Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 lutego 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant – st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2015 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołania: J. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 12 marca 2014 r. znak:(...)

w sprawie: J. M.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o emeryturę

I zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu J. M. prawo do emerytury od dnia (...)

II nie stwierdza odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sygn. Akt VIU 974/14

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 12 marca 2014 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. po rozpoznaniu wniosku J. M. z dnia 3 marca 2014 roku, odmówił przyznania ubezpieczonemu prawa do emerytury z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach. Powołując się na artykuł 184-ty ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, Dziennik Ustaw z 2013 roku pozycja 1440 ze zmianami oraz na paragraf 4-ty rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, Dziennik Ustaw z 1983 roku nr 8, pozycja 43 ze zmianami, organ rentowy wskazał, iż nie został udowodniony wymagany 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy wyjaśnił, iż nie zaliczył do pracy w warunkach szczególnych okresu pracowniczego zatrudnienia ubezpieczonego od 2 września 1969 roku do 16 kwietnia 1991 roku, na podstawie świadectwa wystawionego przez syndyka masy upadłości (...) Przedsiębiorstwa Budownictwa (...), gdyż w dokumencie brak powołania na odpowiedni wykaz, dział i pozycję rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku. A ponadto w zarządzeniu resortowym powołano się na wykaz C, który został wykreślony z rozporządzenia Rady Ministrów. Odwołanie od tej decyzji wniósł ubezpieczony, domagając się jej zmiany i przyznania prawa do emerytury. Sąd Okręgowy ustalił i rozważył, co następuje. Niesporne między stronami było to, iż ubezpieczony posiada wymagany staż ogólny emerytalny w wymiarze powyżej 25-ciu lat, czyli w wymiarze 28-miu lat, 7-miu miesięcy i 7-miu dni, co wynika z uz..., z treści zaskarżonej decyzji jak również, iż nie jest członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego, co strony oświadczyły w dniu dzisiejszym na rozprawie. Spór w niniejszej sprawie dotyczył zatem, przesłanki nabycia prawa do emerytury wskazanej w rozporządzeniu Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku a polegającej na posiadaniu przez ubezpieczonego, co najmniej 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Na podstawie dowodów z dokumentów z akt osobowych ubezpieczonego, dowodów z zeznań przesłuchanych na rozprawie świadków J. K. i R. M., dowodu z przesłuchania ubezpieczonego. Sąd Okręgowy ustalił, iż ubezpieczony w okresie od 2 września 1969 roku do 16 kwietnia 1991 roku, zatrudniony był w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w B.. W ocenie Sądu Okręgowego, zebrany w sprawie materiał dowodowy dawał podstawy do zakwalifikowania zatrudnienia ubezpieczonego w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...), jako pracy w szczególnych warunkach od 1 lipca 1971 roku do 16 kwietnia 1991 roku. Ubezpieczony bowiem, wtedy pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku zbrojarza betoniarza wykonując prace zbrojarsko betoniarskie. Rodzaje prac w szczególnych warunkach, określa rozporządzenie Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku w dziale V-tym w budownictwie i przemysłu materiałów budowlanych chodzi o wykaz A, stanowiący załącznik do tego rozporządzenia, a więc w dziale V-tym pod pozycją 4-tą wymienione są prace zbiera..., zbrojarsko - betoniarskie. Dodatkowo tylko wskazać należy, iż w rozporządzeniu, w zarządzeniu resortowym, które nie ma waloru normatywnego, bo utraciło moc, ale może mieć znaczenie dowodowe w każdej sprawie o wcześniejszą emeryturę z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach, chodzi o zarządzenie nr 9 Ministra budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych z dnia 1 sierpnia 1983 roku w dziale V-tym pod pozycją 4-tą wykazu stanowiącego załącznik do tego zarządzenia wskazano, jako stanowiska pracy, na których wykonywane jest zatrudnienie w szczególnych warunkach, stanowisko zbrojarza, zbrojarza prefabrykatów, betoniarza. Sąd Okręgowy nadmienia również, że we wszystkich dowodach z dokumentów, które są zebrane w aktach osobowych ubezpieczonego dotyczących zatrudnienia w tym przedsiębiorstwie, aktach osobowych dostarczonych do akt sprawy przez (...) Urząd Wojewódzki w B., biuro kadrowo-organizacyjne stanowisko pracy ubezpieczonego określane jest, jako zbrojarz - betoniarz. W tej sytuacji, nie ulega w ocenie Sądu żadnej wątpliwości, bo dowody były i wiarygodne i spójne ze sobą, że ubezpieczony wykonywał prace zbrojarsko - betoniarskie w okresie wskazanym wcześniej pracowniczego zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...). Okres od 1971 roku do dzie..., 16-tego kwietnia 1991 roku znacznie przekraczał wymagany okres 15-tu lat w..., pracy w szczególnych warunkach. Wskazać przy tym należy, iż zgodnie z artykułem 184-tym ustawy o emeryturach i rentach z ubezpieczeń społecznych, ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w artykule 32-gim, 33-cim, 39-tym i 40-tym, jeżeli w dniu wejścia w życie osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w artykule 27-mym. Emerytura, o której mowa w ustępie 1-wszym przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia, między innymi nieprzystąpienia do Otwartego Funduszu Emerytalnego. Przepisami dotychczasowymi, o których mowa w artykule 184-tym i 32-gim ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych są przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Zgodnie z paragrafem 1-wszym, ustępem 1-wszym tego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, obowiązującym na danym stanowisku pracy. Za..., zgodnie z paragrafem 3-cim i 4-tym tego rozporządzenia za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury zwany dalej wymaganym okresem zatrudnienia, uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet albo 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi zaliczanymi do okresów zatrudnienia a pracownik, który wykonywał pracę w szczególnych warunkach wymieniony w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki. Osiągnął wiek emerytalny w przypadku mężczyzny 60 lat, ma wymagany okres zatrudnienia w tym, co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Co do zasady, to zakład pracy powinien stwierdzić w sposób taki niebudzący wątpliwości w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach, odpowiadającym wzorowi stanowiącemu załącznik do rozporządzenia, że pracownik pracował, wykonywał danego rodzaju pracę kwalifikowaną według zarządzenia..., rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku i według zarządzenia resortowego. Tym niemniej gdyby pracownik nie dysponował takim świadectwem wykonywania pracy w szczególnych warunkach, albo świadectwo pracy, czy świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach było dotknięte mankamentami formalnymi, które powstały nie z winy pracownika, ale obciążałyby pracodawcę, a których nie da się już uzasadnić, przed Sądem Pracy i Ubezpieczeń Społecznych pracownik może wykazywać wszystkie, wszystkimi dowodami okoliczność zatrudnienia w szczególnych warunkach wymaganego w wymiarze wymaganym obowiązującymi przepisami. Ubezpieczony udowodnił w ocenie Sądu Okręgowego w sposób niebudzący wątpliwości, że wykonywał wyżej wspomniane prace w szczególnych warunkach i dlatego na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14, paragraf 2 kodeksu postępowania cywilnego, w związku z artykułem 184-tym i 32-gim i artykułem 32-gim ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz w związku z powołanymi przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku, Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury, od dnia spełnienia przez niego ostatniej przesłanki nabycia tego prawa, czyli osiągnięcia wieku emerytalnego. W punkcie 2-gim wyroku Sąd nie stwierdził odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. W ocenie Sądu Okręgowego organ rentowy miał podstawy do kwestionowania mocy dowodowej świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach, przedłożonego przez ubezpieczonego do akt emerytalnych, czy też..., do akt emerytalnych, albowiem świadectwo to powoływało się na inne zarządzenie resortowe a w szczególności niewłaściwe zarządzenie resortowe, a w szczególności powodywy..., powoływało się na wykaz C, który został uchylony, i który nie zawiera obecnie prac uprawniających do wcześniejszego wieku emerytalnego bądź innych uprawnień pracowniczych. Z tego względu Sąd orzekł jak w punkcie 2-gim wyroku. Na tym wygłoszenie uzasadnienia zakończono. Je...