Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 wrzesień 2014r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział V Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Iwona Nowak

Protokolant: stażysta Joanna Leśniewska

po rozpoznaniu w dniu 19 września 2014 r.

na rozprawie

sprawy z powództwa: M. H.

przeciwko: Towarzystwo (...) ‘ w W.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) ‘ w W. na rzecz powoda M. H. kwotę 3.115,59 /trzy tysiące sto piętnaście złotych pięćdziesiąt dziewięć groszy / wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1 stycznia 2013 roku do dnia zapłaty.

II.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 773/ siedemset siedemdziesiąt trzy złote/ tytułem zwrotu kosztów procesu , w tym kwotę 617 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego

III.  Zasądza od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa / kasa Sądu Rejonowego w Olsztynie / kwotę 240,84 / dwieście czterdzieści złotych osiemdziesiąt cztery groszy/ tytułem kwot wypłaconych tymczasowo na poczet wynagrodzenia biegłego.

SSR Iwona Nowak

Sygn. akt V GC 489/13

UZASADNIENIE

Powód M. H. wniósł o zasądzenie od pozwanego Towarzystwo (...) w W. kwoty 3.115,59 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1 stycznia 2013 roku do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego roszczenia powód wskazał, że dochodzona pozwem kwota stanowi należne powodowi wynagrodzenie za wynajęcie samochodu dla poszkodowanej B. G. , która kierowała samochodem marki Saab o nr rej (...) należący do niej, który został uszkodzony w dniu 7 września 2012 roku przez sprawcę, który miał wykupioną obowiązkową polisę OC u pozwanego. Legitymację czynną u powódki stanowi umowa cesji wierzytelności z dnia 7 września 2012 roku przenosząca uprawnienia do dochodzenia roszczeń przez powódkę w zakresie zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego,

Powód dochodzi od pozwanego należności za czas trwania umowy najmu pojazdu zastępczego od dnia 7 września 2012 roku do dnia 7 października 2012.roku.

Powód wystawił fakturę VAT nr (...) na kwotę 5.498,10 zł brutto .Pozwany uznał roszczenie decyzjami z dnia 30 października 2012 roku i 16 listopada 2012 roku i przyznał powodowi jedynie łącznie 2.382,51 złotych. . Do zapłaty pozostała jeszcze kwota dochodzona niniejszym pozwem.

Jednocześnie pozwany zlikwidował szkodę w ramach tzw; szkody częściowej, a odszkodowanie trafiło na konto poszkodowanej dopiero 3 października 2012 roku. Poszkodowana wstawiła swoje uszkodzone auto do warsztatu już w dniu 29 września 2012 roku, spodziewając się odszkodowania.

Pozwany Towarzystwo (...) w W. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany potwierdził swoją odpowiedzialność za skutki kolizji z dnia 7 września 2012 roku, którą ponosi w ramach umowy odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych jako ubezpieczyciel sprawcy szkody. Zakwestionował jednakże czas trwania najmu. W ocenie pozwanego, poszkodowana oddając pojazd uszkodzony do zakładu naprawczego w dniu 29 września 2012 roku dopiero nabyła prawo do wynajęcia pojazdu zastępczego. Zdaniem pozwanego poszkodowana jest zobowiązana do zmniejszania skutków szkody .

Ponadto pozwany kwestionuje umowę cesji wierzytelności i podnosi brak legitymacji procesowej po stronie powoda z uwagi na fakt ,że w umowie cesji wierzytelności wskazano , ze cedent przelewa na rzecz cesjonariusza kwotę wynikającą z faktury VAT nr (...) z dnia 17.10.2012 rok. Zdaniem pozwanego oznacza to ,że umowa nie mogła być zawarta w tej dacie, skoro w umowie powołano się na fakturę VAT wystawioną w dacie późniejszej .

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 7 września 2012 roku doszło do kolizji w wyniku, której uszkodzony został samochód marki Saab o nr rej (...) należący do B. G.. Sprawca kolizji był ubezpieczony Towarzystwie (...) w W.. Zgłoszenie szkody nastąpiło tego samego dnia.

(dowód: pozew o zapłatę – k. 3-5, odpowiedź na pozew – k.36)

W wyniku zdarzenia doszło do uszkodzeń pojazdu uniemożliwiających korzystanie z niego. W związku z powyższym poszkodowana w tym samym dniu wynajęła od powoda pojazd zastępczy. Korzystała z pojazdu zastępczego od dnia 7 września 2012 roku do dnia 7 października 2012 roku.

(bezsporne: umowa krótkoterminowego najmu z dnia 7 września 2012 roku – k. 11-13 )

Poszkodowana ,złożyła oświadczenie z którego wynika ,że pojazd był jej niezbędny w życiu prywatnym. Potrzebowała go aby dojechać i wrócić z pracy , na wożenie 85 -leniej matki na rehabilitację , wyjazdy do kontrahentów na rozmowy

/ dowód ;oświadczenie poszkodowanej w aktach k-20 jak i rozpisane dni najmu pojazdu z adnotacją ilości kilometrów i celu wyjazdu k 21-26/.

Naprawę pojazdu poszkodowanej faktycznie trwała jedynie 8 dni , jednakże odszkodowanie za uszkodzony pojazd poszkodowana otrzymała w dniu 3 października 2012 roku. Wypłatę odszkodowania poprzedziła decyzja o przyznaniu takiej a nie innej kwoty. Dopiero decyzja pozwanego umożliwiła poszkodowanej podjęcie działań zmierzających do naprawy uszkodzonego własnego pojazdu.

(bezsporne: historia naprawy pojazdu uszkodzonego w wyniku wypadku drogowego –akta szkody, umowa krótkoterminowego najmu z dnia 19 lipca 2013 roku– k. 11-13/

W dniu7 września 2012 roku poszkodowana , zawarła z powodem umowę przelewu wierzytelności przysługującej jej względem pozwanego z tytułu odpowiedzialności na podstawie obowiązkowego OC posiadaczy pojazdów mechanicznych w związku z kosztami wynajmu pojazdu zastępczego na czas niezbędny do dokonania naprawy pojazdu. O dokonanej cesji pozwany został poinformowany pismem .

(bezsporne; , cesja wierzytelności z dnia 7 września 2012 roku– k. 10 )

W dniu 17 października 2012 roku powód wystawił fakturę VAT nr (...) na kwotę 4.470 złotych netto tytułem wynajmu krótkoterminowego za okres od 7 września 2012 roku do 7 października 2012 roku. W przypadku przedmiotowej faktur VAT przyjęto stawkę za dzień wynajmu pojazdu w wysokości 149,00 zł netto, zgodnie z obowiązującym u powoda cennikiem. Tego samego dnia powód skierował do pozwanego wezwanie do zapłaty zgodnie z wystawionymi fakturami VAT.

(dowód: faktura VAT nr (...)– k. 14)

Z dokumentacji znajdującej się w aktach sprawy / dowód w aktach -akta szkody / wynika historia naprawy pojazdu.

Pojazd został uszkodzony w dniu 7 września 2012 roku. Z rozmiaru uszkodzeń wynika ,że pojazd nie nadawał się do ruchu. W tym samym dniu poszkodowana wynajęła pojazd zastępczy. W tym samym dniu pozwany został powiadomiony o fakcie wynajęcia. W imieniu pozwanego przeglądu dokonał rzeczoznawca po upływie 5 dni. Następnie pracownik pozwanego wykonał kosztorys naprawczy datowany na dzień 20 września 2012 roku

/dowód w aktach - akta szkody k 28-29/.

Nie ma w aktach informacji kiedy poszkodowana dostała kosztorys .

W niniejszej sprawie został powołany biegły na okoliczność technicznego i technologicznego czasu naprawy pojazdu oraz dostępności części zamiennych Saab . Opinia biegłego jak i opinia uzupełniająca biegłego znajdują się w aktach sprawy

/ dowód w aktach k 92-100 oraz 132-137 i 154/

Z opinii tej wynika ,że istnieją co najmniej 4 warianty dotyczące technicznego i technologicznego czasu naprawy. W przedmiotowej sprawie biegły wskazał ,że pojazd został uszkodzony 7 września 2012 roku i nie nadawał się do ruchu. Pierwszy kosztorys został sporządzony przez pracownika pozwanego w dniu 20 września 2012 roku. Wszystkie warianty opracowane przez biegłego wskazują ,że najkrótszy technicznie i technologicznie uzasadniony czas naprawy wynosi od 19 dni do najdłuższego 39 dni.

Sąd zważył, co następuje:

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego oraz na podstawie poczynionych ustaleń roszczenie powoda zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Dokonując powyższego rozstrzygnięcia Sąd oparł się na dokumentach przedłożonych przez strony, których prawdziwości nie kwestionowano.

W niniejszej sprawie pozwany nie kwestionował przedstawionego przez powoda stanu faktycznego sprawy ani swojej odpowiedzialności z tytułu ubezpieczenia OC sprawcy szkody co do zasady.

Natomiast, spór między stronami dotyczył tego, czy wynajęcie pojazdu zastępczego na okres 30 dni był z punku widzenia poszkodowanej zasadne i konieczne oraz pozwany zakwestionował legitymację czynną powoda.

Zdaniem Sądu powód nabył wierzytelność przysługującą poszkodowanej.

Zgodnie z ukształtowanym orzecznictwem dopuszczalny jest przelew tzw wierzytelności przyszłej. W Uchwale z dnia 19.9.1997 r/III CZP 45/97 , OSNC nr 2/1998 / Sąd w uzasadnieniu stwierdził

„ przelew wierzytelności może nastąpić zarówno w drodze umowy , która ma na względzie art 510 zd.2 k.c./ umowy przelewu czysto rozporządzającej / jak i umowy , która dotyczy art 510 & 1 kc / umowy zobowiązująco – rozporządzającej/. Jednakże pełen skutek przelew wierzytelności przyszłej wywiera dopiero z chwilą powstania wierzytelności . zatem w dacie przelewu cedent przenosi na cesjonariusza jedynie ekspektatywę przyszłego prawa „.

W związku z powyższym sąd uznał ,że doszło do cesji wierzytelności

Odnośnie czasu trwania najmu pojazdu.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż w kwestii zasadności ponoszenia kosztów wynajmu pojazdu i ich związku ze szkodą w pojeździe wypowiedział się Sąd Najwyższy, rozwiewając tym samym wątpliwości sądów powszechnych oraz zakładów ubezpieczeń przystępujących do likwidacji szkody. Zgodnie z art. 361 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć gdyby mu szkody nie wyrządzono. W uchwale z dnia 17 listopada 2011 roku, w sprawie o sygn. akt III CZP 5/2011 (Lex nr 1011468), Sąd Najwyższy jednoznacznie wskazał, że odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego.Nie jest ona uzależniona od niemożności korzystania przez poszkodowanego z komunikacji zbiorowej.

Sąd w pełni podziela także wyrażaną wielokrotnie w orzecznictwie jak i przez przedstawicieli doktryny zasadę, że w wypadku pozbawienia właściciela możliwości korzystania z własnego, uszkodzonego pojazdu, ten uprawniony jest do wynajęcia pojazdu zastępczego, którego koszt stanowi szkodę, podlegającą naprawieniu przez ubezpieczyciela sprawcy szkody. Zgodzić się należy również z faktem, że korzystanie przez poszkodowanego z własnego pojazdu mechanicznego nie może być odtworzone przez wykorzystanie środków komunikacji publicznej, są to bowiem odmienne sposoby korzystania z rzeczy. Samochód w sposób bardziej wszechstronny i funkcjonalny zaspokaja potrzeby życiowe właściciela. Korzystanie z niego stało się obecnie standardem cywilizacyjnym i taka jego funkcja będzie się umacniać.

Problem ustalania zasadności roszczeń o pokrycie kosztów wynajmu pojazdu z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych jest często przedmiotem skarg. Zdaniem biegłego niezaprzeczalnie ,każdy posiadacz rozbitego w drodze wypadku samochodu powinien mieć prawo do auta zastępczego w całym okresie naprawy na koszt towarzystwa , które wystawiło polisę OC sprawcy szkody . Nadzór nad towarzystwami ubezpieczeń potwierdził ,że towarzystwa powinny pokrywać koszty wynajmu od dnia szkody do dnia odebrania naprawionego samochodu z warsztatu. Podnosi ,że technologiczny czas naprawy to czas liczony w oparciu o technologię producenta pojazdu przeliczony z jednostek czasowych kosztorysu naprawy . Czas naprawy może być zdecydowanie odmienny. Obejmuje on swoim zakresem zgłoszenie szkody , czas na dokonanie oględzin przez przedstawiciela ubezpieczyciela oraz otrzymanie przez poszkodowanego /lub upoważniony przez poszkodowanego podmiot , warsztat/ dokumentu szczegółowo opisującego uzasadniony zakres naprawy. Może nim być protokół oględzin lub kalkulacja kosztów naprawy. Dokument winien być potwierdzeniem ,że naprawa jest ekonomicznie uzasadniona / tj szkoda nie została zakwalifikowana przez ubezpieczyciela , jako całkowita/. Dodatkowo może mieć miejsce ,zaistnienie konieczności przeprowadzenia dodatkowych oględzin w toku naprawy , zamówienie części i czas na ich dostarczenie . Następnie istotna jest oczekiwanie na części oraz ostateczną weryfikację i akceptację kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu . Należy w okresie naprawy pojazdu uwzględnić dni wolne od pracy i święta.

Problem ustalania zasadności roszczeń o pokrycie kosztów wynajmu pojazdu z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych jest często przedmiotem skarg. Niezaprzeczalnie ,każdy posiadacz rozbitego w drodze wypadku samochodu powinien mieć prawo do auta zastępczego w całym okresie naprawy na koszt towarzystwa , które wystawiło polisę OC sprawcy szkody . Towarzystwa powinny pokrywać koszty wynajmu od dnia szkody do dnia odebrania naprawionego samochodu z warsztatu. Technologiczny czas naprawy to czas liczony w oparciu o technologię producenta pojazdu przeliczony z jednostek czasowych kosztorysu naprawy . Czas naprawy może być zdecydowanie odmienny. Obejmuje on swoim zakresem zgłoszenie szkody , czas na dokonanie oględzin przez przedstawiciela ubezpieczyciela oraz otrzymanie przez poszkodowanego /lub upoważniony przez poszkodowanego podmiot , warsztat/ dokumentu szczegółowo opisującego uzasadniony zakres naprawy. Może nim być protokół oględzin lub kalkulacja kosztów naprawy. Dokument winien być potwierdzeniem ,że naprawa jest ekonomicznie uzasadniona / tj szkoda nie została zakwalifikowana przez ubezpieczyciela , jako całkowita/. Dodatkowo może mieć miejsce ,zaistnienie konieczności przeprowadzenia dodatkowych oględzin w toku naprawy , zamówienie części i czas na ich dostarczenie . Następnie istotna jest oczekiwanie na części oraz ostateczną weryfikację i akceptację kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu . Należy w okresie naprawy pojazdu uwzględnić dni wolne od pracy i święta.

W niniejszej sprawie należy wskazać ,że czas wynajmu pojazdu wyniósł 30 dni od dnia 7 września do dnia 7 października 2012 roku. Bezspornym jest ,że pojazd poszkodowanej nie nadawał się do ruchu. Kosztorys został sporządzony 20 września 2012 roku. Nie ma daty otrzymania niniejszego kosztorysu przez poszkodowaną, która to przed otrzymaniem odszkodowania przystąpiła do usunięcia szkód w jej pojeździe. Odszkodowanie otrzyma 3 października 2012 roku .

Biegły w swojej opinii wskazał na 4 warianty czasowe związane z naprawą pojazdu poszkodowanej.

Jest oczywistym ,że dwa pierwsze warianty nie mogą być brane pod uwagę , albowiem przyjęto w nich ,że kosztorys zostanie przekazany najpóźniej do dnia 14 września.

Natomiast jak wynika z dokumentów kosztorys został sporządzony 20 września 2012 roku. Zatem czynności związane z naprawą pojazdu mogły wynieść najkrócej 34 dni począwszy od dnia 7 września 2012 roku. Czas określony przez biegłego jest krótszy albowiem poszkodowana , sama przed otrzymaniem odszkodowania podjęła czynności związane z naprawą uszkodzonego ,własnego pojazdu.

Zgodnie z art. 805 § 1 i § 2 pkt. 1 k.c., przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie przy ubezpieczeniu majątkowym - określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku. Stosownie do treści art. 822 § 1 k.c., przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, na podstawie art. 805 § 1 i § 2 pkt 1 k.c., art. 817 § 1 k.c. i art. 822 § 1 i § 2 k.c. orzeczono jak w pkt. I wyroku.

O kosztach orzeczono na zasadzie art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Powód poniósł koszty pełnomocnika (600zł) zgodnie z § 6 pkt. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych i ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity: Dz. U. 2013, poz. 490), opłatę skarbową (17 zł), opłatę od pozwu 156 zł), co daje w sumie kwotę 773 zł. Skoro zatem powód wygrał niniejszy proces w całości, to należy się mu pełny zwrot kosztów, o czym orzeczono w pkt. II wyroku.

SSR Iwona Nowak