Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 października 2014r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Danuta Poniatowska
Protokolant:	sekr. sądowy Beata Dzienis

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 października 2014r. w Suwałkach

sprawy L. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o świadczenie przedemerytalne

w związku z odwołaniem L. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 10 marca 2014 r. znak (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt III U 229/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10.03.2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B., powołując się na przepisy ustawy z dnia 30.04.2004r. o świadczeniach przedemerytalnych (t.j. Dz. U z 2013r. poz. 170), odmówił L. W. prawa do świadczenia przedemerytalnego, ponieważ z przedłożonych przez wnioskodawcę dokumentów nie wynika, aby ostatni stosunek pracy ustał z przyczyn dotyczących zakładu pracy.

W odwołaniu L. W. domagał się zmiany zaskarżonej decyzji i przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego. Jego zdaniem do rozwiązania umowy o pracę z ostatnim pracodawcą – firmą (...) w S., doszło z powodu trudnej sytuacji ekonomicznej pracodawcy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Podtrzymał podstawy skarżonej decyzji.

Sąd ustalił, co następuje :

L. W. (ur. (...)) w dniu 17.01.2014r. wystąpił z wnioskiem o świadczenie przedemerytalne. Udowodnił 39 lat 7 miesięcy 14 dni okresów skałkowych i nieskładkowych.

Od 10.08.2004r. odwołujący był zatrudniony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w Przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. w S. na stanowisku murarza. W dniu 01.02.2013r. odwołującemu doręczono oświadczenie pracodawcy o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem. Przyczyną wypowiedzenia była negatywna ocena odwołującego, polegająca na niskiej wydajności pracy, opieszałości w wykonywaniu powierzonych zadań i poleceń kierownictwa budowy. Wysokie nakłady finansowe związane z delegowaniem odwołującego do pracy w W. w połączeniu z niską wydajnością jego pracy powodowały generowanie nieuzasadnionych kosztów funkcjonowania firmy. Okres wypowiedzenia upłynął w dniu 30.03.2013r. i z tym dniem doszło do rozwiązania umowy o pracę na podstawie art. 30 §1 pkt 2KP (akta osobowe odwołującego koperta k. 17). Odwołujący nie składał odwołania do Sądu Pracy w Suwałkach.

Świadek J. R. (02:07-10:40) potwierdziła, iż przyczyną rozwiązania umowy o pracę z odwołującym była niska ocena jego pracy. W firmie przeprowadzano okresowe oceny pracowników i po takiej ocenie okazało się, że odwołujący nie uzyskał wyników zadawalających pracodawcę. Po uzyskaniu takich informacji i ich analizie Prezes Spółki podjął decyzję o rozwiązaniu z odwołującym umowy o pracę.

Na dzień 31.12.2012r. (...) Sp. z o.o. w S. zatrudniała 162 osoby. W 2013r. rozwiązaniu uległo 39 umów o pracę, w tym: 3 umowy z przyczyn niedotyczących pracowników (art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13.03.2003r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy); 7 umów przez pracodawcę z zachowaniem okresu wypowiedzenia (art. 30 §1 pkt 2 KP); 8 umów z powodu upływu czasu na jaki zostały zawarte (art. 30 §1 pkt 4 KP); 4umowy na mocy porozumienia stron (art. 30 §1 pkt 1 KP – w związku z przejściem pracownika na emeryturę); 14 umów na wniosek pracownika – porozumienie na podstawie art. 30 §1 pkt 1 KP i 3 umowy na podstawie art. 53 §1 pkt 1b KP (informacja k. 16).

W dniu 22.05.2013r. odwołujący został zarejestrowany w (...) Urzędzie Pracy w S. jako osoba bezrobotna. Do zasiłku dla bezrobotnych był uprawniony od 30.05.2013r. do 29.05.2014r. W dniu 10.06.2013r. odwołujący został skierowany do (...) K. S. (1) w K. (D.). Pracodawca potwierdził zatrudnianie odwołującego od dnia 08.07.2013r. i z tego powodu została wydana przez (...) decyzja o utracie z tym dnie statusu bezrobotnego, w związku z podjęciem zatrudnienia. W dniu 27.08.2013r. odwołujący ponownie został zarejestrowany jako osoba bezrobotna z prawem do zasiłku dla bezrobotnych od dnia 27.08.2013r. do dnia 18.07.2014r.

Z oświadczenia K. S. (1) z dnia 16.10.2014r. wynikało, iż wiosną 2013r zgłosił do Urzędu Pracy zapotrzebowanie zatrudnienia pracowników (k. 27). Na jego ofertę odpowiedziało kilkanaście osób. Niektórzy zgłaszali się osobiście, inni telefonicznie. Nie wszyscy byli też zainteresowani podjęciem zatrudnienia. K. S. (1) nie prowadził ewidencji kandydatów do pracy i nie był w stanie jednoznacznie wskazać, czy odwołujący był jedną z osób, które odpowiedziały na jego ofertę i czy zgłosił się do niego. Natomiast z oświadczenia K. S. (1) z dnia 06.09.2013r. (k. 22) wynikało, iż odwołujący od 08.07.2013r. nie podjął u niego pracy.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30.04.2004r. o świadczeniach przedemerytalnych (t.j. Dz. U z 2013r. poz. 170) prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20.04.2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008r. Nr 69, poz. 415, z późn. zm.), w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn.

Świadczenie przedemerytalne przysługuje po upływie co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

- nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

- w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

- złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 6-miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych (art. 2 ust. 3 ustawy).

Wskazane wyżej warunki muszą zostać spełnione kumulatywnie, co oznacza, że niezachowanie jednego z nich niweczy prawo do świadczenia przedemerytalnego.

Świadczenie przedemerytalne jest należnością wyjątkową w systemie ubezpieczeń społecznych, gdyż jego funkcja ma charakter socjalny. Wyznaczana jest przez trudności w znalezieniu pracy (zatrudnienia) przez osobę, która znajduje się w wieku poprzedzającym nabycie prawa do emerytury. W tym kontekście należy postrzegać warunek posiadania relatywnie wysokiego okresu składkowego i nieskładkowego, a także konieczność pobierania przed nabyciem prawa zasiłku dla bezrobotnych. Oznacza to, że po pierwsze, przepisy regulujące prawo do świadczenia przedemerytalnego nie mogą być interpretowane w sposób rozszerzający, a po drugie, że uprawnienie to warunkowane jest zachowaniem sekwencji czasowej (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 16.10.2013r. sygn. III AUa 1055/13 LEX 1386062).

Odwołujący spełnił jedynie część przesłanek do uzyskania prawa do świadczenia przedemerytalnego, ponieważ ukończył wiek oraz wykazał odpowiedni staż ubezpieczeniowy.

Odnośnie pozostałych przesłanek, to bezspornym było, iż do rozwiązania umowy o pracę łączącej odwołującego ze Spółką (...) doszło na podstawie art. 30 §1 pkt 2 KP (przez oświadczenie jednej ze stron z zachowaniem okresu wypowiedzenia - rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem). Potwierdza to dokumentacja znajdująca się w aktach osobowych oraz zeznania świadka J. R. (02:08-10:40). Natomiast użyty przez art. 2 ust. 1 pkt 1, 2 i 5 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych zwrot "z przyczyn dotyczących zakładu pracy" kieruje uwagę na definicję tego pojęcia zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 20.04.2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Stwierdza ona, że przyczyny takie zachodzą, gdy dojdzie do:

a) rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn niedotyczących pracowników, zgodnie z przepisami o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników lub zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, w przypadku rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z tych przyczyn u pracodawcy zatrudniającego mniej niż 20 pracowników,

b) rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu ogłoszenia upadłości pracodawcy, jego likwidacji lub likwidacji stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych, organizacyjnych, produkcyjnych albo technologicznych,

c) wygaśnięcia stosunku pracy lub stosunku służbowego w przypadku śmierci pracodawcy lub gdy odrębne przepisy przewidują wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w wyniku przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę i niezaproponowania przez tego pracodawcę nowych warunków pracy i płacy,

d) rozwiązania stosunku pracy przez pracownika na podstawie art. 55 § 11 Kodeksu pracy z uwagi na ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków wobec pracownika.

W przypadku odwołującego doszło do rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem i z przyczynami tego rozwiązania (trybem) wnioskodawca się zgodził, ponieważ nie wystąpił do Sądu Pracy z powództwem o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne. Nie budziło również wątpliwości, że Spółka (...) dążyła do zwiększenia wydajności i polepszenia sytuacji ekonomicznej. Jak zeznała J. R., Spółka przez pewien okres borykała się z problemami finansowymi, jednak je przezwyciężyła. Nie było jednak zamysłu, aby dążyć do likwidacji firmy, ani też sytuacja nie była na tyle zła, by ogłosić np. upadłość. Z informacji nadesłanej przez Spółkę nie wynika, aby do zwiększenia wydajności dążyła poprzez eliminację pracowników. Na 162 zatrudnionych pracowników w 2013r., z różnych podstaw prawnych (powodów), zostało zwolnionych 39 pracowników. Tylko w trzech przypadkach doszło do rozwiązania umowy o pracę z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, natomiast w pozostałych przypadkach tryb rozwiązania umowy o pracę był oparty o zasady wynikające z Kodeksu pracy. W trybie art. 30 §1 pkt 2 KP rozwiązaniu uległo w sumie 7 umów, w tym jedna z odwołującym. Nie ma zatem dowodów na ograniczenie działalności Spółki, który nakazywałby dokonywanie rozwiązań umów o pracę z przyczyn wskazanych w ustawie o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy. Nie można też mówić o zamiarze zaprzestania prowadzenia działalności przez Spółkę. Przykładem może być budowa, w W., o której wspomniał pracodawca w oświadczeniu o wypowiedzeniu odwołującemu umowy o pracę. Budowa ta nie została zamknięta, co świadczy o prawdziwości przyczyn wypowiedzenia, ale również o kontynuowaniu działalności przez Spółkę. Ponadto podważenie przyczyn wypowiedzenia byłoby możliwe w sytuacji, gdyby odwołujący się od nich odwołała, tak się jednak nie stało. Na obecnym etapie próby udowodnienia, iż istniała inna przyczyna – podstawa – rozwiązania z nim umowy o prace nie powiodła się.

Z tych względów przesłanka związana z rozwiązaniem umowy o pracę odpadła, co przesądziło o oddaleniu odwołania.

Powyższe nie stanowiło jednak jedynej przyczyny do uznania decyzji organu rentowego za prawidłową. Uwadze Sądu nie uszły okoliczności skierowania odwołującego do pracy w firmie (...) w K.. Bezspornie odwołujący został skierowany do pracy w tym zakładzie, jednak nie zostało wykazane, aby z winy K. S. (2) – pracodawcy – nie doszło do podjęcia zatrudnienia przez odwołującego. Wnioskodawca kategorycznie twierdził, że nie został wybrany, jednak nie przedłożył dowodów na poparcie tego twierdzenia. Z oświadczenia złożonego przez K. S. (1) do Powiatowego Urzędu Pracy wynikło wprost, że odwołujący nie podjął zatrudnienia. W podobny sposób okoliczności tej sytuacji wyjaśnił w piśmie skierowanym do Sądu (k. 27). Nie ma zatem podstaw do przyjęcia, iż do odmowy podjęcia zatrudnienia przez odwołującego doszło z uzasadnionych przyczyn, a taką okoliczność warunkuje art. 2 ust. 3 pkt 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych.

W związku z powyższym odwołujący nie spełnił przesłanek do uzyskania prawa do świadczenia przedemerytalnego i dlatego na podstawie art. 477 ¹⁴ §1 kpc orzeczono, jak w sentencji.

mt