Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Przewodniczący:

Sędzia Marek Tyciński

Protokolant:

St. sekr. sądowy Marcin Szymczak

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 611/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. O.

W dniu 4 lutego 2022 roku w T. przy ul. (...) w lokalu (...), działając wspólnie i w porozumieniu z M. W. i B. O., poprzez uderzanie pięściami i kopanie po całym ciele S. B., spowodował u niego obrażenia ciała w postaci złamania dolnej i przyśrodkowej ściany oczodołu prawego z wgłobieniem do zatoki szczękowej prawej, erozji rogówki gałki ocznej prawej, krwiaka i obrzęku spojówki gałki ocznej prawej, złamania kości nosa, krwiaka i obrzęku okularowego obu oczodołów i rany powieki górnej prawej, czym naraził go na nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 kk lub w art. 157 § 1 kk, a także obrażenia w postaci złamania brzegu siecznego zęba 21, stłuczenia stawu skroniowo - żuchwowego po stronie lewej i otarć skóry twarzy, przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, po odbyciu kary pozbawienia wolności w okresie od dnia 9 kwietnia 2019 roku do dnia 5 grudnia 2019 roku, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu, za sygnaturą akt II K 687/19 za przestępstwo podobne

tj. o czyn z art. 158 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

W dniu 4 lutego 2022 roku w T. przy ul. (...) w lokalu (...), poprzez uderzanie pięściami i kopanie po całym ciele M. K., spowodował u niego naruszenie czynności narządu ciała w postaci złamania tylnej ściany zatoki szczękowej prawej, trwające dłużej niż siedem dni w rozumieniu kodeksu karnego, a także w postaci obrzęku twarzy w okolicy żuchwowej prawej i stłuczenia biodra prawego, przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, po odbyciu kary pozbawienia wolności w okresie od dnia 9 kwietnia 2019 roku do dnia 5 grudnia 2019 roku, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu, za sygnaturą akt II K 687/19 za przestępstwo podobne

tj. o czyn z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

W dniu 4 lutego 2022 roku w T. przy ul. (...) w lokalu (...), poprzez uderzanie pięściami po twarzy i kopanie po całym ciele I. K., spowodował u niej naruszenie czynności narządu ciała w postaci podbiegnięć krwawych obu powiek po stronie lewej, podbiegnięcia krwawego okolicy jarzmowej lewej, podbiegnięć krwawych ramienia lewego, podbiegnięcia krwawego przedramienia prawego, podbiegnięć krwawych obu kolan, podbiegnięcia krwawego podudzia lewego i otarć naskórka podudzia prawego, przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, po odbyciu kary pozbawienia wolności w okresie od dnia 9 kwietnia 2019 roku do dnia 5 grudnia 2019 roku, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu, za sygnaturą akt II K 687/19 za przestępstwo podobne

tj. o czyn z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

1.1.2.

B. O.

W dniu 4 lutego 2022 roku w T. przy ul. (...) w lokalu (...) (...), działając wspólnie i w porozumieniu z K. O. i M. W., poprzez uderzanie pięściami i kopanie po całym ciele S. B., spowodował u niego obrażenia ciała w postaci złamania dolnej i przyśrodkowej ściany oczodołu prawego z wgłobieniem do zatoki szczękowej prawej, erozji rogówki gałki ocznej prawej, krwiaka i obrzęku spojówki gałki ocznej prawej, złamania kości nosa, krwiaka i obrzęku okularowego obu oczodołów i rany powieki górnej prawej, czym naraził go na nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 kk lub art. 157 § 1 kk, a także obrażenia w postaci złamania brzegu siecznego zęba 21, stłuczenia stawu skroniowo - żuchwowego po stronie lewej i otarć skóry twarzy,

tj. o czyn z art. 158 § 1 kk

1.1.3.

M. W.

W dniu 4 lutego 2022 roku w T. przy ul. (...) w lokalu (...), działając wspólnie i w porozumieniu z K. O. i B. O., poprzez uderzanie pięściami i kopanie po całym ciele S. B., spowodował u niego obrażenia ciała w postaci złamania dolnej i przyśrodkowej ściany oczodołu prawego z wgłobieniem do zatoki szczękowej prawej, erozji rogówki gałki ocznej prawej, krwiaka i obrzęku spojówki gałki ocznej prawej, złamania kości nosa, krwiaka i obrzęku okularowego obu oczodołów i rany powieki górnej prawej, czym naraził go na nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 kk lub art. 157 § 1 kk, a także obrażenia w postaci złamania brzegu siecznego zęba 21, stłuczenia stawu skroniowo - żuchwowego po stronie lewej i otarć skóry twarzy

tj. o czyn z art. 158 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

K. O., B. O., M. W. w dniu 4 lutego 2022 roku w T. przy ul. (...) w lokalu (...), działając wspólnie i w porozumieniu, poprzez uderzanie pięściami i kopanie po całym ciele S. B. , spowodowali u niego obrażenia ciała w postaci złamania dolnej i przyśrodkowej ściany oczodołu prawego z wgłobieniem do zatoki szczękowej prawej, erozji rogówki gałki ocznej prawej, krwiaka i obrzęku spojówki gałki ocznej prawej, złamania kości nosa, krwiaka i obrzęku okularowego obu oczodołów i rany powieki górnej prawej, czym naraził go na nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 kk lub art. 157 § 1 kk, a także obrażenia w postaci złamania brzegu siecznego zęba 21, stłuczenia stawu skroniowo - żuchwowego po stronie lewej i otarć skóry twarzy.

Wyjaśnienia oskarżonego K. O.

k.173v.

Wyjaśnienia oskarżonego B. O.

k.173v.

Wyjaśnienia oskarżonego M. W.

k. 173v.-174

Zeznania świadka S. B.

k. 17 v.

k. 75v.-76

k. 204v.

Zeznania świadka M. K.

k. 11

k. 210 v.

Zeznania świadka I. K.

k. 29v.

k. 210v.

Zeznania świadka P. M.

k. 23v.

k. 210v.

Zeznania świadka P. K.

k.34v.-35

k. 63v.

Zeznania świadka S. J.

k. 60v.-61

k. 211

Zeznania świadka Ł. B.

k. 65v.-66

k. 211

Opinia sądowo-lekarska

k. 48-49

K. O. w dniu 4 lutego 2022 roku w T. przy ul. (...) w lokalu (...), poprzez uderzanie pięściami i kopanie po całym ciele M. K. , spowodował u niego naruszenie czynności narządu ciała w postaci złamania tylnej ściany zatoki szczękowej prawej, trwające dłużej niż siedem dni w rozumieniu kodeksu karnego, a także w postaci obrzęku twarzy w okolicy żuchwowej prawej i stłuczenia biodra prawego.

Wyjaśnienia oskarżonego K. O.

k.173v.

Zeznania świadka M. K.

k. 11

k. 210 v.

Zeznania świadka S. B.

k. 75v.-76

Zeznania świadka I. K.

k. 29v.

k. 210v.

Zeznania świadka P. M.

k. 23v.

k. 210v.

Zeznania świadka P. K.

k.34v.-35

k. 63v.

Zeznania świadka S. J.

k. 60v.-61

k. 211

Zeznania świadka Ł. B.

k. 65v.-66

k. 211

Opinia sądowo-lekarska

k. 46

K. O. w dniu 4 lutego 2022 roku w T. przy ul. (...) w lokalu (...), poprzez uderzanie pięściami po twarzy i kopanie po całym ciele I. K. , spowodował u niej naruszenie czynności narządu ciała w postaci podbiegnięć krwawych obu powiek po stronie lewej, podbiegnięcia krwawego okolicy jarzmowej lewej, podbiegnięć krwawych ramienia lewego, podbiegnięcia krwawego przedramienia prawego, podbiegnięć krwawych obu kolan, podbiegnięcia krwawego podudzia lewego i otarć naskórka podudzia prawego.

Wyjaśnienia oskarżonego K. O.

k.173v.

Zeznania świadka M. K.

k. 29v.

k. 210v.

Zeznania świadka I. K.

k. 29v.

k. 210v.

Zeznania świadka P. M.

k. 23v.

k. 210v.

Zeznania świadka P. K.

k.34v.-35

k. 63v.

Zeznania świadka S. J.

k. 60v.-61

k. 211

Zeznania świadka Ł. B.

k. 65v.-66

k. 211

Opinia sądowo-lekarska

k. 42

Pokrzywdzeni M. K., S. B., I. K. w dniu 4 lutego 2022 roku w T. przy ul. (...) w lokalu (...) doświadczyli traumatycznego i trudnego pod względem emocjonalnym zdarzenia, które spowodowało negatywne skutki w sferze psychicznej pokrzywdzonych.

Zeznania świadka S. B.

k. 17 v.

k. 75v.-76

k. 204v.

Zeznania świadka M. K.

k. 11

k. 210 v.

Zeznania świadka I. K.

k. 29v.

k. 210v.

Dokumenty dotyczące pokrzywdzonego S. B.:

- wydruk kart wizyt w gabinecie psychiatrycznym

- zawiadomienie z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych

- wydruki faktur dokumentujące ponoszone przez pokrzywdzonego koszty leczenia oraz zakupu leków

-dokumentacja fotograficzna

k. 177-201

k. 207-208

k. 209

K. O. był karany sądownie i zarzucanych mu czynów dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, po odbyciu kary pozbawienia wolności w okresie od dnia 9 kwietnia 2019 roku do dnia 5 grudnia 2019 roku, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu, za sygnaturą akt II K 687/19 za przestępstwo podobne.

Informacja z Krajowego Rejestru Karnego

k. 90

B. O. nie był uprzednio karany.

Informacja z Krajowego Rejestru Karnego

k. 91

M. W. nie był uprzednio karany.

Informacja z Krajowego Rejestru Karnego

k. 92

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

1.1.2.

1.1.3.

Wyjaśnienia oskarżonego:

- K. O.

- B. O.

- M. W.

Oskarżeni w toku postępowania sądowego przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów, przeprosili, wyrazili szczerą skruchę, wskazując jednocześnie, że bardzo żałują zaistniałej sytuacji. Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonych w zakresie w jakim przyznali się oni do popełnienia zarzucanych im czynów uznając, że ich wyjaśnienia były prawdziwe i szczere. Wyjaśnienia w tym zakresie korespondują z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonych w zakresie w jakim nie przyznali się oni do popełnienia zarzucanych im czynów, przyjmując, że stanowią one jedynie realizację przyjętej przez oskarżonych linii obrony.

Zeznania świadka:

- M. K.

- S. B.

- I. K.

- P. M.

- P. K.

- S. J.

- Ł. B.

Świadkowie: M. K., S. B., I. K. są pokrzywdzonymi i jednocześnie naocznymi świadkami zdarzenia.

Świadek M. K. opisał przebieg zdarzenia, opierając się na wiedzy, którą miał z bezpośredniej relacji od swojej żony, która jako pokrzywdzona również była naocznym świadkiem zdarzenia. Świadek wskutek utraty przytomności nie pamiętał szczegółów zdarzenia.

Świadek S. B. również opisał przebieg zdarzenia, opierając się na wiedzy, którą miał z bezpośredniej relacji od naocznych świadków zdarzenia. Świadek wskutek utraty przytomności nie pamiętał szczegółów zdarzenia.

Świadek I. K. była naocznym świadkiem zdarzenia i nie utraciła przytomności. Widziała z bliskiej odległości jak napastnicy uderzali M. K. oraz jak S. B. stał zakrwawiony. Chcąc ratować - M. K. również została kilkukrotnie uderzona przez napastników.

Ś.: P. M., P. K., S. J., Ł. B. obserwowali zdarzenie z bliskiej odległości znajdując się w tym samym lokalu co pokrzywdzeni w chwili zaistniałego zdarzenia.

Wszyscy świadkowie są osobami obcymi dla oskarżonych, a zatem nie mają interesu w składaniu fałszywych zeznań.

Sąd dał wiarę w całości zeznaniom świadków. Ich zeznania były szczere, spójne, logiczne, zgodne z zasadami doświadczenia życiowego i korespondują ze sobą, jak również z wyjaśnieniami oskarżonych, którzy przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów. Sąd analizując ich treść nie dostrzegł w nich żadnych sprzeczności.

Opinie sądowo lekarskie dotyczące pokrzywdzonych:

- M. K.

- S. B.

- I. K.

Brak było podstaw do podważenia dowodu w postaci opinii biegłego sądowego – specjalisty chirurgii ogólnej i medycyny ratunkowej. Badanie zostało przeprowadzone zgodnie z metodologią przedmiotu, a proces badawczy został przeprowadzony przez wykwalifikowanego specjalistę. Biegły wydał opinie po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną dotyczycąca pokrzywdzonych przy zastosowaniu fachowej wiedzy. Przedłożone opinie były jasne, wyczerpujące, rzetelne i spójne, natomiast przedstawione przez biegłego wnioski zostały należycie uzasadnione. Biegły szczegółowo określił jakich obrażeń doznali pokrzywdzeni.

Sąd uznał za wiarygodne opinie sporządzone przez biegłego.

Protokół odtworzenia nagrania

Protokół odtworzenia nagrania wskazuje na podejmowane przez organy ścigania czynności procesowe. Dowód niekwestionowany przez żadną ze stron, spójny i logiczny, którego prawdziwość nie budzi wątpliwości.

Dokumenty dotyczące pokrzywdzonego S. B.:

- wydruk kart wizyt w gabinecie psychiatrycznym

- zawiadomienie z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych

- wydruki faktur dokumentujące ponoszone przez pokrzywdzonego koszty leczenia oraz zakupu leków

-dokumentacja fotograficzna

Dowody z dokumentów są niekwestionowane przez żadną ze stron w toku procesu, spójne i logiczne, których prawdziwość nie budzi wątpliwości, zasługujące na przymiot wiarygodności.

Informacje z Krajowego Rejestru Karnego

Dokumenty urzędowe zostały sporządzone w prawnie przewidzianej formie, przez odpowiednie organy w zakresie ich kompetencji, przez co należy uznać je za wiarygodne. Ich prawdziwość nie budzi wątpliwości – dokumenty są rzetelne, natomiast strony w tym zakresie nie wnosiły żadnych zastrzeżeń.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 158 § 1 k.k., kto bierze udział w bójce lub pobiciu, w którym naraża się człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 lub w art. 157 § 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

W niniejszej sprawie K. O., B. O., M. W. w dniu 4 lutego 2022 roku w T. przy ul. (...) w lokalu (...), działając wspólnie i w porozumieniu, poprzez uderzanie pięściami i kopanie po całym ciele S. B. , spowodowali u niego obrażenia ciała w postaci złamania dolnej i przyśrodkowej ściany oczodołu prawego z wgłobieniem do zatoki szczękowej prawej, erozji rogówki gałki ocznej prawej, krwiaka i obrzęku spojówki gałki ocznej prawej, złamania kości nosa, krwiaka i obrzęku okularowego obu oczodołów i rany powieki górnej prawej, czym naraził go na nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 kk lub art. 157 § 1 kk, a także obrażenia w postaci złamania brzegu siecznego zęba 21, stłuczenia stawu skroniowo - żuchwowego po stronie lewej i otarć skóry twarzy.

„Do przyjęcia współsprawstwa nie jest konieczne, aby każda z osób działających w porozumieniu realizowała niejako własnoręcznie znamię czynu zabronionego, zwane w teorii prawa czynnością czasownikową (w danym wypadku: "zabija"), lecz wystarcza, że osoba taka - dążąc do realizacji zaplanowanego wspólnie czynu - działa w ramach uzgodnionego podziału ról, ułatwiając co najmniej bezpośredniemu sprawcy wykonanie wspólnie zamierzonego celu.” (Wyrok SN z 19.06.1978 r., I KR 120/78, OSNKW 1978, nr 10, poz. 110.).

Zgodnie z art. 157 § 1 k.k., kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, inny niż określony w art. 156 § 1, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Zgodnie z art. 156 § 1 k.k., kto powoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci:

1) pozbawienia człowieka wzroku, słuchu, mowy, zdolności płodzenia,

2) innego ciężkiego kalectwa, ciężkiej choroby nieuleczalnej lub długotrwałej, choroby realnie zagrażającej życiu, trwałej choroby psychicznej, całkowitej albo znacznej trwałej niezdolności do pracy w zawodzie lub trwałego, istotnego zeszpecenia lub zniekształcenia ciała,

podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.

W niniejszej sprawie K. O. w dniu 4 lutego 2022 roku w T. przy ul. (...) w lokalu (...), poprzez uderzanie pięściami i kopanie po całym ciele M. K., spowodował u niego naruszenie czynności narządu ciała w postaci złamania tylnej ściany zatoki szczękowej prawej, trwające dłużej niż siedem dni w rozumieniu kodeksu karnego, a także w postaci obrzęku twarzy w okolicy żuchwowej prawej i stłuczenia biodra prawego.

Zgodnie z art. 157 § 2 k.k., kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

W niniejszej sprawie K. O. w dniu 4 lutego 2022 roku w T. przy ul. (...) w lokalu (...), poprzez uderzanie pięściami po twarzy i kopanie po całym ciele I. K., spowodował u niej naruszenie czynności narządu ciała w postaci podbiegnięć krwawych obu powiek po stronie lewej, podbiegnięcia krwawego okolicy jarzmowej lewej, podbiegnięć krwawych ramienia lewego, podbiegnięcia krwawego przedramienia prawego, podbiegnięć krwawych obu kolan, podbiegnięcia krwawego podudzia lewego i otarć naskórka podudzia prawego.

K. O. był karany sądownie i zarzucanych mu czynów dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, po odbyciu kary pozbawienia wolności w okresie od dnia 9 kwietnia 2019 roku do dnia 5 grudnia 2019 roku, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu, za sygnaturą akt II K 687/19 za przestępstwo podobne.

☐

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. O.

I

I

Sąd uznał oskarżonego K. O. za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie 1 aktu oskarżenia czynu, tj. przestępstwa z art. 158 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na mocy art. 158 § 1 kk wymierza mu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Przestępstwo z art. 158 § 1 kk jest zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 3.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k. Orzeczona kara jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, a także uwzględnia cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie kara winna osiągnąć w stosunku do oskarżonego oraz warunki i właściwości osobiste oskarżonego. Ponadto orzeczona kara spełnia rolę w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, a Sąd, wymierzając karę oskarżonemu, miał na uwadze także zasady prewencji ogólnej.

Stopień społecznej szkodliwości przypisanego czynu jest znaczny. Na powyższą ocenę składają się elementy strony podmiotowej i przedmiotowej.

Wśród przesłanek podmiotowych sąd wziął pod uwagę:

- działanie oskarżonego z zamiarem bezpośrednim.

Wśród przesłanek przedmiotowych sąd wziął pod uwagę:

- rodzaj i charakter naruszonego dobra w postaci życia lub zdrowia człowieka, które to dobro należy uznać za jedno z najwyższych dóbr w hierarchii chronionych dóbr prawnych,

- sposób i okoliczności popełnienia czynu: oskarżony zaatakował pokrzywdzonego bez żadnego powodu, uniemożliwiając mu podjęcie jakiejkolwiek obrony.

Stopień winy oskarżonego jest wysoki. Sąd w przedmiotowej sprawie nie dopatrzył się żadnych okoliczności, które wyłączałyby możliwość przypisania oskarżonemu winy. Jest on osobą pełnoletnią, dojrzałą, ukształtowaną społecznie i poczytalną (w niniejszej sprawie nie ujawniły się jakiekolwiek okoliczności prowadzące do powzięcia wątpliwości odnośnie poczytalności oskarżonego w chwili czynu). Oskarżony nie działał pod wpływem błędu, w stanie wyższej okoliczności czy innej anormalnej sytuacji motywacyjnej. Co więcej miał świadomość bezprawności swojego czynu. Można więc było od niego wymagać zachowania zgodnego z obowiązującymi normami prawnymi, a jego postępowania nie usprawiedliwiają żadne okoliczności. Oskarżony ponosi winę w rozumieniu art. 1 § 3 k.k. a w realiach niniejszej spraw brak jest okoliczności limitujących poziom owego zawinienia.

II

II

Sąd uznał oskarżonego K. O. za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie 2 aktu oskarżenia czynu, tj. przestępstwa art. 157 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na mocy art. 157 § 1 kk wymierzył mu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Przestępstwo z art. 157 k.k. § 1 k.k., jest zagrożone karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k. Orzeczona kara jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, a także uwzględnia cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie kara winna osiągnąć w stosunku do oskarżonego oraz warunki i właściwości osobiste oskarżonego. Ponadto orzeczona kara spełnia rolę w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, a Sąd, wymierzając karę oskarżonemu, miał na uwadze także zasady prewencji ogólnej.

Stopień społecznej szkodliwości przypisanego czynu jest znaczny. Na powyższą ocenę składają się elementy strony podmiotowej i przedmiotowej.

Wśród przesłanek podmiotowych sąd wziął pod uwagę:

- działanie oskarżonego z zamiarem bezpośrednim

Wśród przesłanek przedmiotowych sąd wziął pod uwagę:

- rodzaj i charakter naruszonego dobra w postaci życia lub zdrowia człowieka, które to dobro należy uznać za jedno z najwyższych dóbr w hierarchii chronionych dóbr prawnych,

- sposób i okoliczności popełnienia czynu: oskarżony zaatakował pokrzywdzonego bez żadnego powodu, uniemożliwiając mu podjęcie jakiejkolwiek obrony

Stopień winy oskarżonego jest wysoki. Sąd w przedmiotowej sprawie nie dopatrzył się żadnych okoliczności, które wyłączałyby możliwość przypisania oskarżonemu winy. Jest on osobą pełnoletnią, dojrzałą, ukształtowaną społecznie i poczytalną (w niniejszej sprawie nie ujawniły się jakiekolwiek okoliczności prowadzące do powzięcia wątpliwości odnośnie poczytalności oskarżonego w chwili czynu). Oskarżony nie działał pod wpływem błędu, w stanie wyższej okoliczności czy innej anormalnej sytuacji motywacyjnej. Co więcej miał świadomość bezprawności swojego czynu. Można więc było od niego wymagać zachowania zgodnego z obowiązującymi normami prawnymi, a jego postępowania nie usprawiedliwiają żadne okoliczności. Oskarżony ponosi winę w rozumieniu art. 1 § 3 k.k. a w realiach niniejszej spraw brak jest okoliczności limitujących poziom owego zawinienia.

III

III

Sąd uznał oskarżonego K. O. za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie 3 aktu oskarżenia czynu z tym ustaleniem, że spowodował u pokrzywdzonej obrażenia powodujące naruszające czynności narządu wzroku i skóry trwające nie dłużej niż 7 dni, tj. przestępstwa z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na mocy z art. 157 § 2 wymierzył mu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Przestępstwo z art. 157 k.k. § 2 k.k., jest zagrożone karą grzywny, karą ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k. Orzeczona kara jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, a także uwzględnia cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie kara winna osiągnąć w stosunku do oskarżonego oraz warunki i właściwości osobiste oskarżonego. Ponadto orzeczona kara spełnia rolę w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, a Sąd, wymierzając karę oskarżonemu, miał na uwadze także zasady prewencji ogólnej.

Stopień społecznej szkodliwości przypisanego czynu jest znaczny. Na powyższą ocenę składają się elementy strony podmiotowej i przedmiotowej.

Wśród przesłanek podmiotowych sąd wziął pod uwagę:

- działanie oskarżonego z zamiarem bezpośrednim

Wśród przesłanek przedmiotowych sąd wziął pod uwagę:

- rodzaj i charakter naruszonego dobra w postaci życia lub zdrowia człowieka, które to dobro należy uznać za jedno z najwyższych dóbr w hierarchii chronionych dóbr prawnych,

- sposób i okoliczności popełnienia czynu: oskarżony zaatakował pokrzywdzoną bez żadnego powodu, uniemożliwiając jej podjęcie jakiejkolwiek obrony.

Stopień winy oskarżonego jest wysoki. Sąd w przedmiotowej sprawie nie dopatrzył się żadnych okoliczności, które wyłączałyby możliwość przypisania oskarżonemu winy. Jest on osobą pełnoletnią, dojrzałą, ukształtowaną społecznie i poczytalną (w niniejszej sprawie nie ujawniły się jakiekolwiek okoliczności prowadzące do powzięcia wątpliwości odnośnie poczytalności oskarżonego w chwili czynu). Oskarżony nie działał pod wpływem błędu, w stanie wyższej okoliczności czy innej anormalnej sytuacji motywacyjnej. Co więcej miał świadomość bezprawności swojego czynu. Można więc było od niego wymagać zachowania zgodnego z obowiązującymi normami prawnymi, a jego postępowania nie usprawiedliwiają żadne okoliczności. Oskarżony ponosi winę w rozumieniu art. 1 § 3 k.k. a w realiach niniejszej spraw brak jest okoliczności limitujących poziom owego zawinienia.

IV

I, II, III

Na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. Sąd połączył jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone wobec oskarżonego w punktach I, II, III wyroku i wymierzył mu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności.

Zgodnie z art. 86 § 1 k.k. Sąd wymierza karę łączną w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności.

Zachowanie oskarżonego musiało się spotkać z odpowiednio surową reakcją. Orzeczona kara jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, a także uwzględnia cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie kara winna osiągnąć w stosunku do oskarżonego oraz warunki i właściwości osobiste oskarżonego.

Orzeczone wcześniejszymi wyrokami kary wolnościowe nie wywarły żadnego wpływu na jego zachowanie i postępowanie w przyszłości. Tym samym brak było podstaw do orzeczenia kary łagodniejszego rodzaju lub w niższym wymiarze.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględniał przyznanie się oskarżonego do zarzucanych mu czynów i wyrażenie szczerej skruchy.

K. O.

B. O.

G. W.

XIII

I

Sąd na mocy art. 46 § 1 kk zasądził od oskarżonych K. O., B. O. i G. W. solidarnie na rzecz oskarżyciela posiłkowego S. B. kwotę 3061,69 zł tytułem odszkodowania.

W świetle art. 46 § § k.k. Sąd był zobligowany do orzeczenia obowiązku naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody, bowiem w tym zakresie złożył wniosek oskarżyciel posiłkowy – wnosząc o zasądzenie na jego rzecz odszkodowania w wysokości 3061,69 zł.

Oskarżyciel posiłkowy przedstawił szereg dowodów z dokumentów na poparcie ponoszonych przez niego kosztów związanych z leczeniem oraz zakupem leków, a Sąd uznał je za wiarygodne i zasądził na rzecz oskarżyciela posiłkowego kwotę odszkodowania zgodną z jego żądaniem.

„W zobowiązaniu solidarnym jest tyle zobowiązań mających za przedmiot całość świadczenia, ilu jest dłużników, z tym zastrzeżeniem, że spełnienie świadczenia przez jednego dłużnika powoduje umorzenie zobowiązań pozostałych dłużników (art. 366 § 1 k.c.). Odpowiedzialność solidarna dłużników została wprowadzona w interesie wierzyciela. Uprawnienie wierzyciela do wyboru dłużnika, od którego może on żądać spełnienia świadczenia w całości lub w części, nie podlega żadnym ograniczeniom. Wybór ten nie może być zakwestionowany przez dłużników. Dotyczy to również żądania zasądzenia świadczenia od każdego z dłużników w częściach równych.” (Wyrok SA w Warszawie z 30.12.2019 r., V ACa 355/19, LEX nr 2784501.).

Orzeczenie odszkodowania na podstawie art. 46 § 1 k.k. nie stoi na przeszkodzie dochodzeniu niezaspokojonej części roszczenia w drodze postępowania cywilnego. (art. 46 § 3 k.k.).

XIV

I

Na mocy art. 46 § 1 kk zasądził od oskarżonych K. O., B. O. i G. W. solidarnie na rzecz oskarżyciela posiłkowego S. B. kwotę 17 000,00 zł tytułem częściowego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

W świetle art. 46 § § k.k. Sąd był zobligowany do orzeczenia obowiązku zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, bowiem w tym zakresie złożył wniosek oskarżyciel posiłkowy – wnosząc o zasądzenie na jego rzecz zadośćuczynienia w wysokości 20 0000,00 zł.

Sąd zdaje sobie sprawę, iż szkody niemajątkowej nie sposób wyrównać za pomocą świadczeń pieniężnych, lecz zadośćuczynienie w orzeczonym zakresie powinno w wystarczającym stopniu łagodzić ujemne przeżycia pokrzywdzonego. W ocenie Sądu zasądzona kwota jest adekwatna przy uwzględnieniu kompensacyjnej funkcji zadośćuczynienia.

„Podstawowym kryterium określającym rozmiar należnego zadośćuczynienia jest rozmiar doznanej krzywdy tj. rodzaj, charakter, długotrwałość cierpień fizycznych, ich intensywność i nieodwracalność ich skutków. Ocenie podlegają również cierpienia psychiczne związane zarówno z ich przebiegiem, jak i w razie ich nieodwracalności ze skutkami, jakie wywołują w sferze życia prywatnego i zawodowego. Rozgraniczać należy te sytuacje, w których doznane urazy zostały wyleczone i nie będą miały dalszych skutków i wpływu ma życie poszkodowanego w przyszłości od tych, w których urazy będą powodowały dalsze cierpienia i krzywdę oraz będą rzutowały na poziom życia i jego jakość.” (Wyrok SN z 9.09.2015 r., IV CSK 624/14, LEX nr 1816575.).

„W zobowiązaniu solidarnym jest tyle zobowiązań mających za przedmiot całość świadczenia, ilu jest dłużników, z tym zastrzeżeniem, że spełnienie świadczenia przez jednego dłużnika powoduje umorzenie zobowiązań pozostałych dłużników (art. 366 § 1 k.c.). Odpowiedzialność solidarna dłużników została wprowadzona w interesie wierzyciela. Uprawnienie wierzyciela do wyboru dłużnika, od którego może on żądać spełnienia świadczenia w całości lub w części, nie podlega żadnym ograniczeniom. Wybór ten nie może być zakwestionowany przez dłużników. Dotyczy to również żądania zasądzenia świadczenia od każdego z dłużników w częściach równych.” (Wyrok SA w Warszawie z 30.12.2019 r., V ACa 355/19, LEX nr 2784501.).

Orzeczenie zadośćuczynienia na podstawie art. 46 § 1 k.k. nie stoi na przeszkodzie dochodzeniu niezaspokojonej części roszczenia w drodze postępowania cywilnego. (art. 46 § 3 k.k.).

1 Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1 Podpis