Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 kwietnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Wojciech Kottik

Protokolant: Kalina Pawełko

w obecności oskarżyciela publ. M. N. (1)

po rozpoznaniu w dniu 25 marca i 29 kwietnia 2015 r. sprawy

P. C.

syna M. i M. z domu W.

ur. (...) w O.

obwinionego o to, że:

w dniu 01 grudnia 2014 r., o godz. 08 ³⁰ w O. na skrzyżowaniu ul. (...) z ul. (...), kierując samochodem marki N. (...) o nr rej. (...) podczas zmiany pasa ruchu nie zachował szczególnej ostrożności i nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu kierującemu samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) w wyniku, czego doprowadził do zderzenia, uszkodzenia pojazdów oraz zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym

- tj. za wykroczenie z art. 86§ 1 kw w zw. z art. 22 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym,

ORZEKA:

I.  obwinionego P. C. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 86§ 1 kw w zw. z art. 22 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym i za to na podstawie art. 86 § 1 kw skazuje go na karę 300,- (trzysta) złotych grzywny;

II.  na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwalnia obwinionego od kosztów postępowania i opłaty.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 01 grudnia 2014 r., około godziny 08 ³⁰ obwiniony P. C. kierował samochodem N. (...) o nr rej. (...) jadąc ulicą (...) w O. w kierunku (...). W tym sam samym czasie prawym pasem tej ulicy w tym samym kierunku jechał samochód marki V. (...) o nr rej. (...) kierowany przez R. D. (1). Rondo to ma wyznaczone dwa, oddzielone liniami poziomymi, pasy ruchu, a przed wjazdem na nie z ul. (...) stoi ustawiony znak F-10 „kierunki na pasach ruchu”, który określa, że z prawego pasa ruchu można jechać na nim jedynie na wprost i w lewo, a z lewego pasa na wprost i w lewo. Obwiniony zamierzał na tym rondzie pojechać na wprost i zjechać z niego w ul. (...) dlatego zajął lewy pas ruchu, natomiast R. D. (1) zamierzał zjechać z ronda w ul. (...), a więc skręcał w lewo, mimo to, zajął prawy pas ruchu. Kierujący praktycznie równocześnie wjechali na to rondo i kiedy obwiniony chcąc zjechać w ul. (...) zmienił pas ruchu z lewego na prawy ronda zderzył się z poruszającym się tym pasem i skręcającym w lewo R. D.. W wyniku zderzenia w samochodzie V. (...) zarysowane zostały drzwi przednie z lewej strony, zarysowany tylny błotnik z lewej strony oraz zarysowane, drzwi tylne z tej samej strony. W samochodzie N. (...) został zarysowany zderzak przedni z prawej strony, zarysowany błotnik przedni, drzwi przednie i klosz lampy przedniej z tej samej strony.

Przybyli na miejsce zdarzenia funkcjonariusze Policji po wysłuchaniu relacji kierujących, obejrzeniu uszkodzeń pojazdów i miejsca zdarzenia uznali obu kierujących za współsprawców zderzenia i zaproponowali im przyjęcie mandatów karnych za popełnione wykroczenia w kwocie po 450,- zł. Kierujący samochodem V. (...) przyjął zaproponowany mu mandat, natomiast wobec odmowy przyjęcia mandatu przez obwinionego został, po przeprowadzeniu czynności wyjaśniających, skierowany przeciwko niemu wniosek o ukaranie do tut. Sądu.

(dowód: notatki urzędowe – k. 6, 7; wydruki z bazy (...) k. 4-5; protokoły oględzin k.8, 9; pisemne wyjaśnienia obwinionego k. 18 - 21; płyta z nagraniem z rejestratora pojazdu obwinionego - k. 34; częściowo wyjaśnienia obwinionego - k. 35 - 35v; zeznania świadków - M. N. - k. 35v, P. M.- k. 42)

Obwiniony zarówno w wyjaśnieniach złożonych na etapie czynności wyjaśniających jak i na rozprawie nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, twierdząc, że na to rondo wjechał zgodnie z oznakowaniem i poruszał się po nim zgodnie z tym oznakowaniem. Oznakowanie to, zwłaszcza znaki F-10 uprawniały go do zjazdu w ul. (...) a kierujący jadący prawym pasem ruchu nie mógł skręcać w lewo z tego pasa. Nie widział kierunkowskazu w tym pojeździe i nie mógł przewidzieć, że pojedzie on w lewo. Twierdził tym samym, ze za to zderzenie odpowiedzialność ponosi wyłącznie kierujący (...)

(wyjaśnienia k. 35-35v)

Sąd zważył, co następuje:

Wyjaśnienia obwinionego zasługują na wiarę jedynie w zakresie dotyczącym relacji odnośnie sposobu wjazdu i poruszania się po przedmiotowym rondzie a także oznakowania tego ronda. Nie zasługują natomiast na wiarę odnośnie interpretacji tego oznakowania i wypływających z tego oznakowania praw i obowiązków kierujących i tym samym uznania, że za zderzenie pojazdów odpowiedzialność ponosi wyłącznie kierujący samochodem V. (...). Pozostają one, bowiem w oczywistej sprzeczności ze stanowczymi i konsekwentnymi zeznaniami obu funkcjonariuszy Policji obsługujących to zdarzenie oraz interpretacją obowiązujących przepisów.

Sąd nie znalazł podstaw by odmówić wiarygodności zeznaniom wskazanych wyżej świadków. Dowody te wzajemnie się uzupełniają, tworząc pełny obraz przedmiotowego zdarzenia. Jest również niesprzeczny z dowodem przedłożonym przez obwinionego tj. nagraniem z rejestratora jazdy z pojazdu obwinionego. Również ten dowód jest w pełni wiarygodny i nie ma żadnych podstaw by kwestionować jego przydatność dla niniejszego postępowania.

Stan faktyczny tej sprawy nie budzi najmniejszych wątpliwości, bo jest bezsporne, że kierujący V. (...) na to skrzyżowanie z ruchem okrężnym - rondo wjechał prawym pasem, po czym, niezgodnie z oznakowaniem, skręcił w lewo zmierzając do zjazdu w ul. (...). W tym samym czasie kierujący N. (...) obwiniony, po wjechaniu lewym pasem na to rondo zamierzając zjechać na lewy pas ul. (...), zmienił, jeszcze na tym rondzie, wyznaczony pas ruchu, z lewego na prawy i zderzył się z V. poruszającym się tym pasem.

W świetle powyższych rozważań i zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wina obwinionego, nie budzi wątpliwości i została należycie wykazana.

Obwiniony P. C. w dniu 01 grudnia 2014 r., o godzinie 08 ³⁰ w O. na skrzyżowaniu ul. (...) z ul. (...) kierując samochodem marki N. (...) o nr rej. (...) podczas zmiany pasa ruchu nie zachował szczególnej ostrożności, nie udzielił pierwszeństwa przejazdu kierującemu samochodem m-ki V. (...) o nr rej. (...), w wyniku czego doprowadził do zderzenia, uszkodzenia pojazdów oraz zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym, czym wyczerpał dyspozycje przepisów art. 86 § 1 kw w zw. z art. 22 ust. 1, 4 i 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Należy podkreślić, że mimo iż obwiniony wjechał na to skrzyżowanie zgodnie z oznakowaniem pionowym i zgodnie z tym oznakowaniem zamierzał zjechać z ronda w ul. (...), to jednak zjeżdżając z tego ronda musiał zmienić zajmowany wcześniej lewy pas ruchu na prawy. W tym właśnie momencie musiał zgodnie z regułą wyrażoną w przepisie art. 22 ust. 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym ustąpić pierwszeństwa pojazdowi znajdującemu się na tym pasie (w tym przypadku pojazdowi m-ki V. (...)). Dla odpowiedzialności tego obwinionego nie ma decydującego znaczenia, że kierujący V. nie zastosował się do obowiązującego oznakowania pionowego, które de facto zabraniało mu w tym miejscu skrętu w lewo z zajmowanego wcześniej prawego pasa ruchu. Nie może jednak być tak, że kierujący zjeżdżający z ronda i zmieniający tym samym pas ruchu musi analizować z którego wjazdu na rondo wjechał pojazd poruszający się pasem na który musi wjechać aby opuścić rondo. Przecież w niniejszej sprawie mogło się tak zdarzyć, że kierujący V. na rondo wjechałaby nie z ul. (...), a z ul. (...) i zająłby prawy pas ronda też zamierzając zjechać w ul. (...). Jest oczywiste, że wówczas poruszałaby się zgodnie z oznakowaniem i kierujący N. musiałby bez żadnych wątpliwości ustąpić mu pierwszeństwa.

Znaki F-10 ustawione przed wjazdem na rondo to znaki uzupełniające, a więc nie mające takiej samej mocy jak znaki zakazu i nakazu, nie zmieniają one kolejności pierwszeństwa na tym rondzie i tym samym nie mogą stanowić podstawy uznania, że uchylają regułę pierwszeństwa wynikającą z przepisu art. 22 ust. 1 i 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym. Tym samym odpowiedzialność za spowodowanie niniejszego zderzenia samochodów ponoszą obaj kierujący pojazdami, w tym obwiniony, który gdyby należycie obserwował zachowanie kierującego V. zorientowałby się, że nie sygnalizuje on zamiaru zjazdu w ul. (...) a kontynuuje jazdę prawym pasem w stronę ul. (...) i tym samym obwiniony powinien ustąpić mu pierwszeństwa, bo zamierza wjechać na pas, którym porusza się ten pojazd. To obwiniony zmieniając pas uderzył narożnikiem w bok obiektywnie widocznego pojazdu m-ki V. (...).

Jako okoliczności obciążające przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę znaczny stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez obwinionego czynu - umyślne naruszenie jednej z podstawowych zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym oraz kultury jazdy.

Sąd wziął również pod uwagę dotychczasową karalność obwinionego za wykroczenia drogowe ( k. 4-5).

Sąd jako istotną okoliczność łagodzącą uznał współprzyczynienie się do zdarzenia drugiego z kierujących.

W świetle wskazanych wyżej okoliczności wymierzona obwinionemu kara grzywny nie może być uznana za rażąco surową, a ma ona za zadanie przede wszystkim wdrożenie obwinionego do przestrzegania obowiązującego porządku prawnego.

Biorąc pod uwagę fakt, iż obwiniony osiąga bardzo niskie dochody, a ma na utrzymaniu dziecka Sąd zwolnił go od obowiązku uiszczenia kosztów postępowania i opłaty.