Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 20 grudnia 2013r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny – Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Janusz Kasnowski (spr.)

Sędziowie: SO Barbara Jankowska – Kocon

SO Aurelia Pietrzak

po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2013r. w Bydgoszczy na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku

(...) S.A. w W. (wierzyciela)

przeciwko

Szpitalowi (...) im. dr A. J. w B. (dłużnika)

o egzekucje świadczenia pieniężnego

na skutek zażalenia Szpitala (...) im. dr A. J. w B. (dłużnika)

na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 24 lipca 2013r. w sprawie XII Co 6115 / 13

postanawia:

1/ zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że obniżyć koszty postępowania egzekucyjnego ustalone w postanowieniu Komornika Sądowego A. R. (1) działającego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia - Krzyków we Wrocławiu z dnia 12 czerwca 2013r. w sprawie KM 443/13 z kwoty 7 352,10 zł do kwoty 2612,60 zł (dwa tysiące sześćset dwanaście i 60/100);

2/ oddalić wniosek dłużnika i oddalić jego zażalenie w pozostałej części.

Na oryginale właściwe podpisy.

Sygn. akt II Cz 744/13

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 24 lipca 2013 r. oddalił wniosek dłużnika Szpitala (...) im. dr A. J. w B., którym ten domagał się obniżenia opłaty stosunkowej w wysokości 7.105,50 zł ustalonej przez Komornika Sądowego A. R. (2) działającą przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu postanowieniem z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie Km 443/13.

Sąd I instancji wskazał, że w tej sprawie kwestionowana opłata egzekucyjna została ustalona na podstawie art. 49 ust. 1, 7 i 10 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji. Sąd zauważył, że postępowanie egzekucyjne przebiegało sprawnie. W dniu 6 czerwca 2013 r. Komornik wszczęła egzekucję i zajęła rachunek bankowy dłużnika oraz przysługujące mu wierzytelności wobec Narodowego Funduszu Zdrowia. Sąd uznał, że organ egzekucyjny słusznie naliczył opłatę w stawce 15% od wartości wyegzekwowanego świadczenia, gdyż podjęte działania okazały się skuteczne i pozwoliły na całkowite zaspokojenie egzekwowanych roszczeń i pokrycie kosztów egzekucyjnych.

Sąd stwierdził, że w tej sprawie brak jest przesłanek uzasadniających wnioskowane obniżenie opłaty, gdyż nie może za tym przemawiać wyłącznie sprawność postępowania. Sąd podkreślił, że tego rodzaju opłata nie stanowi tylko wynagrodzenia komornika za skutecznie przeprowadzoną egzekucję, a jest daniną publicznoprawną określoną w ustawie co do wysokości, trybu uiszczenia i rozliczania. Opłaty te są przeznaczane na pokrycie kosztów działalności egzekucyjnej. Z nich Komornik pokrywa również koszty prowadzenia bezskutecznych egzekucji. Sąd ponadto zwrócił uwagę, że pozbawienie Komornika części należnego wynagrodzenia mogłoby spowodować uniemożliwienie jej sprawnego prowadzenia egzekucji. Ponadto stosowanie instytucji z art. 49 ust. 10 w/w ustawy powinno mieć charakter wyjątkowy. Sąd zwrócił uwagę, że dłużnik masowo składa wnioski o obniżenie opłaty stosunkowej i wciąż powołuje się na swoją trudną sytuację finansową.

Postanowienie to zaskarżył dłużnik domagając się jego zmiany poprzez obniżenie opłaty stosunkowej ustalonej postanowieniem Komornika do kwoty 374,10 zł.

Skarżący zarzucił Sądowi Rejonowemu błędne przyjęcie, że w niniejszej sprawie nie zachodzą przesłanki do obniżenia przedmiotowej opłaty stosunkowej. Zwrócił uwagę, że w tej sprawie Komornik nie musiał podejmować jakichkolwiek czynności egzekucyjnych, gdyż dysponował nadwyżką środków przekazanych mu przez NFZ w ramach sprawy Km 401/13 prowadzonej również wobec tego dłużnika. W związku z tym działania organu egzekucyjnego ograniczały się wyłącznie do przeksięgowania środków wcześniej mu przekazanych przez NFZ. Ponadto skarżący zwrócił uwagę, że Komornik z uwagi na wcześniejsze wielokrotne prowadzenia postępowań egzekucyjnych wobec jednostek służby zdrowia uzyskał wiedzę, że zajęcie wierzytelności w NFZ jest prostym sposobem dochodzenia należności od tego rodzaju dłużników, który zawsze przynosi pozytywny rezultat. W związku z tym całkowicie zbędne było zajęcie rachunków bankowych szpitala. W ocenie skarżącego, przy tak niewielkim nakładzie pracy Komornika, obniżenie przedmiotowej opłaty nie naruszy interesów społecznych. Dłużnik zwrócił również uwagę, że w podobnej sprawie Sąd Rejonowy w Bydgoszczy obniżył opłatę stosunkową ustaloną przez Komornika wobec tego dłużnika.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie dłużnika jest częściowo zasadne. Sąd Rejonowy nie miał racji uznając, że w niniejszej sprawie nie zaistniały przesłanki z art. 49 ust.10 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji pozwalające na obniżenie opłaty stosunkowej ustalonej przez Komornika w sprawie Km 443/13. Przepis ten pozwala Sądowi na obniżenie opłaty egzekucyjnej w szczególności ze względu na nakład pracy komornika lub sytuację majątkową wnioskodawcy oraz wysokość jego dochodów.

Już sam Sąd I instancji zauważył, że postępowanie egzekucyjne w niniejszej sprawie przebiegało sprawnie. Zostało ono wszczęte w dniu 6 czerwca 2013 r. W tym dniu Komornik zajęła wierzytelności dłużnika w Narodowym Funduszu Zdrowia, jak i rachunki bankowe dłużnika. Działania te okazały się skuteczne i pozwoliły na całkowite zaspokojenie egzekwowanych roszczeń i pokrycie kosztów egzekucyjnych do dnia 15 czerwca 2013 r. W związku z tym należy uznać, że ustalona przez organ egzekucyjny opłata stosunkowa w kwocie 7.105,50 zł w żaden sposób nie jest adekwatna do nakładu jego pracy i poniesionych w sprawie wydatków. Można powiedzieć, że w tej sprawie egzekucja prowadzona wobec dłużnika nie była skomplikowana ani od strony faktycznej, ani prawnej i nie wymagała podejmowania licznych czynności.

Należy zwrócić uwagę, że Komornik A. R. (2) ze względu na prowadzenie szeregu postępowań egzekucyjnych przeciwko temu szpitalowi, wie, że sposobem dochodzenia od niego należności, który zawsze przynosi pozytywne rezultaty, jest zajęcie przysługującej mu wierzytelności w NFZ. Z tego względu Komornik w każdej sprawie podejmuje standardowe czynności, które prowadzą do skutecznego wyegzekwowania należności i to niezwłocznie. Podkreślić trzeba, że w tej sytuacji całkowicie zbędne było dokonanie przez Komornika zajęcia środków posiadanych przez dłużnika na rachunkach bankowych. Zatem – w ocenie Sądu Okręgowego – już sam nakład pracy Komornika pozwalał na obniżenie należnej opłaty egzekucyjnej bez obaw osłabienia egzekucji w innych sprawach.

W konsekwencji Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc zmienił zaskarżone postanowienie w ten sposób, że obniżył wysokość przedmiotowej opłaty egzekucyjnej, ustalając ją na poziomie 5% wartości roszczenia przekazanego wierzycielowi przez Komornika powiększonej o wysokość wydatków poniesionych przez organ egzekucyjny, a więc łącznie w wysokości 2 612,60 zł. Jednocześnie na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc oddalił zażalenie w pozostałej części, uznając za nieuzasadnione twierdzenia skarżącego, że opłata stosunkowa powinna być jeszcze niższa i wynieść jedynie 374,10 zł.