Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 kwietnia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Grudziądzu, III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Lubińska

Protokolant: sekr. sąd. Agnieszka Meirowska

po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2018 roku w Grudziądzu na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej M. R. (1) działającej przez matkę K. P.

przeciwko M. R. (2)

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego M. R. (2) na rzecz małoletniej powódki M. R. (1) urodzonej (...) alimenty w kwocie 550,00 zł (pięćset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie poczynając od dnia 23 października 2017 r., płatne do dnia 10-ego każdego miesiąca z góry, do rąk przedstawiciela ustawowego małoletniej powódki – jej matki K. P., z ustawowymi odsetkami za na wypadek opóźnienia w płatności każdej z rat;

II.  oddala powództwo w pozostałej części;

III.  zasądza od pozwanego M. R. (2) na rzecz powódki kwotę 1237 zł (tysiąc dwieście trzydzieści siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu,

IV.  nieuiszczonymi kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa;

V.  wyrokowi w punkcie I. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 661/17

UZASADNIENIE

Powódka, małoletnia M. R. (1) działająca przez matkę K. P., wniosła w pozwie o zasądzenie od pozwanego M. R. (2) alimentów w kwocie 800,00 zł miesięcznie, płatnych z góry do 10-tego dnia każdego miesiąca do rąk matki powódki wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na wypadek opóźnienia w płatności.

Jednocześnie powódka złożyła wniosek o zabezpieczenie powództwa poprzez nakazanie pozwanemu płacenia tytułem alimentów kwoty 800,00 zł miesięcznie w terminie do 10-tego dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na wypadek opóźnienia w płatności.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że powódka urodziła się (...), a jej rodzice K. P. i M. R. (2) nie pozostają w związku małżeńskim. Małoletnia od chwili rozstania rodziców pozostaje pod opieką matki, która zaspokaja wszystkie jej potrzeby, sprawuje bieżącą pieczę oraz zajmuje się wychowaniem i leczeniem małoletniej. Matka powódki ponosi wydatki: czynsz administracyjny – 550 zł, czynsz za wynajęcie mieszkania – 300 zł, prąd – 108 zł co dwa miesiące, telewizja – 80 zł, dojazdy do przedszkola – 200 zł, żywność – 800 zł, przedszkole – 182 zł, ubrania – 100 zł, buty korekcyjne – 200 zł. Małoletnia często choruje, w związku z czym matka opłaca wizyty u lekarza – 100 zł za wizytę, leki – 60 zł, witaminy – 45 zł.

Matka powódki podała, że ojciec małoletniej nie partycypuje w kosztach utrzymania dziecka, ograniczając się od utrzymywania dziecka w czasie ustalonych kontaktów.

Odnośnie sytuacji pozwanego w pozwie wskazano, że pracuje jako fizjoterapeuta w Regionalnym Szpitalu (...) w G. i osiąga on dochody w wysokości około 3.000 zł miesięcznie oraz dodatkowo świadczy usługi na rzecz pacjentów indywidualnych w ramach prowadzonej działalności.

W odpowiedzi na pozew pozwany uznał żądanie pozwu co do kwoty 300 zł i wniósł oddalenie powództwa w pozostałej części.

W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazał, że od momentu rozstania z matką powódki, do maja 2017 r. płacił alimenty, zaś do 31 sierpnia 2017 r. sprawował opiekę naprzemienną nad małoletnią. Podał, że oprócz płaconych alimentów ponosi koszty związane z kupnem ubrań dla dziecka, zaspokajaniem potrzeb kulturalnych dziecka, takich ja wyjazd na wakacje, wyjście sos al zabaw, papugarni, parków trampolin. Pozwany zakwestionował również wymienione przez matkę powódki koszty takie jak koszty związane z przedszkolem, buty korekcyjne, koszty wyżywienia, dojazdy do przedszkola, koszty wizyt lekarskich.

Pozwany odnośnie swojej sytuacji wskazał, że pracuje jako fizjoterapeuta w Regionalnym Szpitalu (...) w G., jednak z uwagi na wyższe koszty składek na ZUS otrzymuje aktualnie niższe wynagrodzenie. Podał, że nie posiada aktualnie pacjentów prywatnych.

Postanowieniem z dnia 6 lutego 2018 r. wydanym w trybie zabezpieczenia Sąd Rejonowy w Grudziądzu zobowiązał M. R. (2) do uiszczania na czas trwania postępowania kwot po 500,00 zł miesięcznie na rzecz małoletniej M. R. (1), płatnych do rąk matki powódki K. P. do 10 –tego dnia każdego miesiąca z góry, poczynając od dnia 23 października 2017 r. z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności każdej z rat i oddalił wniosek o udzielenie zabezpieczenia w pozostałej części.

