Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 770/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Ostrołęce z 2014-10-22

Sygnatura akt I C 770/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2014 r.

Sąd Rejonowy w Ostrołęce I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Anna Domian

Protokolant:

st. sekr. sądowy Agnieszka Radecka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 października 2014 r. w O.

sprawy z powództwa B. S. i A. S.

przeciwko A. G. i J. G.

o zapłatę

orzeka:

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powodów na rzecz pozwanych kwotę 2434 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 770/14

UZASADNIENIE

W pozwie z 12 sierpnia 2014 r. B. S. i A. S. wnieśli o zasądzenie na ich rzecz od pozwanych A. G. i J. G. kwoty 33.651 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 2 kwietnia 2014 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego.

W uzasadnieniu pozwu powodowie wskazali, że strony były współużytkownikami wieczystymi działki gruntu nr (...) położonej w G. oraz współwłaścicielami nieruchomości budynkowych posadowionych na tym gruncie. Wyjaśnili, że w drodze ugody sądowej z dnia 4.3.2014 r. w sprawie I Ns 318/13 strony zniosły wspólność wskazanego prawa użytkowania wieczystego i współwłasność budynków stanowiących odrębną nieruchomość. Powodowie wskazali, że na żądanie pozwu składa się ½ kwoty zapłaconej przez nich w latach 2004 – 2013 r. tytułem podatku od przedmiotowej nieruchomości, opłaty za użytkowanie wieczyste, oraz opłaty za polisę ubezpieczeniową.

Pozwani wnieśli o oddalenie powództwa oraz zasadzenie na ich rzecz solidarnie od powodów kosztów postępowania według norm przepisanych. Podnieśli, iż zawarta pomiędzy stronami ugoda sądowa wyczerpała wszelkie ewentualnie roszczenia wzajemne stron, związane ze współużytkowaniem wieczystym i współwłasnością stron. Ponadto podnosili, że okoliczność, iż na dowodach wpłat z tytułu wskazanych przez powodów świadczeń publicznoprawnych widnieje ich nazwisko nie świadczy, iż dokonali zapłaty z własnych środków. Podkreślili, iż środki na pokrycie tych wydatków były potrącane z przysługujących pozwanemu J. G. należności z tytułu 1/3 udziału w spółce cywilnej, jaką zawiązał z powodem.

Z ostrożności procesowej pozwani podnieśli zarzut przedawnienia roszczenia, a także potrącenia wierzytelności przysługującej im względem powodów w wysokości tożsamej z kwotą roszczenia z tytułu wypłaty zysku z udziału w spółce za okres 2004 r. – 2013 r.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Powództwo jest bezzasadne – z uwagi na treść ugody zawartej przez strony w dniu 4.3.2014r. w sprawie I Ns 318/13 Sądu Rejonowego w O..

Sąd zważył, że w drodze ugody sądowej zawartej w przedmiocie zniesienia współwłasności prawa użytkowania wieczystego i nieruchomości budynkowych w dniu 4.03.2014 r. (z akt o sygn. I Ns 318/13: k. 150 – 151) strony w pkt. 4 wprost oświadczyły, iż ugoda wyczerpuje ich roszczenia w związku ze zniesieniem współwłasności. Stwierdzić zatem należy, iż wyczerpuje również roszczenia związane z ewentualnymi nakładami poczynionymi na rzecz wspólną przez współwłaścicieli (współużytkowników wieczystych). Zgodnie z art. 618§3 kpc, po zapadnięciu prawomocnego postanowienia o zniesieniu współwłasności (w tym wypadku zawarcia ugody sądowej – która stanowi tytuł egzekucyjny – art. 777§1 pkt 1 kpc) uczestnik nie może dochodzić roszczeń określonych w art. 618§1 kpc, chociażby nie były one zgłoszone w postępowaniu o zniesienie współwłasności. Z art. 618 §1 zd. 1 kpc wynika, że w postępowaniu o zniesienie współwłasności sąd rozstrzyga także spory o prawo żądania zniesienia współwłasności i o prawo własności, jak również wzajemne roszczenia współwłaścicieli z tytułu posiadania rzeczy.

Zważywszy, że postępowanie o zniesienie współwłasności i współużytkowania wieczystego zostało prawomocnie zakończone z uwagi na zawarcie ugody – zgodnie z powołanym przepisem dochodzenie wzajemnych roszczeń przez strony jest niedopuszczalne. Nie ma znaczenia – co jasno wynika z art. 618§3 in fine kpc - że w postępowaniu w sprawie I Ns 318/13 strony nie zgłaszały roszczeń zgłoszonych w niniejszym postępowaniu – co podnosił pełnomocnik powodów. Skoro strony złożyły jednoznaczne oświadczenia zawarte w pkt 4. ugody, nie ma podstaw by domniemywać, że ugoda miała jedynie częściowo regulować przedmiot współużytkowania wieczystego i współwłasności. Tym bardziej, że powodowie (wnioskodawcy w sprawie I Ns 318/13) byli reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika, należy przyjąć, że zapis ugody jest zgodny z intencją i zamiarem stron.

Z uwagi na powyższe ustalenia pozostałe wnioski dowodowe stron były bezprzedmiotowe i zostały oddalone.

Z tych względów Sąd orzekł jak w sentencji.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, zasądzając na rzecz pozwanych od powodów zwrot kosztów zastępstwa prawnego, uwzględniając uiszczone opłaty skarbowe od udzielonego pełnomocnictwa.

/-/ A. D.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Artur Matejkowski
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Ostrołęce
Osoba, która wytworzyła informację:  Anna Domian
Data wytworzenia informacji: