Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Stolarska

Protokolant: Hanna Cholcha

po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2015 r. w Gdyni, na rozprawie

sprawy z powództwa (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W.

przeciwko M. P. (P.)

o zapłatę

I oddala powództwo;

II zasądza od powoda (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. na rzecz pozwanego kwotę 1.000,00 zł (jeden tysiąc złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. wniósł w dniu 13 sierpnia 2013 r. pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko M. P. o zapłatę kwoty 2.171,54 zł z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami procesu. W uzasadnieniu powód wskazał, że strona pozwana związana była z pierwotnym wierzycielem (...) Sp. z o.o. umową o świadczenie usług telekomunikacyjnych oraz że nie uiściła na jego rzecz z tego tytułu kwoty będącej ekwiwalentem świadczonych przez niego usług. Powód wskazał również, że na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 10 kwietnia 2013 r. nabył wierzytelność przysługującą pierwotnemu wierzycielowi przeciwko pozwanemu w kwocie stanowiącej wartość przedmiotu sporu, wynikającą wprost z tytułu łączącej strony umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, zaś pozwany nie dokonał spłaty zadłużenia. Powód wskazał, że na wartość przedmiotu sporu składa się: kwota 1.905,23 zł stanowiąca nieuiszczoną wartość ekwiwalentu za dostarczone usługi telekomunikacyjne, kwota 184,20 zł stanowiąca odsetki ustawowe naliczone przez pierwotnego wierzyciela za zwłokę, liczone od dnia następnego po dniu wymagalności każdej z faktur do dnia 8 kwietnia 2013 r., oraz kwota 82,11 zł stanowiąca skapitalizowane odsetki ustawowe liczone od należności głównej od dnia 9 kwietnia 2013 r. do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu.

(pozew – k. 2-4v)

Nakazem zapłaty z dnia 9 października 2013 r. wydanym w postępowaniu upominawczym w sprawie VI Nc-e (...) Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

(nakaz zapłaty – k. 5)

Pozwany złożył sprzeciw od nakazu zapłaty i wniósł o oddalenie powództwa, podnosząc zarzut nieistnienia zobowiązania oraz kwestionując fakt zawarcia przez niego umowy, z której miałoby wynikać pierwotne zobowiązanie wobec cedenta, jak również wysokość i wymagalność ewentualnego roszczenia cedenta względem niego. Pozwany podniósł zarzut braku legitymacji procesowej czynnej po stronie powoda, kwestionując zawarcie i skuteczność przywoływanej przez powoda umowy przelewu wierzytelności, a nadto podniósł zarzut braku legitymacji procesowej biernej po stronie pozwanej oraz zarzut przedawnienia.

(sprzeciw – k. 10-12v)

Postanowieniem z dnia 7 kwietna 2014 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy wydanego w sprawie nakazu zapłaty w całości oraz przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Gdyni.

(postanowienie z dnia 07.04.2014 r. – k. 16v)

Sąd Rejonowy w Gdyni wyrokiem z dnia 20 marca 2015 r. wydanym w sprawie I 1 C 1658/14 w punkcie I zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.171,54 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 13 sierpnia 2013 r. do dnia zapłaty, a w punkcie II zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 647,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

(wyrok SR w Gdyni z dnia 20.03.2015 r. - k. 115)

Sąd Okręgowy w Gdańsku w dniu 6 sierpnia 2015 r., na skutek apelacji pozwanego, uchylił wyrok Sądu Rejonowego w Gdyni i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu wyroku Sąd Okręgowy wskazał na nieważność postępowania i zniósł postępowanie od dnia 20 marca 2015 r.

(wyrok SO w Gdańsku z dnia 06.08.2015 r. z uzasadnieniem – k. 158 i k. 165-169)

W piśmie procesowym z dnia 20 listopada 2015 r., stanowiącym uzupełnienie złożonego sprzeciwu od nakazu zapłaty, pozwany zarzucił, że cedent nie świadczył na jego rzecz usług telekomunikacyjnych, w związku z czym nie przysługiwało mu roszczenie o zapłatę wzajemnego świadczenia pieniężnego, oraz że pozwany wielokrotnie telefonicznie oraz w punkcie obsługi interesanta reklamował brak możliwości odbierania płynnie sygnału telefonii komórkowej za pomocą dostarczonego przez (...) Sp. z o.o. telefonu i karty SIM oraz brak dostępu do (...). Pozwany zarzucił również, że z umów załączonych do pozwu zawarł umowę z dnia 4 lipca 2008 r., zaś z uwagi na nieświadczenie usług przez operatora zrezygnował z jego usług i nie zawierał umowy z dnia 6 maja 2009 r.

(uzupełnienie sprzeciwu – k. 185-189v)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. P., w ramach działalności gospodarczej prowadzonej pod firmą (...) osobowa 254 M. P. z siedzibą w G. przy ul. (...), zawarł z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. następujące umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych:

- umowę z dnia 4 lipca 2008 r. w ofercie promocyjnej „Równe stawki dla Firm” z wybranym planem taryfowym „O. dla Firm 80”, na okres 24 miesięcy,

- umowę z dnia 6 maja 2009 r. w ofercie promocyjnej „50% Więcej w Ofercie dla Firm” z wybranym planem taryfowym „Oferta dla Firm 60”, na okres 24 miesięcy,

- aneks z dnia 9 stycznia 2010 r. dotyczący zmiany planu taryfowego na „Oferta dla Firm 125” w ofercie promocyjnej „Cięte S. do Wszystkich” na okres 24 miesięcy.

Wskazane umowy zawarte zostały w ramach przyznanego M. P. konta abonenckiego o nr 1. (...).

(dowody: umowa z dnia 04.07.2008 r. – k. 38-39, umowa z dnia 06.05.2009 r. – k. 41-44, aneks z dnia 09.01.2010 r. – k. 45)

(...) Sp. z o.o. wystawiła następujące faktury VAT dotyczące numeru konta klienta 1. (...):

- nr (...) z dnia 6 czerwca 2012 r. na kwotę 380,31 zł z tytułu opłat za usługi telekomunikacyjne za okres od 6 maja 2012 r. do 5 czerwca 2012 r., z terminem płatności na dzień 20 czerwca 2012 r.,

- nr (...) z dnia 6 lipca 2012 r. na kwotę 1 527,29 zł z tytułu opłat za usługi telekomunikacyjne za okres od 6 czerwca 2012 r. do 5 lipca 2012 r., z terminem płatności na dzień 20 lipca 2012 r.,

oraz notę odsetkową nr (...) z dnia 6 czerwca 2012 r. na łączną kwotę 2,37 zł z tytułu odsetek za opóźnienie w płatności kwoty 169,97 zł za fakturę nr (...) oraz kwoty 147,56 zł za fakturę nr (...) , z terminem płatności na dzień 20 czerwca 2012 r.

(niesporne, nadto faktury VAT, nota odsetkowa – k. 35-37)

W dniu 22 marca 2013 r. sporządzony został dokument umowy ramowej cyklicznego przelewu wierzytelności między (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (cedentem), reprezentowaną przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., a (...) 1 Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym Niestandaryzowanym Funduszem Sekurytyzacyjnym z siedzibą w W. (cesjonariuszem). Przedmiotem umowy było ustalenie zasad, w oparciu o które nastąpi przeniesienie przez cedenta na rzecz cesjonariusza istniejących i wymagalnych wierzytelności pieniężnych względem abonentów cedenta, z którymi umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych zostały rozwiązane lub wygasły, wynikających z niezapłaconych należności głównych oraz odsetek z tytułu świadczenia przez cedenta usług telekomunikacyjnych, w celu zarządzania nimi (§ 1 ust. 1). Strony ustaliły, że w wykonaniu umowy cedent będzie przekazywał cyklicznie raz w miesiącu pakiety wierzytelności, które będą obejmować należności od dłużników wynikające z niezapłaconych należności głównych oraz odsetek (§ 2 ust. 1). Strony ustaliły również, że przelew wierzytelności ze skutkiem z art. 509 k.c. następuje z chwilą zapłaty ceny określonej w porozumieniu (§ 2 ust. 19). Podpisy pod dokumentem umowy zostały złożone przez J. K. i T. D. - w imieniu cedenta oraz przez M. G. i I. Ż. - w imieniu cesjonariusza.

(niesporne, nadto umowa ramowa cyklicznego przelewu wierzytelności – k. 28-30)

W dniu 10 kwietnia 2013 r. sporządzony został dokument Porozumienia między (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (cedentem), reprezentowaną przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., a (...) 1 Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym Niestandaryzowanym Funduszem Sekurytyzacyjnym z siedzibą w W. (cesjonariuszem), stanowiący Załącznik nr 3 do umowy ramowej cyklicznego przelewu wierzytelności z dnia 22 marca 2013 r., dotyczący przelania przez cedenta na rzecz cesjonariusza wierzytelności objętych pakietem wierzytelności nr (...). W treści porozumienia strony wskazały, że wartość wierzytelności wynosi 23.006.904,71 zł z tytułu należności głównych oraz 1.262.009,02 zł z tytułu odsetek, a nadto ustaliły, że z tytułu przeniesienia na cesjonariusza wierzytelności wymienionych w wykazie wierzytelności cesjonariusz zapłaci cedentowi cenę stanowiącą 34,91% łącznej wartości pakietu wierzytelności oraz że zapłata ceny nastąpi jednorazowo w terminie 7 dni od daty zawarcia porozumienia w formie przelewu na rachunek bankowy cedenta. Podpisy pod dokumentem porozumienia zostały złożone przez J. K. i T. D. - w imieniu cedenta oraz przez M. G. i I. Ż. - w imieniu cesjonariusza.

(niesporne, nadto porozumienie – k. 28)

W wykazie wierzytelności objętych w/w Porozumieniem wskazana została wierzytelność w kwocie 2.089,43 zł dotycząca numeru konta 1. (...), przysługująca wobec dłużnika o nazwie T. osobowa z siedzibą w G. przy ul. (...).

(niesporne, nadto wyciąg z wykazu wierzytelności – k. 31-33v)

W dniu 20 maja 2013 r. (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. sporządził skierowane do M. T. osobowej na adres przy ul. (...) w G. wezwanie przedprocesowe do zapłaty kwoty 2.117,25 zł z tytułu wymagalnych faktur za usługi telekomunikacyjne, w tym należności głównej w kwocie 1 905,23 zł, wskazując, iż jest to dług kupiony od (...) Sp. z o.o.

(niesporne, nadto wezwanie z dnia 20.05.2013 r. – k. 46-47)

Sąd zważył, co następuje:

Wobec uchylenia przez Sąd Okręgowy w Gdańsku wyroku Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 20 marca 2015 r. i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania, Sąd w niniejszym postępowaniu ponownie przeprowadził czynności procesowe w stosownym zakresie - wskazanym przez sąd II instancji.

Ustalając stan faktyczny w sprawie Sąd oparł się na dowodach z wyżej wymienionych dokumentów przedłożonych przez stronę powodową w toku postępowania, które uznane zostały za wiarygodne w całości, albowiem nie budziły one zastrzeżeń Sądu co do autentyczności i prawdziwości twierdzeń w nich zawartych.

Pozostałe dokumenty zgromadzone w aktach nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wnoszą do sprawy żadnych nowych, istotnych okoliczności.

Na podstawie art. 232 zd. 1 k.p.c. w zw. z art. 278 § k.p.c. a contrario Sąd oddalił wniosek powoda o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego księgowego na okoliczność wykazania istnienia wymagalnej wierzytelności pozwanego względem powoda oraz na okoliczność wykazania faktu zawarcia przez pozwanego umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych i braku zapłaty kwot wskazanych w fakturach/notach obciążeniowych, gdyż do obowiązków strony powodowej należy złożenie dowodów, w tym przypadku dokumentów, na których opiera swe żądanie. Jeżeli powód posiada stosowne dokumenty, powinien je złożyć do akt jako kompletne i w wymaganej formie i nie wymaga to ingerencji biegłego, jeżeli natomiast ich nie posiada, nie jest rzeczą biegłego ich poszukiwanie, w tym w siedzibie powoda, gdzie jak wskazano w pozwie powód posiada dokumentację w pełnej treści. Powód nie uzasadnił przy tym jak wiadomości specjalne posiadane przez biegłego księgowego mają przyczynić się do stwierdzenia faktu istnienia wymagalnej należności pozwanego względem powoda w sytuacji kwestionowania przez pozwanego, że wierzytelność przysługująca pierwotnemu wierzycielowi przeciwko pozwanemu była przedmiotem umowy przelewu wierzytelności między powodem a pierwotnym wierzycielem. Wniosek ten Sąd uznał więc za nieuzasadniony.

Na podstawie art. 217 § 3 k.p.c. w zw. z art. 227 k.p.c. a contrario Sąd oddalił natomiast wniosek pozwanego o zobowiązanie powoda do złożenia zestawienia transferu danych dla numeru telefonu pozwanego, gdyż na podstawie okoliczności sprawy i innych zarzutów podniesionych przez pozwanego Sąd uznał dowód ten za nieprzydatny dla rozstrzygnięcia i zmierzający do przedłużenia postępowania.

Powód domagając się zasądzenia od pozwanego kwoty wskazanej w pozwie powoływał się na umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawarte między pozwanym a (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. oraz wskazywał, że wierzytelność dochodzoną pozwem z tytułu ww. umów nabył na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 10 kwietnia 2013 r. zawartej z pierwotnym wierzycielem.

Pozwany kwestionował fakt nabycia wierzytelności przez powoda, a tym samym zarzucał brak legitymacji procesowej po stronie powodowej. Ponadto pozwany zarzucał brak legitymacji procesowej po swojej stronie i wskazywał na nieistnienie zobowiązania będącego przedmiotem żądania pozwu, gdyż operator telekomunikacyjny, mimo licznych reklamacji pozwanego, nie świadczył na jego rzecz usług telefonii komórkowej (pozwany nie mógł odbierać płynnie sygnału telefonii komórkowej) i dostępu do (...). Pozwany zakwestionował również fakt zawarcia przedstawionej przez powoda umowy z dnia 6 maja 2009 r., przyznając jedynie, iż zawarł umowę z dnia 4 lipca 2008 r. Pozwany zakwestionował również wysokość roszczenia powoda wskazując, że nie zostały mu doręczone żadne dokumenty wskazane w pozwie, a także wymagalność tego roszczenia oraz podniósł zarzut przedawnienia.

W ocenie Sądu powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Przede wszystkim wskazać należy, iż wątpliwości Sądu dotyczyły legitymacji czynnej, a więc prawa powoda do występowania z przedmiotowym powództwem, co Sąd bada z urzędu. Nadto legitymację tę zakwestionował pozwany.

Zdaniem Sądu powód nie wykazał swojej legitymacji procesowej do występowania w niniejszej sprawie z żądaniem skierowanym wobec pozwanego, do czego był zobowiązany zgodnie z art. 6 k.c. Powód nie wykazał bowiem, że skutecznie nabył od operatora telekomunikacyjnego wierzytelność z tytułu świadczonych na rzecz pozwanego usług telekomunikacyjnych. Z przedłożonych przez powoda dokumentów nie wynika bowiem, aby umowa ramowa cyklicznego przelewu wierzytelności z dnia 22 marca 2013 r. oraz Porozumienie z dnia 10 kwietnia 2013 r. zostały skutecznie zawarte między powodem jako cesjonariuszem a operatorem telekomunikacyjnym (...) Sp. z o.o. jako cedentem.

Jak wynika z treści § 2 ust. 19 wskazanej umowy ramowej warunkiem skutecznego przelewu wierzytelności, dokonanym zgodnie z art. 509 k.c., jest zapłata przez cesjonariusza ceny nabywanych wierzytelności. Powód natomiast nie przedstawił żadnego dokumentu potwierdzającego, iż dokonał na rzecz (...) Sp. z o.o. zapłaty ceny za pakiet wierzytelności objęty ww. porozumieniem z dnia 10 kwietnia 2013 r., w którym to pakiecie ujęta została również wierzytelność wobec pozwanego. Nie można przy tym uznać, że potwierdzeniem zapłaty ceny przez powoda są zapisy przedmiotowego porozumienia dotyczące określonej procentowo ceny nabywanych wierzytelności (wielkość kwotowa ceny została ukryta przez powoda) oraz terminu i sposobu jej zapłaty, gdyż nie stanowią one potwierdzenia, że cena ta została w rzeczywistości uiszczona przez powoda. Tym samym nie można uznać, że między powodem a operatorem telekomunikacyjnym doszło do skutecznego przelewu wierzytelności określonych w treści porozumienia z dnia 10 kwietnia 2013 r., które powód wskazywał w pozwie jako podstawę swojego żądania.

W dalszej kolejności wskazać należy, że powód nie wykazał również, aby wszystkie osoby, które złożyły swoje podpisy pod wymienionymi dokumentami w postaci umowy ramowej z dnia 22 marca 2013 r. oraz porozumienia z dnia 10 kwietnia 2013 r., były umocowane do reprezentowania cedenta i cesjonariusza. W odpowiedzi na podniesiony w tym zakresie zarzut pozwanego powód przedłożył wprawdzie dokumenty rejestrowe (odpisy z Rejestru Przedsiębiorców KRS) cedenta, reprezentującego go podmiotu (...) Spółka z o.o. oraz działającego w imieniu cesjonariusza (...) Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych S.A., a ponadto przedłożył pełnomocnictwo do reprezentowania cedenta (...) Sp. z o.o. przez (...) Spółka z o.o., jednakże pełnomocnictwo to jest jedynie kserokopią niepoświadczoną za zgodność z oryginałem przez reprezentującego powoda zawodowego pełnomocnika. Na podstawie wyłącznie kserokopii pełnomocnictwa nie można stwierdzić, czy ustanowiony pełnomocnik został należycie umocowany do działania w imieniu cedenta przy zawieraniu umowy ramowej z dnia 22 marca 2013 r. oraz porozumienia z dnia 10 kwietnia 2013 r.

Wskazać w tym miejscu należy również, że w formie kserokopii przedłożone zostały w niniejszej sprawie wszystkie dokumenty wskazywane przez powoda jako dowody potwierdzające zasadność jego żądania. Powód nie przedstawił oryginałów tych dokumentów ani ich odpisów poświadczonych za zgodność z oryginałem przez reprezentującego powoda zawodowego pełnomocnika - mimo żądania w tym zakresie zgłoszonego przez pozwanego w trybie art. 129 k.p.c., dotyczącego dokumentów w postaci: umowy przelewów wierzytelności z dnia 22 marca 2013 r., porozumienia z dnia 10 kwietnia 2013 r., wydruku wykazu wierzytelności, protokołu przekazania wierzytelności, bankowego potwierdzenia zapłaty ceny, pełnomocnictw dla osób podpisanych pod umową przelewu oraz odpisu (...) Sp. z o.o. na dzień podpisania umowy przelewu wierzytelności oraz na dzień podpisania porozumienia. Niezłożenia ww. dokumentów w żądanej przez pozwanego formie nie uzasadnia przy tym wskazany w piśmie procesowym pełnomocnika powoda z dnia 1 grudnia 2015 r. fakt posiadania przez powoda jednego oryginału umowy cesji, który okazywany jest wielu sądom. Zauważyć nadto należy, że rozważania pełnomocnika powoda zawarte w przedmiotowym piśmie w zakresie stosowania art. 253 k.p.c. są całkowicie bezpodstawne, gdyż dotyczą dokumentu prywatnego w postaci umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, której nie obejmowało żądanie pozwanego zgłoszone w trybie art. 129 k.p.c.

Odnosząc się jeszcze do omawianego żądania pozwanego z art. 129 k.p.c. wskazać jedynie należy, iż obowiązek przedłożenia oryginałów lub odpisów dokumentów na żądanie przeciwnika powstaje automatycznie z chwilą zgłoszenia takiego żądania, bez potrzeby wydawania przez sąd jakichkolwiek rozstrzygnięć w tym przedmiocie (tak też Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 4 marca 2005 r., III CK 109/04, LEX nr 177249). Sąd nie miał więc obowiązku wzywania powoda do przedłożenia dokumentów wskazywanych przez pozwanego w określonej formie, w tym również w trybie art. 248 k.p.c., bowiem niepodporządkowanie się przez powoda żądaniu pozwanego skutkowało jedynie dokonaniem przez Sąd oceny przedstawionego przez powoda materiału dowodowego w oparciu o przepis art. 233 § 1 i 2 k.p.c. Zauważyć przy tym należy, że sam powód w piśmie procesowym datowanym na dzień 4 sierpnia 2014 r. wskazał, że w przypadku kwestionowania przez stronę pozwaną zgodności załączonych do tego pisma kopii dokumentów z treścią oryginałów - oryginały te zostaną na podstawie art. 129 § 1 k.p.c. złożone przez powoda jeszcze przed rozprawą.

Podsumowując powyższe rozważania dotyczące legitymacji procesowej powoda uznać należało, że powód legitymacji tej nie wykazał, gdyż nie wykazał, że skutecznie nabył jakąkolwiek wierzytelność wobec pozwanego, w tym wierzytelność wynikającą z umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawartych między pozwanym a (...) Sp. z o.o. Tym samym powód nie wykazał, iż przysługują mu wobec pozwanego jakiekolwiek roszczenia, a tym samym, że jest uprawniony do występowania w niniejszym procesie jako strona powodowa.

Sąd uznał zatem zarzut pozwanego dotyczący braku legitymacji procesowej powoda za zasadny.

