Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 grudnia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni

Wydział I Cywilny - Sekcja d.s. rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Marzanna Stefaniuk-Muczyńska

Protokolant: sekr. Magdalena Czapiewska

po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2016 r. w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W.

przeciwko: D. K.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  obciąża powoda kosztami procesu i uznaje je za uiszczone w całości.

UZASADNIENIE

Powód A. Wierzytelności (...) w W. wniósł o zasądzenie od pozwanej D. K. kwoty 8.292,86 zł wraz z odsetkami maksymalnymi za opóźnienie od kwoty 3.942,03 zł i ustawowymi za opóźnienie od kwoty 4.350,83 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu.

Uzasadniając swoje żądanie podał, że wierzytelność dochodzona pozwem wynika z braku zapłaty przez pozwaną z tytułu umowy o kredyt gotówkowy zawartej w dniu "J. 29 2008 12:00 AM" pomiędzy pozwana a A. Wierzytelności (...) w W. - poprzednia nazwa (...) Bank S.A.

Według twierdzeń pozwu umowa ta została wypowiedziana, wskutek czego na pozwanej ciążył obowiązek zwrotu pobranych środków pieniężnych. Powód wskazał też, że poprzedni wierzyciel wystawił przeciwko pozwanej (...), w oparciu o który prowadził bezskuteczną egzekucję oraz że na podstawie umowy o przelew wierzytelności zawartej pomiędzy powodem a poprzednim wierzycielem w dniu 30.06.2015 r. powód nabył wierzytelność wobec pozwanej wraz z prawem do naliczania odsetek.

Powód wskazał też, że na wartość przedmiotu sporu składają się następujące należności:

1)  3.942,03 z tytułu niespłaconej kwoty kapitału,

2)  2.258,07 zł - tytułem odsetek karnych naliczonych przez bank od kwoty niespłaconego kapitału na dzień 24.06.2015 r.,

3)  1.448,37 zł - tytułem odsetek karnych naliczonych przez bank od kwoty niespłaconego kapitału na dzień 24.06.2015 r.,

4)  313,91 zł - tytułem odsetek umownych naliczonych przez poprzedniego wierzyciela

5)  330,48 zł tytułem odsetek karnych naliczonych do kwoty niespłaconego kapitału w okresie od dnia 25.06.2015 r. do 31.12.2015 r. w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP i w okresie od 01.01.2016 r. do dnia poprzedzającego dzień wniesienia pozwu w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie (odsetki maksymalne za opóźnienie)

oraz że powodowi przysługuje prawo do naliczania od niespłaconej kwoty kapitału odsetek w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie (maksymalnych za opóźnienie) od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Pozwana nie złożyła odpowiedzi na pozew, nie zajęła stanowiska w sprawie, prawidłowo zawiadomiona o terminie rozprawy nie stawiła się na posiedzenie, nadto nie wniosła o rozpoznanie sprawy pod jej nieobecność. Z tej też przyczyny w sprawie został wydany wyrok zaoczny.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 lipca 2008 r. pozwana zawarła umowę pożyczki gotówkowej z (...) Bank S.A. we W.. W oparciu o tę umowę pożyczyła od banku kwotę 6.192,68 zł na okres do 5 czerwca 2011 r. Z uwagi na potrącenie opłaty za ochronę ubezpieczeniową wynoszącą 1.333,16 zł, opłaty przygotowawczej w wysokości 30 zł i prowizji od udzielonej pożyczki w wysokości 88,52 zł wypłacona została pozwanej kwotę 4.741 zł. Oprocentowanie pożyczki było stałe i wynosiło 14,5% w stosunku rocznym. Za okres opóźnienia w spłacie raty lub jej części od bank uprawniony był do naliczania odsetek od zadłużenia przeterminowanego (odsetek karnych) w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowej NBP (§3 pkt.4)

dowód: umowa pożyczki gotówkowej nr (...) - k. 56-60

W dniu 30 czerwca 2015 r. została zawarta umowa pomiędzy (...) w W. (zbywcą) a powodem A. Wierzytelności (...) w W. (nabywcą), w treści której wskazano, że zbywcy przysługują niesporne i wymagalne wierzytelności nabyte od pierwotnych wierzycieli określone w załączniku nr 1 do umowy.

W wydruku załącznika do tej umowy wskazano dane pozwanej oraz określono, że wynikający z umowy kredytu gotówkowego z dnia 29 lipca 2008 r. niespłacony kapitał wynosi 3.942,03 zł, odsetki karne naliczone przez poprzedniego wierzyciela 2.258,07 zł, koszty pozostałe naliczone przez poprzedniego wierzyciela wynoszą 244,84 zł, odsetki umowne naliczone przez poprzedniego wierzyciela wynoszą 313,91 zł oraz odsetki karne naliczone przez poprzedniego wierzyciela wynoszą 1.448,37 zł.

dowód: umowa przelewu wierzytelności z dnia 30.06.2015 r. - k. 17-20; wydruk załącznika - k. 21

W piśmie z dnia 30 czerwca 2015 r. powód, w imieniu (...) w W. skierował do pozwanej zawiadomienie o przelewie, podając iż na dzień sporządzenia zawiadomienia przelane wierzytelności wyniosły łącznie 8.207,22 zł, a następnie w skierowanym do pozwanej piśmie z dnia 17 lipca 2015 r. (...) S.A., działający jako zarządzający wierzytelnościami powodowego funduszu wezwał pozwaną do zapłaty długu wynoszącego na dzień 24 lipca 2015 r. kwotę 8.239,62 zł.

dowód: zawiadomienie - k. 22, wezwanie do zapłaty - k. 23

Sąd zważył, co następuje:

Ustalając powyższy stan faktyczny Sąd oparł się na treści przedłożonych przez strony wyżej wymienionych dokumentów prywatnych, albowiem sama treść tych dokumentów, w przeciwieństwie do ustalenia skutków z nich wynikających, nie budziła wątpliwości Sądu.

W świetle powyższych ustaleń przedmiotowe powództwo podlegało oddaleniu, jako niezasadne. Rozstrzygając w powyższy sposób Sąd miał na względzie, iż powód żądanie pozwu wywodził z faktu nabycia wierzytelności wynikającej z umowy kredytu gotówkowego z dnia 29 lipca 2008 łączącej – jak to wskazano w treści uzasadnienia pozwu - „pozwaną z powodem, którego poprzednia nazwa brzmiała L. Bank”, powołując się na treść załączonych dokumentów w postaci przelewu wierzytelności z dnia 30 czerwca 2015 r. oraz częściowego wykazu wierzytelności do tej umowy przelewu.

W ocenie Sądu, powyższe dokumenty nie stanowiły jednakże dowodu istnienia wskazanej w nich wierzytelności. Dokumenty te, jako dokumenty prywatne, zgodnie z brzmieniem art. 245 kpc stanowiły jedynie dowód tego, że osoby, która je podpisały, złożyły oświadczenia zawarte w tych dokumentach. W przeciwieństwie do mocy dokumentów urzędowych, dokumenty te nie stanowiły wszak dowodu tego, co zostało w nim zaświadczone. W konsekwencji powód winien był wykazać prawdziwość zawartych w tych dokumentach oświadczeń. Innymi słowy obciążał go dowód istnienia po stronie zbywcy wierzytelności prawa domagania się od pozwanego dochodzonego pozwem roszczenia. Warunkiem otrzymania należności przez nabywcę długu jest udowodnienie, że takie prawo przysługiwało pierwotnemu wierzycielowi. (tak też SN w wyroku z dnia 12.07.2006, V CSK 187/06, M.Prawn. 2006/16/849)

Tymczasem powód okoliczności tych nie wykazał. Żaden z dokumentów nie stanowił bowiem dowodu tego, aby rzeczywiście dokonujący w dniu 30 czerwca 2015 r. przelewu wierzytelności (...) z siedzibą w W. nabył uprzednio wierzytelności wynikające z umowy zawartej przez pozwaną w dniu 29 lipca 2008 r. z (...) Bank S.A. we W.. Samo, bardzo lakoniczne twierdzenie o tej okoliczności, wyrażone słowami, iż zbywcy przysługują niesporne i wymagalne wierzytelności pieniężne nabyte uprzednio od pierwotnych wierzycieli Sąd uznał za niewystarczające. Szczególnie że powód w pozwie takich okoliczności nawet nie powołał, a nadto jak to zostało ustalone - w oparciu o umowę z dnia 29 lipca 2008 r. pozwana uzyskała pożyczkę gotówkową, a nie jak to zostało określone w pozwie oraz wydruku załącznika do umowy przelewu wierzytelności z dnia 30 czerwca 2015 r. - kredyt gotówkowy.

Sąd miał też na uwadze, iż z treści wydruku tego załącznika w żadnej mierze nie wynikało aby rzeczywiście zakresem umowy przelewu wierzytelności objęte były roszczenia wynikające z umowy o pożyczkę gotówkową udzieloną pozwanej przez (...) Bank S.A. we W.. Poza wskazaniem w jego treści imienia i nazwiska pozwanej oraz jej adresu, a także wypisaniem kwot z enigmatycznym ich opisaniem typu: kapitał czy odsetki z umowy kredytu gotówkowego z dnia 29 lipca 2008 r. nie wskazano w nim nawet numeru umowy stanowiącej faktyczna podstawę powstania tych wierzytelności oraz stron ją zawierających. Tymczasem w treści §2 pkt. 1 umowy przelewu wskazano, iż załącznik w formie pisemnej zawiera m.in. (o ile zbywca jest w ich posiadaniu) co najmniej numer umowy i jej identyfikator, a poza tym kapitał, odsetki, koszty, oznaczenie dłużnika, jego adres, nazwę produktu, datę tytułu egzekucyjnego, sygnaturę akt postępowania itd. Wprawdzie w treści omawianego wydruku zawarto wskazania iż kod klienta to (...), jednak w treści umowy pożyczki gotówkowej dopisek o tej treści, tj. " (...)" został naniesiony odręcznie przez nieustaloną osobę w nieustalonym czasie i nie został przez nikogo omówiony ani co do przyczyn jego naniesienia ani okoliczności dokonania tego dopisku, brak zaś przy nim podpisu zarówno pozwanej, jak i osoby reprezentującej bank podczas zawierania tej umowy.

Skoro więc powód nie wykazał faktu przysługiwania zbywcy wierzytelności wobec pozwanej, jak i tego aby rzeczywiście przedmiotem przelewu była wierzytelność wynikająca z zawartej przez pozwaną w dniu 29 lipca 2008 r. umowy pożyczki gotówkowej - przyjąć należało, iż tym samym uchybił on jednej z podstawowych zasad postępowania cywilnego określonej w dyspozycji art. 6 kc, a mianowicie obowiązkowi udowadniania faktów i twierdzeń przez stronę wywodzącą z tychże faktów skutki prawne.

Zdaniem Sądu, niewątpliwie to rzeczą powoda było dążenie do zgromadzenia i przedstawienia Sądowi należytego rodzaju dowodów na poparcie żądania zawartego w pozwie. W rezultacie wszelkie zaniechania podejmowania takich działań przez stronę powodową, jej ewentualne zaniedbania i przeoczenia, musiały pociągnąć za sobą niekorzystne dla tej strony skutki procesowe. Okoliczność nie wdania się w niniejszej sprawie w spór przez pozwaną nie skutkuje bowiem automatyzmem w przyjęciu za prawdziwe twierdzeń powoda o okolicznościach faktycznych. Brak stosownych twierdzeń, jak i zasadność tych przytoczonych podlega bowiem ocenie Sądu, z uwzględnieniem wszystkich okoliczności sprawy (art. 339 §2 kpc in fine).

Mając powyższe na uwadze powództwo, jako nie udowodnione, zostało oddalone w pkt. I wyroku w oparciu o przepis art. 6 kc a contario w zw. z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe a contrario (t.j. Dz.U z 2014 r., poz. 586)

W konsekwencji powód, jako strona przegrywająca, został obciążony w całości powstałymi w sprawie kosztami procesu, o czym orzeczono na mocy art. 98 kpc w zw. z art. 108 kpc Wobec uiszczenia ich przez powoda już w toku postępowania, koszty te zostały uznane przez Sąd za uiszczone w całości.