Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 sierpnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Chełmnie II Wydział K. składzie:

Przewodniczący – SSR Agnieszka Knade - Plaskacz

Protokolant – (...)

przy udziale Prokuratora –

po rozpoznaniu w dniu 18/08/2017 roku

sprawy: (...), syna M. i B. zd. M., urodzonego (...) w C.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 11 maja 2017 roku w C., działając w ramach wypadku mniejszej wagi, usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia roweru o wartości 600 zł., jednak zamierzonego celu nie osiągnął z powodu interwencji innej osoby, na szkodę B. M.,

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 278 § 1i 3 kk.

orzeka:

I.  stwierdzając, że oskarżony R. J. popełnił zarzucany mu czyn stanowiący występek z art. 13§1 k.k. w zw. z art. 278§1 i §3 k.k., na podstawie art. 66 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 67 § 1 k.k. warunkowo umarza postępowanie karne wobec niego na okres 2 (dwóch) lat próby od uprawomocnienia się wyroku;

II.  na podstawie art. 67§2 k.k. oddaje oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora,

III.  na podstawie art. 627 k.p.k. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Chełmnie - koszty sądowe w kwocie 70 (siedemdziesiąt) złotych, oraz wymierza mu opłatę w kwocie 70 (siedemdziesiąt) złotych.

Sygn. akt II K 184/17

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

R. J. w dniu 11 maja 2017 r. około godz. 18.10 udał się w okolice sklepu (...) w C.. Przy sklepie stał rower typu damka, o wartości 600 zł., którego właścicielką była B. M.. Oskarżony usiłował zabrać rower i nim odjechać, jednakże zauważyła go J. F., która złapała za rower. Oskarżony uciekł w stronę biblioteki.

Oskarżony ma 19 lat, nie był karany za przestępstwa, nie był leczony psychiatrycznie, ani odwykowo. Był notowany jako nieletni sprawca przestępstw.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie uznanych za wiarygodne dowodów: wyjaśnień oskarżonego (k. 15), zeznań świadka B. M. (k. 5), zeznań świadka J. F. (k. 23), notatki urzędowej (k. 12), kary karnej (k.20 ).

R. J. stanął pod zarzutem popełnienia czynu z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 278 § 1 i 3 k.k. polegającego na tym, że w dniu 11 maja 2017 roku w C., działając w ramach wypadku mniejszej wagi, usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia roweru o wartości 600 zł., jednak zamierzonego celu nie osiągnął z powodu interwencji innej osoby, na szkodę B. M.. Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia.

Sąd dokonał następującej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego:

W oparciu o całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wina oskarżonego R. J. oraz okoliczności popełnienia zarzucanego mu przestępstwa nie budzą wątpliwości. Sąd oceniając zgromadzone dowody oparł przekonanie o sprawstwie oskarżonego R. J. na wyjaśnieniach i zeznaniach świadka J. F., która rozpoznała sprawcę i opisała w sposób spójny z zeznaniami oskarżonego okoliczności popełnienia czynu, w tym szczegółowo zachowanie oskarżonego R. J. i to jak próbowała go zatrzymać.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego R. J., w których przyznał się do usiłowania kradzieży roweru. Są one zgodne z dowodami zgromadzonymi w sprawie, w szczególności z zeznaniami świadka J. F.. Zeznania B. M. pozwoliły natomiast ustalić wartość roweru, determinującą kwalifikację prawną czynu.

Stosownie do przepisu art. 66 § 1.k.k. sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa.

Zgodnie z poczynionymi ustaleniami okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości, a jednocześnie pozwalają przyjąć, że społeczna szkodliwość czynu i wina sprawcy nie są znaczne.(...) J. usiłował ( art. 13 § 1 kk) popełnić przestępstwo z art. 278 § 3 k.k. Sąd uznał, że stopień jego zawinienia nie jest znaczny, podobnie jak wpływający na niego stopień społecznej szkodliwości. Zdaniem Sądu oskarżony zrealizował znamiona uprzywilejowanego typu przestępstwa tzw. wypadku mniejszej wagi, co ustalono biorąc pod uwagę przede wszystkim elementy przedmiotowe, jak i podmiotowe: nieznaczną wartość mienia, które usiłował ukraść, sposób działania sprawcy, w tym fakt, że jego postępowanie nie było zaplanowane. Oskarżony przyznał się do winy i złożył wyjaśnienia, nie był dotychczas karany za przestępstwo. Uzasadnia to przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie on przestrzegać porządku prawnego, a w szczególności nie popełni przestępstwa.

Rozważając wszystkie istniejące w sprawie okoliczności podmiotowe i przedmiotowe Sąd uznał, że oskarżony zasługuje na dobrodziejstwo warunkowego umorzenia postępowania. Wziął Sąd pod uwagę także treść art. 54 § 1 kk, a mianowicie to, że w przypadku sprawcy młodocianego, Sąd kieruje się tym aby sprawcę wychować.

Z uwagi na łączne wystąpienie wyżej opisanych okoliczności Sąd przychylił się do wniosku Prokuratora i warunkowo umarzając postępowanie karne, wyznaczył oskarżonemu okres 2 lat próby. W ocenie Sądu taki okres próby jest konieczny i pozwoli na weryfikację postawionej wobec R. J. prognozy kryminologicznej.

Ponadto, aby warunkowe umorzenie postępowania karnego nie było uznane za środek w pełni uwalniający oskarżonego od odpowiedzialności, a jednocześnie aby wzmocnić oddziaływanie użytego środka probacyjnego, jego funkcji wychowawczej i zapobiegawczej, zasadne było oddanie oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora w oparciu o przepis art. 67§2 k.k. Trzeba bowiem mieć na względzie, że w momencie popełnienia zarzucanego mu czynu był on osobą młodocianą, jak też to, że jako osoba nieletnia (...) J. miał już kontakt z wymiarem sprawiedliwości.

Sąd zasądził ponadto na podstawie art. 627 k.p.k. od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Chełmnie - koszty sądowe w kwocie 70 złotych, oraz wymierzył mu opłatę w kwocie 70 złotych. Oskarżony wprawdzie nie pracuje, ale jest osobą zdrową i niewątpliwie nie ma przeszkód, aby podjął pracę pozwalającą mu na zapłatę, niewygórowanych przecież, kosztów postępowania.

(...)/08//2017 r

SSR Agnieszka Knade-Plaskacz