Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 stycznia 2020 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny w składzie:
Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 31 stycznia 2020 roku w G.

sprawy z powództwa D. S.

przeciwko Towarzystwu (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) S.A. w W. na rzecz powoda D. S. kwotę 3.905,39 zł (trzy tysiące dziewięćset pięć złotych trzydzieści dziewięć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 04 stycznia 2019 roku do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

III.  znieść wzajemnie koszty procesu.

Sygn. akt I C 1117/19

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

W dniu 2 grudnia 2018 r. doszło do kolizji, w której uszkodzeniu uległ pojazd powoda M. nr rej. (...). Winę za spowodowanie kolizji ponosił kierujący pojazdem ubezpieczonym w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w Towarzystwie (...) S.A. w W..

Okoliczności bezsporne

Po zgłoszeniu szkody i przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego ubezpieczyciel wypłacił poszkodowanemu odszkodowanie tytułem przywrócenia stanu poprzedniego na kwotę 37.725,99 zł.

Okoliczność bezsporna

Rynkowy koszt przywrócenia stanu poprzedniego pojazdu wynosi 37.006,62 zł ( netto, czyli bez podatku VAT).

Dowód: kosztorys, k. 11-18

Powód poniósł wydatek 369 zł na przygotowanie profesjonalnej, niezależnej ekspertyzy wyliczającej koszt rynkowy przywrócenia pojazdu.

Dowód: faktura, k. 19

Przed szkodą pojazd nie miał żadnych wcześniejszych uszkodzeń, był regularnie serwisowany, nie uczestniczył we wcześniejszych wypadkach. Pojazd ten był wykorzystywany do działalności gospodarczej poszkodowanego i przysługiwało mu odliczenie podatku VAT w części 50%.

Dowód: zeznania powoda, k. 54-54v

Ocena dowodów

Zeznania powoda należy uznać za wiarygodne.

Kosztorys naprawy przedstawiony przez powoda jest wiarygodny, został wykonany rzetelnie przy wykorzystaniu profesjonalnego programu kosztorysującego i nie zawiera operacji dyskwalifikujących metodę wyliczeń, jak to miało miejsce w przypadku kosztorysu pozwanego, zawierającego obniżenie o 40% stawki za materiał lakierniczy oraz 18% na części zamienne. Pozwany nie wykazał dowodowo żadnych podstaw do dokonywania takich obniżek, mają one charakter gołosłowny i czysto arbitralny.

Znaczenie ofert kierowanych przez ubezpieczyciela do poszkodowanego w czasie likwidacji szkody może mieć różny charakter, niektóre z nich mogą mieć istotne znaczenia dla wyliczenia odszkodowania, inne nie. Ogólne informowanie o możliwości pomocy w naprawie pojazdu w przypadku, gdy z góry wiadomo, że koszt proponowanych materiałów jest znacznie niższy niż rynkowy, może budzić uzasadnione wątpliwości poszkodowanego co do technologicznej poprawności takiego rozwiązania. Nie ma więc obowiązku korzystania z takich propozycji, tym bardziej, że poszkodowany jest w pełni uprawniony do wyboru warsztatu z rynku lokalnego. Brak reakcji poszkodowanego na oferty ubezpieczyciela w zakresie dokonywania napraw lub zakupu części zamiennych nie jest przejawem braku wymaganej współpracy, gdyż mając na względzie znaczną dostępność warsztatów na rynku lokalnym ubezpieczony ma pełne prawo wyboru warsztatu rynkowego i nie musi w ogóle uzasadniać odmowy skorzystania z propozycji ubezpieczyciela.

Należy podkreślić, że niniejszy proces toczył się w postępowaniu uproszczonym, a w okolicznościach sprawy nie stwierdzono potrzeby dopuszczania dowodu z opinii biegłego rzeczoznawcy samochodowego, gdyż dowody przedstawione przez powoda (w tym połączenie wiarygodnych zeznań powoda z treścią niezależnej ekspertyzy) są w pełni wystarczające do rzetelnego wyliczenia szkody bez udziału biegłego. Praktyka orzecznicza dowodzi, że przedstawiane przez poszkodowanych profesjonalne kosztorysy naprawcze, są prawie zawsze zbieżne z wynikami opinii biegłych w przypadku braku bardziej skomplikowanych zagadnień. W istocie w niniejszej sprawie problem sprowadzał się do ewidentnie arbitralnych prób obniżenia odszkodowania przez pozwanego za pomocą z góry założonych redukcji procentowych, nic ponadto.

Powód należycie udowodnił poniesienie wydatku 369 zł na sporządzenie niezależnej ekspertyzy. Z praktyki sądowej wynika, że wydatek ten jest typową ceną tego rodzaju usług na rynku lokalnym. Zasadność poniesienia nie budzi wątpliwości, gdyż powód nie jest rzeczoznawcą w danej dziedzinie.

KWALIFIKACJA PRAWNA

Zasada odpowiedzialności pozwanego była niesporna, wynika z treści art. 415 k.c., art. 436 § 2 k.c. w zw. z art. 822 § 1 k.c.

Wysokość odszkodowania tytułem przywrócenia stanu poprzedniego (netto 37.006,62 zł) wyliczono za pomocą parametrów powszechnie akceptowanych (ceny części nowych, oryginalnych bez potraceń, ceny usług naprawczych w ramach przedziału obserwowanych cen rynkowych). Następnie powiększono o 50% podatku VAT (23%), tj. zwiększono o sumę 4.255,76 zł, w związku z możliwością skorzystania z powoda częściowego odliczenia podatku VAT na tle firmowego korzystania z przedmiotowego pojazdu w chwili szkody. Następnie wynik pomniejszono wypłacone odszkodowanie ( (...),38- (...),99=3.536,39). Po czym doliczono koszt przeprowadzenia ekspertyzy ( (...),39+369=3.905,39).

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie I. sentencji na mocy art. 415 k.c. w zw. z art. 436 § 2 k.c. w zw. z art. 822 § 1 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych […] w zw. z art. 481 § 1 i § 2 k.c.

W pozostałym zakresie powództwo oddalono jako niezasadne co do wysokości – na mocy art. 361 k.c. a contrario ( punkt II. sentencji).

KOSZTY

Ponieważ strony uległy w przybliżeniu w połowie, zniesiono pomiędzy nimi koszty procesu na mocy art. 100 k.p.c. ( punkt III. sentencji).