Pomimo braku legitymacji procesowej po stronie powoda powodującej oddalenie powództwa w całości, Sąd odniósł się również do pozostałych zarzutów pozwanego.

Odnośnie zarzutu nieistnienia po stronie pozwanego zobowiązania, którego realizacji w niniejszym procesie dochodził powód, wskazać należy, że powód - na potwierdzenie faktu istnienia tego zobowiązania - przedłożył umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, z których wynika, że zostały zawarte między (...) Sp. z o.o. a pozwanym, w ramach prowadzonej przez pozwanego działalności gospodarczej. Powód przedłożył również dokumenty księgowe wystawione przez (...) Sp. z o.o. w postaci dwóch faktur VAT za usługi telekomunikacyjne oraz noty odsetkowej za opóźnienie w regulowaniu należności. Dokumenty te wykazują w ocenie Sądu, że pozwany zobowiązał się do uiszczania na rzecz operatora telekomunikacyjnego należności z tytułu świadczonych przez niego usług telekomunikacyjnych oraz że należności te nie zostały przez pozwanego w całości uiszczone. Pozwany nie wykazał natomiast - a to na nim spoczywał ciężar dowodu określony w art. 6 k.c. - że to nie on zawarł umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, na które powoływał się powód. W szczególności pozwany nie zakwestionował skutecznie prawdziwości podpisu złożonego pod tą umową o treści (...), który to podpis jest zdaniem Sądu nakreślony tak samo, jak podpisy złożone przez pozwanego na innych dokumentach, w tym na umowie z dnia 4 lipca 2008 r., której zawarcia pozwany nie kwestionował. Ponadto zauważyć należy, że istnienie stosunku umownego między pozwanym a (...) Sp. z o.o. potwierdzają pośrednio kolejne zarzuty pozwanego dotyczące nienależytego nieświadczenia usług przez operatora oraz składania przez pozwanego reklamacji z tego tytułu. Zarzuty te jednak również należało uznać za chybione, gdyż nie zostały przez pozwanego w żaden sposób udowodnione. Pozwany nie przedstawił żadnych dowodów skutecznie wykazujących fakt nienależytego wykonywania umowy przez operatora, w szczególności nie przedstawił składanych przez siebie reklamacji. Pozwany jedynie w sposób ogólny zarzucał nienależyte wykonywanie bądź też niewykonywanie usług przez operatora, nie wskazując przy tym dokładnie, w jakim okresie usługi nie były świadczone, ile reklamacji pozwany składał, z jakiego powodu nie były one uwzględnianie. Zarzut pozwanego uznać należało więc za ogólny i gołosłowny. Skoro więc pozwanego łączyła z operatorem (...) Sp. z o.o. umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych i na podstawie tej umowy operator wystawił dokumenty księgowe, z których wynika zobowiązanie pozwanego do zapłaty za świadczone usługi, zaś pozwany nie wykazał, że zobowiązanie to jest nienależne lub że nie istnieje, to nie można mówić o braku legitymacji procesowej pozwanego w niniejszej sprawie.

Przechodząc od kolejnego zarzutu pozwanego, dotyczącego niewykazania przez powoda wysokości dochodzonego roszczenia, wskazać należy, iż pozwany nie wyjaśnił, czego dokładnie zarzut ten dotyczy, natomiast w ocenie Sądu wysokość żądania została wykazana, powód przedłożył dokumenty księgowe wystawione przez operatora telekomunikacyjnego w postaci faktur VAT za usługi telekomunikacyjne oraz w postaci noty odsetkowej za opóźnienie w płatności. Z dokumentów tych wynika, że pozwany nie uregulował należności z tytułu opłat za usługi telekomunikacyjne za okres od 6 maja 2012 r. do 5 czerwca 2012 r. w kwocie 380,31 zł (faktura nr (...)) oraz za okres od 6 czerwca 2012 r. do 5 lipca 2012 r. w kwocie 1.527,29 zł (faktura nr (...)), jak również, że z tytułu opóźnienia w zapłacie faktur nr (...) operator naliczył odsetki w łącznej kwocie 2,37 zł. Łącznie zatem z powyższych tytułów pozwany jest zobowiązany do zapłaty kwoty 1 909,97 zł. Mając natomiast na względzie prawo operatora do naliczania odsetek za opóźnienie w zapłacie należności za usługi telekomunikacyjne oraz terminy płatności określone w ww. fakturach wysokość tych odsetek (ustawowych) naliczona na dzień 8 kwietnia 2013 r. (tj. na dzień wskazany w uzasadnieniu pozwu jako data końcowa naliczania odsetek przez operatora) wynosi łącznie 182,07 zł (39,55 zł z tytułu odsetek za opóźnienie w zapłacie faktury nr (...) i 142,52 zł z tytułu odsetek za opóźnienie w zapłacie faktury nr (...)). Ze względu zaś na to, że prawo do naliczania dalszych odsetek za opóźnienie w płatności przysługiwałoby również powodowi - pod warunkiem skutecznego nabycia wierzytelności wobec pozwanego, to wysokość odsetek ustawowych naliczonych od należności głównej od dnia 9 kwietnia 2013 r. do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym, tj. do 12 sierpnia 2013 r. (zgodnie z okresem naliczania odsetek wskazanym w uzasadnieniu pozwu), wynosiłaby 85,61 zł. Przyjmując zatem, że powód posiadałby legitymację procesową do wystąpienia przeciwko pozwanemu z roszczeniem o zapłatę należności z tytułu usług telekomunikacyjnych, to należałaby mu się łącznie kwota 2 177,65 zł (w tym 1 909,97 zł z tytułu należności głównej i 270,05 zł z tytułu odsetek). Taką wysokość żądania należałoby więc uznać za wykazaną. Tym bardziej więc za wykazaną należałoby uznać kwotę, której powód dochodził w niniejszej sprawie, gdyż kwota ta była niższa od wynikającej z przedłożonych dowodów (2 171,54 zł).

Za niezasadny uznać należało również zarzut pozwanego dotyczący braku wymagalności roszczenia dochodzonego przez powoda. Z przedstawionych faktur VAT i noty odsetkowej wynika, że terminy płatności określonych w nich należności przypadały na: 20 czerwca 2012 r. (co od kwoty 380,31 zł oraz co do kwoty 2,37 zł) i 20 lipca 2012 r. (co do kwoty 1.527,29 zł). Wobec braku zapłaty przez pozwanego roszczenia o zapłatę poszczególnych kwot stały się więc wymagalne wraz z upływem wskazanych terminów płatności.

Mając na względzie wskazane terminy płatności poszczególnych kwot składających się na żądanie powoda za niezasadny należało uznać również podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia. Skoro wymagalność roszczenia powoda nastąpiła w 2012 r., zaś pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym został wniesiony w 2013 r., to został on wniesiony przed upływem trzyletniego okresu przedawnienia, o którym mowa w art. 118 k.c., a który ma zastosowanie do roszczenia powoda jako do roszczenia związanego z powadzoną działalnością gospodarczą.

Na koniec wskazać jeszcze należy, iż podnoszona przez pozwanego kwestia braku doręczenia przez operatora dokumentów księgowych, na których powód opierał swoje żądanie, nie zwalniała pozwanego z obowiązku dokonania w ustalonym terminie zapłaty za świadczone usługi telekomunikacyjne. Skoro pozwany regulował należności za wcześniejsze okresy świadczenia usług (co wynika m.in. z treści noty odsetkowej nr (...) dotyczącej spóźnionych wpłat za marzec i kwiecień 2012 r.), to ewentualne niedoręczenie faktur za kolejne okresy powinno skłonić pozwanego do wyjaśnienia sytuacji u operatora, a nie do zaprzestania regulowania należności.

Reasumując, wobec braku wykazania przez powoda legitymacji czynnej, Sąd, rozpoznając ponownie niniejszą sprawę, doszedł do przekonania, że żądanie powoda nie zasługiwało na uwzględnienie i w pkt. I wyroku i oddalił powództwo na podstawie art. 509 k.c. w zw. z art. 6 k.c. a contrario.

O kosztach procesu Sąd orzekł w pkt. II wyroku, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania na mocy art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 k.p.c. i w zw. z § 2 ust. 1, § 6 pkt 3 oraz § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 490 ze zm.), zasądzając w pkt. II wyroku od powoda - jako strony przegrywającej postępowanie - na rzecz pozwanego kwotę 1 000,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 100,00 zł z tytułu opłaty sądowej od apelacji, kwotę 600,00 zł z tytułu kosztów zastępstwa procesowego w I instancji oraz kwotę 300,00 zł z tytułu kosztów zastępstwa procesowego w II instancji.