Do sprawy przystąpił profesjonalny pełnomocnik – adwokat reprezentujący powódkę.

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletnia M. R. (1), urodzona (...), pochodzi z nieformalnego związku (...). Rodzice małoletniej nie zamieszkują razem.

Obecnie małoletnia zamieszkuje wraz z matką w mieszkaniu wynajmowanym przez nią. Na miesięczne koszty utrzymania tego mieszkania składają się: czynsz administracyjny – 550 zł, czynsz za wynajęcie mieszkania – 300 zł, prąd – 108 zł co dwa miesiące, telewizja – 80 zł.

Małoletnia utrzymuje kontakty z ojcem w sposób ustalony w postępowaniu, które toczyło się przed Sądem Rejonowym w Grudziądzu sygn. akt III Nsm 669/17, tj. w co drugi weekend od piątku od godziny 15.00 do niedzieli do godziny 18.00 oraz w każdą środę od godziny 15.00 do czwartku do godziny 7.00.

Podczas kontaktów z ojcem małoletnia przebywa w miejscu zamieszkania ojca, który w tym czasie ponosi koszty jej utrzymania, a także zapewnia rozrywki, jak basen, jazda konna, wycieczki. M. R. (2) ponosi także częściowo koszty odzieży, obuwia i leków dla małoletniej.

Obecnie małoletnia M. R. (1) ma 4 lata i uczęszcza do przedszkola. Powódka jest przez matkę dowożona samochodem do przedszkola.

Dziewczynka często choruje, głównie na infekcje górnych dróg oddechowych, co wiąże się z wydatkami na leki. Średnie miesięczne koszty leczenia powódki wynoszą 50 zł.

M. R. (2) prowadzi własną działalność gospodarczą. Świadczy usługi dla (...) Szpitala (...) w G. jako fizjoterapeuta na umowę kontraktową. Jego wynagrodzenie miesięczne brutto, na które składa się stawka godzinowa oraz prowizja fakultatywna przyznana przez przełożonego, wyniosło: za wrzesień 2017 r. – 3.476,50 zł, za października 2017 r. – 5.003,50 zł, za listopad 2017 r. – 4.718,50 zł, za grudzień 2017 r. – 5.725,00 zł, za styczeń 2018 r. – 5.028,50 zł, za luty 2018 r. – 4.722,00 zł. W skład wynagrodzenia za grudzień wchodziła jednorazowa refundacja za kur zawodowy w wysokości 1.600 zł.

Aktualnie z uwagi na obciążenie godzinowe pracą na rzecz szpitala, pozwany nie świadczy pracy w ramach indywidualnej praktyki.

Pozwany mieszka w G. wraz z obecną partnerką i jej dwójką małoletnich dzieci. Dokłada się do kosztów utrzymania tego mieszkania w kwocie 300 zł. Pozwany jest w trakcie remontowania mieszkania, które ma stać się jego własnością na skutek obiecanej darowizny od jego matki. Na remont tego mieszkania przeznaczył 10.000 zł. Planuje w nim zamieszkać po zakończeniu remontu. Aktualnie ponosi koszty utrzymania tego mieszkania w kwocie około 600 zł.

K. P. pracuje jako kosmetyczka dla (...) w G. z wynagrodzeniem w granicach najniższej krajowej.

Miesięczne potrzeby małoletniej powódki obejmują: udział w kosztach utrzymania mieszkania – około 200 zł, wyżywienie - około 300 zł, zakup odzieży i obuwia - około 150 zł , zakup środków czystości i innych niezbędnych rzeczy - około 50 zł, opłata za przedszkole – średnio 150 zł, koszt zabawek, książek i rozrywki w kwocie około 50 zł, koszt dojazdów do przedszkola – około 50 zł, leki – około 50 zł.

(Okoliczności bezsporne, dowód:

- odpis skrócony aktu urodzenia – k. 6;

- oświadczenie o wysokości dochodu – k. 15;

- PIT 36 za 2016 r. pozwanego – k. 16-21;

- PIT/B za 2016 r. pozwanego – k. 22-25;

- PIT 37 za 2017 r. matki powódki – k. 148-157;

- PIT 37 za 2016 r. matki powódki – k. 158-166;

- wydruk operacji bankowych – k. 26-34, 37, 58-62, 76-77, 79, 92-93, 96, 100-147;

- karta informacyjna leczenia – k. 38;

- faktury VAT i paragony – k . 39-42, 63-64, 66-67, 78, 94-95, 97-99;

- zestawienie opłat za przedszkole – k. 36;

- informacja z (...) Szpitala (...) w G. – k. 84;

- zeznania matki powódki – K. P. – k. 69, 167v-168v;

- zeznania pozwanego M. R. (2) – k. 69v, 168v-169)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o okoliczności bezsporne, dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy oraz przesłuchanie stron.

Sąd uznał za wiarygodne dokumenty zgromadzone w toku postępowania. Prawdziwość dokumentów nie budziła bowiem wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony.

Sąd dał wiarę zeznaniom K. P. przesłuchanej za małoletnią powódkę i pozwanego M. R. (2).

Przechodząc do rozważań prawnych należy zauważyć, że w myśl art. 133 k.r.o. rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zgodnie z treścią art. 135 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, z drugiej zaś rzeczywiste możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego. Współzależność między tymi dwoma czynnikami wyraża się w tym, że usprawiedliwione potrzeby uprawnionego powinny być zaspokajane w takim zakresie, w jakim pozwalają na to możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego. Zgodnie z ugruntowanymi poglądami judykatury i doktryny prawniczej zatem dopiero ustalenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego, następnie porównanie tych wartości umożliwia ustalenie, czy i w jakim zakresie potrzeby uprawnionego mogą być zaspokojone przez zobowiązanego.

Jak wskazuje się w doktrynie i orzecznictwie, zakres potrzeb uprawnionego małoletniego dziecka wyznacza przede wszystkim dyrektywa zaspokajania przez rodziców potrzeb ekonomicznych dziecka zgodnie z zasadą równej stopy życiowej (por. wyrok SN z dn. 7.06.1972 r., III CZP 43/72, OSNCP 1972, nr 11, poz. 198; uchwał SN z dn. 31.01.1986 r., III CZP 76/85, OSNC 1987, nr 1, poz. 4).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, iż niewątpliwie na pozwanym spoczywa obowiązek alimentacyjny względem małoletniej powódki. Środki alimentacyjne pochodzące od ojca, w połączeniu z wydatkami ponoszonymi przez matkę, powinny pozwolić małoletniej na życie na stopie życiowej zbliżonej do stopy życiowej ojca.

W niniejszej sprawie, w przypadku małoletniej powódki w zakres jej usprawiedliwionych potrzeb wchodzą wydatki związane bezpośrednio z jej utrzymaniem, takie jak wydatki na wyżywienie, przedszkole, dojazdy, pielęgnację, środki lecznicze, a także te związane z utrzymaniem miejsca zamieszkania, w którym ulokowane jest jej centrum życiowe. Na uwadze mieć także należy rozwój psychofizyczny małoletniego dziecka, jego potrzebę zabawy i rozwijania zainteresowań.

Sąd uznał, że obecnie do usprawiedliwionych miesięcznych wydatków na utrzymanie małoletniej powódki należą:

- 200 zł tytułem zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych,

- 300 zł na wyżywienie,

- 150 zł tytułem wydatków związanych przedszkolem,

- 150 zł na odzież i obuwie,

- 50 zł na zakup środków czystości i innych niezbędnych rzeczy;

- 50 zł na koszt zabawek, książek i rozrywki,

- 50 zł na leki i leczenie,

- 50 zł tytułem kosztów paliwa na dojazdy powódki.

Łączna kwota usprawiedliwionych potrzeb małoletniej M. R. (1) wynosi około 1.000 zł.

W ocenie Sądu powódka nie wykazała, aby uzasadnione było ponoszenie wyższych kwot na jej utrzymanie. W szczególności za znacznie zawyżone należało uznać twierdzenie o wydatkowaniu kwoty 800 zł na wyżywienie 4-letniego zdrowego dziecka, które otrzymuje trzy posiłki w przedszkolu. W tym zakresie, kierując się zasadami doświadczenia życiowego, Sąd przyjął za zasadną kwotę 300 zł.

Odnośnie natomiast potrzeb mieszkaniowych, należy zauważyć, że koszty ponoszone przez rodzica na utrzymanie mieszkania nie stanowią w całości, ani też w połowie kosztów stanowiących usprawiedliwione potrzeby mieszkaniowe dziecka. Jedynie w zakresie, w jakim fakt zamieszkiwania dziecka zwiększa wydatki mieszkaniowe rodzica, mogą one zostać zaliczone do usprawiedliwionych kosztów utrzymania dziecka. Powódka nie wykazała, aby fakt zamieszkiwania z małoletnią zwiększał jej wydatki mieszkaniowe ponad kwotę 200 zł.

