Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

G., dnia 17 stycznia 2019 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk - Północ w Gdańsku Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Komisarz SSR Ewa Kubiak

po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2019 r. w Gdańsku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy w toku postępowania sanacyjnego (...) Sp.z.o.o. w restrukturyzacji w K.

w przedmiocie wniosku zarządcy o wyrażenie zgody na odstąpienie od umowy wzajemnej

postanawia:

1.wyrazić zgodę zarządcy (...) Sp.z.o.o. w restrukturyzacji w K. na odstąpienie od umowy nr (...) zawartej przez (...).z.o.o w K. z (...) Sp.z.o.o. z siedzibą w G. o pełnienie obowiązków inwestora zastępczego , zmienionej Aneksem nr (...) z dnia 08.09.2016 r , ograniczającym zakres przedmiotu umowy do generalnego wykonawstwa robót budowlanych , w zakresie , w jakim świadczenie drugiej strony miało zostać wykonane po dniu otwarcia postępowania sanacyjnego.

Sędzia – Komisarz SSR Ewa Kubiak

UZASADNIENIE

Zarządca dłużnika (...) Sp.z.o.o. w restrukturyzacji w K. złożył wniosek o wydanie postanowienia w przedmiocie wyrażenia zgody na odstąpienie od umowy nr (...) zawartej przez (...).z.o.o w K. z (...) Sp.z.o.o. z siedzibą w G. o pełnienie obowiązków inwestora zastępczego , zmienionej Aneksem nr (...) z dnia 08.09.2016 r , ograniczającym zakres przedmiotu umowy do generalnego wykonawstwa robót budowlanych , w zakresie w jakim inwestor zobowiązany był do uiszczenia na rzecz (...).z.o.o w K. wynagrodzenia za czynności związane z zakończeniem prac budowlanych.

W uzasadnieniu wskazał , iż przyczyną obecnych problemów dłużnika była przede wszystkim niewłaściwa wycena kontraktów na roboty budowlane .

Podniósł również ,iż obecny zarząd (...).z.o.o w K. w ramach prowadzonych działań restrukturyzacyjnych podjął decyzję o rezygnacji ze świadczenia usług generalnego wykonawstwa i odstąpił od zdecydowanej większości umów. Zarządca wskazał ,iż na dłużniku ciążą obowiązki związane z przeprowadzeniem czyności zmierzających do uzyskania końcowego odbioru prac oraz naprawienia zgłaszanych przez inwestora usterek, przy czym dłużnik w związku z zaprzestaniem prowadzenia działalności w zakresie generalnego wykonawstwa , nie jest w stanie się z nich wywiązać , dodatkowo brak jest również w Spółce pracowników , którzy zajmowali się generalnym wykonawstwem .

Zarządca wskazał ,iż w związku z pracami jakie pozostały do wykonania przez dłużnika , pozostało do zapłaty na rzecz (...).z.o.o w restrukturyzacji wynagrodzenie, przy czym z uwagi na to ,iż dłużnik nie będzie w stanie wywiązywać się ze swoich obowiązków względem inwestorów , także i ich obowiązek nie zaktualizuje się .

Analizując powyższy wniosek , Sędzia komisarz doszedł do przekonania ,iż zasługuje on na uwzględnienie .

Zgodnie bowiem z art. 298 ust. 1 prawa restrukturyzacyjnego zarządca może odstąpić od umowy wzajemnej, która nie została wykonana w całości lub części przed dniem otwarcia postępowania sanacyjnego, za zgodą sędziego-komisarza, jeżeli świadczenie drugiej strony wynikające z tej umowy jest świadczeniem niepodzielnym. W myśl ust.2 art. 298 pr. restr . w przypadku , gdy świadczenie drugiej strony wynikające z umowy wzajemnej jest świadczeniem podzielnym, przepis ten stosuje się odpowiednio w zakresie, w jakim świadczenie drugiej strony miało zostać wykonane po dniu otwarcia postępowania sanacyjnego.

Jak wynika z ust.3 art. 298 pr.restr. wyrażając zgodę, sędzia-komisarz kieruje się celem postępowania sanacyjnego i bierze pod uwagę ważny interes drugiej strony umowy.

Biorąc powyższe pod uwagę , Sędzia komisarz uznał ,iż w niniejszej sprawie zaistniały w/w przesłanki uzasadniające uwzględnienie wniosku zarządcy.

Niewątpliwie łącząca strony umowa jest umową wzajemną.

Zgodnie bowiem z art. 487 § 2 k.c. umowa jest wzajemna, gdy obie strony zobowiązują się w taki sposób, że świadczenie jednej z nich ma być odpowiednikiem świadczenia drugiej. W umowie wzajemnej każda ze stron według treści umowy jest zobowiązana do świadczenia na rzecz drugiej strony, a jednocześnie każda z nich dąży do uzyskania od drugiej strony świadczenia wzajemnego. Umowa wzajemna jest więc umową dwustronnie zobowiązującą, a jej strony są jednocześnie w stosunku do siebie wierzycielem i dłużnikiem.

W zawartej umowie zmienionej Aneksem nr (...) z dnia 08.09.2016 r (...) Sp.z.o.o. zlecił (...).z.o.o realizację budowy i oddanie do użytkowania wskazanych w umowie budynków , Wykonawca zaś zobowiązał się do wykonania przedmiotu umowy za wynagrodzeniem . Niewątpliwie zachodzi tu ekwiwalentność świadczeń uzasadniająca uznanie przedmiotowej umowy za wzajemną.

Jak wynika z akt sprawy , umowa została zawarta w dniu 10.11.2015 r , a następnie zmieniona Aneksem nr (...) w dniu 08.09.2016 r , a zatem przed otwarciem postępowania sanacyjnego, które nastąpiło w dniu 30 listopada 2018 r.

Jak wynika z wniosku zarządcy , umowa ta przed dniem otwarcia postępowania sanacyjnego, została co prawda w dużej mierze wykonana , aczkolwiek nie w całości.

Mając powyższe na uwadze , w tym cel postępowania sanacyjnego, którym zgodnie z art. 3 ust. 1 prawa restrukturyzacyjnego jest uniknięcie ogłoszenia upadłości dłużnika poprzez umożliwienie mu restrukturyzacji w drodze zawarcia układu z wierzycielami oraz poprzez przeprowadzenie działań sanacyjnych, przy zabezpieczeniu słusznych praw wierzycieli, Sędzia komisarz doszedł do przekonania ,iż zasadnym jest uwzględnienie wniosku zarządcy.

Jak wynika bowiem z treści wniosku zarządcy , dłużnik w ramach prowadzonych działań restrukturyzacyjnych podjął decyzję o rezygnacji ze świadczenia usług generalnego wykonawstwa, a zatem kontynuowanie w/w umowy nie jest uzasadnione.

W ocenie Sędziego komisarza , odstąpieniu od powyższej umowy nie stoi też na przeszkodzie ważny interes drugiej strony umowy.

Sędzia Komisarz podziela pogląd wyrażony w literaturze, iż „ważny interes drugiej” strony może polegać na tym, że odstąpienie od umowy potencjalnie prowadzić będzie do jej niewypłacalności, poniesienia znacznych kosztów społecznych przez kontrahenta w postaci konieczności zwolnień pracowniczych o dużej skali etc. Ważny interes nie zachodzi jedynie dlatego, że kontrahent utraci potencjalną marżę lub inne korzyści związane z wykonaniem umowy. Sytuacja utraty korzyści (a więc i zysku na kontrakcie) jest wpisana jako zwykła i ustawowa konsekwencja odstąpienia od umowy przez zarządcę” (tak P. Filipiak w Komentarz do art. 298 ustawy prawo restrukturyzacyjne cyt, za Programem Lex).

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji postanowienia.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

-

(...)

-

(...)

-

(...) Sp.z.o.o., w G. (...) umowy nr (...) (...) Aneksem nr (...) (...) ul (...), (...)-(...) G. ,

3.  (...)

G., dnia 17.01.2019 r.