III RC 558/21 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Grudziądzu z 2022-11-10

Sygn. akt III RC 558/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 listopada 2022 roku

Sąd Rejonowy w Grudziądzu, III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Kinga Grűnberg-Bartkowska

Protokolant: stażysta Jakub Ulatowski

po rozpoznaniu w dniu 27 października 2022 roku w Grudziądzu na rozprawie

sprawy z powództwa C. G.

przeciwko J. G.

o ustanowienie przez sąd rozdzielności majątkowej

1.  ustanawia rozdzielność majątkową małżeńską J. G. nazwisko rodowe B., urodzonej (...) w G. i C. G., nazwisko rodowe G., urodzonego (...) w Ł., którzy w dniu 5 czerwca 2020 r. w G. zawarli związek małżeński zarejestrowany w Urzędzie Stanu Cywilnego w G. pod numerem (...), z dniem 29 listopada 2021 r.;

2.  zasądza od pozwanej J. G. na rzecz powoda C. G. kwotę 937,00 zł (dziewięćset trzydzieści siedem złotych zero groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 720,00 zł (siedemset dwadzieścia złotych zero groszy) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt III RC 558/21

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2021 r. powód C. G., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł do Sądu Rejonowego w Grudziądzu pozew przeciwko J. G. o ustanowienie rozdzielności majątkowej małżeńskiej z datą wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu pozwu podał, że strony zwarły związek małżeński w dniu 5 czerwca 2020 r. Wskazał, że mieszkają wspólnie w domu jednorodzinnym, który wybudowali przed zawarciem związku małżeńskiego. Podał, że obecnie pozostaje z małżonką w konflikcie, a pomiędzy nimi ustały wszystkie więzi. Wskazał, że małżonkowie nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego. Podał, że to on opłaca wszystkie bieżące rachunki i raty kredytów, pozwana zaś pozbawiła go dostępu do rachunku bankowego i bez jego wiedzy spożytkowała kwotę 30 000 zł. Wskazał, że pozwana pozbawiła go również dostępu do dwóch samochodów, w tym pojazdu dostawczego, który wykorzystywał w prowadzonej działalności gospodarczej.

Pozwana J. G., działająca przez profesjonalnego pełnomocnika, ostatecznie na rozprawie w dniu 2 czerwca 2022 r. wniosła o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu swego stanowiska zaprzeczyła jakoby strony pozostawały w konflikcie i przestały współdziałać w sferze majątkowej. Podała, że powód wielokrotnie zapewniał ją o swojej miłości i była bardzo zaskoczona złożonym przez niego pozwem. Podejrzewała, że wpływ na postępowanie powoda może mieć jego dorosła córka, które wyraźnie manifestowała niezadowolenie z ich ślubu. Podkreśliła, że strony nadal wspólnie mieszkają i prowadzą życie małżeńskie we wszystkich jego aspektach. Podniosła, że jeszcze przed zawarciem związku małżeńskiego strony umówiły się, że to pozwany będzie opłacał ratę kredytu hipotecznego, zaś pozwana będzie przeznaczała swoje dochody na codzienne funkcjonowanie rodziny, co też nadal czyni. Podała, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarła umowę leasingu dwóch samochodów osobowych, które wykorzystuje w ramach prowadzonej działalności. Nie stanowią one zatem własności powoda i nie może z nich korzystać.

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

Powód C. G. i pozwana J. G. zawarli związek małżeński przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w G. w dniu 5 czerwca 2020 r. Nie posiadają wspólnych dzieci. Pomiędzy małżonkami nigdy nie toczyła się sprawa o rozwód lub separację. Żadne z małżonków nie składało wniosku o upadłość konsumencką. Zarówno C. G., jak i J. G. w przeszłości zawierali związki małżeńskie, które zakończyły się rozwodem. Strony nie posiadają wspólnych dzieci, natomiast oboje posiadają potomstwo z poprzednich małżeństw. Córka J. G. jest uczennicą liceum i mieszka razem z pozwaną i powodem.

Powód C. G. ur. (...) posiada wyższe wykształcenie pedagogiczne. Pracuje jako nauczyciel w Szkole Podstawowej w S., gdzie osiąga wynagrodzenie w wysokości około 3700 zł netto. Dodatkowo zajmuje się sprzedażą odzieży i akcesoriów BHP.

Pozwana J. G. ur. (...) posiada wyższe wykształcenie w zawodzie inżyniera informatyki. Od wielu lat świadczy usługi dla stacji telewizyjnej TVP B. jako kierownik produkcji. Jej miesięczny dochód z tego tytułu wynosi około 20 000 zł. Ma ruchome godzin pracy, także do późnych godzin nocnych. Ponadto prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Obecnie działa w branży kosmetycznej.

Powód przed zawarciem związku małżeńskiego przekazał J. G. w drodze darowizny połowę nieruchomości gruntowej niezabudowanej położonej w Ł.. Następnie wybudował wraz z pozwaną na tej nieruchomości dom jednorodzinny. Strony w dniu 16 marca 2020 r. zawarły umowę kredytu hipotecznego na dokończenie budowy domu na kwotę około 200 000 zł. Ponadto w dniu 4 września 2018 r. powód i pozwana rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej pod firmą (...). Działalność ta została założona przez pozwaną, natomiast zajmowali się nią oboje małżonkowie - powód jako pełnomocnik. Pozwana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmowała się głównie działalnością telewizyjna, natomiast powód zajmowała się sprzedażą odzieży roboczej. J. G. w ramach prowadzonej działalności zwarła dwie umowy leasingu samochodu osobowego marki A. (...), a także samochodu osobowo-dostawczego matki P.. Samochód marki A. miał być prezentem dla pozwanej od powoda i to pozwana na co dzień korzystała z tego auta. Powód zaś użytkował samochód osobowo-dostawczy, ponieważ zajmował się dostarczaniem odzieży roboczej.

Strony planowały, że po zawarciu związku małżeńskiego nabędą działkę budowalną położoną w G..

(Dowód:

- treść zupełnego odpisu aktu małżeństwa - k. 10 akt,

- umowa sprzedaży samochodu - k. 12-13 akt,

- umowa leasingu - k. 14-15 akt,

- umowa kredytu hipotecznego - k. 28-43 akt

- zeznania świadka A. P. (1) - k. 125-126 akt,

- zeznania świadka I. D. - k. 126-127 akt,

- zeznania świadka M. K. - k. 127-128 akt,

- zeznania świadka Ł. G. - k. 252-235 akt,

- zeznania świadka M. O. - k. 253-254 akt,

- przesłuchanie powoda C. G. - k. 123-123v, 254v-255 akt,

- przesłuchanie pozwanej J. G. - k. 124-125, 255-256 akt.)

Relacje między małżonkami zaczęły pogarszać się po kilku miesiącach od zawarcia związku małżeńskiego. Początkowo małżonkowie ustalili, że pozwany będzie spłacał raty kredytu hipotecznego oraz opłacał wszystkie rachunki, natomiast pozwana miała zajmować się prowadzeniem gospodarstwa domowego. Ponadto pozwana miała sprzedać swoją nieruchomość (segment) w B. i uzyskane środki przeznaczyć na budowę domu. Zamiast tego pozwana samodzielnie kupiła mieszkanie w B.. Zapewniała powoda, że chce wynająć to mieszkanie, a dochód z najmu będzie przeznaczać na spłatę kredytu hipotecznego. Po miesiącu od nabycia nowej nieruchomości zmieniała zdanie i nie chciała wynająć mieszkania. Postanowiła sprzedać tę nieruchomość, a środki uzyskane ze sprzedaży ulokować w banku. Powód nie ma dostępu do tych środków.

Pomiędzy małżonkami dochodziło do licznych kłótni i awantur na tle finansowym. Powód uważał, że pozwana zaniedbuje swoje obowiązki domowe i oczekuje, że powód będzie wszystko finansował. Pozwana z kolei urządzała awatary odnośnie podziału środków uzyskanych z prowadzonej działalności gospodarczej. Miała również pretensje do powoda, że jego córka jej nie zaakceptowała i miesza się w ich małżeństwo. Powód chciał aby małżonka „przepisała” na niego leasing samochodu osobowo-dostawczego, czemu pozwana wyraźnie się sprzeciwiła. Na przełomie sierpnia i września 2021 r. pozwana uniemożliwiła powodowi dalsze użytkowanie tego samochodu. Powód nie mógł wówczas dojechać do pracy i rozwieść odzieży roboczej. Początkowo wypożyczał samochód z wypożyczalni, następnie od rodziny i znajomych.

W tym czasie strony przestały się również porozumiewać odnośnie prowadzenia działalności gospodarczej. Pozwana w okresie od września 2021 r. do listopada 2021 r. zalegała ze spłatą leasingu. Powód uregulował te należności, a następnie uznał, że zajmie się handlem odzieżą roboczą na własny rachunek. W październiku 2021 r. zamknął wspólny rachunek bankowy założony w celu spłaty raty kredytu hipotecznego. Uważał, że pozwana pobiera z niego środki finansowe, które jej są nie należą i przeznacza na spłatę własnych zobowiązań. Od tego czasu strony prowadzą dwa oddzielne rachunki bankowe i nie posiadają wiedzy o dochodach drugiego małżonka. Gdy powód zrezygnował z pracy w ramach działalności gospodarczej pozwanej, ta przestała zajmować się handlem odzieżą i akcesoriami BHP. Obecnie się przebranżowiła i oprócz pracy w telewizji, działa w branży kosmetycznej.

W grudniu 2021 r. powód zawarł umowę leasingu samochodu osobowo-dostawczego, z którego obecnie sam korzysta. Pozwana nie ma do niego dostępu. Korzysta z dwóch pozostałych samochodów - marki A. i P.. Pozwana twierdziła, że chce sprzedać samochód marki A., jednak do dnia zamknięcia rozprawy tego nie zrobiła.

Strony w listopadzie 2021 r. zamieszkały w oddzielnych pokojach. W tym czasie powód zaczął izolować się od pozwanej. Przestał z nią spędzać czas, a gdy pozwana była w domu wyjeżdżał do rodziny. Małżonkowie zaczęli prowadzić dwa oddzielne gospodarstwa domowe. Oddzielnie robili zakupu i podzielili między sobą półki w lodówce. Między małżonkami zaczęło dochodzić do złośliwości. Pozwana bez pozwolenia wchodziła do pokoju powoda i „prowokowała go”. W okresie Ś. W. między małżonkami doszło do zbliżenia, choć powód uważa, że pozwana wykorzystała jego stan upojenia alkoholowego i nagrała całe zdarzenie. Ponadto pozwana blokowała mu bramę wjazdową na posesję, wyrzucała jego jedzenie i przybory toaletowe, nie wpuszczała dostawców odzieży roboczej. Powód zaczął trzymać wszystkie niezbędne przybory toaletowe i odzież w samochodzie, do którego pozwana nie miała dostępu. Gdy pozwaną odwiedziła znajoma, powód przywitał się z nią i udał się do swojego pokoju.

Powód nadal samodzielnie opłaca wszystkie rachunki związane z utrzymaniem domu. Ponadto samodzielnie spłaca raty kredytu hipotecznego. Pozwana nie dokłada się do tych opłat.

W lipcu 2022 r. z posesji małżonków zniknęły trzy kartony rękawiczek roboczych o wartości 1053,87 zł, które powód nabył w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Powód złożył w Komendzie Miejskiej Policji w G. zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. Jako osobę, która mogła dopuścić się tego czynu wskazał pozwaną J. G.. W sprawie wszczęto dochodzenie, które dotychczas się nie zakończyło.

W październiku 2022 r. powód zorganizował w domu uroczystość urodzin, na którą przyjechała do niego najbliższa rodzina. Powód zakupił ciasto, natomiast jego rodzina przywiozła sushi. W urodzinach tych uczestniczyła pozwana, co było niekomfortowe dla powoda i jego rodziny. Z ich perspektywy pozwana wprosiła się na tę uroczystość, „udawała, że nic się nie stało” i próbowała odgrywać rolę pani domu. Po około godzinie goście opuścili dom małżonków, gdyż czuli się niekomfortowo.

Powód czterokrotnie podejmował próbę zawarcia aktu notarialnego dokumentującego umowę majątkową małżeńską wyłączającą wspólność ustawową. Ostatni raz w dniu 25 kwietnia 2022 r. Pozwana pomimo wezwania nie stawiała się na wyznaczony termin w kancelarii notarialnej, aby dopełnić formalności.

(Dowód:

- faktury - k. 16, 18, 20, 139-144, 145-151 akt,

- potwierdzenie dokonania operacji bankowej - k. 17, 19, 26-27, 44-63, 112-115 akt,

- monity - k. 21-24, 113 akt,

- akt notarialny - k. 117-117v akt,

- zestawienie operacji bankowych - k. 152-191v akt,

- potwierdzenie odbioru korespondencji - k. 134-35 akt,

- pismo Burmistrza Miasta i Gminy Ł. - k. 136-138 akt,

- pismo K. w/m - k. 207 akt,

- fotografię wiadomości tekstowych - k. 213-221, 222, 231-246 akt,

- fotografie - k. 223-230 akt,

- zeznania świadka A. P. (1) - k. 125-126 akt,

- zeznania świadka I. D. - k. 126-127 akt,

- zeznania świadka M. K. - k. 127-128 akt,

- zeznania świadka Ł. G. - k. 252-235 akt,

- zeznania świadka M. O. - k. 253-254 akt,

- przesłuchanie powoda C. G. - k. 123-123v, 254v-255 akt,

- przesłuchanie pozwanej J. G. - k. 124-125, 255-256 akt.)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów załączonych do pozwu, zeznań świadków A. P. (1), I. D., M. K., Ł. G. i M. O. oraz zeznań powoda C. G. i w niewielkiej części na podstawie zeznań pozwanej J. G..

Sąd uznał za wiarygodne dokumenty zgromadzone w toku postępowania. Prawdziwość dokumentów nie budziła bowiem wątpliwości i nie była kwestionowana przez uczestników postępowania.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków A. P. (1), I. D., M. K., Ł. G. i M. O., przy czym przy ustalaniu stanu faktycznego tylko w niewielkim stopniu sąd oprał się na zeznaniach świadków I. D. i M. K.. Świadkowie nie bywali bowiem w miejscu zamieszkania małżonków, a jako znajome z pracy posiadały w większości tylko takie informację, które przekazały im strony.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania powoda C. G., ponieważ były one jasne, logiczne i konsekwentne oraz znajdowały potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym. Z kolei zeznania pozwanej J. G. sąd uznał w większości za niewiarygodne. Pozwana z jednej strony bowiem twierdziła, że strony nadal prowadzą wspólne gospodarstwo domowe i prowadzą życie małżeńskie we wszystkich jego aspektach, następnie jednak przyznawała, że mieszkają w oddzielnych pokojach i mają oddzielne półki w lodówce. Nie zaprzeczała również, że z powodu nieporozumień każde z nich prowadzi oddzielną działalność gospodarczą. Przyznawała również, że nie orientuje się w finansach męża, a powód nie ma wglądu w jej dochody i finanse. Jak wskazała świadek A. P. (2) na rozprawie w dniu 2 czerwca 2022 r. pozwana już w grudniu 2021 r. żaliła się jej, że „małżeństwo się nie udało”. W ocenie sądu w zeznaniach pozwanej brak było logiki i konsekwencji. Ponadto pozwana mimo zobowiązania sądu nie przedstawiła księgi przychodów i rozchodów wraz z rejestrem faktur od 1 grudnia 2021 r., która miała wykazać fakt, że pozwana nie prowadzi działalności w zakresie handlu akcesoriami BHP. W tych okolicznościach Sąd obciążył pozwaną negatywnymi skutkami takiej decyzji (art. 233 § 2 k.p.c.).

Zgodnie z art. 52 § 1 k.r.o. z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej małżeńskiej. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego jednym z „ważnych powodów”, o którym mowa w tym przepisie, jest separacja faktyczna małżonków. Zgodnie zaś z treścią art. 52 § 2 k.r.o. rozdzielność majątkowa powstaje z dniem oznaczonym w wyroku, który ją ustanawia. W wyjątkowych wypadkach sąd może ustanowić rozdzielność majątkową z dniem wcześniejszym niż dzień wytoczenia powództwa, w szczególności, jeżeli małżonkowie żyli w rozłączeniu.

Powód nie domagał się ustanowienia rozdzielności majątkowej małżeńskiej z datą wsteczną, a wyłącznie z dniem wniesienia powództwa. Wobec tego, w realiach niniejszej sprawy, sąd nie badał, czy zachodzi wyjątkowy wypadek przemawiający za ustanowieniem rozdzielności z datą wsteczną, zgodnie z art. 52 § 2 k.r.o. zdanie drugie. Datą wsteczną jest bowiem okres przed wytoczeniem powództwa.

W myśl zaś dotychczas utrwalonego w orzecznictwie poglądu (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 maja 1997 r. w sprawie III CKN 51/97 - OSNC 1997/12/194), separacja małżonków, uniemożliwiająca im współdziałanie w zarządzie majątkiem wspólnym stanowi ważny powód dla ustanowienie rozdzielności majątkowej (zniesienia wspólności majątkowej).

W ocenie sądu, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy daje asumpt do stwierdzenia, że małżonkowie C. G. i J. G. żyją w rozłączeniu co najmniej od listopada 2021 r. i od tego czasu ustało wspólne pożycie stron, gdyż między małżonkami ustały pozytywne uczucia (miłość, szacunek i zaufanie). Wówczas każda ze stron prowadziła już oddzielną działalność gospodarczą i podejmowała samodzielne decyzje finansowe. Strony nie rozmawiały ze sobą na temat majątku i finansów. Nie potrafiły porozumieć się nie tylko w sprawach finansowych, ale także w jakichkolwiek sprawach dotyczących życia codziennego. Strony od tego czasu nie czyniły żadnych wspólnych inwestycji, a pozwana bez konsultacji z pozwanym podjęła decyzję dotyczącą zakupu i sprzedaży nieruchomości położonych w B.. Ponadto strony nie dzieliły się kosztami utrzymania domu położonego w Ł.. Zaniechały zakupu działki położonej w G..

W ocenie sądu małżonkowie co najmniej od grudnia 2021 r. pozostają w głębokim konflikcie, który generował kłótnie, awantury, a nawet zgłoszenia kradzieży organom ścigania. Między małżonkami dochodziło do złośliwości, np. wyrzucania jedzenia, blokowania bramy wjazdowej, itp. Powód obecnie trzyma swoje osobiste rzeczy w zamkniętym samochodzie, ponieważ obawia się, że pozwana może je wyrzucić. Okoliczność, iż między stronami w okresie Ś. Wielkanocnych doszło do zbliżenia, nie zmienia faktu, iż nie ma między nimi jakiegokolwiek współdziałania w sprawach finansowych. Podkreślenia wymaga, iż strony prezentują zupełnie różne stanowiska w zakresie powodów, które sprawiły, iż ich małżeństwo dotknął kryzys, lecz zdaniem sądu, w sprawie o ustanowienie rozdzielności majątkowej nie odgrywa to większego znaczenia. Zauważyć należy, że relacji istniejącej pomiędzy stronami nie sposób uznać za tymczasową, zważywszy że sytuacja ta ma miejsce od blisko roku, a relacje między stronami ulegają pogorszeniu.

Zgodnie z ukształtowanym w orzecznictwie Sądu Najwyższego poglądem, ustanowienie rozdzielności majątkowej może stwarzać zagrożenie dla interesów wierzycieli, co nakłada na sąd obowiązek poczynienia stosownych ustaleń w ramach toczącego się postępowania. W świetle tego obowiązku, podkreślenia wymaga, że zdaniem sądu uwzględnienie przedmiotowego powództwa nie stwarza zagrożenia dla wierzycieli, skoro powód reguluje wszystkie zobowiązania, a także spłaca zaciągnięty wraz z pozwaną jeszcze przed ślubem kredyt hipoteczny.

Biorąc powyższe pod uwagę sąd uznał, iż w niniejszej sprawie zaszły ważne powody przewidziane w art. 52 § 1 k.r.o. i ustanowił rozdzielność majątkową między stronami z dniem wniesienia pozwu, tj. z dniem 29 listopada 2021 r.

Powód wygrał niniejszą sprawę w całości, w związku z czym należał mu się zwrot wszystkich poniesionych kosztów procesu w łącznej wysokości 937,00 zł, na które składały się opłata od pozwu w wysokości 200,00 zł, wynagrodzenie pełnomocnika będącego adwokatem w wysokości 720 zł (§ 4 pkt 1 ppkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Justyna Renkiewicz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Grudziądzu
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Kinga Grűnberg-Bartkowska
Data wytworzenia informacji: