Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 93/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Gdyni z 2016-01-12

Sygn. akt: I C 93/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 stycznia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Joanna Jank

Protokolant:

Katarzyna Chachulska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 stycznia 2016 r. w G.

sprawy z powództwa M. L.

przeciwko (...) Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu w W.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności)

I. pozbawia tytułu wykonawczy – nakaz zapłaty Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 2 lipca 2002 r. wydany w sprawie I Nc 880/02 wykonalności w części tj, w zakresie odsetek od kwoty 2134 zł (dwa tysiące sto trzydzieści cztery złote i sześćdziesiąt groszy) za okres od 23 lipca 2001 r. do 15 lipca 2004 r.

II. Oddala powództwo w pozostałym zakresie

III. zasądza od powódki na rzecz pozwanego kwotę 340 zł (trzysta czterdzieści złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania

I C 93/15

UZASADNIENIE

Powódka M. L. w ostatecznie sprecyzowanym powództwie wniesionym przeciwko (...) Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu w W. domagała się pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego – nakazu zapłaty Sądu rejonowego w Bydgoszczy z 2 września 2002 r. wydanego w sprawie I NC 880/02 w zakresie zasądzonych odsetek ustawowych od należności głównej od dnia 23 lipca 2001r. do 24 lipca 2009 r. Z uzasadnienia pozwu wynikało, że powódka dokonała na podstawie telefonicznych ustaleń wpłaty kwoty 300 zł, co miało prowadzić do zaniechania dalszej egzekucji. W toku dalszego postępowania powódka podniosła zarzut przedawnienia roszczenia o zapłatę odsetek za okres wskazany w pozwie.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa.

Sąd zważył, co następuje:

2 września 2002 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy w sprawie I Nc 880/02 wydał nakaz zapłaty w sprawie z powództw a (...) Banku (...) SA w B. zasądzający od pozwanej M. L. kwotę 2134 zł wraz z odsetkami w wysokości 30, 75 % od 20 lipca 2001 r. do dnia zapłaty. W dniach 30 maja 2007 r. i 7 sierpnia 2012 r. nakaz ten został zaopatrzony w klauzule wykonalności na rzecz nowych wierzycieli, tj. odpowiednio (...) Banku (...) SA w B. oraz (...) niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W..

/okoliczność bezsporna/

Na podstawie wskazanego wyżej tytułu wykonawczego toczyły się następujące postępowania egzekucyjne:

Km 1285/02 przed Komornikiem Sądowym Rewiru VI przy Sądzie rejonowym w Bydgoszczy - egzekucje wszczęto na podstawie wniosku z 8 listopada 2012 r., a umorzono z powodu jej bezskuteczności postanowieniem z 17 marca 2003 r.

Km 1325/07 przed Komornikiem Sądowym rewiru VI przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy – egzekucje wszczęto na podstawie wniosku z 16 lipca 2007 r. ii umorzono z powodu bezskuteczności postanowieniem z dnia 23 listopada 2009 r.

KM 30143/12 – przed Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym w Wołominie S. S. – egzekucję wszczęto na podstawie wniosku z dnia 27 września 2012 r. i zakończono postanowieniem z 18 czerwca 2013 r. z powodu bezskuteczności

Km 2088/14 – egzekucję wszczęto na podstawie wniosku z 12 września 2014 r.

/okoliczności wynikające z wniosków egzekucyjnych i postanowień o umorzeniu postępowań w aktach wymienionych spraw egzekucyjnych)

Powódka dokonała wpłaty 300 zł na rzecz (...) K. i Wspólnicy z tytułu należności głównej.

/dowód wpłaty – k. 4/

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w niniejszej sprawie nie był sporny pomiędzy stronami, dlatego rozstrzygnięcie zależało wyłącznie od prawnej oceny ustalonych wyżej okoliczności.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż pierwotnie podniesiony przez powódkę zarzut, iż telefonicznie uzgodniła z pozwanym, ze wpłata 300 zł spowoduje wstrzymanie postepowania egzekucyjnego nie zasługiwał na uwzględnienie.

Podstawę prawną powództwa stanowił przepis art. 840 k.p.c., który stanowi, że dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli:

1) przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście;

2) po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie;

3) małżonek, przeciwko któremu sąd nadał klauzulę wykonalności na podstawie art. 787, wykaże, że egzekwowane świadczenie wierzycielowi nie należy się, przy czym małżonkowi temu przysługują zarzuty nie tylko z własnego prawa, lecz także zarzuty, których jego małżonek wcześniej nie mógł podnieść.

Warunkiem uwzględnienia powództwa w sprawie niniejszej było ustalenie, że okoliczności powołane przez powódkę mieszczą się w hipotezie cytowanego przepisu. W ocenie Sądu warunek ten nie został spełniony. Powódka nie powołała się bowiem na żadną z podstaw wskazanych w art. 840 k.p.c. Samo zobowiązanie się powódki do spłaty zadłużenia nie powoduje wygaśnięcia zobowiązania w rozumieniu art. 840 § 1 pkt. 2 k.p.c. Powódka nie wykazała także, aby uzyskała zgodę wierzyciela na odroczenie terminu płatności zobowiązania stwierdzonego tytułem wykonawczym. Z kolei dowód wpłaty kwoty 300 zł dotyczy należności głównej, a nie odsetek, co do których powódka domaga się pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności. Nadto wpłata została dokonana nie na rzecz pozwanego.

Na uwzględnienie zasługiwał natomiast częściowo podniesiony przez powódkę zarzut przedawnienia roszczenia o zapłatę odsetek. Na wstępie zaznaczyć należy, że powódka domagała się pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności co do zasądzonych odsetek za okres od 23 lipca 2001 r. do 24 września 2009 r. Zarzut przedawnienia mieści się w hipotezie art. 840 § 1 pkt. k.p.c., ponieważ powoduje niemożność egzekwowania przedawnionego roszczenia.

Dla oceny skuteczności zarzutu przedawnienia znaczenie ma przepis art. art. 125 k.c., z którego wynika, że roszczenia stwierdzone prawomocnym wyrokiem przedawniają się z upływem lat 10, chyba, że wyrok zasądza świadczenia okresowe, które przedawniają się z upływem lat trzech od uprawomocnienia się wyroku. Z przepisu art. 123. § 1 pkt 1 k.c. wynika z kolei, że bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia.

W rozpoznawanej sprawie bieg przedawnienia roszczenia wynikającego z tytułu wykonawczego został niewątpliwie przerwany wszczęciem egzekucji w sprawie KM 1285/02, która toczyła się w okresie od 8 listopada 2002 r. do 17 marca 2003 r. (z uwagi na fakt, iż jest to data wydania postanowienia, sąd przyjął, że uprawomocniło się ono najwcześniej 25 marca 2003 r.). Następna egzekucja została wszczęta 16 lipca 2007 r., a zatem po upływie 3 lat od zakończenia poprzedniego postępowania egzekucyjnego. Spowodowało to w ocenie Sądu przerwanie przedawnienia roszczenia o zapłatę odsetek zasądzanych w nakazie zapłaty za okres trzech lat wstecz przed złożeniem drugiego wniosku egzekucyjnego, tj. za okres od 16 lipca 2004 r. W konsekwencji należało uznać, że przedawnieniu uległo roszczenie o zapłatę odsetek zasądzonych w wyroku od 23 lipca 2001 r. (zgodnie z treścią żądania pozwu) do 15 lipca 2004 r. Nie zasługiwał natomiast na uwzględnienie zarzut przedawnienia odsetek za okres do 24 lipca 2009 r., ponieważ tak jak wskazano powyżej – wniosek egzekucyjny w sprawie KM 1325/07 przerwał przedawnienie co do roszczenia o odsetki począwszy od 16 lipca 2004 r. P. egzekucyjne trwało do 23 listopada 2009 r., a zatem w czasie jego trwania przedawnienie nie biegło. Kolejny wniosek o wszczęcie egzekucji (w sprawie Km 30143/12) wpłynął 27 września 2012 r., a zatem przed upływem trzech lat o zakończenia poprzedniej egzekucji, przerywając tym samym bieg przedawniania roszczenia o odsetki. Egzekucja w tej sprawie została umorzona 18 czerwca 2013 r., a kolejna egzekucja (Km 2088/14) została wszczęta 12 września 2014 r., czyli również przed upływem trzyletniego okresu przedawnienia.

Dlatego też powództwo zasługiwało na uwzględnienie jedynie w części, tj. co do okresu od 23 lipca 2001 r. do 15 lipca 2004 r.

O kosztach postepowania Sąd orzekła na podstawie art. 100 k.p.c. rozdzielając je stosunkowo pomiędzy stronami. Powódka domagała się uwzględnienia zarzutu przedawnienia za 8 lat, podczas gdy sąd uwzględnił powództwo jedynie za okres 3 lat. Stąd też Sąd uznał, że powódce należy się zwrot 3/8 poniesionych przez nią kosztów postępowania, a pozwanemu zwrot 5/8 tych kosztów. Powódka uiściła opłatę od pozwu w kwocie 107 zł, a pozwany poniósł koszty zastępstwa procesowego w kwocie 617 zł. Po dokonani stosownych obliczeń sąd zasadził od powódki na rzecz pozwanego kwotę 340 zł.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Joanna Jachurska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Gdyni
Osoba, która wytworzyła informację:  Joanna Jank
Data wytworzenia informacji: