Treść orzeczenia II K 513/17 - Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

II K 513/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Toruniu z 2018-02-14

Sygn. akt II K 513/17

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 lutego 2018 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:	SSR Ewa Lemanowicz-Pawlak

Protokolant:	Stażysta Dawid Muraszewski

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Toruń Centrum Zachód Anny Piskorskiej

po rozpoznaniu w dniach 25.10.2017r. i 7.02. 2018 r.

sprawy:

K. Z. (1) urodz. (...) w T.

syna D. i E. z domu P.

skazanego:

1/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 25.02.2004r. sygn.. akt VIIIK 1190/13 za czyn z art. 305 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej w zw. z art. 12kk popełniony od 27.05.2012r. do 5.05.2013r. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby oraz karę grzywny w wysokości 80 stawek dziennych po 10 zł; postanowieniem z dnia 6.03.2017r. zarządzono wykonanie w/w kary pozbawienia wolności, karę grzywny wykonano dn. 2.05.2014r. ;

2/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 13 stycznia 2015r. sygn.. akt IIK 1202/14 za czyn z art. 286§1 i 3kk popełniony 9.12.2013r. na karę grzywny w wysokości 40 stawek dziennych po 50 złotych; postanowieniem z dnia 16.06.2016r. zamieniono w/w karę na 4 miesiące prac społecznie użytecznych po 20 godz.;

3/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 27 stycznia 2015r. sygn.. akt VIIIK 695/14 za czyn z art. 13§1kk w zw. z art. 300 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej popełniony 6.05.2013r. na karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 20 zł; karę wykonano dn. 9.06.2016r.;

4/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Pruszkowie z 17 grudnia 2014r. sygn.. akt VK 1016/14 za czyn z art. 286§3kk popełniony 3 grudnia 2013r. na karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 15 zł, postanowieniem z dnia 27.09.2016r. zamieniono w/w karę na zastępczą karę pozbawienia wolności;

5/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 28 września 2015r. sygn.. akt VIIIK 196/15 za czyn z art. 286§1kk popełniony 6.12.2013r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby oraz karę grzywny w wysokości 40 stawek dziennych po 30 złotych; postanowieniem z dnia 9.06.2016r. zamieniono karę grzywny na 4 miesiące prac społecznie użytecznych po 30 godzin;

6/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 28 września 2015r. sygn.. akt VIIIK 1167/14 za ciąg przestępstw popełnionych w okresie od 8.10.2013r. do 19.12.2013r. z art. 286§1kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby oraz karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 30 zł; postanowieniem z 23.09.2016r. zamieniono karę grzywny na 5 miesięcy prac społecznie użytecznych po 30 godzin;

7/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Świeciu nad Wisłą z 14.10.2015r. sygn.. akt IIK 587/15 za ciąg przestępstw z art. 286§1kk popełnionych w okresie od 14 sierpnia 2014r. do 9 lutego 2015r. do na karę 2 lat ograniczenia wolności w formie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin w stosunku miesięcznym;

8/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Kluczborku z 30 maja 2016r. sygn.. akt IIK 942/15 za czyn z art. 286§1kk popełniony 8.12.2013r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby;

9/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej z 24 maja 2016r. sygn.. akt VIK 540/15 za czyn z art. 286§3kk popełniony 13.11.2013r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat tytułem próby oraz karę grzywny w wysokości 50 stawek po 30zł;

10/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Kościanie z 12.10.2016r. sygn.. akt IIK 245/16 za czyn z art. 286§1kk popełniony 14.08.2015r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

11/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 3.02.2016r. sygn.. akt IIK 688/14 za ciąg przestępstw z art. 286§1kk popełnionych od 29.09.2013r. do 28 stycznia 2014r. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby;

12/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Otwocku z 20.12.2016r. sygn.. akt IIK 654/14 za czyn z art. 286§1kk popełniony w okresie od 20 grudnia 2013r. do 3 stycznia 2014r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby oraz karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 10 zł;

13/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Świeciu n/ Wisłą z 25 stycznia 2017r. sygn.. akt IIK 1/17 za czyn z art. 286§1kk popełniony 9.02.2015r. na karę grzywny w wysokości 80 stawek dziennych po 40 zł;

14/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku z 27.04.2017r. sygn.. akt IIIK 900/16 za czyn z art. 286§1kk popełniony 5.10.2015r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

15/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 29 maja 2017r. sygn.. akt IIK 382/17 za czyn z art. 286§1kk popełniony 6 października 2015r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności

orzeka

I. na podstawie art. 569 § 1 k.p.k., art. 91§2kk w zw. z art. 85 § 1 i 2 k.k., art. 86 § 1 k.k. i art. 89 § 1b k.k. łączy kary pozbawienia wolności orzeczone wobec K. Z. (1) wyrokami Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie o sygn.. akt VIIIK 1190/13, IIK 382/17, VIIIK 196/15,VIIIK 1167/14, IIK 688/ 14 , Sądu Rejonowego w Kluczborku sygn.. akt IIK 942/15, Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej sygn.. akt VIK 540/15, Sądu Rejonowego w Otwocku sygn.. akt IIK 654/14 oraz Sądu Rejonowego w Białymstoku sygn. akt IIIK 900/16 i w ich miejsce wymierza mu karę łączną 1 ( jednego ) roku i 8 ( ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

II. na podstawie art. 569 § 1 k.p.k., art. 91§2kk w zw. z art. 85 § 1 i 2 k.k., art. 86 § 1i 2 k.k. łączy kary grzywny orzeczone wobec K. Z. (1) na mocy wyroków Sądu Rejonowego w Toruniu sygn.. akt IIK 1202/14, VIIIK 196/15, VIIIK 1167/14, Sądu Rejonowego w Pruszkowie sygn.. akt VK 1016/14 , Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej sygn. akt VIK 540/15, Sądu Rejonowego w Otwocku sygn.. akt IIK 654/14 i Sądu Rejonowego w Świeciu n/Wisłą sygn.. akt IIK 1/17 i orzeka karę grzywny w wysokości 200 ( dwieście ) stawek dziennych przyjmując, iż jedna stawka jest równoważna kwocie 30 ( trzydzieści) złotych;

III. na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego w sprawie Sądu Rejonowego w Świeciu n/Wisłą sygn.. akt IIK 587/15, Sądu Rejonowego w Kościanie sygn.. akt IIK 245/16 oraz w zakresie kary grzywny orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu sygn.. akt VIIIK 1190/13 oraz Sądu Rejonowego w Toruniu sygn.akt VIIIK 695/14 ;

IV. w pozostałym zakresie wyroki podlegające połączeniu podlegają odrębnemu wykonaniu;

V. na podstawie art. 577 k.p.k. i art. 63 § 1 i 5 k.k., na poczet kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie I wyroku łącznego zalicza okres odbytej dotychczas kary pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie Sądu Rejonowego w Toruniu sygn.. akt VIIIK 1190/13 poczynając od dnia 19.11.2017r. ;

VI. zwalnia oskarżonego z kosztów sądowych, wydatkami postępowania obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt IIK 513/17

UZASADNIENIE

K. Z. (1) został skazany:

1/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 25.02.2014r. sygn.. akt VIIIK 1190/13 za czyn z art. 305 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej w zw. z art. 12kk popełniony od 27.05.2012r. do 5.05.2013r. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby oraz karę grzywny w wysokości 80 stawek dziennych po 10 zł; postanowieniem z dnia 6.03.2017r. zarządzono wykonanie w/w kary pozbawienia wolności, karę grzywny wykonano dn. 2.05.2014r. ;

10/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Kościanie z 12.10.2016r. sygn.. akt IIK 245/16 za czyn z art. 286§1kk popełniony 14.08.2015r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;w/w karę odbył w okresie od 23 stycznia 2017r. do 19.11. 2017r.

14/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku z 27.04.2017r. sygn.. akt IIIK 900/16 za czyn z art. 286§1kk popełniony 5.10.2015r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

15/ wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z 29 maja 2017r. sygn.. akt IIK 382/17 za czyn z art. 286§1kk popełniony 6 października 2015r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

/ dowód: karty karne-k. 6-8,149-151

odpis wyroku SR w Toruniu sygn.. akt VIIIK 1190/13-k.34-34v.;

odpis wyroku SR w Toruniu sygn.. akt IIK 1202/14-k.35;

odpis wyroku SR w Toruniu sygn.. akt VIIIK 695/14 -k.36-36v.

odpis wyroku SR w Toruniu sygn.. akt VIIIK 196/15-k.37-37v.;

odpis wyroku SR w Toruniu sygn.. akt VIIIK 1167/14-k.38-38v.

odpis wyroku SR w Toruniu sygn.. akt IIK 382/17-k.39-39v.

odpis wyroku SR w Świeciu n/Wisłą sygn.. akt IIK 1/17-k.51-51v.

odpis wyroku SR w Kluczborku u sygn.. akt IIK 942/15-k. 55

odpis wyroku SR w Toruniu sygn.. akt IIIK 900/16-k.58;

odpis wyroku SR w Kościanie sygn.. akt IIK 245/16-k.71-71v.

odpis wyroku SR w Rudzie Śląskiej sygn.. akt VIK 540/15-k.81

odpis wyroku SR w Świeciu akt IIK 587/15-k.88-06;

odpis wyroku SR w Pruszkowie sygn.. akt V 1016/14-k.158

odpis wyroku SR w Otwocku sygn.. akt IIK 654/14-k.211

opinie o skazanym-k. 67-68, 163-166/

Zgodnie z treścią art. 569 § 1 kpk właściwym do wydania wyroku łącznego jest sąd, który wydał ostatni wyrok skazujący w pierwszej instancji, w sytuacji gdy zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów. Ze względu na to, że ostatni wyrok skazujący w I instancji wydał Sąd Rejonowy w Toruniu właściwym do orzekania w przedmiocie wydania wyroku łącznego będzie właśnie ten sąd.

W tym miejscu należy wskazać, iż w realiach przedmiotowej sprawy miały zastosowanie przepisy obowiązujące od 1 lipca 2015r., albowiem większość wyroków skazujących K. Z. zapadła po tej dacie. Zgodnie z treścią art. 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r ( Dz. U. z 2015 r., poz.396 ) o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych ustaw przepisów rozdziału IX ustawy o karze łącznej, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia tej ustawy.

Z przytoczonych wyżej względów sąd wydając rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie bazował na przepisach obowiązujących po w/w nowelizacji kodeksu karnego.

Zgodnie z przepisem art. 569 § 1 k.p.k. przesłanki wydania wyroku łącznego są spełnione wtedy gdy zachodzą warunki orzeczenia kary łącznej określone w art. 85 k.k. a oskarżony został już prawomocnie skazany co najmniej dwoma prawomocnymi wyrokami.

Warunki orzeczenia kary łącznej przewiduje art. 85§1 kk zgodnie, z którym jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Stosownie do § 2 art. 85 kk podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 w całości lub części kary lub kary łączne za przestępstwa o których mowa w § 1.

Kryteria łączenia kar w wyroku łącznym określa art. 86§1 kk. Zgodnie z tym przepisem sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy.

W realiach niniejszej sprawy w momencie wydawania wyroku wykonaniu podlegały kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie o sygn.. akt VIIIK 1190/13, IIK 382/17, VIIIK 196/15,VIIIK 1167/14, IIK 688/ 14 , Sądu Rejonowego w Kluczborku sygn.. akt IIK 942/15, Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej sygn.. akt VIK 540/15, Sądu Rejonowego w Otwocku sygn.. akt IIK 654/14 oraz Sądu Rejonowego w Białymstoku sygn. akt IIIK 900/16 oraz kary grzywny orzeczone na mocy wyroków Sądu Rejonowego w Toruniu sygn.. akt IIK 1202/14, VIIIK 196/15, VIIIK 1167/14, Sądu Rejonowego w Pruszkowie sygn.. akt VK 1016/14 , Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej sygn. akt VIK 540/15, Sądu Rejonowego w Otwocku sygn.. akt IIK 654/14 i Sądu Rejonowego w Świeciu n/Wisłą sygn.. akt IIK 1/17.

Zgodnie z art. 89 § 1b k.k (w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania oraz bez warunkowego zawieszenia jej wykonania), sąd orzeka karę łączną pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, przyjmując,że miesiąc kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania równa się 15 dniom kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. sąd orzeka Zatem kara łączna pozbawienia wolności mogła być orzeczona, w granicach 1 roku pozbawienia wolności przy zastosowaniu pełnej absorpcji (tj. od najwyższej z kar wykonywanych) do ich sumy tj. do 3 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności. Z kolei kara łączna grzywny mogła oscylować w granicach od 200 stawek dziennych do 460.

Orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Zgodnie z utrwalonym w tym względzie stanowiskiem doktryny i judykatury sąd wydając wyrok łączny może wymierzyć karę łączną stosując zasadę pełnej absorpcji jak i zasadę pełnej kumulacji biorąc dodatkowo pod uwagę „czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono te kary, istnieje ścisły związek podmiotowy lub przedmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy lub w ogóle go brak, a ponadto(…) czy okoliczności, które zaistniały już po wydaniu poprzednich wyroków( m.in. zachowanie się skazanego po wydaniu poszczególnych wyroków jednostkowych), przemawiają za korzystnym lub niekorzystnym ukształtowaniem kary łącznej [Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 14 września 2006 r. sygn. akt II AKa 244/06]. Związek przedmiotowy zbiegających się realnie przestępstw ocenia się według tożsamości lub podobieństwa dóbr naruszonych poszczególnymi z nich oraz zwartości czasowej i miejscowej ich popełnienia. Związek podmiotowy rozumie się natomiast jako podobieństwo rodzaju winy i zamiarów. ( wyrok SA w Krakowie z 14.03.2007r., IIAka 44/07,KZS 2007/4/27).

Należy podkreślić, iż w judykaturze i piśmiennictwie wskazuje się, że absorpcję kar należy stosować bardzo ostrożnie biorąc pod uwagę negatywną – co do sprawcy- przesłankę prognostyczną, jaką jest popełnienie kilku przestępstw. Zasadę absorpcji stosuje się bowiem , gdy przestępstwa objęte realnym zbiegiem, wskazują na bliską więź podmiotową i przedmiotową, są jednorodzajowe i popełnione zostały w bliskim związku czasowym i miejscowym, stanowiąc jeden zespół zachowań sprawcy, objęty jednym planem działania, mimo godzenia w różne dobra osobiste. .

Przy wymiarze kary łącznej pozbawienia wolności sąd uwzględnił, iż pomiędzy czynami objętymi wyrokami w sprawach VIIIK 196/15,VIIIK 1167/14,IIK 942/15, VIK 540/15, IIK 688/14, IIK 654/14 i VIIIK 1190/13 zachodziła łączność podmiotowa i przedmiotowa, były bowiem skierowane przeciwko tożsamym dobrom prawnym, ponadto pomiędzy czynami występował nieznaczny odstęp czasu. Z drugiej jednak strony wyroki w sprawach IIIK 900/16 i IIK 382/17 dotyczyły przestępstw popełnionych dwa lata później, co znamienne popełnionych już po wydaniu wielu wyroków, za tożsame rodzajowo czyny. W/w konstatacja daje asumpt do konkluzji, iż stosowane wobec K. Z. oddziaływania probacyjne nie przyniosły pozytywnych rezultatów, skoro skazany dopuszczał się podobnych czynów, co znamienne o znacznym ładunku społecznej szkodliwości.

Przy wymiarze kary łącznej sąd wziął pod uwagę również opinię o skazanym z Aresztu Śledczego w T.. Wynika z niej, iż w miejscu zamieszkania skazany miał pozytywną opinię. Do AŚ został doprowadzony 23.01.2017r.. Na podstawie obserwacji oraz analizy akt osobopoznawczych jego zachowanie w warunkach izolacji penitencjarnej określono jako dobre, w takim bowiem stopniu przestrzega wymogi regulaminu organizacyjno-porządkowego wykonywania kary pozbawienia wolności oraz ustalonego porządku wewnętrznego . Nie sprawia kłopotów natury wychowawczej, 1 raz był nagrodzony regulaminowo , karany dyscyplinarnie nie był. Nie jest uczestnikiem podkultury przestępczej, uczestniczy w organizowanych zajęciach kulturalno-oświatowych. Zachowań agresywnych i autoagresywnych nie dokonuje, nie stosowano względem niego środków przymusu bezpośredniego. Przejawia krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw, karę pozbawienia wolności odbywa w systemie programowego oddziaływania. Dotychczas nie zrealizował wszystkich obowiązków o charakterze kompensacyjnym.

