Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

(...)

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

J. A.

W dniu 19 lutego 2019 r. ok. godz. 21:15 w G. na ul. (...) na wysokości kamienicy oznaczonej numerem (...) działając z zamiarem bezpośrednim, publicznie i z oczywiście błahego powodu, okazując rażące lekceważenie dla porządku prawnego, uszkodził samochód V. (...) koloru białego o nr rej. (...) należący do M. U. w ten sposób, że wybił szyby powodując szkodę o wartości 1.150 zł, przy czym czynu dopuścił się w ciągu 5 lat od odbycia w okresie od 12 lutego 2017 r. do 10 października 2018 r. kary łącznej 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 8 czerwca 2018 r., sygn. akt (...) łączącej m.in. karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 22 grudnia 2016 r., sygn. akt (...)za czyn z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 283 kk i w zw. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 19 lutego 2019 r. J. A., K. D. i J. Ł. jechali z T. na ul. (...) w G. taksówką V. (...) nr rej. (...) prowadzoną przez M. U., który był właścicielem pojazdu. K. D. siedziała na przednim fotelu pasażera, zaś J. A. i J. Ł. na tylnej kanapie. J. A. był wówczas pod wpływem alkoholu.

wyjaśnienia oskarżonego

119

zeznania M. U.

3 - 5, 82 - 83v

zeznania J. Ł.

46 - 47

zeznania K. D.

38 - 39, 120

protokół badania stanu trzeźwości, świadectwo wzorcowania

11

Po przybyciu na miejsce K. D. płaciła M. U. za przejazd, przy czym doszło między nimi do nieporozumienia na tle rozliczenia, co słyszał J. A..

wyjaśnienia oskarżonego

119

częściowo zeznania M. U.

3- 5, 82v - 83v

zeznania K. D.

120

Wówczas J. A. zaczął pięściami uderzać w szyby pojazdu. W ten sposób rozbił szybę czołową, a po chwili boczną szybę w drzwiach tylnych prawach oraz obie boczne szyby na wysokości bagażnika.

W trakcie zdarzenia K. D. próbowała odciągać J. A..

wyjaśnienia oskarżonego

19 - 20, 119

zeznania M. U.

3 - 5, 82v - 83v

zeznania K. D.

38 - 39, 120

M. U. wezwał na miejsce funkcjonariuszy policji, którzy zatrzymali J. A..

protokół zatrzymania

16

zeznania M. U.

3 - 5

M. U. zlecił naprawę samochodu poprzez wstawienie szyb. M. U. otrzymał zniżkę i za naprawę zapłacił 1.150 zł.

zeznania M. U.

82v - 83v

wycena

87

J. A. ma (...)lat, jest kawalerem. Legitymuje się wykształceniem podstawowym. W trakcie postępowania oskarżony został osadzony w zakładzie karnym, przed osadzeniem utrzymywał się z prac dorywczych.

Był ośmiokrotnie karany sądownie za przestępstwa przeciwko mieniu.

Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 8 czerwca 2018 r. orzeczono wobec oskarżonego karę łączną 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności łączącą m.in. 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 22 grudnia 2016 r., sygn. akt (...) za czyn z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 283 kk i w zw. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. Wskazaną karę łączną oskarżony odbył w okresie od 12 lutego 2017 r. do 10 października 2018 r.

dane osobopoznawcze

9-9v, 118

odpisy wyroków

48 - 56

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

93-93v

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

J. A.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

J. A. opuścił taksówkę w trakcie jazdy, na wysokości skrzyżowania Alei (...) i ul. (...).

wyjaśnienia oskarżonego

119

zeznania K. D.

120

zeznania J. Ł.

46 - 47

J. A. dokonał uszkodzenia pojazdu M. U. bez powodu.

wyjaśnienia oskarżonego

119

zeznania K. D.

120

zeznania J. Ł.

46 - 47

OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego

Sąd co dał wiarę oskarżonemu w zakresie, w jakim przyznawał sie do zarzuconego czynu i opisał okoliczności zdarzenia, bowiem korespondowały z zeznaniami świadków J. Ł., K. D., protokołami oględzin samochodu oraz osoby, protokołem badania stanu trzeźwości, a nadto w zasadniczej części z zeznaniami pokrzywdzonego M. U., tworząc logiczny obraz zdarzeń.

Sąd dał wiarę oskarżonemu w zakresie, w jakim wskazywał, że doszło do nieporozumienia z kierowcą na tle płatności i ta sytuacja stanowiła dla niego impuls do wybijania szyb w samochodzie, bowiem w tym zakresie korespondowały z zeznaniami J. Ł. i K. D.. Zauważyć należało, iż J. Ł. już na etapie postępowania przygotowawczego wskazywała na tę okoliczność, zaś K. D. ujawniła tę okoliczność przed sądem. Jednocześnie sąd doszedł do wniosku, iż zeznania K. D. nie były na etapie postępowania sądowego motywowane relacją jej siostry J. Ł. z oskarżonym, bowiem wówczas nie pozostawali już w związku. Wprawdzie wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie pozostawały w sprzeczności z zeznaniami pokrzywdzonego, jednakże wobec wzajemnej korespondencji depozycji oskarżonego i zeznań świadków K. D. i J. Ł., sąd doszedł do wniosku, iż pokrzywdzony zaniechał ujawnienia tej okoliczności z obawy, iż mogłoby to postawić go w złym świetle bądź narazić na utratę zaufania.

Oskarżony nie kwestionował również szkody określonej przez pokrzywdzonego na kwotę 1.150 zł.

zeznania M. U.

Sąd co do zasady ocenił zeznania M. U. jako konsekwetne, logiczne, a nadto korespondujące z wyjaśnieniami oskarżonego, zeznaniami pozostałych świadków, protokołami oględzin, a w konsekwencji w przeważającej części nadał im walor wiarygodności.

Sąd dostrzegł przy tym drobne rozbieżności w relacji świadka z postępowania przygotowawczego i rozprawy, przy czym świadek wskazał przed sądem, iż składając zeznania na policji lepiej pamiętał zdarzenie, bo było na bieżąco. Jednocześnie podkreślić należało, iż rozbieżności te nie były tego rodzaju, by podważyć wiarygodność depozycji pokrzywdzonego.

Sąd nie miał również powodów, by kwestionować wskazaną przez pokrzywdzonego przed sądem wartość szkody, którą określił na 1.150 zł. Wskazać należało, iż kwota 600 zł została wskazana przez pokrzywdzonego zaraz po zdarzeniu, gdy nie dysponował jeszcze wyceną profesjonalisty. Nadto pokrzywdzony przedstawił wycenę opiewająca na kwotę 1410 zł, jednakże w swych zeznaniach wskazał, że otrzymał zniżkę i zapłacił kwotę 1.150 zł. Wskazanej przez pokrzywdzonego wartości szkody nie kwestionował również oskarżony.

Sąd natomiast nie dał wiary zeznaniom świadka w zakresie omówionym w części 2.2. uzasadnienia.

zeznania K. D.

Zeznania K. D. sąd ocenił jako jasne, logiczne, korespondujące z pozostałym materiałem dowodowym, a w konsekwencji wiarygodne. Sąd dostrzegł, iż o nieporozumieniu z kierowcą taksówki dotyczącym płatności świadek opowiedziała dopiero przed sądem, jednakże mając na uwadze, iż jej zeznania w tym zakresie korespondowały z wyjaśnieniami oskarżonego oraz zeznaniami J. Ł., zaś na etapie postępowania sądowego świadek nie miała powodu, by niezgodnie z rzeczywistością przedstawiać okoliczności zdarzenia, bowiem w tym czasie jej siostra J. Ł. nie pozostawała już w związku z oskarżonym, sąd dał jej wiarę.

zeznania J. Ł.

Zeznania J. Ł. korespondowały z wyjaśnieniami oskarżonego, zeznaniami K. D. oraz zeznaniami pokrzywdzonego M. U. (w zakresie w jakim sąd dał wiarę jego depozycjom), a w konsekwencji sąd nie miał powodów, by je kwestionować.

protokół oględzin samochodu, protokół oględzin osoby, protokół badania stanu trzeźwości

Dowody zostały sporządzone przez kompetentne osoby, w ramach wykonywanych przez nie czynności służbowych, zgodnie z obowiązującymi przepisami, a ich autentyczność i prawdziwość nie były kwestionowane przez żadną ze stron.

wycena

Był to dokument prywatny, przy czym jego autentyczność, jak i prawdziwość nie były kwestionowane przez żadną ze stron. Zaznaczyć należało, iż dokument wskazywał wycenę naprawy uszkodzeń, jednakże sąd nie przyjął iż pokrzywdzony poniósł szkodę w nim wskazaną i w tym zakresie oparł się na zeznaniach pokrzywdzonego, który wskazał iż ostatecznie zapłacił kwotę 1.150 zł.

informacja z Krajowego Rejestru Karnego, odpisy wyroków

Dokumenty urzędowe, których autentyczność, jak i prawdziwość nie były kwestionowane przez żadną ze stron.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

zeznania M. U.

Sąd nie oparł się na zeznaniach pokrzywdzonego w zakresie, w jakim wynikało z nich, iż oskarżony działał bez powodu z uwagi na ich sprzeczność ze spójnymi wyjaśnieniami oskarżonego, K. D. i J. Ł., z których wynikało, że działanie oskarżonego nastąpiło wskutek nieporozumienia z pokrzywdzonym na tle płatności za kurs taksówką, przy czym okoliczności te zostały omówione już w trakcie analizy wyjaśnień oskarżonego i nie ma potrzeby ich powtarzania.

Sąd nie dał również wiary zeznaniom pokrzywdzonego, z których wynikało że J. A. opuścił taksówkę przed zatrzymaniem się na ulicy (...), jeszcze na skrzyżowaniu z Al. (...) i uderzył pięścią w przejeżdżający samochód, bowiem w tym zakresie były sprzeczne ze spójnymi w tym zakresie wyjaśnieniami oskarżonego, zeznaniami K. D. i J. Ł., z których wynikało, że oskarżony opuszczał taksówkę na ul. (...).

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

J. A.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgromadzony materiał dowodowy w postaci wyjaśnień oskarżonego, zeznań świadków, protokołu oględzin pozwalał na ustalenie, iż J. A. umyślnie wybił szyby w pojeździe M. U., powodując szkodę o wartości 1150 zł. Zniszczenie mienia stanowi czyn z art. 288 § 1 kk.

Sąd przyjął, iż wszystkie zachowania oskarżonego stanowiły jeden czyn zabroniony, bowiem stanowiły relizację tego samego zamiaru. Okoliczność, iż na chwilę oskarżony odszedł od samochodu nie zmieniała tej oceny, bowiem był to wynik interwencji K. D., zaś po chwili oskarżony powrócił do realizacji podjętego zamiaru uszkodzenia pojazdu.

Sąd doszedł do wniosku, iż czyny przypisane oskarżonemu miały charakter chuligański (art. 57a kk). Oceniając zachowanie oskarżonego przez pryzmat przesłanek czynu o charakterze chuligańskim sąd wziął pod uwagę, iż do zdarzenia doszło na ulicy przy centrum miasta, gdzie znajdując się lokale handlowe, w tym w pobliżu sklep. Zdarzenie wprawdzie miało miejsce w godzinach wieczornych, jednakże nie na tyle późno, by ruch pieszych czy pojazdów był znikomy. W tej sytuacji sąd stanął na stanowisku, iż zachodziła realna możliwość dostrzeżenia tego zachowania przez bliżej nieokreśloną liczbę osób. Nadto w czasie czynu sprawca był w towarzystwie kobiet, które z nim przyjechały. W konsekwencji sąd przyjął, iż oskarżony działał publicznie. W ocenie sądu oskarżony działał z błahego powodu - jak sam wskazywał jego zachowanie było wynikiem nieporozumienia dotyczącego rozliczenia finansowego z pokrzywdzonym. Działając w ten sposób oskarżony okazał rażące lekceważenie dla porządku prawnego chroniącego cudzą własność.

Zdaniem sądu okoliczności popełnienia czynu, w tym dotyczące sposobu działania oskarżonego (publicznie, nieopodal centrum miasta), a także motywacja oskarżonego oraz jego determinacja wyrażająca się dążeniem do spowodowania jak największych uszkodzeń (wszak oskarżony nie poprzestał na wybiciu jednej szyby) sprzeciwiały się przyjęciu, iż czyn stanowił wypadek mniejszej wagi.

Przypisanego czynu oskarżony dopuścił się w warunkach recydywy podstawowej, tj. w ciągu 5 lat od odbycia w okresie od 12 lutego 2017 r. do 10 października 2018 r. kary łącznej 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 8 czerwca 2018 r., sygn. akt (...) łączącej m.in. karę 1 roku i (...) miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 22 grudnia 2016 r., sygn. akt (...) za czyn z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 283 kk i w zw. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

W konsekwencji sąd uznał oskarżonego winnym występku z art. 288 § 1 kk i z art. 57a § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. A.

1

1

Przestępstwo z art. 288 § 1 kk zagrożone jest karą od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności, zaś przepis art. 57a § 1 kk obliguje sąd do wymierzenia kary w wysokości nie niższej od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Sąd jako okoliczności łagodzące potraktował przyznanie się do winy oskarżonego i wyrażoną skruchę.

Natomiast wśród okoliczności obciążających sąd uwzględnił:

⚫

działanie w warunkach recydywy z art. 64 § 1 kk oraz uprzednią ośmiokrotną karalność oskarżonego za przestępstwa przeciwko mieniu, co świadczy o niepoprawności oskarżonego;

⚫

fakt odbywania w przeszłości kar pozbawienia wolności - oskarżony był już skazywany na kary pozbawienia wolności, a pomimo tego 4 miesiące po opuszczeniu zakładu karnego dopuścił się kolejnego przestępstwa przeciwko mieniu, co świadczy o nieskuteczności podejmowanych wobec oskarżonego oddziaływań resocjalizacyjnych i przemawia w jego przypadku za przyznaniem prymatu funkcji represyjnej kary;

⚫

działanie pod wpływem alkoholu.

Nadto sąd wziął pod uwagę okoliczności zdarzenia - oskarżony nie poprzestał na wybiciu jednej szyby, lecz dokonywał kolejnych zniszczeń, zaś zdarzenie z uwagi na jego przebieg wiązało się ze znaczącymi negatywnymi przeżyciami dla pokrzywdzonego, który w zaistniałej sytuacji obawiał się o swoje bezpieczeństwo. Nadto niezależnie od tego, że oskarżony dopuścił się czynu przeciwko mieniu, to wskazane okoliczności zdarzenia świadczą o łatwości wyzwalania u oskarżonego zachowań impulsywnych, godzących w porządek prawny.

W konsekwencji sąd doszedł do wniosku, iż w przypadku oskarżonego nie zachodziły podstawy do zastosowania art. 37a kk, a jedyną karą adekwatną do stopnia winy, okoliczności popełnienia przestępstwa będzie kara pozbawienia wolności.

Zdaniem sądu kara 10 miesięcy pozbawienia wolności pozostaje w odpowiedniej proporcji do wagi czynu, stopnia windy oskarżonego, który należało ocenić jako umiarkowanie wysoki, uwzględnia wskazane przez sąd okoliczności łagodzące i obciążające, a nadto ma szansę spełnić funkcję represyjną i wychowawczą wobec oskarżonego.

J. A.

2

2

Sąd na podstawie art. 46 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego J. A. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz M. U. kwoty 1.150 zł.

J. A.

3

3

Sąd na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył zatrzymanie od 19 lutego 2019 r., godz. 23:00 do 20 lutego 2019 r., godz. 11:53 przyjmując iż jest ono równoważne 1 dniowi kary pozbawienia wolności.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd zdecydował o odczytaniu zeznań J. Ł. na podstawie art. 392 § 1 kpk, bowiem w czasie rozprawy świadek nie pozostawała już we wspólnym pożyciu z oskarżonym, a zatem nie przysługiwało jej prawo do odmowy składania zeznań.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu sąd orzekł na podstawie §17 ust. 2 pkt 3 w zw. z § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. 2019.18 j.t.), gdyż nie zostały one opłacone w żadnej części.

5

O kosztach postępowania orzeczono w punkcie czwartym sentencji wyroku na podstawie art. 624 § 1 kpk, zwalniając oskarżonego od obowiązku ich uiszczenia z uwagi na aktualną sytuacje majątkową – oskarżony w chwili wyrokowania przebywał w zakładzie karnym, zaś w niniejszej sprawie orzeczono wobec oskarżonego kolejną karę pozbawienia wolności, wobec czego sąd doszedł do wniosku, iż oskarżony nie ma możliwości ich pokrycia.

Podpis