Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 października 2016 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku I Wydział Cywilny

w składzie

Przewodniczący: SSR Aleksandra Konkel

Protokolant:(...)

po rozpoznaniu w dniu 17 października 2016 r. w Gdańsku

na rozprawie

sprawy z powództwa H. P.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od H. P. na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. kwotę 2.417 zł (dwa tysiące czterysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IC 1086/15

UZASADNIENIE

Powódka H. P. powództwem skierowanym przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. domagała się pozbawienia wykonalności w całości tytułu wykonawczego - nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku w sprawie Nc 3997/03, opatrzonego klauzulą wykonalności na rzecz pozwanego postanowieniem z dnia 19 marca 2009 r. Powódka domagała się również zasądzenia od pozwanego na jej rzecz kosztów procesu.

W uzasadnieniu wskazała, iż postępowanie egzekucyjne toczące się przeciwko niej prowadzone jest w konsekwencji błędnie zasądzonej kwoty, na podstawie błędnie ustalonego stanu faktycznego z uwagi na błędne uzupełnienie weksla in blanco, niezgodnie z wolą kredytobiorcy. Zaznaczyła, iż wiedzę o powyższym powzięła dopiero po przeprowadzonej fachowej analizie jej kredytu. Zdaniem powódki, należność wynikająca z weksla uległa przedawnieniu z upływem 3 lat licząc od dnia 15 listopada 2002 r., jako oznaczonej na nim daty płatności.

W odpowiedzi na pozew pozwany domagał się oddalenia powództwa na koszt powódki, wskazując, iż nie zostało ono oparte na ustawowej podstawie.

Postanowieniem z dnia 27 czerwca 2016 r., na wniosek pozwanego, Sąd sprawdził wartość przedmiotu sporu wskazaną przez powódkę, ustalając ją na 45.205 zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 5 stycznia 2004 r. w sprawie o sygn. akt Nc 3997/03 z powództwa (...) (...) w G. przeciwko H. P., Sąd Rejonowy w Gdańsku orzekł, że pozwana ma zapłacić powodowi kwotę 17.346,03 zł wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami postępowania, w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu zapłaty, albo w tym terminie wnieść sprzeciw do sądu.

Postanowieniem Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 16 lutego 2009 r., wydanym w sprawie I Co 514/08 nakaz zapłaty opatrzony został klauzulą wykonalności na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S., jako następcy prawnemu (...) (...) w G..

(okoliczność bezsporna, nadto: nakaz zapłaty, k.18; postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności z przejściem uprawnień, k.20)

Na podstawie powyższego tytułu wykonawczego toczy się przeciwko powódce postępowanie egzekucyjne w sprawie (...) prowadzonej przez Komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym Gdańsk – Północ w Gdańsku M. B..

(okoliczność bezsporna)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów i kopii dokumentów złożonych przez powódkę, których autentyczność i wiarygodność nie budziła wątpliwości Sądu. Pozostałe zgromadzone w sprawie dokumenty i kopie dokumentów okazały się nieprzydatne dla rozstrzygnięcia, wobec czego Sąd nie uwzględnił ich konstruując stan faktyczny sprawy.

Sąd oddalił wnioski dowodowe powódki złożone w piśmie z dnia 18 sierpnia 2016 r., k. 158-159 a dotyczące dokumentów z akt innych postępowań, uznawszy je za nieistotne dla rozstrzygnięcia. Miały one bowiem na celu wykazanie niezasadności roszczeń pozwanego wobec powódki, który, jej zdaniem, „wystawił wiele dokumentów niezgodnych ze stanem faktycznym” a także wobec kwestionowania przez powódkę ważności weksla przez nią wystawionego. Kwestie te nie podlegają badaniu w procesie o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego pochodzącego od sądu, a to wobec istnienia stanu powagi rzeczy osądzonej, o czym będzie mowa w dalszej części niniejszego uzasadnienia.

W drodze powództwa z art. 840 kpc dłużnik może żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli:

1. przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo, gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście;

2. po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem egzekucyjnym jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie.

Należy podkreślić, że powództwo o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności nie może prowadzić do ponownego merytorycznego rozpoznania sprawy, zakończonej prawomocnym orzeczeniem sądu.

W sprawie niniejszej powódka przeczyła obowiązkowi spełnienia na rzecz wierzyciela świadczenia pieniężnego określonego w tytule egzekucyjnym, podnosząc argumenty odnoszące się do treści tegoż tytułu. Powódka wskazywała bowiem, że kwota objęta tytułem egzekucyjnym została zasądzona błędnie. Powódka kwestionowała również ważność wystawionego przez siebie weksla in blanco.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że tytuł egzekucyjny w postaci nakazu zapłaty wydany został w postępowaniu upominawczym, a zatem jego podstawą nie był weksel. Co więcej, argumentacja powódki winna była zostać podniesiona w postępowaniu, w którym tytuł egzekucyjny został wydany. Skutki biernej postawy powódki w tamtym postępowaniu, chociażby spowodowane ufnością w uczciwość wierzyciela i nieomylność sądu, obciążają powódkę. Jak już wskazano we wcześniejszej części uzasadnienia, powództwo o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności nie może prowadzić do ponownego merytorycznego rozpoznania sprawy, zakończonej prawomocnym orzeczeniem sądu. Powództwo przeciwegzekucyjne oparte na podstawie art. 840 § 1 pkt 1 kpc jest dopuszczalne, o ile droga sądowa jest dopuszczalna, nie występuje powaga rzeczy osądzonej ani zawisłość sporu. Przepis ten nie wchodzi zatem w rachubę, kiedy tytułem egzekucyjnym jest – tak jak w sprawie niniejszej – orzeczenie sądu, gdyż rozpatrywaniu zdarzenia sprzed powstania tego tytułu stoi na przeszkodzie powaga rzeczy osądzonej. Zważywszy zatem, że kwestionowany przez powódkę tytuł egzekucyjny stanowi orzeczenie sądu, korzysta z powagi rzeczy osądzonej, zatem próba wyeliminowania go z obrotu prawnego w drodze powództwa przeciwegzekucyjnego i na podstawie okoliczności przytoczonych w pozwie nie może być skuteczna. Okoliczności bowiem wskazane przez powódkę są równoznaczne z żądaniem ponownego merytorycznego rozpoznania sprawy, czemu wskazana powaga rzeczy osądzonej stoi na przeszkodzie.

Z kolei powództwo przeciegzekucyjne oparte na podstawie art. 840 §1 pkt 2 kpc pozwala na pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego wyłącznie w sytuacjach, gdy zdarzenia, wskutek których zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane następują po zamknięciu rozprawy. W okolicznościach sprawy niniejszej żadne takie zarzuty nie zostały podniesione przez powódkę. Zważyć zaś należy, iż w myśl art.843§3 3 kpc wszelkie zarzuty powódka miała obowiązek zgłosić już w pozwie. Podniesiony tamże zarzut przedawnienia wierzytelności wekslowej nie był skuteczny, bowiem weksel nie był podstawą wydania kwestionowanego nakazu zapłaty. Co więcej, w postępowaniu przeciwegzekucyjnym znaczenie może mieć jedynie przedawnienie, które nastąpiło po wydaniu tytułu egzekucyjnego. W myśl zaś art.125 kc, roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, jak również roszczenie stwierdzone ugodą zawartą przed sądem albo przed sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd, przedawnia się z upływem lat dziesięciu, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenia okresowe należne w przyszłości ulega przedawnieniu trzyletniemu.

Wskazać w tym miejscu należy, iż podnosząc w pozwie zarzut przedawnienia powódka powołała się wyłącznie na przedawnienie roszczenia wekslowego. Niezależnie od powyższego, godzi się zauważyć, iż informacje przekazane przez samą powódkę na temat egzekucji toczących się w oparciu o kwestionowany tytuł wykonawczy (k.127) nie pozwalają stwierdzić, aby doszło do przedawnienia należności nim objętej.

Z przytoczonych względów uznawszy, że powództwo jest niezasadne, w oparciu o powołane przepisy orzeczono jak w punkcie 1 sentencji.

O kosztach procesu orzeczono, w punkcie 2 sentencji, na podstawie art.98§1 i 3 kpc w zw. z art.99 kpc obciążając nimi powódkę, jako stronę przegrywająca. Koszty poniesione przez stronę pozwaną sprowadzały się do kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 2.400 zł powiększonych o opłatę skarbową od pełnomocnictwa (17 zł). Zważyć należy, iż okoliczność, że powódka została częściowo zwolniona od kosztów sądowych nie przekłada się na brak obowiązku zwrotu kosztów poniesionych przez przeciwnika procesowego. Sąd zaś nie stwierdził, aby w sprawie zachodził „wypadek szczególne uzasadniony” w rozumieniu art.102 kpc, a zatem dający podstawę do odstąpienia od obciążenia powódki kosztami procesu. H. P. jest w sprawie niniejszej stroną inicjującą proces, zatem podejmując decyzję o wytoczeniu powództwa powinna liczyć się z koniecznością zwrotu kosztów poniesionych przez przeciwnika, na wypadek przegrania sprawy.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)