Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 lipca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu - II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Jarosław Przesmycki

Protokolant: st. sekr. sąd. Magdalena Bajerska

przy udziale Prokuratora Mikołaja Tyburczy

po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2017 r. sprawy karnej

M. G., s. R. i L. z d. K., ur. (...) w L., pesel (...), zam. (...)-(...) G. ul. (...), obywatelstwa polskiego,
o wykształceniu zawodowym, z zawodu stolarza i cieślę, nie karanego sądownie

oskarżonego o to, że:

w dniu (...) roku ok. godz. 0:30 w G., prowadził w ruchu lądowym, tj. ul. (...).. (...)pojazd mechaniczny, tj. samochód osobowy marki f. (...) nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości 1,45 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu w badaniu o godz. 00:47 i kolejno 1,18 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu w badaniu o godz. 1:16 oraz 1,34 mg/l o godz. 1:20 i 1,25 mg/l o godz. 1:32,

tj. o czyn z art. 178a§1 kk

o r z e k ł :

I.  Oskarżonego M. G. uznaje za winnego czynu zarzucanego mu
w akcie oskarżenia, tj. występku z art. 178a § 1 kk i za to na mocy tego przepisu wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na mocy art.
69§1 i 2 kk i art. 70§1 kk warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata.

II.  Na mocy art. 42§2 kk orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych
na okres 4 (czterech) lat zaliczając na mocy art. 63§4 kk okres zatrzymania prawa jazdy
od dnia (...) r.

III.  Na mocy art. 43a§2 kk orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 5.000 zł. (pięć tysięcy złotych).

IV.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 180 zł. (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem opłaty i obciąża go kosztami postępowania w kwocie 70 zł. (siedemdziesiąt złotych).

Sygn. akt II K 123/17

UZASADNIENIE

Oskarżony M. G. nie był karany sądownie. Co prawda z karty karnej wynika, że oskarżony był karany z art. 178a § 1 kk, jednakże jak ustalił Sąd, skazanie uległo zatarciu na podstawie art. 106 kk.

dowód : karta karna k. 14 akt

Dnia 21 stycznia 2017 roku oskarżony pił alkohol a następnie około północy wsiadł do samochodu marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Po północy, (...) r. jechał między innymi ul. (...).(...) w G., przy czym włączył kierunkowskaz nie zmieniając pasa, gwałtownie przyspieszał i hamował. Wtedy to został zatrzymany do kontroli drogowej. Badanie trzeźwości wykazało u oskarżonego o godz. 00:47 – 1,45 mg/l, o godz. 01:16-1,18 mg/l, o godz. 01:20- 1,34 mg/l, o godz. 01:32- 1,25 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

dowód : protokoły użycia urządzenia kontrolno-pomiarowego k. 2,4, wyjaśnienia oskarżonego k. 19, notatka k. 1

Oskarżony przyznał się w postępowaniu przygotowawczym do winy i złożył wniosek o dobrowolne poddanie się karze, które nie spotkało się z akceptacją.

W ocenie Sądu wina oskarżonego nie budzi wątpliwości.

Przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. popełnia, kto znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym.

Oskarżony naruszył ten przepis, bowiem w dniu (...) roku ok. godz. 0:30 w G., prowadził w ruchu lądowym, tj. ul. (...).. 23 Stycznia pojazd mechaniczny, tj. samochód osobowy marki f. (...) nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości 1,45 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu w badaniu o godz. 00:47 i kolejno 1,18 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu w badaniu o godz. 1:16 oraz 1,34 mg/l o godz. 1:20 i 1,25 mg/l o godz. 1:32.

Za to Sąd wymierzył oskarżonemu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 lat.

Przy wymiarze kary i środka karnego Sąd miał na względzie jako okoliczności obciążające wysoki stopień nietrzeźwości oskarżonego, który można uznać za stan upojenia alkoholowego. Oskarżony z uwagi na ten stan nietrzeźwości nie panował nad pojazdem, włączał kierunkowskaz, mimo, że nie zmieniał pasu ruchu, gwałtownie przyspieszał i hamował, czym stworzył realne zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego.

Jako okoliczności łagodzące Sąd uznał skruchę okazaną przez oskarżonego, jego sytuację materialną, uprzednią niekaralność oraz długość drogi przejechanej przez oskarżonego. W ocenie Sądu przemawia to za tym, aby zastosować wobec niego dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia kary na okres wynoszący 2 (dwa) lata.

Sąd stosując wobec oskarżonego dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności wyraża przekonanie, iż oskarżony będzie przestrzegał reguł porządku prawnego, w szczególności zaś nie popełni kolejnego przestępstwa. Dlatego też, należało uznać, iż wymierzona kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, winna stanowić dla oskarżonego wystarczającą i dostateczną nauczkę oraz przestrogę na przyszłość, a zarazem będzie impulsem do przestrzegania prawa i zasad współżycia społecznego w przyszłości.

Sąd orzekł także obligatoryjny środek karny przewidziany w art. 43a § 2 kk. Przepis ten stanowi, że w razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178 a § 1, art. 179, art. 180, Sąd orzeka świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości co najmniej 5.000 złotych, a w razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178 a § 4 co najmniej 10.000 z złotych, do wysokości określonej w § 1 (60.000 zł – przyp. SR). Sąd orzekł wobec oskarżonego ten środek karny w wysokości najniższej przewidzianej przez ustawę, bowiem w ocenie Sądu będzie to wystarczające dla zrealizowania celów prewencji indywidualnej i generalnej.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego nie wynika by oskarżony miał problemy z nadużywaniem alkoholu lub innych środków odurzających, w związku z tym Sąd nie nałożył na oskarżonego obowiązku powstrzymywania się od nadużywania alkoholu.

Ponadto na zasadzie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 3 i art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych Sąd obciążył oskarżonego kosztami sądowymi, nie znajdując podstaw do zwolnienia oskarżonego od ich ponoszenia, zasądzając na rzecz Skarbu Państwa opłatę w kwocie 180 złotych oraz koszty postępowania w kwocie 70 złotych.