Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I 1 C 1796/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Gdyni z 2016-03-02

Sygn. akt: I 1 C 1796/15 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 marca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Kokowska-Kuternoga

Protokolant: st. sekr. sądowy Izabela Jagmin

po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2016 r. w Gdyni

sprawy z powództwa S. K.

przeciwko A. L.

o zapłatę

I Oddala powództwo w całości;

II Kosztami postępowania w kwocie 100,00 złotych,obciąża powoda i nakazuje ściągnąc od powoda S. K. na rzecz Skarbu Państwa-kasa tut. Sądu kwotę 100 zł / sto złotych/ tytułem zwrotu opłaty od pozwu.

UZASADNIENIE

Powód S. K. wniósł pozew przeciwko A. L. o zapłatę kwoty 2 188,38 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 1.8.2015 r. do dnia zapłaty i kosztami procesu. W uzasadnieniu powód wskazał, że pozwana prowadziła działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod nazwą A. (...) A. L. S. K. z siedzibą w G. i ze względu na trudności finansowe spółka zalegała z opłatami na rzecz firmy (...) SA w W., a na podstawie wyroku wydanego w sprawie VI GC 1235/12 przez Sąd Rejonowy w Gdyni, strony solidarnie powinny spłacić zasądzoną kwotę należności . Powód wskazał, że po uzgodnieniach, pozwana miała dokonywać potrąceń z wynagrodzenia powoda celem wpłaty kwot po 550 zł miesięcznie komornikowi na poczet egzekwowanej należności. Powód wskazał, że pozwana nie regulowała w/w należności komornikowi. Powód wskazał, że pismem z dnia 30 lipca 2015 r. wezwał do zapłaty należnej kwoty wraz z odsetkami od dnia 1 sierpnia 2014 r. , bo zobowiązanie podzielił w równej mierze na każdego ze wspólników, w związku z czym zobowiązanie dla pozwanej wyniosło 2 188,38 zł. Powód wskazał również, że podstawą żądania w/w odsetek jest działanie na szkodę powoda.

(pozew - k. 2-7,11-14, pismo powódki z dnia 22.03.2014 r. - k. 24)

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości podnosząc, że powód nie wykazał, aby była mu cokolwiek winna, jak również nie wykazał istnienia zobowiązania w kwocie 2188,38 zł oraz dowodu jego zapłaty przez powoda. Pozwana wskazała, że nie posiada wiedzy, aby powód - S. K. -za pośrednictwem pracodawcy nie dokonywał jakiś wpłat na poczet zobowiązania wskazanego w pozwie i zalegał z należnościami do komornika, zaś w toku posiedzenia zgromadzenia wspólników spółki cywilnej w dniu 20 kwietnia 2014 r. jej wspólnicy postanowili o rozwiązaniu spółki i ustalili, że wszelkie zobowiązania powstałe w związku z prowadzoną działalnością będą ponosić w częściach równych - każdy ze wspólników po 50%, a pozwana spłaciła dotychczas zobowiązania spółki w kwocie ponad 60 000,00 zł.

(odpowiedź na pozew - k. 55-56, zeznania pozwanej. - k. 68-9 na nośniku)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. L. i S. K. od dnia 3 września 2007 r. prowadzili działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod firmą (...) s.c. A. L., S. K. z siedzibą w G.. Od sierpnia 2012 r. działalność została zawieszona.

(niesporne, nadto:, zeznania pozwanej - k. . 68-9 na nośniku, akta spraw SR w Gdyni: I C 1080/14, 1410/14, I C 1237/14, IC 1077/14, (...))

W sprawie VI GC 135/12 zapadł wyrok , któremu w dniu 10.12.2012r nadano klauzulę wykonalności, na podstawie którego dłużnicy A. L. i S. K. byli zobowiązani do zapłaty solidarnie kwoty zasądzonej należności; egzekucja była prowadzona w sprawie Km 2124/12 m. in. z wynagrodzenia S. K. zatrudnionego w tym czasie u A. L. i zakończyła się w postanowieniem z dnia 19.8.2014r całkowitym zaspokojeniem wierzyciela.

(dowody: postanowienie komornika - k. 25-6)

W dniu 30 czerwca 2014 r., w trakcie zgromadzenia wspólników w/w spółki, A. L. i S. K. podjęli uchwałę w przedmiocie rozwiązania spółki z dniem 30 czerwca 2014 r. oraz uchwałę w przedmiocie spłaty przez A. L. i S. K. zobowiązań spółki zgodnie z udziałami wskazanymi w umowie spółki, tj. po 50% przez każdego wspólnika.

(niesporne, nadto: zeznania pozwanej - k. . 68-9 na nośniku, akta spraw SR w Gdyni: I C 1080/14, 1410/14, I C 123/14, IC 1077/14, (...))

Pismem z dnia 30 lipca 2015 r. S. K. wezwała A. L. do uregulowania należnej połowy sumy wynikającej z zapłaconych zobowiązań w trakcie egzekucji komorniczej obliczonej jako ?:

- kwoty 3085, 01 zł ,

- odsetek do dnia 18 grudnia 2012 r. w kwocie 864,26 zł,

- kosztów procesu i klauzuli - 77 zł,

- kosztów zastępstwa w egzekucji 150 zł,

Razem 2188, 38 zł.

S. K. poinformował nadto A. L., iż na wypadek uchybienia terminu do zapłaty - 3 dni od daty otrzymania przedmiotowego wezwania -skieruje sprawę do sądu.

(niesporne, nadto wezwanie do zapłaty - k. 16-18, kartoteka rozliczeniowa k. 19)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z w/w dokumentów przedłożonych przez stronę powodową w toku postępowania, których prawdziwość nie była kwestionowana przez stronę pozwaną. Pozostałe dokumenty zgromadzone w aktach nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wnoszą do sprawy żadnych nowych istotnych okoliczności.

Sąd przeprowadził również dowód z zeznań stron na okoliczność ustalenia, czy i jakie zobowiązania posiada pozwana wobec powoda, w szczególności związane z działalnością prowadzoną przez pozwaną w ramach spółki cywilnej (...) s.c. (...), S. K. oraz ustalenia, czy powód posiada legitymację czynną do dochodzenia wskazanej w pozwie należności, przy czym dowód ten Sąd ograniczył do przesłuchania pozwanej, bowiem powód - prawidłowo wezwany - nie stawił się na termin rozprawy. Zeznania pozwanej były bardzo lakoniczne , jednakże jako logiczne, konsekwentne i spójne z pozostałym materiałem dowodowym nie budziły wątpliwości Sądu co do swej wiarygodności, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary.

Powód domagając się zapłaty od pozwanej kwoty 2 188,38 zł powoływał się na wyrok , jaki zapadł przeciwko jemu i pozwanej jako wspólnikom spółki cywilnej prowadzonej pod firmą (...) s.c. A. L., S. K. z siedzibą w G. na poczet pokrycia należności spółki wobec firmy (...) SA w W.. Powód domagał się od pozwanej zwrotu połowy kwoty obejmującej w/w należność (3 085,01 zł) oraz odsetek naliczonych przez powoda do dnia 18.12.2012 r. (864,26 zł). Podstawę prawną żądania powódki stanowi więc art. 366 k.c- § 1. K. dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych (solidarność dłużników).

§ 2. Aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani.

Art. 369.kc stanowi, że, zobowiązanie jest solidarne, jeżeli to wynika z ustawy lub z czynności prawnej. Zaś, art. 370.kc, że, jeżeli kilka osób zaciągnęło zobowiązanie dotyczące ich wspólnego mienia, są one zobowiązane solidarnie, chyba że umówiono się inaczej.

Art. 376. Kc stanowi, że § 1. Jeżeli jeden z dłużników solidarnych spełnił świadczenie, treść istniejącego między współdłużnikami stosunku prawnego rozstrzyga o tym, czy i w jakich częściach może on żądać zwrotu od współdłużników. Jeżeli z treści tego stosunku nie wynika nic innego, dłużnik, który świadczenie spełnił, może żądać zwrotu w częściach równych.

Pozwana kwestionowała zasadność żądania powoda podnosząc, iż powód nie wykazał, istnienia zobowiązania z tytułu wyroku oraz dowodu jego zapłaty przez powoda, a także zasadności żądania odsetek. Pozwana podnosiła również, że wobec rozwiązania spółki wspólnicy ustalili, że wszelkie zobowiązania powstałe w związku z prowadzoną działalnością będą ponosić w częściach równych po 50%, zaś pozwana spłaciła dotychczas zobowiązania spółki w kwocie ponad 60 000,00 zł.

Wobec powyższych zarzutów pozwanej wskazać należy, że powód wywodził swoje żądanie z umowy spółki cywilnej prowadzonej pod firmą (...) s.c. A. L., S. K. z siedzibą w G., tj. pozwaną i powodem, zaś z zebranego w sprawie materiału dowodowego nie wynika, w jakiej wysokości która ze stron zaspokoiła należność zasądzoną solidarnie od nich. Wskazać należy, że skoro pozwana konsekwentnie kwestionowała istnienie jakiegokolwiek zobowiązania między nią a powodem, , to ciężar wykazania istnienia zobowiązania i jego wysokości, z którego powód wywodził swoje roszczenie, spoczywał na powodzie - zgodnie z treścią art. 6 k.c. Powód powinien zatem wykazać, od którego z byłych wspólników/ powoda i pozwanej/ ile komornik wyegzekwował, a więc wykazać obowiązek pozwanej do zwrotu S. K. określonej ilości pieniędzy wyegzekwowanych przez komornika ponad udział 50 % powoda .Powód zaś żądanie swoje oparł na dokumencie w postaci karty rozliczeniowej dłużnika A. L.. Dokument ten w ocenie Sądu nie jest jednak wystarczającym dowodem wykazującym fakt istnienia między stronami konieczności zwrotu jakiejkolwiek kwoty , aby wyszło po ? części na każde z solidarnie zobowiązanych.

Z treści protokołu ze zgromadzenia wspólników spółki cywilnej wynika, że pozwana i S. K., w związku z decyzją o rozwiązaniu spółki, ustalili, że zobowiązania spółki zostaną przez nich spłacone zgodnie z udziałami każdego ze wspólników, tj. po 50%, zaś z załączonej karty rozliczenia nie wynika, ile wyegzekwowano od powoda, a ile od pozwanej i jakie są proporcje w odniesieniu do ustaleń w protokole ze zgromadzenia wspólników. Potwierdza jedynie fakt wyegzekwowania od A. L. określonej kwoty pieniężnej z określonego tytułu, nie potwierdza jednak, że kwota ta stanowi więcej czy mniej niż 50 % całej należności.

Zdaniem Sądu, przedłożony przez powoda dowód w postaci karty rozliczenia , ani w/w protokół ze zgromadzenia wspólników, nie wskazują w żaden sposób, iż kwota zapłacona przez powoda była kwotą wyższą niż 50 % .Wobec zaś braku innych dowodów w szczególności wobec braku zestawienia całości wyegzekwowanych kwot od obojga dłużników , nie można domniemywać, że powód zapłacił więcej , niż się zobowiązał .

Wobec powyższego uznać należało, że powód nie wykazał w żaden wiarygodny sposób, że spłacił więcej , niż był zobowiązany umową z pozwaną, z czego powód wywodził swoje żądanie. Sąd uznał więc, że powodowi nie przysługuje wobec pozwanej roszczenie, jakiego realizacji domagał się pozwem w niniejszej sprawie, wobec czego jego żądanie nie zasługiwało na uwzględnienie i jako takie podlegało oddaleniu.

Wskazać jeszcze należy - odnosząc się do pozostałych zarzutów pozwanej - iż kwestia spłacenia przez pozwaną zobowiązań spółki w kwocie ponad 60 000,00 zł nie była istotna dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, w której przedmiotem sporu nie była kwestia zobowiązań spółki spłacanych przez pozwaną, tylko konkretnego zobowiązania, które pozwana miała spłacić solidarnie z powodem. Sąd uznał zarzut pozwanej dotyczący niewykazania przez powoda istnienia zobowiązania w kwocie 2188,38 zł oraz niewykazania dowodu jego zapłaty przez powoda. Pozwana bowiem w trakcie swoich zeznań przyznała, że spółka posiadała zadłużenie z tytułu należności zasądzonych wyrokiem VIGC 135/12, które miała spłacić wspólnie z S. K. w trakcie egzekucji komorniczej, zaś nie była w stanie określić, ile spłacił powód, a ile sama pozwana.

Jak wynika z treści art. 481 k.c. . § 1. Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Ponadto - w zakresie żądania zapłaty odsetek - wskazać należy, iż powód domagał się od pozwanej odsetek naliczonych od dnia 1 .8. 2015 r, w sytuacji, gdy wezwanie do zapłaty wystawił 30.7.2015r i nadał za pośrednictwem operatora pocztowego , nie wykazując, kiedy pozwana otrzymała w/w korespondencję. Zaś w treści wezwania do zapłaty zakreślił 3 dniowy termin zapłaty.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 366 k.c. w zw. z art. 6 k.c. a contrario, Sąd w pkt. 1. wyroku oddalił powództwo.

O kosztach procesu Sąd orzekł w pkt. 2. wyroku, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania na mocy art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 k.p.c. nakazując ściągnąć od powoda - jako strony przegrywającej postępowanie - na rzecz Skarbu Państwa -tut. Sądu kwotę 100,00 zł tytułem nieuiszczonej opłaty od pozwu.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Aneta Palicka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Gdyni
Osoba, która wytworzyła informację:  Ewa Kokowska-Kuternoga
Data wytworzenia informacji: