Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 590/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Olsztynie z 2017-09-12

Sygn. akt I C 590/16 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 września 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie, Wydział I Cywilny,

w składzie:

Przewodniczący: SSR Piotr Żywicki

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Małgorzata Karwacka

po rozpoznaniu w dniu 12 września 2017r. w Olsztynie,

na rozprawie,

sprawy z powództwa A. K.,

przeciwko P. C.,

o zapłatę,

I  zasądza od pozwanego P. C. na rzecz powódki A. K. kwotę 9.706,05 zł (dziewięć tysięcy siedemset sześć złotych 05/100) z odsetkami ustawowymi od dnia 27 sierpnia 2015 r. do dnia zapłaty;

II  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1.517 zł (tysiąc pięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1200 zł (tysiąc dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego;

III  nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Olsztynie kwotę 690 zł (sześćset dziewięćdziesiąt złotych) tytułem tymczasowo poniesionych wydatków.

/-/ SSR Piotr Żywicki

Sygn. akt I C 590/16

UZASADNIENIE

Powódka A. K. prowadząca działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo (...) Hurt- (...) wniosła o zasądzenie od pozwanego kwoty 9.706,05 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 27 sierpnia 2015r. do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu wskazała, że dochodzona pozwem kwota wynika z faktury VAT nr (...) z 19 sierpnia 2015r. wystawionej w związku ze sprzedażą na rzecz pozwanego materiałów budowlanych, której odbiór pozwany potwierdził własnoręcznym podpisem (k. 4).

Pozwany P. C. w sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym wnosząc o oddalenie powództwa podniósł, że nie dokonywał zakupu wskazanych w fakturze materiałów budowlanych, a widniejący pod dokumentem podpis nie pochodzi od niego a od K. W. (1), który w jego imieniu miał dokonywać zakupów materiałów budowlanych u powódki. Pozwany zaprzeczył aby umocował K. W. (1) do zakupu materiałów widniejących na ww. fakturze (k. 30-31).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 3 lipca 2015r. pozwany zawarł z K. W. (1) umowę o dzieło, przedmiotem której było wykonanie przez K. W. (1) prac remontowo-wykończeniowych na nieruchomości pozwanego. Strony umówiły się, że pozwany udzieli K. W. (1) zaliczki na poczet zakupu materiałów w kwocie 10.000 zł (§ 4 ust. 3 umowy). Zaliczka miała podlegać rozliczeniu na każde żądanie pozwanego. W toku wykonania umowy okazało się, że udzielona zaliczka była niewystarczająca. K. W. (1) zażądał kolejnych 20.000 zł wskazując, że nie będzie w stanie wykonać przedmiotu umowy bez tej kwoty. Pozwany, któremu zależało na terminowym wprowadzeniu się do nieruchomości, udzielił K. W. (1) kolejnej zaliczki dokonując przelewu na jego rachunek bankowy.

(bezsporne; por. umowa z dn. 3.07.2015r. - k. 37-40, wydruki wiadomości sms – k. 41-46, potwierdzenie przelewu drugiej transzy kwoty 10.000 zł – k. 47)

K. W. (1) w ramach udzielonego mu przez pozwanego umocowania miał kupował na jego rzecz materiały budowlane w hurtowni budowlanej prowadzonej przez powódkę. Powódka każdorazowo wydawała materiały K. W. (1) i wystawiała na rzecz pozwanego faktury imienne. Faktury te K. W. (2) przekazywał powodowi, który opatrywał je własnoręcznym podpisem. Część wydawanych materiałów była odbierana osobiście przez K. W. (1) w hurtowni a część była dowożona na nieruchomość powoda. Powódka wystawiła na pozwanego w dniu 31 lipca 2015r. fakturę VAT nr (...) na kwotę 10.115,53 zł, która co do kwoty 4.500 zł została opłacona gotówką przez K. W. (1).

(dowód: zeznania pozwanego k. 134-136; zeznania świadka J. K. – k. 116-118; faktura VAT – k. 12-13)

(dowód: zeznania świadka J. K. – k. 116-118)

W połowie sierpnia 2015r. pomiędzy stronami umowy o dzieło: pozwanym i K. W. (1) powstały spory na tle wykonania umowy i sposobu rozliczania się z danych przyjmującemu do wykonania zaliczek. Pozwany postanowił zakończyć współpracę z K. W. (1) i cofnął zgodę na zakupy materiałów budowlanych po dacie 12 sierpnia 2015r. w bezgotówkowej formie płatności. W dniu 12 sierpnia 2015r. pozwany opłacił w drodze przelewu fakturę nr (...) na pozostałą do zapłaty kwotę 5.615,53 zł,

(dowód: zeznania pozwanego – k. 134-136, historia operacji na rachunku bankowym powódki – k. 14)

W dniach 19 i 31 sierpnia K. W. (1) działając nadal jako pełnomocnik pozwanego nabył od powódki na rzecz swojego mocodawcy kolejne partię materiałów budowlanych. Powódka wystawiła odpowiednio fakturę VAT nr (...) z dnia 19 sierpnia 2015r. na kwotę 9.706,05 zł (płatną do dnia 26 sierpnia 2015r. przelewem), a w dniu 31 sierpnia 2015r. fakturę VAT nr (...) na kwotę 2.209,44 zł (płatną przelewem). Zakupione materiały opisane w fakturze z dnia 19 sierpnia 2015r. zostały dowiezione przez pracowników powódki na nieruchomość pozwanego.

(dowód: faktury VAT – k. 8, 11; zeznania świadka J. K. – k. 116-118)

Pomimo wcześniejszych ustaleń z K. W. (1), że ten będzie dokonywał zakupów materiałów budowlanych w swoim imieniu i następnie rozliczy się z udzielonych zaliczek, pozwany opłacał wystawione na niego imiennie faktury. Pozwany podpisał wręczone mu przez K. W. (1) faktury nr (...) z dnia 19 sierpnia 2015r. i nr (...)
z 31 sierpnia 2015r. Następnie w dniu 5 października 2015r. opłacił fakturę nr (...). Faktury nr (...) pozwany nie opłacił.

(dowód: historia operacji na rachunku bankowym powódki – k. 14; opinia biegłej z zakresu badania pisma ręcznego I. S. – k. 210-226; próbki pisma – materiał porównawczy – k. 132; częściowo zeznania świadka E. C. – k. 103; częściowo zeznania pozwanego – k. 134-136)

Pod koniec września 2015r. pozwany został poinformowany przez pracowników powódki o konieczności opłacenia faktury nr (...). W dniu 13 listopada 2015r. pozwany otrzymał od powódki wezwanie do zapłaty kwoty 9.706,05 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 27 sierpnia 2015r.

(dowód: zeznania pozwanego – k. 134-136; wezwanie do zapłaty – k. 9; zpo – k. 10)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

Stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie złożonych do akt sprawy dokumentów, zeznań świadków oraz przesłuchania pozwanego a także opinii biegłej I. S.. Opinia ta kwestionowana przez strony nie była, zaś możliwości złożenia na fakturze nr (...) własnoręcznego popisu pozwany ostatecznie – po zapoznaniu się z opinią – nie wykluczył (por. pismo k. 252).

Podstawą dochodzenia roszczenia był przepis art. 535 k.c., zgodnie z którym przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Powódka wykazała, że przeniosła na własność pozwanego materiały budowlane objęte fakturą nr (...) i wydała te materiały K. W. (1), który działał w imieniu powoda. Okoliczność ta wynika z zeznań świadka J. K., który wskazał, że materiały zostały dostarczone na teren nieruchomości pozwanego. Pozwany zakwestionował wprawdzie, aby materiały te zostały zużyte do prac wykończeniowych jego budynku, jednakże okoliczność ta była bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Tym samym jako zbędny należało ocenić wniosek dowodowy o przesłuchania w charakterze świadka M. B. (k. 249). Niezasadne była także wnioski o odroczenia rozprawy w celu dodatkowego przesłuchania pozwanego (k. 269). Obecność pozwanego na rozprawie nie była wszak konieczna i brak było jakichkolwiek przesłanek wskazujących na pojawienie się nowych i istotnych informacji, niezbędnych dla prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy. W konsekwencji wnioski te należało oddalić (k. 270).

