Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 lutego 2018 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Iwona Tusk-Kasiewicz
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Marta Bona

po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2018 r. w Gdyni

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko K. K.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanego K. K. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 167,92 zł. (sto sześćdziesiąt siedem złotych dziewięćdziesiąt dwa grosze) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 25 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty;

II.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 90,05 zł. tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wniósł w dniu 8 września 2016 r. pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko K. K. o zapłatę kwoty 167,92 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 25 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty i kosztami procesu. Powód wskazał, że na podstawie umowy dostarczania paliwa gazowego zawartej z pozwanym dostarczał paliwo gazowe do lokalu położonego w Ł. przy ul. (...), a pozwany nie uiścił należności za wznowienie dostarczania paliwa gazowego.

(pozew – k. 2-3v)

W dniu 9 listopada 2016 r. Referendarz Sądowy Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie, w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 1560242/16, wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu.

(nakaz zapłaty – k. 4v)

Pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym zakwestionował legitymację czynną powoda do występowania z roszczeniem przeciwko pozwanemu, jak również zasadność i wysokość roszczenia oraz podniósł zarzut przedawnienia.

(sprzeciw – k. 12v-13)

Postanowieniem z dnia 29 czerwca 2017 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Gdyni – wobec skutecznego wniesienia przez pozwanego sprzeciwu od nakazu zapłaty.

(postanowienie z dnia 29.06.2017 r. – k. 20)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 4 listopada 2014 r. K. K. zawarł z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę kompleksową dostarczania paliwa gazowego nr (...). Umowa dotyczyła dostarczania przez powoda paliwa gazowego – gazu ziemnego – do instalacji znajdującej się w lokalu przy ul. (...) w Ł. i została zawarta na czas nieoznaczony.

(dowód: umowa nr (...) – k. 38-39)

K. K. nie uiścił należności z tytułu wznowienia dostarczania paliwa gazowego stwierdzonej fakturą VAT nr (...) z dnia 10 czerwca 2016 r. na kwotę 169,73 zł, z terminem płatności określonym na dzień 24 czerwca 2016 r.

( dowód: faktura VAT nr (...) )

Pismem z dnia 6 lipca 2016 r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wezwała K. K. do zapłaty kwoty 169,73 zł z tytułu faktury VAT nr (...).

(niesporne, nadto wezwanie do zapłaty – k. 40)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z w/w dokumentów przedłożonych przez stronę powodową w toku postępowania, które uznane zostały za wiarygodne w całości, albowiem nie budziły one zastrzeżeń Sądu co do autentyczności i prawdziwości twierdzeń w nich zawartych, a ponadto ich wiarygodność nie była kwestionowana przez stronę pozwaną. Pozostałe dokumenty zgromadzone w aktach nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wnoszą do sprawy żadnych nowych istotnych okoliczności.

Powód, domagając się od pozwanego zapłaty kwoty 167,92 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 25 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu, powoływał się na zawartą z pozwanym umowę kompleksową dostarczania paliwa gazowego nr (...), wskazując, że z uwagi na zadłużenie z tytułu poboru paliwa gazowego podjęte zostały wobec pozwanego działania windykacyjne i wstrzymanie dostaw gazu, a następnie – po ustaniu przyczyny demontażu gazomierza - nastąpiło wznowienie dostawy gazu, w związku z czym pozwany jest zobowiązany do uiszczenia opłaty za wznowienie dostarczania paliwa gazowego po wstrzymaniu jego dostarczana z przyczyn leżących wyłącznie po stronie odbiorcy.

Pozwany kwestionował zasadność i wysokość żądania powoda. Pozwany zaprzeczył istnieniu roszczenia wskazując, że strony nie są związane żadnym stosunkiem zobowiązaniowym, w związku z czym powód nie posiada legitymacji czynnej do występowania wobec pozwanego z żądaniem zapłaty. Ponadto – z ostrożności procesowej – pozwany podniósł również zarzut przedawnienia.

Wobec powyższych zarzutów pozwanego w pierwszej kolejności wskazać należy, iż w ocenie Sądu powód wykazał istnienie stosunku zobowiązaniowego między stronami. Powód przedstawił bowiem umowę łączącą strony, z której wywodził swoje roszczenie, na mocy której pozwany zobowiązał się do zapłaty należności z tytułu pobierania paliwa gazowego dostarczanego przez powoda do lokalu położnego w Ł. przy ul. (...). Przedmiotowa umowa o nr (...) jest umową kompleksową, o której mowa w art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 roku Prawo energetyczne (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 220) i na podstawie której odbywa się dostarczanie paliwa gazowego.

Zgodnie z art. 6b ust. 1 pkt. 2 w/w ustawy przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii może wstrzymać dostarczanie paliw gazowych lub energii, jeżeli odbiorca zwleka z zapłatą za świadczone usługi co najmniej przez okres 30 dni po upływie terminu płatności. Zgodnie zaś z art. 6b ust. 5 przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane niezwłocznie wznowić dostarczanie paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła wstrzymanego z powodów, o których mowa w ust. 1, 2 i 4, jeżeli ustaną przyczyny uzasadniające wstrzymanie ich dostarczania. Zgodnie natomiast z pkt. 4.19. Taryfy w zakresie dostarczania paliw gazowych nr (...) (stanowiącej załącznik do w/w umowy kompleksowej łączącej strony) za wznowienie dostarczania paliwa gazowego po wstrzymaniu jego dostarczania, z przyczyn leżących wyłącznie po stronie odbiorcy, pobiera się opłatę w wysokości równoważącej ponoszone przez sprzedawcę koszty związane ze świadczeniem takiej usługi przez właściwego operatora, ustaloną w jego taryfie.

Wskazać w tym miejscu należy, że pozwany, kwestionując istnienie łączącej strony umowy kompleksowej (niezasadnie), nie kwestionował jednocześnie wskazywanych przez powoda w pozwie okoliczności dotyczących wstrzymania dostaw paliwa gazowego do lokalu położonego w Ł. przy ul. (...) i wznowienia dostarczania przez powoda paliwa gazowego. Pozwany w ogóle nie odniósł się do wskazywanych przez powoda okoliczności faktycznych uzasadniających jego żądanie, tj. faktu wstrzymania dostarczania paliwa gazowego, przyczyn tego wstrzymania, faktu wznowienia dostarczania paliwa oraz przyczyn tego wznowienia (tj. uregulowania przez pozwanego zaległości), zaś ogólne stwierdzenia zawarte w sprzeciwie od nakazu zapłaty złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym, iż pozwany „kwestionuje roszczenie powoda co do zasady” oraz że „zaprzecza wszystkim twierdzeniom powoda, których wyraźnie nie przyzna w toku postępowania” trudno uznać za wskazanie zarzutów i okoliczności faktycznych na ich poparcie, zwłaszcza, że pozwany – po przekazaniu sprawy do sądu właściwości ogólnej pozwanego – nie uzupełnił swojego sprzeciwu, a w szczególności w ogóle nie odniósł się do złożonych przez powoda dokumentów uzasadniających jego roszczenie, w tym do wystawionej przez powoda faktury VAT nr (...) z tytułu wznowienia dostarczania paliwa gazowego, która to faktura potwierdza zdaniem Sądu zaistnienie w/w okoliczności, a zatem potwierdza istnienie wierzytelności dochodzonej przez powoda od pozwanego.

Podsumowując powyższe uznać więc należało, że powód wykazał zarówno istnienie stosunku zobowiązaniowego łączącego strony, jak i istnienie roszczenia z tytułu wznowienia dostaw paliwa gazowego do lokalu, którego stosunek ten, tj. łącząca strony umowa kompleksowa, dotyczy. Powód jest więc legitymowany do występowania przeciwko pozwanemu z żądaniem zapłaty z tytułu wznowienia dostarczania paliwa gazowego, a żądanie to jest zasadne.

Przechodząc do wysokości żądania powoda Sąd zważył, iż powód wysokość tą – wbrew zarzutom pozwanego – również wykazał, przedkładając w/w fakturę VAT nr (...) z tytułu wznowienia dostarczania paliwa gazowego, opiewającą na kwotę 169,37 zł, ustaloną na podstawie zapisów Taryfy w zakresie dostarczania paliw gazowych. Ponieważ zaś powód domagał się od pozwanego kwoty niższej niż wynikająca z przedmiotowej faktury, tj. kwoty 167,92 zł, to brak jest podstaw do uznania, że wysokość żądania powoda nie została przez niego wykazana.

Odnosząc się natomiast do podniesionego poprzez pozwanego zarzutu przedawnienia roszczenia powoda wskazać należy, że był on chybiony. Z treści w/w faktury VAT wynika, że termin zapłaty kwoty 167,92 zł przypadał na dzień 24 czerwca 2016 r., zaś pozew w niniejszej sprawie został wniesiony do Sądu w dniu 8 września 2016 r., a zatem przed upływem trzyletniego terminu przedawnienia, o którym mowa w art. 118 k.c., który ma zastosowanie do roszczenia powoda jako roszczenia związanego z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Podsumowując, Sąd w pkt. I wyroku, na podstawie art. 5 ust. 3 w zw. z art. 6b ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 roku Prawo energetyczne (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 220), zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 167,92 zł, zaś na podstawie art. 481 k.c. zasądził również odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia 25 czerwca 2016 r. (tj. od dnia następnego po terminie płatności wskazanym na fakturze) do dnia zapłaty (zgodnie z żądaniem pozwu).

O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu i w pkt. II wyroku, na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 k.p.c., zasądził od pozwanego jako strony przegrywającej postępowanie na rzecz powoda kwotę 90,05 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, na którą składają się: kwota 30,00 zł z tytułu uiszczonej opłaty sądowej od pozwu, kwota 17,00 zł z tytułu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, kwota 6,15 zł z tytułu opłaty za notarialne poświadczenie odpisu pełnomocnictwa (k. 29) i kwota 36,90 zł z tytułu opłaty za notarialne poświadczenie odpisu KRS powoda (k. 35).