Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 502/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2.

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z 20 marca 2023 r., sygn. XI K 712/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

2.

Obrońca wyrokowi zarzucił:

nieuwzględnienie wniosku o dopuszczenie dowodu z przesłuchania biegłego mgr. inż. G. B. w celu uzupełnienia opinii co spowodowało błąd w ustaleniach faktycznych mających wpływ na treść zaskarżonego wyroku;

Oskarżony w osobistej apelacji podniósł, że „ jest niewinny… skazany został na zasadzie prawdopodobieństwa a nie dowodów… żadna z kamer nie zarejestrowała jego twarzy …..a jedynie miał strój podobny do tego, w którym był ubrany sprawca…., przyznał, że miał ubrane japonki na nogach……. stwierdził, że nie zgadza się z karą 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności…..

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. 1. Zarzut niezasadny. Nie było uchybieniem Sądu I instancji oddalenie wniosku obrońcy w tym zakresie. Sąd odwoławczy w pełni podziela argumentację Sądu I instancji zawartą w uzasadnieniu postanowienia ( k.462). Nadto stwierdzić należy, że wprawdzie sąd orzekający ma obowiązek przeprowadzania dodatkowych dowodów ale dopiero wówczas, gdy dokonując ich oceny uzna, że materiał dowodowy jest niepełny i nasuwa wątpliwości, co do stanu faktycznego sprawy, więc powinien być uzupełniony. Sąd I instancji uznał, że materiał dowodowy w tym konkretnym zakresie jest pełen a „Sąd zobowiązany jest do przeprowadzania dowodów tylko w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne dla wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności sprawy. Innymi słowy w jakim jest to niezbędne dla prawidłowego wyrokowania” (wyrok SN 2003-05-28 OSNwSK 2003/1/1136).

W konsekwencji Sąd Okręgowy nie podziela twierdzeń apelacji, jakoby przesłuchanie biegłego miało wpływ na treść orzeczenia albowiem sama opinia nie była kwestionowana, nie budziła wątpliwości ani stron ani sądu; kwestią zaś istotną dla rozstrzygnięcia była niejako „subsumpcja” jej treści do realiów sprawy i ocena czy to oskarżony jest sprawcą podpalenia; przesłuchanie biegłego na rozprawie samo w sobie nie dawałoby odpowiedzi na pytanie w tym zakresie.

W konsekwencji , w ocenie Sądu Okręgowego zebrany w sprawie materiał dowodowy dawał podstawy do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy, a w szczególności materiał ten nie zostałby wzbogacony przesłuchaniem biegłego na rozprawie.

Ad. 2. Zarzut niezasadny. Ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd meriti nie zostały skutecznie zakwestionowane, a ich poprawność zdyskwalifikowana; w procedurze dochodzenia do nich Sąd nie uchybił dyrektywom art. 7 k.p.k., nie pominął istotnych w sprawie dowodów, nie oparł się na dowodach na rozprawie nieujawnionych, sporządził uzasadnienie zrozumiałe, wewnętrznie niesprzeczne, niesprzeczne też z regułami logicznego rozumowania. Skarżący, wyrażając własną odmienną oceną dowodów i wyprowadzając własne wnioski w tym zakresie nie wykazał w przekonywający sposób, aby ocena dowodów dokonana przez Sąd meriti nosiła cechy dowolności (wykraczając tym samym poza granice ocen swobodnych zakreślone dyrektywami art. 7 k.p.k.).Tego rodzaju uchybień jakie skarżący podnosił w związku z oceną jego czynu, aby rodziły one wątpliwości co do merytorycznej trafności zaskarżonego wyroku w tym zakresie, Sąd Okręgowy w niniejszej sprawie nie stwierdził.

W pełni przekonuje argumentacja Sądu zawarta na str. 7-8 uzasadnienia , gdzie Sąd wskazał powody takiej a nie innej oceny dowodów, skutkującej przypisanie oskarżonemu winy w zakresie zarzucanego mu czynu, sąd odwoławczy powołuje się na nią nie dostrzegając powodu jej ponownego powielania;

Tylko dodatkowo, niejako w opozycji do poszczególnych argumentów zawartych w apelacji stwierdzić należy że:

- nie jest kwestionowane, że to oskarżony przyjechał taksówką w okolice miejsca zdarzenia ( to z jego numeru telefonu zamówiono kurs ) ; to ta osoba ( oskarżony ) następnie przemieściła się w okolice siedziby pokrzywdzonej spółki; jakkolwiek nagranie monitoringu nie pozwala na rozpoznanie wizerunku oskarżonego, to jednak nie budzi wątpliwości, że to osoba, która wysiadła z taksówki, kilkakrotnie próbowała rozniecić ogień, przemieszczała się przez ponad godzinę w bezpośredniej bliskości źródeł ognia;

- powyższe powoduje nieodpartą logikę, że to właśnie oskarżony jest owym sprawcą podpalenia; był też na miejscu zdarzenia w trakcie akcji gaśniczej;

- z nagrania monitoringu wynika, że na miejscu zdarzenia oprócz oskarżonego, nie było żadnej innej osoby;

- ubranie osoby z monitoringu co do zasady odpowiada temu zabezpieczonemu od oskarżonego w dniu zatrzymania, w tym na nogach miał tzw. japonki, co przyznaje sam oskarżony w treści apelacji;

- wyjaśnienia oskarżonego nie mają żadnego oparcia w zebranych dowodach a przy tym zostały należycie ocenione przez sąd.

Nie budzi też wątpliwości wymierzona oskarżonemu kara. Ustalone okoliczności przedmiotowe i podmiotowe przypisanego oskarżonemu czynu a także prezentowane przez wymienionego właściwości i warunki osobiste, powodują że niepodobna jest skutecznie wywodzić, iż wymierzona oskarżonemu kara razi surowością. Rozstrzygając w tej materii, Sąd Rejonowy należycie ocenił wszystkie okoliczności mające znaczenie dla wymiaru kary, w tym okoliczności popełnienia przestępstwa oraz fakt dotychczasowej niekaralności.

Stwierdzić zatem należy, iż orzeczona wobec O. M. kara w niższej wysokości nie spełniałaby wszystkich zakładanych przez ustawodawcę celów i nie byłaby karą sprawiedliwą.

Tym samym w ocenie Sądu Okręgowego tylko wymierzenie kary bezwzględnej pozbawienia wolności w orzeczonej wysokości, będzie właściwą karą dla osiągnięcia wobec oskarżonego wszystkich jej celów, a nade wszystko skłoni go do przemyśleń nad własnym postępowaniem i być może zmobilizuje go do poprawy zachowania w przyszłości.

Nie ma też żadnych podstaw do orzeczenia kary pozbawienia wolności w niższym wymiarze.

Finalnie w pełni uprawniona jest teza o braku wątpliwości co do winy O. M. w zakresie przypisanego mu czynu a wymierzona kara jest karą sprawiedliwą.

Wniosek

Oskarżony wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i jego uniewinnienie.

Obrońca wniósł o uniewinnienie oskarżonego ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec ustaleń i argumentacji Sądu Rejonowego skarżący nie przedstawili przekonującej argumentacji pozwalającej na zmianę zaskarżonego wyroku w postulowanym zakresie; nie ma żadnych podstaw do negowania rozstrzygnięcia Sądu I instancji w zakresie zawinienia oskarżonego co do przypisanego mu czynu.

Natomiast wniosek o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania jest sprzeczny z treścią art. 437 § 2 k.p.k.; również nie zachodzą przesłanki wskazane w art. 439 § 1 k.p.k., oraz art. 454 k.p.k.

.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Orzeczenie o winie i karze

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Argumentacja jak powyżej. Oskarżony niewiarygodny; wskazane dowody obciążające jednoznaczne; apelacje kwestionująca winę oskarżonego niezasadne i wyłącznie polemiczne.

Z kolei wymierzona kara pozbawienia wolności, w dolnych granicach ustawowego zagrożenia ( górna granica to 10 lat ) jest sprawiedliwa, odpowiednia do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, uwzględnia te wszystkie elementy, jakie są istotne dla jej wymiaru.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

O kosztach pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu Sąd Okręgowy orzekł na podstawie § 17 ust. 2 pkt 4 w zw. z § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (uwzględniając treść wyroku TK z dnia 20.12.2022 roku w sprawie SK 78/21).

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3.

Oskarżony z uwagi na swoją sytuację majątkową oraz pobyt w ZK, nie jest w stanie uiścić opłaty i wydatków postępowania odwoławczego, zaszły okoliczności wymienione w art. 624§1 kpk w zw. z art. 636 § 1 kpk.

PODPIS