Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 1123/20 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy w Kętrzynie z 2022-02-01

Sygn. akt: I C 1123/20 upr

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lutego 2022r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

Sędzia Beata Bihuń

Protokolant:

St. sekr. sądowy Mieczysław Budrewicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 stycznia 2022 r. w K.

sprawy z powództwa W. D. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą S.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą
w W. na rzecz powoda W. D. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą S. kwotę 7.099,31 zł (siedem tysięcy dziewięćdziesiąt dziewięć złotych i trzydzieści jeden groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie za okres od dnia 14.12.2020 r. do dnia zapłaty;

II.  Zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda W. D. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą S. kwotę 2.245,00 zł (dwa tysiące dwieście czterdzieści pięć złotych) wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie
w spełnieniu świadczenia pieniężnego za okres od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  Nakazuje zwrócić powodowi kwotę 72,00 zł (siedemdziesiąt dwa złote) tytułem części niewykorzystanej zaliczki.

sygn. akt I C 1123/20

UZASADNIENIE

Powód P. D. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A z siedzibą W. łącznie kwoty 4.332,80 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie za wskazane w pozwie okresy oraz kosztami procesu.

W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 18.04.2020 r. doszło do zdarzenia, w wyniku którego uszkodzeniu uległ należący do Ł. D. samochód marki B. (...) o nr rej (...). Pozwany przyjął odpowiedzialność za szkodę i wypłacił poszkodowanemu tytułem odszkodowania kwotę 8.226,11 zł, jednakże w ocenie poszkodowanego wypłacona kwota była niewystarczająca do naprawy pojazdu. Na podstawie umowy cesji poszkodowany przelał na rzecz powoda wszelkie prawa do odszkodowania, jakie przysługiwały mu z tytułu powyższej szkody. Powód zlecił wykonanie kalkulacji rzeczywistego kosztu naprawy, z której wynika kształtuje się on na poziomie 17.761,05 zł. Koszt wykonania kalkulacji to kwota 300,00 zł. Pozew powód dochodził jedynie części odszkodowania w kwocie 3.878,10 zł, kosztów kalkulacji w kwocie 300,00 zł oraz skapitalizowanych odsetek w wysokości 154,70 zł.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu wg norm prawem przewidzianych.

W uzasadnieniu pozwany przyznał, że wypłacił poszkodowanemu odszkodowanie na pokrycie kosztów naprawy samochodu, które zostało obliczone na podstawie kalkulacji sporządzonej przez pozwanego. Dalej pozwany wskazał, że proponował poszkodowanemu naprawę pojazdu w jednym z warsztatów zrzeszonych w sieci naprawczej (...) S.A. z rozliczeniem jej w formie bezgotówkowej, jednakże poszkodowany nie skorzystał z tej propozycji. Pozwany nie wie, czy samochód został naprawiony i ile wyniósł koszt naprawy. Pozwany zakwestionował również zasadność żądania zapłaty wydatku za sporządzenie kalkulacji naprawy, ponieważ w jego ocenie jest to koszt działalności powoda, podniósł również, że żądanie odsetek od daty wskazanej w pozwie jest bezzasadne, ponieważ o pretensjach powoda pozwany powziął wiadomość dopiero na skutek doręczenia mu pozwu.

Pismem z dnia 24.11.2021 r. powód rozszerzył powództwo żądając dodatkowo zasądzenia kwoty 2.659,90 zł tytułem odszkodowania oraz kwoty 106,61 zł tytułem skapitalizowanych odsetek.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 18.04.2020 r. doszło do zdarzenia, w wyniku którego uszkodzeniu uległ należący do Ł. D. samochód marki B. (...) o nr rej (...). Sprawca zdarzenia był objęty obowiązkowym ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej w (...) S.A. z siedzibą w W..

(dowód: bezsporne, akta szkody k. 34)

Pozwany, (...) S.A. z siedzibą w W., uznał co do zasady swoją odpowiedzialność za naprawienie szkody powstałej w wyniku ww. kolizji i przyznał oraz wypłacił poszkodowanemu odszkodowanie w kwocie 8.226,11 zł, w oparciu o kalkulację kosztów naprawy pojazdu. Ł. D. naprawiał pojazd we własnym zakresie, za same materiały zapłacił około 12.000 zł. W ocenie poszkodowanego wypłacone przez ubezpieczyciela odszkodowanie było niewystarczające do dokonania naprawy pojazdu i wyrównania poniesionej przez niego szkody.

(dowód: akta szkody k. 34, oświadczenie k. 9, zeznania świadka Ł. D. k. 85)

Umową cesji z dnia 6.11.2020 r. Ł. D. przelał na rzecz powoda wierzytelność, jaka przysługiwała mu do ubezpieczyciela i sprawcy szkody z tytułu szkody z dnia 18.04.2020 r.

(dowód: umowa cesji k. 7)

Powód zlecił wykonanie kalkulacji rzeczywistego kosztu naprawy samochodu B. (...) o nr rej (...), z której wynika, że kształtuje się on na poziomie 17.761,05 zł. Koszt wykonania kalkulacji to kwota 300,00 zł.

(dowód: kalkulacja k. 10 – 15, faktura k. 16)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd ustalił stan faktyczny w niniejszej sprawie na podstawie przedłożonych przez powoda
i pozwanego dokumentów, w tym akt szkody oraz na podstawie zeznań świadka Ł. D. albowiem prawdziwość dokumentów ani zeznania świadka nie była kwestionowane przez strony, nie budziły też wątpliwości Sądu. Bezsporne pomiędzy stronami były okoliczności zaistnienia szkody
i odpowiedzialność pozwanego za szkodę. Sporna pomiędzy stronami była wysokość szkody, jaka powstała w związku z uszkodzeniem pojazdu .

Zgodnie z treścią art. 363 § 2 kc poszkodowany może wybrać, czy naprawienie szkody ma nastąpić przez przywrócenie do stanu poprzedniego, czy przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Poszkodowany może te roszczenia kierować bezpośrednio do ubezpieczyciela, który odpowiada w ramach obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego. Z przepisów kodeksu cywilnego oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych wynika, że naprawienie szkody przez ubezpieczyciela może polegać tylko na zapłacie odpowiedniej sumy pieniężnej, nawet więc gdy poszkodowany wybiera naprawienie szkody przez przywrócenie do stanu poprzedniego, to świadczenie zakładu ubezpieczeń sprowadza się do wypłaty sumy pieniężnej. Skoro ma ona jednak pełnić taką samą funkcję jak przywrócenie do stanu poprzedniego, to wysokość tego odszkodowania powinna pokryć wszystkie celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki niezbędne do przywrócenia stanu poprzedniego uszkodzonego pojazdu. ( por. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 12 kwietnia 2012 r. III CZP 80/11).

Z treści art. 361 § 2 KC wynika obowiązek pełnej kompensacji szkody. Celem kompensacji szkody poszkodowany nie ma obowiązku poszukiwania jak najtańszych sposobów likwidacji szkody, ma natomiast prawo wyboru takiego sposobu przywrócenia pojazdu do stanu poprzedniego, który ten stan przywróci w stopniu najpełniejszym. W szczególności obowiązek poszkodowanego minimalizowania szkody nie polega na ograniczaniu należnego stronie odszkodowania przez wybór najtańszych sposobów jej naprawienia, ale na takim postępowaniu w trakcie zdarzenia powodującego szkodę i bezpośrednio po nim by ograniczyć rozmiar szkody w sensie faktycznym. Poszkodowany ma prawo wyboru w jakim warsztacie naprawczym dokonana naprawy, jak też czy naprawa zostanie dokonana nowymi częściami oryginalnymi czy też częściami nieoryginalnymi lub używanymi. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 IV 2002 r. wydanym w sprawie I CKN 1466/99, ubezpieczony nie ma obowiązku poszukiwania sprzedawcy oferującego najtańsze części do naprawy uszkodzonego pojazdu.

W celu ustalenia rzeczywistej wartości szkody, tj. kosztów naprawy pojazdu powoda sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej (k. 87 - 111), z której wynika, że realne koszty naprawy pojazdu z uwzględnieniem cen i stawek roboczogodziny od 100,00 zł netto do 200,00 zł netto oraz przy użyciu części zamiennych producenta pojazdu wynoszą od 14.764,11 zł brutto do 14.994,34 zł.

Wskazana opinia, w ocenie Sądu, jest pełna, wyczerpująca, nie zawiera sprzeczności, błędów faktycznych ani logicznych, w związku z czym Sąd podzielił jej wnioski w całości. Opinii nie kwestionowała również żadna ze stron.

Dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy żadnego znaczenia nie ma okoliczność, że poszkodowany dokonał już naprawy pojazdu, albowiem jak słusznie wskazał Sąd Apelacyjny w Gdańsku w wyroku
z dnia 27.02.2020 r. sygn. akt VACa 599/2019 naprawa uszkodzonego pojazdu nie jest warunkiem wypłaty odszkodowania, istotne znaczenie ma bowiem sam fakt powstania szkody, a nie jej naprawienie. Obowiązek naprawienia szkody przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje bowiem z chwilą wyrządzenia szkody i nie jest uzależniony od tego, czy poszkodowany dokonał naprawy rzeczy i czy w ogóle zamierza ją naprawić.

Wobec powyższego sąd zasądził na rzecz powoda całość żądanego przez niego odszkodowania w wysokości różnicy pomiędzy odszkodowaniem wypłaconym przez pozwanego, a kosztami naprawy ustalonymi przez biegłego, przyjmując stawkę roboczogodziny w wysokości 100,00 zł netto.

O odsetkach orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu, na podstawie art. 481 § 1 i § 2 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym I Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. W ocenie sądu nie ma racji pełnomocnik pozwanego, że o odsetkach sąd winien orzekać na podstawie at. 14 ust. 2 w/w ustawy, ponieważ pozwany nie przeprowadził żadnego dodatkowego postępowania, które miałoby wyjaśnić okoliczności niezbędne do ustalenia odpowiedzialności pozwanego, jednakże powód żądał zasądzenia odsetek od dnia wniesienia pozwu i od tej daty odsetki zasądzono.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc, zasądzając je w całości od pozwanego na rzecz powoda. Na całość kosztów procesu poniesionych przez powoda składała się kwota 2.245,00 zł, tj: opłata od pozwu w wysokości 400 zł, koszty opinii biegłego w wysokości 928,00 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 900,00 zł i opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł.

Powód wpłacił na koszty biegłego zaliczkę w kwocie 1.000,00 zł, przy czym koszt opinii to kwota 928,00 zł, w związku z czym sąd zwrócił powodowi niewykorzystaną część zaliczki w kwocie 72,00 zł.

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

(...)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Mieczysław Budrewicz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kętrzynie
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Beata Bihuń
Data wytworzenia informacji: