Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje.

W dniu 22 października 2016r. oskarżony w godzinach późno wieczornych spożył alkohol w miejskości O.. W dniu 23 października 2016r. około godz. 8:50 wraz ze znajomym właścicielem pojazdu V. (...) nr rej. (...) wracał do domu kierując tym samochodem. O godz. 8:50 w miejscowości O. został zatrzymany do kontroli drogowej przez funkcjonariuszy Policji i poddany badaniu stanu trzeźwości początkowo urządzeniem alkstop z wynikiem 0,66 mg/l, 0,64mg/l i 0,62 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu o godz. 8:50, 9;05 i 9:20 a następnie urządzeniem alkometr z wynikiem 0,38, 0,374 mg/l alkoholu o godz. 11;05 i 11:32 .

/dowód: wyjaśnienia oskarżonego J. T. k. 62; zeznania świadków M. T. (1) k. 15-16 i J. M. (1) k. 30-31; protokoły użycia urządzeń do badania stanu trzeźwości k. 3 i 4 , notatki urzędowe k. 1 i 2/

Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, iż spożywał alkohol dzień wcześniej , rano sądził, iż jest trzeźwy i dlatego kierował samochodem.

Sąd zważył, co następuje.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego są one bowiem spójne i logiczne oraz znajdują potwierdzenie w pozostałych dowodach, w tym zeznaniach świadków M. T. J. M. , którym Sąd również dał wiarę.

Przestępstwo z art. 178a§1 kk polega na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości po drodze publicznej.

Stanem nietrzeźwości zgodnie z art. 115 § 16 kk jest; a) zawartość alkoholu we krwi przekraczająca 0,5 promila albo prowadząca do stężenia przekraczającego tę wartość; b) zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekraczająca 0,25 mg albo prowadząca do stężenia przekraczającego tę wartość.

Oskarżony w wydychanym powietrzu miał 0,66 mg/l alkoholu, stwierdzić zatem należy, iż znajdował się w stanie nietrzeźwości. Kierował samochodem a więc niewątpliwie pojazdem mechanicznym, w ruchu lądowym – na drodze powiatowej w miejscowości O.. .

Oskarżony w niniejszej sprawie stanął pod zarzutem popełnienia czynu z art. 178a§4 kk polegającego na tym, że w dniu 23 października 2016 roku w miejscowości O. gmina J. na drodze powiatowej W 593 w ruchu lądowym kierował samochodem osobowym marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości ( 0,66 mg/l w wydychanym powietrzu) przy czym przestępstwa tego dopuścił się będąc uprzednio prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Biskupcu sygn.. akt. VI-K 115/13 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie sygn.. akt II K 1425/13 za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości.

Teza aktu oskarżenia odnosząca się do znamion czynu z art. 178§4 kk oparta jest na danych o karalności oskarżonego , z których wynika, iż oskarżony figuruje w Krajowym Rejestrze Karnym i karany był min. wyrokiem Sądu Rejonowego Mrągowie Zamiejscowy Wydział Karny z/s w B. w sprawie VIK 11/3 za czyn z art. 178a§1 kk oraz przez Sąd Rejonowy w Olsztynie w sprawie IIK 1425/12 również za czyn z art. 178a§1 kk. Wskazuje to, iż oskarżony swoim zachowaniem zrealizował znamię czynu z art. 178a§4 kk czyli dopuścił się zachowania z art. 178a§1 kk po raz kolejny.

Analiza zebranych dowodów związanych w wykonaniem wydanych wobec oskarżonego orzeczeń wskazuje, iż w dacie popełnienia czynu przez oskarżonego wszystkie skazania winny ulec zatarciu. .

Odnosząc się do pierwszego skazania w spawie IIK 768/01 Sądu Rejonowego w Kętrzynie to brak jest jakichkolwiek danych o dacie wykonania kary grzywny. Tym niemniej wyrok w sprawie prawomocny jest od 28 listopada 2001r. Zgodnie zatem z art. 103§1 pkt 3 kk w dniu 28 listopada 2011r. nastąpiło przedawnienie wykonania kary a zatem , zgodnie z 107§4 kk w brzmieniu sprzed 1 lipca 2015r. w dniu 29 listopada 2016r. skazanie to winno ulec zatarciu. Jednakże zgodnie z art. 21 Ustawy z dnia 20 lutego 2015r. zatarcie skazania nastąpiło z dniem 1 lipca 2015r.

Odnośnie skazania w sprawie VIK 115/13 to karę grzywny wykonano w dniu 10 września 2014r. a zatem zatarcie skazania nastąpić powinno z dniem 1 września 2015r. /w tym okresie wykonano też orzeczony środek karny/.

Odnośnie skazania ze sprawy IIK 1425/12 to okres zawieszenia wykonania kary minął w dniu 14 sierpnia 2015r. a zatem zgodnie z art. 76§1 kk i§2 kk zatarcie skazania następuje po upływie 6 miesięcy od upływu okresu próby – pod warunkiem wykonania orzeczonych środków karny , co w niniejszej sprawie nastąpiło. Zatarcie skazania winno zatem nastąpić z dniem 15 lutego 2016r.

Zgodnie z art. 108 kk „Jeżeli sprawcę skazano za dwa lub więcej nie pozostających w zbiegu przestępstw, jak również jeżeli skazany po rozpoczęciu, lecz przed upływem, okresu wymaganego do zatarcia skazania ponownie popełnił przestępstwo, dopuszczalne jest tylko jednoczesne zatarcie wszystkich skazań.”.

W niniejszej sprawie z takimi przypadkiem mamy do czynienia . z dniem 15 lutego 2016r. możliwe było zatracie wszystkich skazań wobec J. T. a fakt ich niezatarcia wynika jak się wydaje z braku informacji o wykonaniu kary grzywny ze sprawy IIK 68/01 Sądu Rejonowego w Kętrzynie.

Uznać zatem należy, iż oskarżony spełnił wszelkie materialne przesłanki do zatarcia skazania. Skazanie zatarte zaś zgodnie z art. 106 kk uznaje się za niebyłe a zatem takie skazanie nie może być przesłanką uznania , iż oskarżony był karany z art. 178a§1 kk i stosuje się do niego przepisy art. 178a§4 kk.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd uznał oskarżonego J. T. za winnego tego, że w dniu 23 października 2016 roku w miejscowości O. gmina J. na drodze powiatowej W 593 w ruchu lądowym kierował samochodem osobowym marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości ( 0,66 mg/l w wydychanym powietrzu) tj. popełnienia czynu z art. 178a§1 kk i za to z mocy art. 178a§1 kk skazał go a na podstawie art. 178a§1 kk w zw. z art. 33§1 i 3 kk wymierzył mu karę grzywny w wysokości 200 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 25 złotych.

Oskarżony pracuje za granicą z tego tytułu osiąga dochody , które w realiach polskich uznać należy za wysokie , na trzymaniu nie posiada nikogo a zatem będzie w stanie uiścić orzeczoną wobec niego karę majątkową.

Na podstawie art. 42§2 kk orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres lat 4, zaś na podstawie art. 43a§2 kk środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 5000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Oskarżony nie był karany, , przyznał się do popełnienia czynu, złożył wyjaśnienia i okazał skruchę, które to okoliczności musza być traktowane jako łagodzące.

W ocenie Sądu kara grzywny stanowiąca realna dolegliwość wraz z orzeczonym środkiem karnym , jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości jego czynu oraz stopnia jego zawinienia a także czyni zadość wymogom prewencji generalnej i indywidualnej.

Biorąc od uwagę dochody uzyskiwane przez oskarżonego Sąd na podstawie art. 627 kpk zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 500 złotych tytułem opłaty i pozostałe koszty sądowe