Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 41/21 - wyrok Sąd Okręgowy w Toruniu z 2021-12-30

Sygn. akt II K 41/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2021 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu – II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Zbigniew Lewczyk

Protokolant - st. sekr. sąd. Dorota Michalak

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Toruń Centrum Zachód w Toruniu N. G.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 8 czerwca 2021 r., 1 lipca 2021 r., 24 września 2021 r., 27 października 2021 r., 4 listopada 2021 r., 20 grudnia 2021 r., 23 grudnia 2021 roku i 30 grudnia 2021 r.

sprawy oskarżonych:

1.  Ł. W., syna E. i G. z domu W., urodzonego (...) w C., o nr ewidencyjnym PESEL: (...), przed zatrzymaniem zamieszkałego i zameldowanego w C., ul. (...), obywatelstwa polskiego, kawalera, bezdzietnego, o wykształceniu średnim, bez zawodu, na wolności bezrobotnego, bez dochodów, właściciela samochodu A. (...) wartości ok. 35.000 zł, karanego sądownie

2.  S. D., syna D. i T. z domu D., urodzonego (...) we W., o nr ewidencyjnym PESEL: (...), bez stałego miejsca zameldowania i zamieszkania, podającego adres dla doręczeń w C., ul. 31 stycznia 50/2, obywatelstwa polskiego, kawalera, ojca jednego dziecka w wieku 10 lat, bez wykształcenia, bez zawodu, na wolności utrzymującego się z prac dorywczych, osiągającego na wolności dochód około 500 zł miesięcznie, bez majątku, karanego sądownie

3.  K. B., córkę K. i U. z domu R., urodzoną (...) w T., o nr ewidencyjnym PESEL: (...), zameldowaną w G., ul. (...), obywatelstwa polskiego, pannę, matkę jednego dziecka w wieku 10 lat, o wykształceniu średnim, bez zawodu, na wolności bezrobotną, bez dochodów, bez majątku, nie karaną sądownie

4.  S. E., syna M. i E. z domu S., urodzonego (...) w C., o nr ewidencyjnym PESEL: (...), zameldowanego w C., ul. (...), obywatelstwa polskiego, kawalera, ojca jednego dziecka w wieku 2 lat, o wykształceniu podstawowym, bez zawodu, pracującego dorywczo, osiągającego dochody około 2.200 zł miesięcznie, bez majątku, nie karanego sądownie

oskarżonych o to, że:

1. w okresie od listopada 2019 roku do grudnia 2019 roku w C., G., T., K., L. brali udział w zorganizowanej grupie przestępczej, w skład której wchodzili: Ł. W., S. D., K. B., S. E. i inne nieustalone osoby, co do których materiały wyłączono do odrębnego prowadzenia, której celem było popełnianie przestępstw oszustwa metodą na „policjanta”, przy czym grupa ta dokonała co najmniej czterech tego rodzaju przestępstw,

- tj. o przestępstwo z art. 258 § 1 kk;

II. w dniu 13 grudnia 2019 roku w L. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz wspólnie i w porozumieniu oraz z nieustalonymi osobami, co do których materiały wyłączono do odrębnego prowadzenia, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzili M. S. i L. S. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 21.495 euro tj. 91.998,60 złotych za pomocą wprowadzenia w błąd w ten sposób, że nieustalony mężczyzna w rozmowie telefonicznej podał się za funkcjonariusza Policji A. S. z Komisariatu I w L. i poinformował pokrzywdzoną o rzekomych oszustwach bankowych i o tym, że zagrożone są posiadane przez pokrzywdzonych środki finansowe, a następnie polecił pokrzywdzonej udać się do oddziału Banku (...) S.A przy ul. (...) w L., w celu zmiany danych do logowania internetowego do posiadanych rachunków bankowych, a następnie za ich pomocą dokonano przekazu pieniężnego, który pokrzywdzona odebrała w kantorze wymiany walut w L., które zostały odebrane od pokrzywdzonej przez S. E. podającego się za funkcjonariusza Policji, asekurowanego przez Ł. W. pełniącego rolę kierowcy, z którym wspólnie oddalili się, i którzy to byli w stałym kontakcie telefonicznym ze S. D. oraz K. B., którzy koordynowali ich zachowania, tj.: przekazywali informacje od tzw. „telefonisty”, tj. osoby prowadzącej rozmowę z pokrzywdzoną; kierowali ich w wyznaczone miejsce celem odebrania pieniędzy od pokrzywdzonej; a następnie ustalali z ww. drogę opuszczenia miejsca popełnienia przestępstwa, miejsce spotkania i przekazania pieniędzy, a ponadto K. B. ustalała telefonicznie z właścicielką i pracownikiem kantoru możliwość i kurs wymiany polskiej waluty na euro oraz jej odbioru w kantorze przez pokrzywdzoną, czym działali na szkodę M. S. i L. S., z czego uczynili sobie stałe źródło dochodów.

tj. o przestępstwo określone w art. 286 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

A nadto – Ł. W., S. D. i K. B. o to, że:

III. w okresie od 6 grudnia do 7 grudnia 2019 roku w K. działając wspólnie i w porozumieniu oraz z nieustalonymi osobami, co do których materiały wyłączono do odrębnego prowadzenia, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I w celu osiągnięcia korzyści majątkowej usiłowali doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 14.000 Euro tj. 59.990 złotych K. C. - siostrę W. P., poprzez wprowadzenie W. P. oraz K. C. w błąd w ten sposób, że nieustalony mężczyzna w rozmowie telefonicznej podał się za funkcjonariusza (...) Biura (...) o nazwisku S. informując, że policja prowadzi działania wymierzone przeciwko grupie hakerów-oszustów dokonujących kradzieży pieniędzy z kont bankowych i pod pozorem prowadzonych działań policyjnych, w celu uniknięcia utraty przez pokrzywdzoną zgromadzonych środków, przekonał ją do przekazania pieniędzy w kwocie 80.000 złotych na rachunek bankowy W. P., które następnie w kwocie 60.000 zł zostały przekazane na wskazany rachunek bankowy należący do kantoru wymiany walut w K., a następnie skierował W. P. do ww. kantoru, w którym zgodnie z wydawanymi jej zaleceniami dokonała wypłaty przelanych pieniędzy w kwocie 14.000 euro tj. 59.990 złotych, które następnie miały zostać odebrane od pokrzywdzonej przez nieustalonego mężczyznę podającego się za funkcjonariusza Policji, asekurowanego przez Ł. W. pełniącego rolę kierowcy, z którym wspólnie mieli oddalić się, i którzy to byli w stałym kontakcie telefonicznym ze S. D. i K. B., którzy koordynowali ich zachowania, tj.: przekazywali informacje od tzw. „telefonisty”, tj. osoby prowadzącej rozmowę z pokrzywdzoną; kierowali ich w wyznaczone miejsce celem odebrania pieniędzy od pokrzywdzonej; a następnie ustalali z ww. drogę opuszczenia miejsca popełnienia przestępstwa, miejsce spotkania i przekazania pieniędzy, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na powzięcie wątpliwości co do wiarygodności przedstawianych okoliczności oraz z uwagi na działania Policji, działając na szkodę K. C., z czego uczynili sobie stałe źródło dochodów.

tj. o przestępstwo określone w art. 13 § 1 kk w zw. z art 286 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

A nadto Ł. W. i S. D. o to, że:

IV. w dniu 8 listopada 2019 roku w T. działając wspólnie i w porozumieniu oraz z nieustalonymi osobami, co do których materiały wyłączono do odrębnego prowadzenia, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzili E. L. oraz I. L. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 114.996,20,- złotych za pomocą wprowadzenia E. L. w błąd w ten sposób, że nieznany mężczyzna w rozmowie telefonicznej z pokrzywdzoną podał się za funkcjonariusza Policji A. S. i pod pozorem prowadzonych działań przez Policję, w celu uniknięcia utraty przez E. L. oraz I. L. zgromadzonych środków na trzech rachunkach bankowych, przekonał E. L. do przelania z trzech rachunków bankowych należących do ww. pokrzywdzonych łącznej kwoty 115.000 złotych na wskazany przez siebie rachunek bankowy należący do Kantoru (...) w T. przy ul. (...), a następnie skierował E. L. do ww. kantoru gdzie E. L. zgodnie z wydawanymi jej zaleceniami dokonała wypłaty przelanych pieniędzy w walucie obcej, w kwotach 500,- USD i 26.415,- euro, które następnie zostały odebrane od pokrzywdzonej przez nieznanego mężczyznę podającego się za funkcjonariusza Policji asekurowanego przez Ł. W. pełniącego rolę kierowcy, z którym wspólnie oddalili się, i którzy to byli w stałym kontakcie telefonicznym ze S. D., który koordynował ich zachowania, tj.: przekazywał informacje od tzw. „telefonisty”, tj. osoby prowadzącej rozmowę z pokrzywdzoną; kierował ich w wyznaczone miejsce celem odebrania pieniędzy od pokrzywdzonej; a następnie ustalał z ww. drogę opuszczenia miejsca popełnienia przestępstwa, miejsce spotkania i przekazania pieniędzy, działając na szkodę E. L. i I. L., z czego uczynił sobie stałe źródło dochodów.

tj. o przestępstwo określone w art. 286 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

V. w dniu 6 grudnia 2019 roku w K. działając wspólnie i w porozumieniu oraz z nieustalonymi osobami, co do których materiały wyłączono do odrębnego prowadzenia, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w punkcie I, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzili W. P. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 55.769,28 złotych, za pomocą wprowadzenia jej w błąd w ten sposób, że nieustalony mężczyzna w rozmowie telefonicznej podał się za funkcjonariusza (...) Biura (...) o nazwisku S. informując, że policja prowadzi działania wymierzone przeciwko grupie hakerów-oszustów dokonujących kradzieży pieniędzy z rachunków bankowych i pod pozorem prowadzonych działań policyjnych, w celu uniknięcia utraty przez pokrzywdzoną zgromadzonych środków, przekonał ją do przelania pieniędzy w kwocie 55.781.40 złotych na wskazany przez siebie rachunek bankowy należący do kantoru wymiany walut w K., a następnie skierował pokrzywdzoną do wspomnianego kantoru, gdzie W. P. zgodnie z wydawanymi jej zaleceniami dokonała wypłaty przelanych pieniędzy w walucie obcej, w kwocie 13.015 euro tj. 55.769,28,- złotych, które następnie odebrane zostały od pokrzywdzonej przez nieustalonego mężczyznę podającego się za funkcjonariusza Policji, asekurowanego przez Ł. W. pełniącego rolę kierowcy, z którym wspólnie oddalili się, i którzy to byli w stałym kontakcie telefonicznym ze S. D., który koordynował ich zachowania, tj.: przekazywał informacje od tzw. „telefonisty”, tj. osoby prowadzącej rozmowę z pokrzywdzoną; kierował ich w wyznaczone miejsce celem odebrania pieniędzy od pokrzywdzonej; a następnie ustalał z ww. drogę opuszczenia miejsca popełnienia przestępstwa, miejsce spotkania i przekazania pieniędzy, działając na szkodę W. P., z czego uczynili sobie stałe źródło dochodów.

tj. o przestępstwo określone w art. 286 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

orzeka

1.  oskarżonych Ł. W., S. D., K. B. i S. E. uznaje za winnych popełnienia czynu zarzucanego im w akcie oskarżenia pkt. I z tym ustaleniem, że z opisu czynu eliminuje słowa „co najmniej” to jest przestępstwa z art. 258 § 1 kk i za to na podstawie art. 258 § 1 kk wymierza im kary:

- Ł. W. karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

- S. D. karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

- K. B. karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

- S. E. karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

2.  oskarżonych Ł. W., S. D., K. B. i S. E. uznaje za winnych popełnienia czynów zarzucanych im w akcie oskarżenia to jest:

- Ł. W., S. D., K. B. i S. E. za winnych popełnienia czynu z pkt. II, to jest przestępstwa z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk,

- Ł. W., S. D. i K. B. za winnych popełnienia czynu z pkt. III, przyjmując, iż działali oni odnośnie czynów II i III w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności w warunkach ciągu przestępstw, to jest przestępstwa z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk,

- Ł. W. i S. D. za winnych popełnienia czynów z pkt. IV i V, przyjmując, iż działali oni odnośnie czynów II, III, IV i V w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności w warunkach ciągu przestępstw, to jest przestępstw z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk i za to na podstawie art. 286 § 1 kk i art. 14 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 65 §1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierza im kary:

- Ł. W. karę 4 (czterech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

- S. D. karę 4 (czterech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

- K. B. karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

- S. E. karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

3.  na podstawie art. 85 § 1 kk, art. 85a i art. 86 § 1 kk wymierza oskarżonym Ł. W., S. D., K. B. i S. E. w miejsce orzeczonych wyżej kar pozbawienia wolności kary łączne :

- Ł. W. karę 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności,

- S. D. karę 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności,

- K. B. karę 1 jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

- S. E. karę 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,

4.  na podstawie art.63 § 1 kk na poczet orzeczonych w wyroku kar pozbawienia wolności zalicza oskarżonym okresy rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie:

- Ł. W. od dnia 22 stycznia 2020 roku od godz.13.25 do dnia 30 grudnia 2021 roku,

- S. D. od dnia 22 lipca 2020 roku od godz.8.50 do dnia 30 grudnia 2021 roku,

- K. B. od dnia 22 lipca 2020 roku od godz.8.50 do dnia 30 grudnia 2021 roku,

- S. E. od dnia 22 lipca 2020 roku od godziny 13.10 do dnia 4 stycznia 2021 roku do godziny 14.51,

5.  na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżonych:

- Ł. W., S. D., K. B. i S. E. do solidarnego naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem przypisanym im w punkcie 2 wyroku(punkt II z aktu oskarżenia) poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych M. S. i L. S. kwoty 91.998,60(dziewięćdziesiąt jeden tysięcy dziewięćset dziewięćdziesiąt osiem 60/100 złotych),

- Ł. W. i S. D. do solidarnego naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem przypisanym im w punkcie 2 wyroku(punkt IV z aktu oskarżenia) poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych E. L. i I. L. kwoty 114 996,20(sto czternaście tysięcy dziewięćset dziewięćdziesiąt sześć 20/100 złotych),

- Ł. W. i S. D. do solidarnego naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem przypisanym im w punkcie 2 wyroku(punkt V z aktu oskarżenia) poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej W. P. kwoty 55 769,28(pięćdziesiąt pięć tysięcy siedemset sześćdziesiąt dziewięć 28/100 złotych),

6.  zasądza od Skarbu Państwa (...) na rzecz adwokata P. C. kwotę 1440 (jeden tysiąc czterysta czterdzieści) złotych plus VAT tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonej K. B. z urzędu,

7.  zasądza od Skarbu Państwa (...) na rzecz adwokata J. W. kwotę 1740 (jeden tysiąc siedemset czterdzieści) złotych plus VAT tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu Ł. W. z urzędu,

8.  zwalnia oskarżonych Ł. W., S. D. K. B. i S. E. od obowiązku ponoszenia opłaty sądowej a wydatkami poniesionymi od chwili wszczęcia postępowania obciąża Skarb Państwa.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Warczygłowa
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację:  Zbigniew Lewczyk
Data wytworzenia informacji: