Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III RC 570/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Starogardzie Gdańskim z 2016-09-21

Sygnatura akt IIIRC 570/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 września 2016 roku

Sąd Rejonowy w Starogardzie Gdańskim Wydział III Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący Sędzia Sądu Rejonowego Mariusz Orlikowski

Protokolant sekretarz Hanna Jankowska

po rozpoznaniu w dniu 7 września 2016 roku w Starogardzie Gdańskim

sprawy z powództwa B. T. (1)

przeciwko M. T. (1)

o alimenty

I.  Zasądza od pozwanego M. T. (1) na rzecz powódki B. T. (1) tytułem alimentów kwotę po 1000(tysiąc) złotych miesięcznie płatnych do rąk powódki B. T. (1) do dnia 10-go każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności każdej raty, poczynając od dnia 1 października 2016 r.

II.  W pozostałym zakresie powództwo oddala.

III.  Zasądza od pozwanego M. T. (1) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 600(sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych.

IV.  Wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

B. T. (1) pozwem wniesionym w dniu 28.11.2014 r. przeciwko M. T. (1) domagała się zasądzenia tytułem alimentów kwoty po 4.000 zł miesięcznie, poczynając od dnia 0.12.2011r. Wraz z pozwem złożony został wniosek o udzielenie zabezpieczenia przez zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kwoty 4.000 zł miesięcznie płatnych do 5-go dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności każdej raty.

W odpowiedzi na pozew, M. T. (1) wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o oddalenie w całości wniosku o udzielenie zabezpieczenia.

Postanowieniem Sądu z dnia (...) oddalono wniosek powódki o udzielenie zabezpieczenia roszczenia.

W dniu (...) r. B. T. (1)złożyła zażalenie na powyższe postanowienie.

Postanowieniem Sądu (...)z dnia (...)r. sygn. akt (...) zmieniono zaskarżone postanowienie w ten sposób, że roszczenie alimentacyjne powódki zabezpieczono na czas trwania postępowania poprzez zobowiązanie pozwanego do łożenia na utrzymanie B. T. (1)kwoty po 1.000 zł miesięcznie płatnych do rąk powódki do dnia 10 każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności każdej raty, poczynając od dnia 01.12.2014r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny w sprawie:

Powódka B. T. (1)i pozwany M. T. (1)zawarli związek małżeński w dniu (...) Ze związku tego pochodzi dwoje dzieci: S. T. (1) ur. (...)oraz J. T. ur. (...)

W trakcie trwania małżeństwa, standard życia stron był bardzo wysoki, pozwany prowadził dobrze prosperująca działalność gospodarczą, powódka pomagała M. T. (1) w prowadzeniu sklepu oraz zajmowała się wychowaniem małoletnich dzieci.

W dniu 26.04.2004 r. M. T. (1)wniósł do Sądu (...) pozew przeciwko B. T. (1)o rozwód.

W toku postępowania rozwodowego Sąd (...)postanowieniem z dnia (...)r. sygn. akt (...) udzielił zabezpieczenia na czas trwania postępowania przez zobowiązanie M. T. (1)do łożenia na rzecz małoletnich S.i J. T.alimentów w kwocie po 1.500 zł miesięcznie.

Wyrokiem Sądu (...)z dnia (...)r. rozwiązano przez rozwód z wyłącznej winy M. T. (1)związek małżeński stron. Ponadto Sąd zobowiązał M. T. (1)do łożenia tytułem alimentów na rzecz małoletniego syna stron J. T.kwoty po 2.000 zł miesięcznie.

W dacie orzekania rozwodu stron przez Sąd (...) B. T. (1)pracowała w (...) S.A.i z tego tytułu uzyskiwała średnio dochód w wysokości 2.897,31 zł netto miesięcznie. Powódka zamieszkiwała wraz z synami w mieszkaniu będącym współwłasnością jej i M. T. (1).

Pozwany prowadził działalność gospodarczą, był współwłaścicielem firmy handlującej artykułami (...). M. T. (1)był również właścicielem nieruchomości położonej w S.przy ul. (...)składającej się z dwóch mieszkań i lokalu użytkowego o powierzchni 80m2 , posiadał działkę w miejscowości K., był współwłaścicielem mieszkania, w którym zamieszkiwała powódka wraz z dziećmi. Pozwany z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w 2005 r. osiągnął dochód w wysokości około 16.500 zł miesięcznie.

Powódka B. T. (1)lat 50, z zawodu jest (...), obecnie nie pracuje- od 27.11.2013 r. zarejestrowana jest jako osoba bezrobotna, natomiast od 05.12.2014 r. nie posiada z tego tytułu prawa do zasiłku. Przed utratą pracy w (...) S.A.gdzie powódka pracowała do (...)r. , przeszła załamanie nerwowe, od (...)r. leczy się na nadciśnienie, a od (...) r. leczy się na depresję i pozostaje pod opieką lekarzy specjalistów. Leki, które powódka przyjmuje nie są refundowane.

Po zakończeniu pracy w (...) S.A.powódka nie podjęła żadnej pracy, nie pracowała też dorywczo. W maju 2016 r. B. T. (1)odbyła szkolenie organizowane przez Urząd Pracy- (...), za które otrzymywała stypendium w wysokości 850 zł miesięcznie. W chwili obecnej B. T. (1)zapisała się do szkoły i będzie kontynuowała naukę jako (...). W najbliższej przyszłości planuje rozpocząć staż w D. (...).

Powódka w dalszym ciągu zamieszkuje w mieszkaniu stanowiącym współwłasność jej i męża. Od marca 2015 r. zamieszkiwał z nią również młodszy syn, jednakże trzy miesiące temu wyprowadził się do G., gdzie w chwili obecnej pracuje.

Na miesięczne koszty utrzymania B. T. (1) składają się następujące wydatki: czynsz- 460 zł, prąd- 100 zł, woda- 43 zł, telewizja i internet- 114 zł, gaz- 35 zł, leki- 500 zł, żywność- 500 zł, środki higieny- 200 zł, odzież- 200 zł, ubezpieczenie- 23 zł. Łączny miesięczny koszt utrzymania B. T. (1) wynosi około 2100 zł miesięcznie.

Od 2013 r. tj. od chwili, kiedy powódka straciła pracę pomaga jej finansowo siostra, która przekazuje jej kwoty 500 zł miesięcznie, wspiera ją również rzeczowo robiąc dla niej zakupy, przekazuje jej też kwotę około 30 zł na benzynę. Powódce pomaga również finansowo ojciec oraz starszy syn, który do końca 2015 r. wspierał finansowo matkę kwotą około 1.000 zł miesięcznie, obecnie przekazuje matce kwotę około 200-300 zł miesięcznie w formie rzeczowej- zakupów.

Powódka jest współwłaścicielką wraz z byłym mężem samochodu osobowego marki O. (...) rok 2002.

Obaj synowie stron są pełnoletni i utrzymują się w chwili obecnej samodzielnie.

Obecny stan zdrowia somatycznego powódki nie powoduje żadnych ograniczeń w zakresie jej zdolności do podjęcia jakiejkolwiek pracy, w tym (...) lub (...). B. T. (1)nie zdradza obecnie również zaburzeń funkcjonowania zdrowia psychicznego i jest zdolna do podjęcia pracy w pełnym zakresie.

Przed Sądem (...) od 2010 r. toczy się sprawa o podział majątku stron.

M. T. (1) obecnie pozostaje w związku nieformalnym, mieszka wraz z konkubiną w mieszkaniu po rodzicach, którego właścicielką jest jego siostra. Konkubina pozwanego pracuje i otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 2500 zł miesięcznie. Na miesięczne koszty utrzymania M. T. (1) składają się: ogrzewanie- 300 zł, prąd- 120 zł, woda i kanalizacja- 90 zł, śmieci- 24 zł, telewizja- 102 zł, odzież- 200 zł, wyżywienie- 600 zł.

Pozwany jest wspólnikiem spółki prowadzącej hurtownię spożywczą, w której zatrudnia 20 pracowników. Z wyżej wymienionej działalności gospodarczej otrzymuje dochód w wysokości około 6000 zł miesięcznie, posiada do dyspozycji samochód firmowy. Firma pozwanego osiąga roczny dochód w wysokości około 300.000 zł brutto. W 2015 r. M. T. (1) osiągnął dochód w wysokości 188.651,04 zł.

M. T. (1) prowadzi jeszcze jedną działalność, która w chwili obecnej jest zawieszona, z uwagi na to, iż nie przynosi dochodów.

M. T. (1) odziedziczył po dziadkach dom i zabudowania gospodarcze mieszczące się w S.. Pozwany sprzedał powyższą nieruchomość w 2010 r. za kwotę 180.000 zł. Z powyższej kwoty pozostała mu do dyspozycji kwota około 2.000-3.000 zł.

Powiatowy Urząd Pracy w G.dysponował ofertami pracy dla osób bez kwalifikacji zawodowych z wynagrodzeniem w wysokości 1.800 zł – 2.100 zł miesięcznie i nie dysponował ofertami pracy w zawodzie (...)oraz (...). Powiatowy Urząd Pracy w S.nie dysponował ofertami pracy dla kobiet w zawodzie (...), natomiast dysponował ofertami pracy dla kobiet w zawodzie (...)oraz dla osób bez kwalifikacji zawodowych z wynagrodzeniem w granicach 1.850 zł – 2.057 zł miesięcznie. Powiatowy Urząd Pracy w T.dysponował ofertami pracy dla osób w zawodzie (...)z orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności z wynagrodzeniem od 4.000 zł miesięcznie oraz dla osób bez kwalifikacji zawodowych z wynagrodzeniem w wysokości od 1.850 zł miesięcznie.

/dowody: akta postępowania (...)akta postępowania (...): wyrok k. 6, uzasadnienie k. 7-14, odpis skrócony katu małżeństwa k. 15, odpis skrócony aktu urodzenia k. 16, k. 37-38, zaświadczenie k. 17-25, k. 50, k. 60,k. 124-125, k. 252,faktura k. 26, k. 28-36, k. 61-63, k. 261, k. 262-263, k. 264, k. 265, k. 282-283, k. 298-299, historia choroby k. 27, k. 171-179, KRS k. 39-44, wydruk k. 45, k. 58-59, spis kosztów k. 51, k. 254, zawiadomienie o zajęciu rachunku bankowego k. 106, k. 108, k. 109,k. 112-115, postanowienie k. 107, k. 111, k. 1106,protokół k. 110, pismo k. 117, sprawozdanie k. 126-129, zeznania B. T.k. 131-132, k. 303-305, k. 308, zeznania M. T.k. 132-133, k. 305-308, zeznania K. (...)k. 152-153, zeznania A. O.k. 153-154, opinia k. 168-170, zeznania W. B.k. 211-212, zeznania S. T.k. 212-213, opinia k. 218-219, informacje PUP k. 227-229, wydruk k. 255-260, paragony k. 266, k. 268-281, k. 284, skierowanie k. 267, polisa k. 285-287, deklaracje k. 291-297, pismo k. 300, k. 301/.

Sąd zważył, co następuje:

Sąd ustalając stan faktyczny w sprawie oparł się w głównej mierze na dokumentach załączonych do akt niniejszej sprawy oraz w aktach sprawy Sądu (...)o sygnaturze (...), których prawdziwość nie budzi wątpliwości i nie została przez strony skutecznie zakwestionowana. Ponadto Sąd wziął pod uwagę zeznania świadków oraz stron w takim zakresie w jakim korespondują z pozostałym materiałem zebranym w sprawie.

Zdaniem Sądu, uzasadnione jest roszczenie powódki B. T. (1), ale co do zasady a nie co do wysokości. Zgodnie z treścią art.23 krio małżonkowie mają równe prawa i obowiązki w małżeństwie. Są obowiązani do wspólnego pożycia, do wzajemnej pomocy i wierności oraz do współdziałania dla dobra rodziny, którą przez swój związek założyli. Natomiast art.27 krio uszczegóławia obowiązki małżonków w zakresie zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny. Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym. Na tej podstawie jeden małżonek może żądać od drugiego zapłaty określonej kwoty tytułem świadczeń alimentacyjnych na zaspakajanie potrzeb rodziny, ale tylko do momentu orzeczenia rozwodu. Natomiast od momentu orzeczenia rozwodu przy orzekaniu o obowiązku alimentacyjnym pomiędzy rozwiedzionymi małżonkami ma zastosowanie przepis art.60 krio. Obowiązek świadczeń alimentacyjnych po rozwodzie (art. 60 k.r.o.) stanowi kontynuację obowiązku wzajemnej pomocy powstałego przez zawarcie związku małżeńskiego (art. 27 k.r.o.). Ponieważ Sąd Okręgowy w Gdańsku orzekł o wyłącznej winie M. T. (1) rozkładu małżeństwa stron, w związku z tym, w przedmiotowej sprawie miał zastosowanie przepis art.60. §2 krio, zgodnie z którym jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku. Przy czym wskazać należy, iż uregulowanie z art. 60§2 krio daje małżonkowi niewinnemu prawo co najmniej do równej stopy życiowej z małżonkiem zobowiązanym. Wskazać również należy, iż przesłanką rozszerzonego obowiązku alimentacyjnego małżonka ponoszącego wyłączną winę rozkładu pożycia, jest ustalenie, że rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, nie mające jednak cech niedostatku. Ocena, czy nastąpiło takie pogorszenie, zależy od porównania sytuacji, w jakiej niewinny małżonek znalazł się wskutek orzeczenia rozwodu, z sytuacją, w jakiej znajdowałby się, gdyby rozwodu nie orzeczono i gdyby pożycie małżonków funkcjonowało prawidłowo (wyrok SN z 07.05. 1998, III CKN 186/98, LEX nr 83804).

Analizując sytuację materialną powódki B. T. (1)przed i po wydaniu wyroku rozwodowego, w aspekcie uznania pozwanego za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, sąd znalazł usprawiedliwione podstawy do obciążenia pozwanego alimentami na rzecz powódki, ale w ograniczonym zakresie. Przede wszystkim Sąd analizował, czy można mówić o „istotnym pogorszeniu” stopy życiowej powódki po orzeczeniu rozwodu z pozwanym. Ocena taka zależy w znacznym stopniu od stopy życiowej na jakiej wcześniej żyli razem małżonkowie. Przy niskiej stopie życiowej, nawet niewielkie obniżenie poziomu życia może być uznane za istotne. Nie mniej jednak w niniejszej sprawie Sąd uznał, że takie istotne pogorszenie warunków nastąpiło. Działalność gospodarcza pozwanego w czasie trwania małżeństwa była podstawowym źródłem dochodów całej rodziny, natomiast powódka zajmowała się domem i wychowywaniem dzieci, pomagała też M. T. (1)w prowadzeniu sklepu. Jednocześnie Sąd nie pominął faktu, że powódka nie ma orzeczonej niepełnosprawności ani też nie legitymuje się niezdolnością do pracy. Z pozyskanych w toku niniejszego postępowania opinii wynika, iż obecny stan zdrowia somatycznego powódki nie powoduje żadnych ograniczeń w zakresie jej zdolności do podjęcia jakiejkolwiek pracy, w tym (...)lub (...). B. T. (1)nie zdradza obecnie również zaburzeń funkcjonowania psychicznego i jest zdolna do podjęcia pracy w pełnym zakresie.

Z uzyskanych informacji z Powiatowych Urzędów Pracy wynika, że w chwili obecnej na rynku pracy jest ograniczona liczba ofert pracy dla osób z takimi kwalifikacjami jakie posiada powódka i są to w większości stanowiska pracy za minimalne wynagrodzenie i jest to związane z koniecznością dojazdów poza miejsce zamieszkania.

W przedmiotowej sprawie zważyć należy, że poziom wspólnego życia stron przed rozwiązaniem małżeństwa był na pewno wyższy aniżeli obecnie. Sąd zatem uznał, że gdyby strony kontynuowały pożycie małżeńskie sytuacja materialna powódki byłaby o wiele lepsza aniżeli obecnie. Aktualnie powódka pozostaje w niedostatku, korzysta z pomocy materialnej rodziny, w chwili obecnej poszukuje pracy. Z uwagi na problemy ze znalezieniem zatrudnienia w swoim zawodzie, powódka postanowiła przekwalifikować się zawodowo- uczęszczała na kurs (...)i planuje kontynuować naukę w powyższym zawodzie.

Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę Sąd uznał, iż roszczenie powódki należy ograniczyć do kwoty 1000 zł, albowiem kwota obciążeń z tego tytułu będzie się mieścić w możliwościach zarobkowych pozwanego. M. T. (1) do chwili obecnej regularnie uiszczał na rzecz powódki zabezpieczoną tytułem alimentów kwotę 1.000 zł miesięcznie, a ze zgromadzonego materiału dowodowego nie wynika, aby zobowiązanie w wyżej wymienionej wysokości stanowiło nadmierny uszczerbek dla utrzymania pozwanego. Jednocześnie zasądzone alimenty powinny zaspokoić co najmniej w minimalnym zakresie usprawiedliwione potrzeby uprawnionej, uwzględniając jej własny wkład poprzez własną pracę zarobkową.

Dokonując oceny spisu kosztów utrzymania złożonego przez powódkę, Sąd uznał, iż zawyżyła ona wydatki na wyżywienie, środki czystości oraz odzież. Sąd kierując się doświadczeniem życiowym przyjął za odpowiednie następujące kwoty: wyżywienie- 500 zł, środki czystości- 200 zł, odzież- 200 zł.

Z tych wszystkich względów należało na podstawie powyżej wskazanych przepisów orzec jak w sentencji wyroku, oddalając powództwo w pozostałym zakresie. Sąd ustalił obowiązek zapłaty rat alimentacyjnych od miesiąca października 2016r. z uwagi na bezsporny fakt, że pozwany regularnie uiszczał zabezpieczoną w toku niniejszego postępowania kwotę alimentów w wysokości 1.000 zł miesięcznie./Sąd zaliczył powyższe kwoty na poczet alimentów do września 2016 r. ./

Odnosząc się do żądania powódki dotyczącego zasądzenia alimentów od dnia 1 grudnia 2011 r., Sąd analizując zgromadzony w sprawie materiał dowodowy stwierdził brak podstaw do zasądzenia obowiązku pozwanego od powyższej chwili. Podkreślenia wymaga fakt, iż powódka nie wykazała zasadności swojego żądania – przesłuchana na rozprawie w dniu 07.09.2016 r. nie potrafiła uzasadnić, dlaczego domaga się zasadzenia alimentów od 2011 r.

Nadto na mocy art.333§1 pkt 1 kpc Sąd nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności. Na podstawie art. 108 kpc i art. 98 kpc w zw. z art.113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd orzekł o kosztach procesu obciążając pozwanego stosunkowymi kosztami -opłatą od pozwu, od których powódka była zwolniona z mocy prawa..

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Bożena Olżyńska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Starogardzie Gdańskim
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Sądu Rejonowego Mariusz Orlikowski
Data wytworzenia informacji: