Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

W zakresie odnoszącym do orzeczenia kary grzywny wobec oskarżonej M. T., Sąd Rejonowy uwzględnił następujące przesłanki i okoliczności mające wpływ na jej wymiar w odniesieniu do liczby stawek dziennych, jak i wysokości stawki dziennej:

Poza wszelką wątpliwością pozostaje, że oskarżona M. T. w dniu 9 lipca 2015r w miejscu swojego zamieszkania w miejscowości (...) przechowywała wyroby akcyzowe w postaci 26,5 kilogramów tytoniu nieoznaczonych polskimi znakami akcyzy, które nabyła w czasie nieustalonym, jednak nie później niż 9 lipca 2015 r. na targowiskach miejskich w O. i S. od nieznanych osób, czym naraziła na uszczuplenie podatek akcyzowy w wysokości 19769 złotych, co wyczerpuje znamiona przestępstwa skarbowego określonego w art. 65 § 1 i 3 kk.

Przy wymiarze kary grzywny, sąd kierował się dyrektywami jej wymiaru wynikającymi z zasady humanitaryzmu określonej art. 12 § 1 i 2 kks oraz okolicznościami wpływającymi na jej wymiar wskazanymi w art. 13 § 1 i 2 kks w powiązaniu z oceną stopnia społecznej szkodliwości czynu popełnionego (art. 53 § 7 kks) i wysokością kwoty należności publicznoprawnej narażonej na uszczuplenie w postaci podatku akcyzowego (art. 53 § 14 kks).

Niewątpliwie, w realiach popełnionego przestępstwa paserstwa akcyzowego, okolicznością mająca wpływ na wymiar kary jest kwota należności publicznoprawnej narażonej na uszczuplenie. Jednak ta przesłanka nie jest wyłączną podstawą kreująca, w tym przypadku, wymiar kary grzywny albowiem jest realizowana w powiązaniu z dyrektywami i przesłankami wskazanymi w cytowanych na wstępie przepisach.

Wykluczyć należy, że ilość zgromadzonego a zarazem zakwestionowanego tytoniu miałaby służyć zaspokojeniu potrzeb domowników czy też członków rodziny. Z poczynionych ustaleń wynika, że oskarżona skupywała liście tytoniu, który domowym sposobem rozdrabniała i w takiej postaci mogła odsprzedawać mieszkańcom małej miejscowości, w której mieszkała. Wykluczyć należy, że oskarżona z posiadanego tytoniu wyrabiała papierosy, co mogłoby generować znacznie wyższe przychody.

Przy braku dowodów przeciwnych podważających twierdzenia oskarżonej, co do wskazywanej przez nią ceny zakupu wynoszącej 60 złotych za 1 kg tytoniu, należy przyjąć, że na jego zakup wydała około 1590 złotych. Od zakwestionowanej ilości tytoniu narażenie w uszczupleniu podatku akcyzowym wynosiło 19769 złotych.

Oskarżona M. T. pozostająca w związku małżeńskim utrzymuje się włącznie z wynagrodzenia za pracę, którego wysokość jej i męża kształtuje się w wysokości najniższej płacy minimalnej. Oboje z mężem mają na utrzymaniu dwoje niepełnosprawne dzieci.

Stosunkowo niskie dochody oskarżonej przemawiają za tym, że gromadząc tytoń, w ten bezprawny sposób chciała dorobić na utrzymanie rodziny. Nawet, jeśli odsprzedawała tytoń, co nie zostało wprost potwierdzone, to nie sposób przyjąć, że z tego tytułu uzyskiwała znaczące korzyści materialne.

Oskarżona M. T., uprzednio nie dopuszczała się naruszeń porządku prawnego, jej tryb życia, oprócz stwierdzonego niniejszej sprawie przypadku dopuszczenia się paserstwa akcyzowego, prowadzi do pozytywnej prognozy, co do przestrzegania norm obowiązującego prawa.

Kierując się powyżej przedstawionymi przesłankami i okolicznościami, sąd uznał, iż wymierzona kara grzywny zarówno w odniesieniu do liczby stawek dziennych i ich kwotowego określenia jest współmierna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości popełnionego czynu w powiązaniu z sytuacją materialną oskarżonej. Zatem, w odniesieniu do oskarżonej M. T. w pełni realizuje postulat jej dolegliwości, a zarazem kształtowania świadomości o nieuchronności kary przy jednoczesnej realizacji celów zapobiegawczych i wychowawczych.