Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 lipca 2020 roku

Sąd Rejonowy w Ostrołęce V Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Rafał Rogiński

Protokolant: st. sekr. sądowy Emilia Górna

po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2020 roku w Ostrołęce

na rozprawie sprawy z powództwa

M. G. NIP (...)

przeciwko

(...) w O. KRS (...)

o zapłatę 1 114,70 zł

orzeka:

1.  zasądza od pozwanego (...) w O. na rzecz powoda M. G. kwotę 1 037,03 zł (jeden tysiąc trzydzieści siedem złotych trzy grosze);

2.  w pozostałej części powództwo oddala;

3.  tytułem zwrotu kosztów procesu zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 317,00 zł, w tym kwotę 270,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

Sędzia

Rafał Rogiński

Sygn. akt V GC 758/19 upr

UZASADNIENIE

Powódka M. G. w pozwie skierowanym przeciwko (...) w O. wniosła o zasądzenie na swoją rzecz od pozwanego łącznej kwoty 1 114,70 zł wraz
z odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu wskazano, że na żądaną kwotę składają się: należności z noty odsetkowej i noty księgowej ( (...) z dnia
12 lutego 2019 r. i (...)z dnia 27 dnia 2019 r. ).

W dniu 05 września 2019 r. wydany został nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu. Od nakazu zapłaty pozwany złożył sprzeciw zaskarżając go w całości. W sprzeciwie pozwany wskazał, że dokonał zapłaty kwoty 76,83 zł wraz z odsetkami oraz zarzucił powodowi nadużycie prawa ( art 5 k.c. ) w stosunku do żądania zasądzenia przez niego kwoty
1 037,87 zł i wniósł o oddalenie powództwa w całości, a w przypadku nie uznania zasadności jego twierdzeń wniósł o nieobciążanie go kosztami postępowania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Strony zawarły umowę, na podstawie której powódka dostarczała pozwanemu mu zamówiony towar ( artykuły spożywcze ). Pozwany nie regulował, swoich zobowiązań w wyznaczonych terminach więc powódka w dniu 12 lutego 2019 r. wystawiła notę odsetkową nr (...) r. na kwotę 76,83 zł., a w dniu 27 lutego 2019 r. notę księgową nr (...) na kwotę 3 108,72 zł.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie następujących dowodów: kopii umowy z dnia 13.09.2018 r. k 10-11, Noty NO (...) k - 17, Noty Księgowej (...) k - 18, wezwania do zapłaty k – 20, pisma zawierającego oświadczenie
o cofnięciu pozwu k – 52, oraz okoliczności wskazanych w pozwie i sprzeciwie, których żadna ze stron nie zakwestionowała.

Sąd zważył co następuje.

Powództwo po ograniczeniu go częściowo przez powoda zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Pozwany nie podważał faktu dokonania płatności na rzecz powoda
z opóźnieniem, a powód mając na uwadze zapłacenie przez pozwanego części należności cofną pozew ze zrzeczeniem się roszczenia co do kwoty należności głównej w wysokości 77,67 zł. Postępowanie w tym zakresie zostało umorzone postanowieniem z dnia 29 stycznia 2020 r.

Pozwany w sprzeciwie zarzucił powodowi nadużycie prawa ( art 5 k.c. )
w stosunku do żądania zasądzenia kwoty 1 037,87 zł argumentując, że powód bezprawnie naliczył równowartość kwoty 40 euro od każdej faktury zapłaconej
z opóźnieniem oraz wskazał, iż powód nie poniósł jakiejkolwiek szkody z tytułu opóźnienia w zapłacie a ponadto wniósł w przypadku niepodzielenia jego argumentacji o nieobciążanie go kosztami postępowania

Powód w złożonym piśmie argumentował, że pozwany opłacając notę odsetkową przyznał, iż dokonał płatności po terminie a domaganie się przez powódkę rekompensaty nie może być uznane za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Na podstawie art. 10 ust 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty
w transakcjach handlowych wierzycielowi od dnia nabycia uprawnienia do odsetek,
o których mowa w art. 7 ust 1 lub art. 8 ust 1 bez wezwania przysługuje od dłużnika
z tytułu rekompensaty za koszty odzyskiwania należności równowartość kwoty
40 euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym świadczenie pieniężne stało się wymagalne.

Okoliczność realizowania przez pozwanego płatności z opóźnieniem pozostaje poza sporem. Sąd nie podzielił stanowiska pozwanego o nadużyciu przez powoda prawa o którym mowa w art 5 k.c. a na zasądzoną od pozwanego na rzecz powoda kwotę składa się suma równowartości kwoty 40 euro naliczonych od każdej
z zapłaconych z opóźnieniem faktur wskazanych w pozwie.

Na przywołanie zasługuje uchwała Sądu Najwyższego z dnia 11 grudnia 2015 r. ( Sygn. akt III CZP 94/15 ), zgodnie z którą ,,rekompensata za koszty odzyskiwania należności w wysokości 40 euro, przewidziana w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych przysługuje wierzycielowi bez konieczności wykazania, że koszty te zostały poniesione. Roszczenie o rekompensatę w wysokości 40 euro powstaje po upływie terminów zapłaty ustalonych w umowie lub ustalonych zgodnie z art. 7 ust. 3 i art 8 ust. 4 tej ustawy.”

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. Na koszty procesu w sprawie, poniesione przez stronę powodową składają się: opłata od pozwu w wysokości 30,00 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł, wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 270,00 zł.

Nadmienić należy, że sąd nie znalazł podstaw do zastosowania art 102 k.p.c. zgodnie, z którym w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami.

Regułą jest ponoszenie przez stronę przegrywającą kosztów postępowania
a odstąpić od niej można tylko w wyjątkowych przypadkach. Faktem powszechnie znanym, jest zła sytuacja ekonomiczna (...) co nie może jednak powodować,
że jednostki te praktycznie z urzędu mają być nie obciążane kosztami wytaczanych im procesów. Praktyka taka wręcz zachęcała by (...) do regulowania swoich zobowiązań dopiero po wystąpieniu przeciwko nim z powództwem. Należy mieć na uwadze, że ze (...)współpracują podmioty prowadzące działalność gospodarczą i nie mogą one z własnych środków kredytować działalności (...), gdyż podmioty te i ich pełnomocnicy nie powinny być obciążane konsekwencjami złej sytuacji ekonomicznej placówek (...). Dlatego pomimo sytuacji ekonomicznej w jakiej znajduje się pozwany obciążono go kosztami postępowania.

Sędzia Rafał Rogiński

ZARZĄDZENIE

. (...)

. (...)

13.08.2020 Sędzia Rafał Rogiński