Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24.07.2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR: Krzysztof Matysiak

Protokolant : prac. sąd . M. K.

przy udziale Prokuratora nie stawił się zawiadomiony

po rozpoznaniu na rozprawie dnia: 19.07.2017 r. sprawy

R. M. (1) s. L. i G., z d. K., ur. (...) w W.,

oskarżonego, o to, że:

W okresie od 7 marca do dnia 22 sierpnia 2016 r. w O., działając z góry powziętym zamiarem w krótkich odstępach czasu znieważył funkcjonariuszy Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej w O. płk. A. B. (1) i mjr R. M. (2) poprzez wysyłanie na adres Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej w O. pism zawierających obelżywe sformułowania wobec wyżej wymienionych, podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych.

- tj. o przestępstwo z art. 226§1 kk w zw. z art. 12 kk

I .Uznaje oskarżonego R. M. (1) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 226§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. skazuje go na karę 2 ( dwóch ) miesięcy pozbawienia wolności.

II . Na podstawie art. 624§1 kpk zwalnia oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych i opłaty .

UZASADNIENIE

R. M. (1) odbywał kary pozbawienia wolności w różnych zakładach karnych . W trakcie tego kierował skargi na służbę więzienną do Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej Na skargi udzielali mu odpowiedzi albo Dyrektor Okręgowej Służby Więziennej A. B. (1) albo zastępujący go Główny Księgowy Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej R. M. (2) .

W dniu 7 marca 2016 roku R. M. (1) sporządził wniosek który wpłynął do Inspektoratu w dniu 15.marca 2016 r, w treści którego znajdują się sformułowania stanowiące określenia obraźliwe .

W dniu 20 czerwca 2016 roku ponownie wpłynęła skarga kierowana bezpośrednio do A. B. (1) w której użył wobec niego słów obraźliwych .

W dniu 18 sierpnia 2016 roku do Inspektoratu wpłynęło ponownie pismo od skazanego . W piśmie tym skazany użył słów obraźliwych .

W dniu 22 sierpnia 2016 roku wpłynęło kolejne pismo skazanego w którym ponownie użył słów obraźliwych .

( dowód : wyj. osk. R. M. K- 433v , zezn. św. R. M. K- 434 – 434v , A. B. K- 434v-435 , pisma oskarżonego K- 3, 13, 17 , 19, 21 )

R. M. (1) przedstawiono zarzut popełnienia czynu z art. 226 kk. w zw. z art. 12 kk.

Oskarżony oświadczył , iż pisał te pisma które opisane są w zarzucie . W Areszcie w D. złamano mu nogę i pisał o tych sytuacjach , ale nikt nie reagował . Wysłał kilkanaście pism . W chwili obecnej sprawa o złamanie nogi jest w Sądzie .

Jednocześnie z uwagi na wątpliwości co do stanu zdrowia psychicznego oskarżanego powołano biegłych psychiatrów . Biegli w swojej opinii stwierdzili iż oskarżony nie jest chory psychicznie czy niedorozwinięty umysłowo a jedynie przejawia cechy osobowości dysocjalnej i zespół uzależnienia od kilku substancji . Jednocześnie odnoście tempore criminis nie stwierdzają podstaw do kwestionowania jego poczytalności .

( dowód : opinia biegłych K- 142-146 )

Sąd zważył co następuje :

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego co do okoliczności sporządzania tych pism i powodów ich sporządzenia .

R. M. wskazał , iż zastępuje w czasie nieobecności Dyrektora i wtedy tez m.in. udzielał odpowiedzi na skargi osadzonych . W odpowiedzi skazany znieważał go używając wobec niego określeń obraźliwych naruszających jego godność . Wskazał jakie zwroty są jego zdaniem maja taki charakter . Ponadto za obraźliwe uznał kierowanie się do niego po imieniu w kontekście słów użytych obok wobec jego osoby .

A. B. potwierdził , iż w czasie jego nieobecności zastępuje go R. M. .Do jego obowiązków należy m.in. udzielanie odpowiedzi na skargi osadzonych . Skazany w pismach kierowanych do Inspektoratu czy też bezpośrednio do niego znieważał go używając wobec niego określeń obraźliwych naruszających jego godność . Wskazał jakie zwroty są jego zdaniem maja taki charakter . Ponadto za obraźliwe uznał kierowanie się do niego po imieniu w kontekście słów użytych obok wobec jego osoby . Co do zasadności skarg skazanego wskazał , iż nie przypomina sobie aby któraś z nich uznana była za uzasadnioną .

Jednocześnie A. B. wskazał na regulamin funkcjonariuszy SW dotyczący etyki , który zobowiązuje ich do obrony honoru i godności SW .

Analiza pism jakie kierował oskarżony wskazuje , iż w ich treści można znaleźć określenia które stanowią zwroty obraźliwe i które jednoznacznie odnoszą się do obu świadków .

W świetle powyższych okoliczności nie budzi wątpliwości w ocenie Sądu , iż oskarżony swoim zachowaniem używając określonych sformułowań jednoznacznie działał z zamiarem znieważenia w/w .

Znieważenie to naruszenie czci i godności osoby . Polega ono na ubliżeniu komuś, obraźliwym zachowaniu się wobec kogoś czy pogardliwym jego traktowaniu. „…Przez znieważanie należy zatem rozumieć wszelkie zachowania sprawcy, które w sposób demonstracyjny wyrażają pogardę dla innej osoby, w szczególności mają poniżyć jego godność osobistą i sprawić, by poczuł się dotknięty lub obrażony …”

R.. A. G. ,K. W. Kodeks Karny Komentarz wyd. 4 z 2017 r.

Przyjmuje się powszechnie w doktrynie i orzecznictwie , że dobrem chronionym przestępstwa zniewagi jest cześć wewnętrzna człowieka, tj. obejmująca ochronę szacunku, dobrego imienia i godności pokrzywdzonego przed narażeniem go na negatywne odczucia jego samego (subiektywne) .

Powyższe rozważania nałożone na ustalony stan faktyczny pozwalają na dokonanie jednoznacznego ustalenia , iż zachowanie oskarżonego było nakierowane na taki skutek . Jednocześnie nie budzi wątpliwości , iż pisma te związane były z wykonywaniem przez obu pokrzywdzonych obowiązków służbowych a z uwagi na czas zapoznania się z nimi także w trakcie ich wykonywania .

Przyjmując kwalifikacje prawną czynu zaproponowaną w a/o Sąd przyjął , iż czynności te stanowiły realizacje podjętego przez oskarżonego zamiaru przestępnego i naruszenia jednolitego dobra prawnego co pozwala na uznanie go za jeden czyn ciągły . Wskazuje się w doktrynie , iż w przypadku jeśli sprawca jedną wypowiedzią znieważa kilka podmiotów, to należy uznać, że tym jednym zachowaniem obraża kilka podmiotów, ale popełnia jeden czyn.

Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę

- uprzednią karalność K- 147

- dane osobopoznawcze K- 365

- rodzaj i charakter określeń obraźliwych

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd uznając oskarżonego R. M. (1) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu skazał go na karę 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności uznając , iż kara te jest zasadna a brak jest przesłanek do orzekani a kar wolnościowych .

Na podstawie art. 624§1 kpk zwalnia oskarżonego w całości od zapłaty kosztów sądowych i opłaty na rzecz Skarbu Państwa.