W tym miejscu należy zaakcentować, iż w /w okoliczności zdaniem sądu nie mogą stanowić wystarczającej podstawy do zastosowania całkowitej absorpcji. Przytoczona powyżej opinia nie daje zdaniem sądu podstaw do wysnucia pozytywnej prognozy kryminologicznej, świadczy raczej o tym, iż skazany zaczął przystosowywać się do warunków izolacji penitencjarnej.

Należy podkreślić,iż redukowanie kar poprzez stosowanie całkowitej absorpcji stanowiłoby nadużycie instytucji kary łącznej, która ma służyć bynajmniej nie ograniczaniu odpowiedzialności karnej sprawcy, lecz rzeczywistemu oddaniu zawartości kryminalnej czynów, jakich się sprawca dopuścił, by nie została wypaczona przez prostą arytmetykę kar.

W judykaturze podkreśla się, iż na ogół nie ma powodu, by orzekać karę łączną w dolnych granicach, tj. w wysokości najsurowszej ze zbiegających się kar. Popełnienie więcej niż jednego przestępstwa powinno raczej skłaniać do odstąpienia od absorpcji kar, niż za nią przemawiać. Wymierzenie takiej kary prowadziłoby do premiowania sprawcy popełniającego nie jedno, a więcej przestępstw, zatem prowadziłoby do praktycznej bezkarności innych zachowań zabronionych. Zatem jak wskazano wyżej całkowitą zasadę absorpcji stosować należy wyjątkowo albo wtedy, gdy wszystkie czyny wskazują na bliską więź podmiotową i przedmiotową albo orzeczone za niektóre czyny kary są tak minimalne, że w żadnym stopniu nie mogłyby rzutować na karę łączną albo też istnieją jakieś szczególne okoliczności dotyczące osoby skazanego (wyrok SA w Katowicach z 20.05.2008r. IIAKa 129/08).

Jakkolwiek przy wymiarze kary łącznej dopuszczalne jest stosowanie zarówno zasady pełnej absorpcji, jak i zasady pełnej kumulacji, to jednak są to rozstrzygnięcia skrajne, które znajdują zastosowanie w zupełnie wyjątkowych , nietypowych sytuacjach. ( vide: Ibidem).

Reasumując należy zatem wskazać, iż zdaniem sądu w realiach przedmiotowej sprawy nie zachodziły przesłanki do zastosowania zasady pełnej absorpcji. Zatem ostatecznie wymierzona skazanemu kara łączna w wysokości 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności jawi się, jako kara w wymiarze najbardziej racjonalnym. Skazany pomimo stosowania wobec niego kar z warunkowym zawieszeniem ich wykonania, nie skorzystał z danej mu szansy i dopuszczał się kolejnych przestępstw o znacznym ładunku społecznej szkodliwości, ponadto pomimo upływu czasu nie zrealizował wszystkich zobowiązań finansowych względem pokrzywdzonych. Taka postawa skazanego, świadczy zdaniem sądu o pejoratywnym stosunku skazanego do porządku prawnego. Nie umknęło przy tym uwadze sądu, że opinia penitencjarna o skazanym jest w zasadzie neutralna i nie wyróżnia się on w środowisku osadzonych.

Tożsamymi względami sąd kierował się zakreślając wymiar kary łącznej grzywny. Czyny, za które orzeczono kary grzywny łączył podobny sposób działania, wszystkie były skierowane przeciwko temu samemu dobru prawnemu tj. mieniu, ponadto w odniesieniu do większości z nich występowała łączność temporalna, zostały popełnione w okresie od października 2013r. do stycznia 2014r. Z drugiej jednak strony sad nie mógł tracić z pola widzenia faktu,iż czyn objęty wyrokiem w sprawie SR w Świeciu n/ Wisłą sygn.. akt IIK 1/17 został popełniony w lutym 2015r. Mając powyższe względy na uwadze sąd orzekł wobec skazanego karę łączną grzywny również z zastosowaniem zasady asperacji w wymiarze 200 stawek dziennych przy przyjęciu,iż jedna stawka jest równoważna kwocie 30 zł.

Zdaniem sądu orzeczony wymiar kar łącznych będzie z jednej strony stanowił dla skazanego dostateczną dolegliwość i spełni cele zarówno w zakresie prewencji indywidualnej, jak i generalnej, nie będzie bowiem w odczuciu społecznym postrzegany jako bezzasadne premiowanie wielokrotnych sprawców przestępstw.

Na podstawie art. 577 kpk sąd zaliczył na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres odbytej dotychczas kary pozbawienia wolności, orzeczonej w sprawie Sądu Rejonowego w Toruniu sygn.. akt VIIIK 1190/13 poczynając od dnia 19.11.2017r. .

Nadto na podstawie art. 572 kpk umarzono postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego w sprawie Sądu Rejonowego w Świeciu n/Wisłą sygn.. akt IIK 587/15, Sądu Rejonowego w Kościanie sygn.. akt IIK 245/16 oraz w zakresie kary grzywny orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu sygn.. akt VIIIK 1190/13 oraz Sądu Rejonowego w Toruniu sygn. akt VIIIK 695/14.

Kara pozbawienia wolności orzeczona w sprawie Sądu Rejonowego w Kościanie sygn.. akt IIK 245/16 oraz kary grzywny orzeczone w sprawach VIIIK 1190/13 i VIIIK 695/14 zostały wykonane w całości. W tym miejscu należy ponownie zaakcentować, iż zgodnie z art. 85§2kk podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu kary. Kwestię uwzględniania w ramach kary łącznej kary, która została już wykonana, jednoznacznie rozstrzygał w sposób negatywny projekt Komisji Kodyfikacyjnej RP, do którego nawiązywała nowelizacja KK z 20.2.2015 r. Przewidywał on bowiem, że: "Podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i niewykonane w całości kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1" (art. 85 § 2 KK Projektu z 5.11.2013 r., dostęp (...) W. W. , Nowy, s. 626, 627–629). W uzasadnieniu obecnego art. 85 § 2 KK projektodawca nie odniósł się bezpośrednio do wskazanej kwestii. (…) O niedopuszczalności łączenia kar wykonanych przesądza jednak uchylenie nowelizacją KK z 20.2.2015 r. art. 92 KK, który przewidywał, że wydaniu wyroku łącznego nie stoi na przeszkodzie, że poszczególne kary wymierzone za należące do ciągu przestępstw lub zbiegające się przestępstwa zostały już w całości albo w części wykonane.( Komentarz pod red. A. Grześkowiak do art. 85 KK). Z przytoczonych wyżej względów postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego we wskazanym powyżej zakresie podlegało umorzeniu.

Zdaniem sądu również kara ograniczenia wolności orzeczona w sprawie Sądu Rejonowego w Świeciu n/Wisłą w sprawie o sygn. IIK 587/15 nie podlegała łączeniu z pozostałymi karami .

W punkcie I wyroku węzłem kary łącznej ,na podstawie art. 569 § 1 k.p.k., art. 91§2kk w zw. z art. 85 § 1 i 2 k.k., art. 86 § 1 k.k. i art. 89 § 1b k.k., objęte zostały bezwzględne kary pozbawienia wolności z karami pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania. Wydając rozstrzygnięcie w przedmiocie umorzenia postępowania co do kary ograniczenia wolności, orzeczonej w sprawie IIK 587/15, sąd miał na względzie stanowisko doktryny, w którym akcentuje się, iż po nowelizacji KK z 20.2.2015 r., przyjmuje się, że art. 89 KK dotyczy wyłącznie kar pozbawienia wolności. ( R. Zawłocki Komentarz do art. 89 KK; A. Grześkowiak Komentarz do art. 89kk). Mając powyższe względy na uwadze sąd uznał, iż kara ograniczenia wolności orzeczona w w/w sprawie nie powinna zostać objęta węzłem w/w kary łącznej.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie z art. 624 § 1 kpk oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983, Nr 49, poz. 223 ze zm.) uznając, iż uiszczenie stosownych kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa byłoby dla skazanego zbyt uciążliwe ze względu na jego sytuację finansową, albowiem przebywając w Zakładzie Karnym nie ma możliwości pozyskania środków na pokrycie tych należności sądowych, a ponadto jest zobowiązany do naprawienia szkód wyrządzonych czynami zabronionymi, które winny mieć priorytetowy charakter..

Dodano: 30 marca 2018, Opublikował(a): Marzena Numrych
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację: Ewa Lemanowicz-Pawlak
Data wytworzenia informacji: 14 lutego 2018