, istnienia stosunku prawnego lub okoliczności mającej znaczenie prawne” (wyrok SN z 15.10.2002 r., III KKN 90/00, LEX nr 56839). Użyciem sfałszowanego dokumentu będzie także każdorazowe powołanie się na jego treść, o ile został on złożony wcześniej w określonym zbiorze dokumentów, rejestrze czy aktach sprawy.

W realiach niniejszej sprawy nie ma wątpliwości, że swoim zachowaniem, polegającym na przedłożeniu spółce (...) sfałszowanych dokumentów w postaci wniosku o urlop rodzicielski i macierzyński, umowy o pracę M. N. (1) oraz wniosku o wydanie zaświadczenia, na których został podrobiony podpis wystawcy, tj. J. K. (1), oskarżeni wypełnili znamiona występku z art. 270 § 1 kk.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. N. (1), M. N. (1)

I - III

I - III

Sąd podstawie art. 286 § 1 kk wymierzył oskarżonym karę po 8 miesięcy pozbawienia wolności za czyn zarzucany w punkcie I oraz po 6 miesięcy pozbawienia wolności za czyn zarzucany w punkcie II aktu oskarżenia.

Sąd podstawie art. 270 § 1 kk wymierzył oskarżonym karę po 3 miesiące pozbawienia wolności.

Wymierzając karę jednostkową za czyn opisany w punkcie I Sąd, kierując się zasadą wyrażoną w art. 4 § 1 kk, wziął pod uwagę przepisy względniejsze dla sprawcy w zakresie wysokości orzeczonych kar.

Wymierzając kary jednostkowe Sąd kierował się, co oczywiste, wszystkimi dyrektywami przewidzianymi w przepisie art. 53 § 1 kk, dając jednak w tym względzie prymat wskazaniom dyrektywy prewencji indywidualnej i bacząc zarazem, z jednej strony, na rodzaj i rozmiar ujemnych następstw wynikłych z popełnionych czynów, z drugiej zaś na właściwości i warunki osobiste oskarżonych oraz ich tryb życia przed popełnieniem przestępstwa (art. 53 § 2 kk). Sąd wyszedł z oczywistego założenia, że sankcja karna nie może przekraczać stopnia winy, a jednocześnie nie może być niższa od progu społecznej akceptowalności kary za przestępstwa, których dopuścili się oskarżeni. Sąd przeanalizował czynniki w oparciu, o które ustalił stopień społecznej szkodliwości tych czynów, który jest również uwzględniony przy wymiarze kary. Stopień społecznej szkodliwości czynów był znaczny.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę uprzednią dotychczasową niekaralność oskarżonych. Niemniej orzekając kary jednostkowe za poszczególne czyny Sąd był także zobowiązany wziąć pod uwagę okres, w którym dochodziło do ich popełniania.

A. N. (1), M. N. (1)

IV-VI

I - III

Na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 kk w miejsce jednostkowych kar pozbawienia wolności orzeczonych w punktach I – III wyroku Sąd orzekł łączną karę po 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymierzając karę łączną Sąd kierował się przede wszystkim względami jej zapobiegawczego oddziaływania na oskarżonych, a także wpływem na świadomość prawną społeczności, w której funkcjonują. Sąd wziął pod uwagę także znaczny stopień społecznej szkodliwości czynów. Sąd uznał, iż kara łączna w wymiarze 10 miesięcy pozbawienia wolności jest adekwatna do opisanych powyżej okoliczności zwłaszcza, że w realiach niniejszej sprawy Sąd mógł wymierzyć oskarżonym karę łączną od 9 miesięcy do 1 roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności.

Przesłanka formalna do warunkowego zawieszenia orzeczonej kary pozbawienia wolności, wyraża się wysokością kary, która nie przekracza jednego roku. Przesłanką materialną jest wykazanie, że dotychczasowa postawa i sposób życia wskazują, że mimo niewykonania kary zostaną osiągnięte cele kary, a w szczególności, iż sprawca nie powróci ponownie na drogę przestępstwa. Zdaniem Sądu obie przesłanki zostały w niniejszej sprawie spełnione, dlatego na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk, Sąd warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonych wobec oskarżonych kar pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 2 lata.

Zdaniem Sądu po stronie oskarżonych wystąpiła pozytywna prognoza kryminologiczna, uzasadniająca przypuszczenie, że proces resocjalizacji przebiegnie pozytywnie w warunkach wolnościowych. Kluczowe znaczenie w przyjęciu pozytywnej prognozy kryminologicznej miały warunki osobiste oskarżonych, w szczególności to, że nie byli uprzednio karani sądownie. Dla wzmocnienia wychowawczego oddziaływania kary oskarżeni zostali zobowiązani do pisemnego informowania Sądu o przebiegu okresu próby co 6 miesięcy.

A. N. (1), M. N. (1)

VII

I - II

W związku z tym, że oskarżeni dopuścili się czynów zarzuconych w punktach I i II w celu uzyskania korzyści majątkowej, Sąd zdecydował również o ukaraniu ich karą grzywny w łącznej wysokości 2.500 złotych (pięćdziesiąt stawek dziennych po pięćdziesiąt złotych). Zgodnie bowiem z treścią przepisu art. 33 § 2 kk sąd może wymierzyć grzywnę także obok kary pozbawienia wolności, jeżeli sprawca dopuścił się czynu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub gdy korzyść majątkową osiągnął. Sąd wymierzając karę grzywny we wspomnianej w sentencji wyroku wysokości kierował się również zasadami sądowego wymiaru kary określonymi w art. 53 kk. Co więcej, Sąd uwzględnił sytuację materialną i finansową oskarżonych i w oparciu o jej analizę doszedł do przekonania, że uiszczenie kary grzywny w przewidzianej wysokości jest w zasięgu ich możliwości finansowych i majątkowych.

A. N. (1), M. N. (1)

VIII

I

Zgodnie z art. 46 § 1 k.k. w razie skazania sąd może orzec, a na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka, stosując przepisy prawa cywilnego, obowiązek naprawienia, w całości albo w części, wyrządzonej przestępstwem szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Sąd nałożył na oskarżonych obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę solidarnie na rzecz pokrzywdzonego(...)kwoty stanowiącej równowartość wypłaconych nienależnie pieniędzy.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IX

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie przepisu art. 627 kpk, obciążając nimi oskarżonych w częściach równych. Zdaniem Sądu, biorąc pod uwagę możliwości zarobkowe i finansowe oskarżonych, konieczność uiszczenia opłaty i wydatków w łącznej kwocie po 510 złotych nie wpłynie negatywnie na możliwość utrzymania oskarżonych.

1.Podpis