Poza sporem był fakt, że K. W. (1) w relacjach ze stroną powodową początkowo działał w granicach umocowania - jako pełnomocnik pozwanego. Pozwany jednakże podniósł zarzut działania jego pełnomocnika bez umocowania, albowiem po dniu 12 sierpnia 2015r. miał on cofnąć pełnomocnictwo w zakresie nabywania na jego rzecz przez K. W. (3) materiałów budowlanych.

Zgodnie z art. 103 § 1 kc jeżeli zawierający umowę jako pełnomocnik nie ma umocowania albo przekroczy jego zakres ważność umowy zależy od jej potwierdzenia przez osobę, w której imieniu umowa została zawarta. Bez znaczenia jest przy tym fakt, czy osoba taka (tj. rzekomy pełnomocnik) wie o tym, że działa bez umocowania bądź z przekroczeniem zakresu pełnomocnictwa. Potwierdzenie czynności dokonanej przez taką osobę stanowi realizację prawa podmiotowego osoby, w imieniu której umowa została zawarta. Potwierdzenie takie może nastąpić także w sposób dorozumiany. Skuteczne dokonanie potwierdzenia powoduje usunięcie stanu niepewności i aktualizację skutków umowy ex tunc w sferze praw i obowiązków osoby, w której imieniu falsus procurator zawarł umowę (Ciszewski Jerzy (red.), Kodeks cywilny. Komentarz, wyd. II; por też Robaczyński W. [w:] Księżak Paweł [red.], Pyziak-Szafnicka Małgorzata [red.], Kodeks cywilny. Komentarz. Część ogólna, LEX, 2014).

Tym samym nie ulega żadnej wątpliwości, że składając swój podpis na fakturach wystawionych w związku z zawartymi z powódką po dniu 12 sierpnia 2015r. umowami sprzedaży (tj. fakturami nr (...) z dnia 19 sierpnia 2015r. i nr (...) z 31 sierpnia 2015r.), pozwany potwierdził dokonane przez K. W. (3) w tych dniach czynności prawne. Co więcej, jedną z tych dwóch faktur (tj. nr VAT nr (...)) pozwany opłacił dniu 5 października 2015r. Co istotne powódka dokonując sprzedaży w tych dniach nie miała świadomości, że K. W. (1) działa już poza granicami umocowania.

Z tych przyczyn, na podstawie wyżej cytowanych przepisów oraz art. 481 §1 i 2 kc orzeczono jak w pkt. I wyroku.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 § 1 kpc (pkt II wyroku). Na koszty poniesione przez powódkę składało się wynagrodzenia pełnomocnika (1.200 zł), opłata skarbowa (17 zł) i opłata od pozwu (300 zł), co daje w sumie kwotę 1.517 zł.

O nieuiszczonych kosztach sądowych orzeczono w oparciu o art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz. U. 2014 r., poz. 1025 ze zm.) w zw. z art. 83 ust. 2 tejże ustawy i art. 98 §1 k.p.c. Wydatki związane z opinią biegłego wyniosły łącznie 690 zł i zostało wypłacone tymczasowo ze środków Skarbu Państwa (żadna ze stron nie uiściła na ten cel zaliczki). Wobec wyniku procesu kwotę tę należało ściągnąć od pozwanego (pkt III wyroku).

SSR Piotr Żywicki

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Olgierd Kowalski
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Olsztynie
Osoba, która wytworzyła informację:  Piotr Żywicki
Data wytworzenia informacji: