Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodnicząca: SSR Barbara Nowicka

Protokolant: st. sekr. sądowy E. B.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2017 r. w S. sprawy

z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego we (...)

przeciwko A. P.

o zapłatę kwoty 1.301,37 zł wraz z ustawowymi odsetkami

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 2464/16

UZASADNIENIE

Powód (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we (...) wniósł w pozwie wniesionym w dniu 20.06.2016r. w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zasądzenie od pozwanego A. P. kwoty 1.301,37 zł z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Powód wniósł także o zasądzenie zwrotu kosztów sądowych w wysokości 30,00 zł oraz kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 270,00 zł.

W uzasadnieniu wskazał, że stronę pozwaną oraz (...) Sp. z o.o. SKA łączyła umowa pożyczki z dnia 04.04.2015r. nr (...), na podstawie której pozwany otrzymał kwotę pieniężną, po złożeniu wniosku w systemie elektronicznym oraz potwierdzeniu akceptacji umowy pożyczki w formie elektronicznej. Wierzyciel pierwotny dokonał przelewu kwoty pożyczki na zweryfikowane konto bankowe. Powód (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. nabył na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 19.11.2015 r. wierzytelność przysługującą pierwotnemu wierzycielowi. Na dochodzoną kwotę składała się należność główna w wysokości 1.200,- zł oraz skapitalizowane odsetki w spełnieniu świadczenia w wysokości 101,37 zł.

W dniu 04.08.2016 r. Sąd Rejonowy Lublin-Z. w L. VI Wydział Cywilny wydał postanowienie, w którym - wobec braku podstaw do wydania nakazu zapłaty - przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Słupsku.

W toku postępowania ustalono, że pozwany A. P. jest osobą całkowicie ubezwłasnowolnioną na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w Słupsku z 20.07.2015r. Opiekun prawny pozwanego – W. O. - nie zajął stanowiska w sprawie. Nie stawił się na termin rozprawy, nie żądał jej przeprowadzenia w swej nieobecności, nie składał w sprawie wyjaśnień ani ustnie, ani na piśmie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 19.02.2015r. Prokuratura Okręgowa w Słupsku złożyła wniosek do Sądu Okręgowego w Słupsku o całkowite ubezwłasnowolnienie z powodu choroby psychicznej A. P.. Prawomocnym postanowieniem z dnia 20.07.2015r., wydanym w sprawie I Ns 38/15, Sąd Okręgowy w Słupsku ubezwłasnowolnił całkowicie z powodu choroby psychicznej A. P.. Sąd Rejonowy w Słupsku ustanowił opiekuna prawnego dla całkowicie ubezwłasnowolnionego pozwanego w osobie W. O..

dowód: postanowienie z 20.07.2015r. /k. 100 akt I Ns 38/15/, zaświadczenie z 30.03.2016r. /k. 29 akt/.

W dniu 19.11.2015r. pomiędzy (...) Sp. z o.o. SKA z siedzibą w W. a (...) Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą we W. doszło do zawarcia umowy przelewu wierzytelności w ramach transakcji sekurytyzacji. Jako przedmiot umowy wskazano sprzedaż portfela wierzytelności przysługującego zbywcy z tytułu zawartych umów pożyczki na rzecz nabywcy, w tym wobec pozwanego.

dowód: - umowa przelewu wierzytelności z dnia 19.11.2015 r. z załącznikiem /k. 18 - 22/.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgłoszone w niniejszej sprawie roszczenie o zapłatę powód opierał na twierdzeniu, że pozwanego oraz zbywcę wierzytelności łączyła umowa pożyczki z dnia 04.04.2015r., z której to umowy pozwany nie wywiązał się, zaś w dniu 19.11.2015r. pożyczkodawca zawarł umowę przelewu wierzytelności z powodem, na mocy której scedował na powoda całość praw i obowiązków wynikających z umowy zawartej przez stronę pozwaną z wierzycielem pierwotnym.

Opiekun prawny całkowicie ubezwłasnowolnionego pozwanego nie stawił się na wyznaczonej rozprawie, nie żądał prowadzenia sprawy podczas swej nieobecności, nie złożył w sprawie żadnych wyjaśnień, ani ustnie, ani na piśmie.

Okoliczność powyższa uzasadniała wydanie wyroku zaocznego, na podstawie art. 339 § 1 kpc, przy czym zgodnie z art. 339 § 2 kpc w tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

Jak wynika z treści przytoczonego przepisu, Sąd nie może przyjąć za prawdziwe twierdzeń powoda, jeżeli budzą one wątpliwości. W doktrynie podkreśla się przy tym, że ocena zgodności z prawdą twierdzeń powoda następuje na podstawie materiału procesowego znajdującego się w aktach sprawy. /tak: A. Jakubecki, Komentarz do art. 339 kpc, LEX 2013/.

Podzielając przytoczone stanowisko Sąd zważył, że do pozwu załączono umowę przelewu wierzytelności, jednakże fakt zawarcia umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 19.11.2015 r. nie mógł przesądzać o udowodnieniu, iż wierzytelność ta istnieje i jest wymagalna.

Postanowieniem doręczonym stronie powodowej dnia 01.03.2017r. zobowiązano stronę powodową do przedłożenia w terminie 14 dokumentów potwierdzających zawarcie z pozwanym umowy w systemie elektronicznym, akceptację ramowej umowy pożyczki oraz jej treść, pod rygorem skutków z art. 233 § 2 kpc.

W zakreślonym terminie strona powodowa przedłożyła wydruk niepodpisanej umowy, w której jako stronę wskazano nieoznaczoną co do imienia i nazwiska osobę, wskazując jej nr PESEL. Nie przedłożono żadnego dokumentu pozwalającego na ustalenie, iż pozwany zaakceptował czy to w formie elektronicznej, czy pisemnej warunki umowy. Nie wykazano także okoliczności przelania na rzecz pozwanego kwoty pożyczki.

W konsekwencji nie sposób było na podstawie złożonych przez powoda dokumentów przyjąć, że powodowi przysługuje prawo domagania się zapłaty. Wątpliwości w omawianym zakresie potęgowała okoliczność całkowitego ubezwłasnowolnienia pozwanego, na wniosek Prokuratury złożony przed datą wskazaną przez powoda jako data umowy. Dla uzasadnienia wniosku powołano chorobę psychiczną pozwanego, wyłączającą zdolność kierowania swym postępowaniem.

Brak dowodów zawarcia z pozwanym umowy pożyczki oraz przekazania na jego właśnie rzecz środków pieniężnych tytułem pożyczki, przy jednoczesnym ustaleniu braku zdolności pozwanego do kierowania swym postępowaniem w dacie powoływanej umowy, uniemożliwiał przyjęcie za prawdziwe twierdzeń powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie.

Mając powyższe na uwadze powództwo oddalono.