Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 czerwca 2019 roku

Sąd Rejonowy w Inowrocławiu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Iwona Piekańska - Szymańska

Protokolant Marta Błońska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w(...) Wojciecha Gajdamowicza

po rozpoznaniu w dniu 24.06.2019 roku, s p r a w y

M. P. syna J. i B. z domu K., urodzonego (...) w I., obecnie przebywającego w Areszcie Śledczym w B., PESEL (...)

skazanego prawomocnymi wyrokami na kary podlegające wykonaniu:

1.  wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 25.05.2018 r., sygn. akt (...), zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 30.10.2018 r., sygn. akt (...) na karę 5 lat pozbawienia wolności

2.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 18.10.2018 r., sygn. akt (...)na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności

orzeka:

1.  zgodnie z art. 569 § 1 kpk, na podstawie art. 85 § 1 i 2 kk, art. 86 § 1 kk łączy skazanemu kary 5 lat pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 25.05.2018 r., sygn. akt (...), zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 30.10.2018 r., sygn. akt (...) oraz karę 5 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 18.10.2018 r., sygn. akt (...) na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności i orzeka karę łączną w wymiarze 5 (pięciu) lat i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art. 577 kpk na poczet kary łącznej orzeczonej w punkcie 1 zalicza okresy rzeczywistego pozbawienia wolności: od dnia 23.05.2017 r. godz. 16:30 do dnia 14.08.2017 r. godz. 16:30 zaliczony na poczet kary orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Inowrocławiu (sygn. akt(...)) oraz od dnia 13.12.2014 r. godz. 16:25 do dnia 12.03.2015 r. godz. 16:25 i od dnia 22.03.2015 r. do godz. 16:25 do dnia 17.04.2015 r. godz. 16:25 zaliczone na poczet kary orzeczonej wyrokiem sądu Rejonowego w Inowrocławiu (sygn. akt (...)), które to wyroki objęte zostały wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 25.05.2018 r., sygn. akt (...)zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 30.10.2018 r., sygn. akt (...)

3.  na podstawie art. 572 kpk umarza postępowanie w pozostałym zakresie,

4.  pozostałe rozstrzygnięcia z powyższych wyroków pozostawia do odrębnego wykonania,

5.  zwalnia skazanego od zapłaty kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku łącznego obciążając nimi w całości Skarb Państwa- Sąd Rejonowy w Inowrocławiu.

II K 56/19

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 04.02.2019r. M. P. wniósł o wydanie wobec niego wyroku łącznego.

Wobec M. P. wydano prawomocne wyroki:

1.  Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 11.04.1999 r. sygn.. akt (...) na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności ,

2.  Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 03.09.2008r. sygn. akt (...)na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności ,

3.  Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 24.06.2008 r., sygn. akt (...)na karę 4 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

4.  Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 25.07.2008 r., sygn. akt (...) na karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności,

5.  Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 19.10.2009 r., sygn. akt (...) na karę łączną 7 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

6.  Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 29.09.2009 r., sygn. akt (...) na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,

7.  Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 29.01.2010 r., sygn. akt (...) na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

8.  Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 31.01.2014 r., sygn. akt (...) na karę 1 roku 10 miesięcy pozbawienia wolności,

9.  Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 13.11.2014 r., sygn. akt (...) na karę łączną 1 roku 4 miesięcy pozbawienia wolności,

10.  Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 22.06.2017 r., sygn. akt (...) na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,

11.  Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 29.08.2017 r., sygn. akt (...)na karę 1 roku pozbawienia wolności,

12.  Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 31.08.2017 r., sygn. akt (...)na karę 1 roku 6 miesięcy pozbawienia wolności,

13.  Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 17.03.2017 r., sygn. akt (...) na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,

14.  Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 10.10.2017 r., sygn. akt (...) na karę łączną 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności,

15.  Sądu Rejonowego w Żninie z dnia 01.09.2017 r., sygn. akt (...)na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności,

16.  Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 25.05.2015r., sygn.. akt(...)na karę łączną 5 lat pozbawienia wolności

17.  Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 18.10.2018 r., sygn. akt (...) na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności,

Kary wymienione wyżej w punktach 16- 17 podlegają wykonaniu.

Sąd zważył, co następuje:

Wyrok łączny zapada wówczas, gdy zachodzi potrzeba wymierzenia kary łącznej.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015r., poz. 396), która weszła w życie w dniu 1 lipca 2015r., przepisów rozdziału IX ustawy Kodeks karny (art. 85-91), w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.

Z uwagi na okoliczność, że w stosunku do skazanego wyroki podlegające wykonaniu zapadły po dniu 1 lipca 2015r., zastosowanie miały – stosownie do regulacji zawartej w art. 19 ust. 1 cytowanej ustawy z dnia 20 lutego 2015r. – przepisy rozdziału IX Kodeksu karnego w brzmieniu nadanym tą ustawą.

Znowelizowany art. 85 k.k. nie przewiduje już przesłanki do wymierzenia kary łącznej w postaci rzeczywistego zbiegu przestępstw pojmowanego jako popełnienie przez sprawcę kilku przestępstw (tzn. co najmniej dwóch) przed wydaniem pierwszego nieprawomocnego wyroku za którekolwiek z nich. Obecnie podstawą wymiaru kary łącznej ma być wymierzenie za dwa lub więcej przestępstw kar tego samego rodzaju lub innych podlegających łączeniu, z tym jednak zastrzeżeniem, że kary te podlegają wykonaniu, w całości lub w części (tj. nie zostały wykonane). Tak więc kara łączna ma być wymierzana zawsze wówczas, gdy przed wydaniem orzeczenia o karze łącznej nie zostały wykonane (w całości lub części) kary wcześniej orzeczone, w tym także kary łączne, a kary te są tego samego rodzaju (albo podlegają łączeniu).

W ramach kary łącznej wolno łączyć kary tego samego rodzaju, a więc karę pozbawienia wolności z inną karą pozbawienia wolności, karę ograniczenia wolności z inną karą ograniczenia wolności, karę grzywny z inną karą grzywny, oraz kary rodzajowo różne, lecz podlegające łączeniu. Możliwość łączenia kar rożnych rodzajowo - za sprawą art. 87 kk została ograniczona do przypadku łączenia kary pozbawienia wolności z karą ograniczenia wolności (zob. Łukasz Pohl [w:] Kodeks karny. Komentarz [komentarz do art. 85 kk, uwagi do punktu A, teza 30], komentarz pod redakcją Ryszarda Stefańskiego, rok wydania 2015, Wydawnictwo C.H.Beck, Wydanie 12, komentarz dostępny również w programie LEGALIS). Kary te ulegają połączeniu w karę łączną, mimo że nie są karami tego samego rodzaju; wówczas karą łączną jest kara pozbawienia wolności i na tę karę przelicza się karę ograniczenia wolności według wskazań określonych w tym przepisie (miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności).

Stosownie do art. 85 § 2 kk podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1. Wykluczeniu ulegają zatem kary w całości wykonane, jak również kary uznane za wykonane. Jeżeli zatem przykładowo kara grzywny zostanie umorzona na etapie postępowania wykonawczego, to brak będzie możliwości objęcia jej w ramy wydawanego wyroku łącznego (kara ta nie podlega bowiem wykonaniu). Analogicznie, konieczność orzeczenia kary łącznej nie wystąpi w przypadku, gdy kary jednostkowe wymierzone za realnie zbiegające się przestępstwa zostały w całości wykonane (zob. Sławomir Żółtek [w:] Kodeks karny. Część ogólna. Tom II. Komentarz do art. 32–116 [komentarz do art. 85 kk, uwagi do punktu II, podpunktu D, teza 1], komentarz pod redakcją Michała Królikowskiego i Roberta Zawłockiego, rok wydania 2015, Wydawnictwo C.H.Beck, Wydanie 3, komentarz dostępny również w programie LEGALIS).

Zgodnie z art. 85a kk orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. W procesie orzekania kary łącznej sąd powinien zatem opierać się na dyrektywach określonych w art. 85a kk, jednakże wspartych na dyrektywach pomocniczych, tak aby możliwa stała się odpowiedź na pytanie, czy w danym przypadku zachodzą okoliczności, które przemawiają za zsumowaniem dolegliwości, czy też przeciwnie, w imię racjonalizacji karania, wskazują na konieczność pochłonięcia części kar. W orzecznictwie sądowym na przestrzeni lat wypracowano szczególne dyrektywy wymiaru kary łącznej, oparte na całościowej interpretacji rozdziału IX kk, tj. dyrektywy przedmiotowego i podmiotowego związku między zbiegającymi się przestępstwami. Treść art. 85a kk nie pozwala na wykluczenie tych dyrektyw, jednocześnie jednak przesądza o ich jedynie pomocniczym charakterze. Dyrektywy te mają charakter wyłącznie pomocniczy i jako takie nie mogą przełamywać dyrektyw wynikających z art. 85a kk. Najbardziej oczywistą z dyrektyw przedmiotowych, jest dyrektywa liczby popełnionych przez sprawcę przestępstw. Czym większa liczba przestępstw, tym surowsza powinna być wymierzona za nie kara łączna (co niekoniecznie oznacza zastosowanie zasady pełnej kumulacji). Twierdzenie takie znajduje pełne potwierdzenie w dyrektywach prewencji indywidualnej i generalnej (por. Sławomir Żółtek [w:] op. cit. [komentarz do art. 85a kk, uwagi do punktu II, podpunktu A, teza 1, uwagi do podpunktu D, tezy 1-3]).

Jak wynika z art. 86 § 1 kk sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach. Stosownie do przepisu art. 86 § 4 kk zasady wymiaru kary łącznej określone w § 1-3 tego artykułu stosuje się odpowiednio, jeżeli przynajmniej jedną z kar podlegających łączeniu jest już orzeczona kara łączna.

Przenosząc powyższe uwagi na grunt sprawy wskazać należy, że M. P. skazany został wyrokami:



Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 25.05.2015r., sygn.. akt (...)na karę łączną 5 lat pozbawienia wolności



Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 18.10.2018 r., sygn. akt (...)na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności,

na kary podlegające wykonaniu.

Sąd, w punkcie 1 wyroku łącznego, na podstawie art. 569 § 1 kpk oraz na podstawie art. 85 § 1 i 2 kk, art. 86 § 1 kk połączył powyższe kary i w ich miejsce wymierzył karę łączna w wymiarze 5 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Powyższe kary pozbawienia wolności nie zostały wykonane. Najwyższa z tych kar wynosiła 5 lat pozbawienia wolności, zaś suma kar wynosiła 5 lat i 5 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd przy wymiarze kary łącznej miał na uwadze fakt, że M. P. był wielokrotnie karany. Jak wynika z informacji o karalności skazanego M. P. wobec skazanego wydano dotychczas 17 wyroków, z czego trzy wyroki są wyrokami łącznymi. W niniejszym wyroku łącznym połączono kary orzeczone wyrokiem łącznym (w którym połączono kary za przestępstwa z art. 286§1 kk , art. 207§1 kk, 242§2 kk, 157§2 kk, 278§2 kk, 286§1 kk) oraz karę jednostkową za popełnienie czynu z art. 288§1 kk. Wskazać zatem należy, że rozpiętość działalności kryminalnej skazanego jest szeroka, bowiem obejmują zarówno przestępstwa przeciwko mieniu, wymiarowi sprawiedliwości, życiu i zdrowiu oraz przeciwko rodzinie i opiece. Nie bez znaczenia pozostawał fakt, iż skazany otrzymał umiarkowanie pozytywną opinię penitencjarną. Wskazać bowiem należy, że zachowanie skazanego w warunkach izolacji penitencjarnej oceniono jako umiarkowane. Skazany był siedmiokrotnie regulaminowo nagradzany, ale także dwukrotnie karany. W ocenie Sądu, przy uwzględnieniu charakteru popełnionych czynów, osadzenie skazanego na karę orzeczoną przy zastosowaniu zasady pełnej kumulacji byłoby szkodliwe i nazbyt surowe, bowiem jak wynika z opinii skazanego z zakładu karnego pomimo umiarkowanego zachowania, pracuje on zawodowo, brał on udział w programach resocjalizacyjnych Bezpieczna rodzina oraz Myślę trzeźwo, co świadczy o tym, że skazanemu zależy na zmianie swojego życia. Nie mniej jednak skazany, mimo posiadania środków pieniężnych nie wywiązuje się z obowiązku naprawienia szkody. Sąd żywi nadzieje, że skazany po odbyciu kary w wymiarze 5 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności będzie potrafił ponownie wdrożyć się do życia w społeczeństwie . Mając na względzie powyższe uwagi, Sąd wymierzył skazanemu M. P. karę łączną 5 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd nie zastosował natomiast, z przyczyn wskazanych wyżej, zasady pełnej kumulacji, ani też pełnej absorbcji. Reasumując, Sad zastosował wobec skazanego zasadę asperacji. W orzecznictwie podkreśla się, że oparcie wymiaru na zasadzie absorpcji lub kumulacji traktować należy jako rozwiązanie skrajne, stosowane wyjątkowo. Oparcie wymiaru kary łącznej na dyrektywie asperacji stwarza podstawy do orzeczenia kary łącznej w granicach adekwatnych z punktu widzenia zasad prewencji ogólnej i prewencji szczególnej, przy uwzględnieniu zasady racjonalizacji jako podstawowego celu wymiaru kary łącznej oraz zasady humanitaryzmu w stosowaniu kar. Dyrektywa asperacji, z jednej strony, pozwala unikać nieuzasadnionego premiowania sprawcy popełniającego kilka przestępstw, do czego prowadzi dyrektywa absorpcji oznaczająca w istocie wymiar kary za jedno z przestępstw oraz praktyczną bezkarność w zakresie pozostałych, z drugiej pozwala uniknąć konsekwencji w postaci kumulacji dolegliwości wynikającej z orzeczonych kar jednostkowych, a tym samym naruszenia zasady racjonalności wymiaru kary i zasady humanitaryzmu stosowania kar i środków karnych oraz poszanowania godności człowieka, do czego prowadzi oparcie wymiaru kary łącznej na dyrektywie kumulacji.

Za zastosowaniem zasady częściowej kumulacji przemawiała wielokrotna karalność skazanego, za czyny przeciwko różnym dobrom prawnym, jego umiarkowane zachowanie w warunkach izolacji penitencjarnej, uchylanie się od obowiązku naprawienia szkody, pomimo tego, iż posiada wystarczające ku temu środki finansowe.

Natomiast za zastosowaniem zasady częściowej absorbcji przemawiał fakt, że zachowanie skazanego poprawiło się, biorąc udział w programach resocjalizacyjnych próbuje wdrażać się do prawidłowych zachowań. Ponadto skazany w warunkach izolacji penitencjarnej pracuje i ze swoich obowiązków wywiązuje się prawidłowo. Skazany do popełnionych czynów deklaruje stosunek negatywny.

W punkcie 2 wyroku łącznego Sąd na poczet kary łączne zaliczył skazanemu okresy rzeczywistego pozbawienia wolności :

- od 23.05.2017r. godz. 16:30 do 14.08.2017r. godz. 16:30 do sprawy (...)

- od dnia 13.12.2014r. godz. 16:25 do 12.03.2015r. 12.03.2015r. godzi 16:25 do sprawy (...)

które to kary zostały objęte wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 25.05.2018r. sygn. akt (...)

W pozostałym zakresie, ze względu na brak warunków do orzeczenia wyroku łącznego, postępowanie należało umorzyć ( punkt 3 wyroku łącznego).

Pozostałe rozstrzygnięcia z wyroków należało pozostawić do odrębnego wykonania ( punkt 4 wyroku łącznego).

Z uwagi na sytuację materialną skazanego Sąd zwolnił go od zapłaty kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku łącznego obciążając nimi w całości Skarb Państwa- Sąd Rejonowy w Inowrocławiu ( punkt 5 wyroku łącznego).