Co do kosztów dojazdów, Sąd uznał, że zważywszy na fakt, że matka małoletniej dokonała wyboru przedszkola kierując się jego położeniem względem jej miejsca pracy i dowożąc małoletnią pokonuje swoją trasę do pracy, tylko w zakresie kwoty około 50 zł należało uznać za usprawiedliwione potrzeby dziecka koszty dojazdu do przedszkola.

W zakresie wskazanych kosztów leczenia małoletniej, Sąd nie uznał jako usprawiedliwiony wydatek na utrzymanie dziecka kosztów prywatnych wizyt lekarskich, skoro istnieje możliwość korzystania z publicznej służby zdrowia.

Odnośnie możliwości zarobkowych pozwanego, jako zobowiązanego do alimentacji, w ocenie Sądu jego możliwości zarobkowe kształtują się w granicach co najmniej 3.000 zł miesięcznie.

Mając na uwadze możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego do alimentacji, a także usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki, w ocenie Sądu zasadne jest ustalenie obowiązku alimentacyjnego pozwanego na kwotę 550 zł miesięcznie od dnia wniesienia pozwu. Sąd przyjął, iż łączna kwota usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki wynosi około 1.000 zł. Pozwany częściowo uczestniczy jednak w ponoszeniu wydatków na leczenie dziecka i zakup odzieży i obuwia. Ponosi on także koszty utrzymania córki, gdy przebywa ona pod jego opieką w ramach ustalonych kontaktów. M. R. (2) wydaje wówczas także środki finansowe na zapewnienie córce ciekawego sposobu spędzania czasu w postaci zabierania jej na basen, wycieczki czy lekcje jazdy konnej.

Z uwagi na fakt, że na matce małoletniej w większej części spoczywa trud osobistego wychowania małoletniej, a także zważywszy, że ma ona niższe niż pozwany możliwości zarobkowe i majątkowe, pozwany powinien być obciążony większą częścią tych kosztów.

W ocenie Sądu kwota 550 zł alimentów od ojca pozwoli małoletniej powódce na życie na stopie życiowej zbliżonej do poziomu życia ojca oraz zaspokoi wszystkie jej niezbędne potrzeby. Strona powodowa nie udowodniła skutecznie aby konieczne było wydatkowanie na potrzeby małoletniej wyższych kwot, niż ustalone powyżej.

Wobec powyższego Sąd orzekł jak w punkcie I. wyroku.

Sąd oddalił powództwo w pozostałej części, tj. co do kwoty 250 zł alimentów miesięcznie, o czym orzekł w punkcie II. wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c. Zgodnie z tym przepisem w wypadkach szczególnie uzasadnionych Sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów. Przyczyną zastosowania regulacji objętej przepisem art. 102 k.p.c. były następujące ustalenia: Z uwagi na charakter sprawy – dotyczyła zasądzenia alimentów po raz pierwszy – pozwany w zasadzie nie miał szansy na wygranie sprawy w całości. Pozwany uznał powództwo do kwoty 350 zł alimentów miesięcznie. Ponadto, Sąd miał na uwadze obecną sytuację zarobkową i majątkową pozwanego.

Wartość przedmiotu sporu w przedmiotowej sprawie wynosiła 9.600 zł. Powód wygrał sprawę jedynie w części – w 68,7%, tym samym pozwany przegrał sprawę w stosunku 68,7 %.

Zgodnie z treścią Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800) obowiązującego w chwili wniesienia pozwu w sprawach o alimenty stawka minimalna wynosi 120 zł, a jeżeli obowiązek zwrotu kosztów obciąża osobę zobowiązana do alimentów, to ustala się ją od wartości przedmiotu sprawy.

Wysokość stawki adwokackiej w przedmiotowej sprawie w odniesieniu do pełnomocnika powoda na podstawie § 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie wynosiła 1.800 zł.

Wysokość opłaty sądowej w przedmiotowej sprawie wynosiła 480 zł (9.600 zł x 5%). Powód korzystał z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych. Sąd nie obciążył pozwanego tą opłatą na podstawie art. 102 k.p.c. O nieuiszczonych kosztach sądowych w części obciążającej powoda Sąd orzekł na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1.237 zł, stanowiącą 68,7% całości poniesionych przez nią kosztów procesu, stosunkowo do wysokości jej wygranej.

Sąd nadał wyrokowi w punkcie I. rygor natychmiastowej wykonalności.