Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

V K 165/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

G. P. (1)

w okresie od 29 czerwca 2020r. do 5 sierpnia 2020 r. w K. bez wymaganego zezwolenia wbrew decyzji Komendanta Głównego Policji w sprawie EA b-639/434/20 z dnia 26 maja 2020r. utrzymującej w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w (...)/20/PA-EK- (...) o cofnięciu mu pozwolenia na posiadanie broni palnej myśliwskiej przeznaczonej do celów łowieckich, posiadał broń w postaci sztucera B. (...) o nr (...), kniejówki B. o nr (...), Dubeltówki o nr (...), Dubeltówki IŻ 58MAE o nr (...) oraz amunicję w łącznej ilości 308 sztuk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Komendant Wojewódzki Policji w O. decyzją z dnia 17 lutego 2020r. (dec. 91/20/PA-EK- (...)) cofnął G. P. (1) pozwolenie na posiadanie broni palnej myśliwskiej, w związku z jego uprzednim skazaniem za przestępstwo umyślne. G. P. (1) został bowiem skazany za czyn z art. 271 §1 kk wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w W. z dnia 19 lipca 2019r. Skazanie to aktualnie uległo zatarciu.

G. P. (1) zaskarżył decyzję o cofnięciu pozwolenia na broń. Decyzją Komendanta Głównego Policji z dnia 26 maja 2020r. (EA b-639/434/20) utrzymano w mocy wcześniejszą decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w O.. Korespondencja wraz z rozstrzygnięciem II instancji została odebrana przez G. P. (1) w dniu 29 maja 2020r.

W tym czasie G. P. (1) był w posiadaniu broni w postaci sztucera B. (...) o nr (...), kniejówki B. o nr (...), Dubeltówki o nr (...), Dubeltówki IŻ 58MAE o nr (...) oraz amunicji w łącznej ilości 308 sztuk.

decyzja i pismo KWP w O.

decyzja KGP

(...)

k. 2,3

k. 5-6

k. 7

częściowo wyjaśnienia G. P.

k. 74

Mimo wydania decyzji o cofnięciu uprawnień do posiadania broni palnej G. P. (1) nie dokonał jej zbycia, czy złożenia we właściwej jednostce policji w wyznaczonym 30 dniowym terminie. Została ona zabezpieczona dopiero w wyniku realizacji postanowienia prokuratora Prokuratury Rejonowej w Giżycku o zatrzymaniu rzeczy i przeszukaniu, co nastąpiło w dniu 5 sierpnia 2020r.

protokół zatrzymania rzeczy

k. 10-14

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

protokół zatrzymania rzeczy, (...), dane o karalności,

decyzja i pismo KWP w O.,

decyzja KGP

Zgromadzone w sprawie dokumenty korespondują z ustalonym stanem faktycznym, nie były kwestionowane przez żadną ze stron.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

częściowo wyjaśnienia G. P.

Sąd nie uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego, który nie przyznał się do popełnienia zarzucanego czynu. G. P. (1) jednocześnie potwierdził, że odwoływał się od decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji w O. oraz że znana mu była treść ostatecznej decyzji Komendanta Głównego Policji. Podał nadto, że podjął pewne kroki, by odsprzedać broń, jednak jego klient musiał uzyskać m.in. zezwolenie na broń. Ostatecznie nie przypilnował sprawy zbycia broni, również przez kłopoty rodzinne. Był zaskoczony, gdy 5 sierpnia 2020r. w jego domu pojawili się policjanci z nakazem przeszukania. G. P. (1) zaznaczył również, że od razu wydał posiadaną broń, która przechowywana była w bezpieczny sposób, w atestowanej szafie. Podniósł również, że nabył ją legalnie i nikt poza nim jej nie używał. On sam również nie korzystał z niej od czasu wszczęcia przeciwko niemu pierwszego postępowania karnego.

Wyjaśnienia te stanowią wyłącznie linię obrony przyjętą przez oskarżonego. G. P. (1) miał pełną świadomość tego, jakie konsekwencje wiążą się z posiadaniem broni po cofnięciu pozwolenia, skoro sam przyznał, że odebrał korespondencję od Komendanta Wojewódzkiego Policji w O., w którym znajdowały się wszystkie stosowne pouczenia w tym zakresie. Nadto nie stanowi żadnego usprawiedliwienia okoliczność, że oskarżony miał problem ze zbyciem posiadanej broni i amunicji. G. P. (1) mógł bowiem spełnić swój obowiązek również poprzez złożenie jej do depozytu właściwego organu Policji.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W art. 263§2 kk czynność sprawcza polega na nielegalnym „posiadaniu" broni palnej lub amunicji. Jest to czynność, która może przejawiać się zarówno jako działanie, jak i zaniechanie. Sprawca może bowiem aktywnie, nielegalnie wejść w posiadanie broni (np. przez zabranie jej komuś), jak też może nie oddać broni, na którą nie ma pozwolenia. Posiadanie w rozumieniu prawa karnego należy rozumieć każde faktyczne władanie rzeczą lub mieniem. Przestępstwo to ma charakter trwały, a jego bieg rozpoczyna się z chwilą wejścia w posiadanie bez zezwolenia broni palnej lub amunicji ( wyrok SN z 13.06.1995 r., WR 95/95, Prok. i Pr. 1995/11–12, poz. 4). Zob. też wyrok SA w Lublinie z 18.12.2006 r., II AKa 250/06)

G. P. (1) został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w W. z dnia 19 lipca 2019r. w sprawie V K 186/18 za czyn z art. 271 §1 kk. Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 21.11.2019r.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 pkt 6 lit a Ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji ( Dz.U.2020.955 j.t.) pozwolenia na broń nie wydaje się osobom stanowiącym zagrożenie dla siebie, porządku lub bezpieczeństwa publicznego, w tym skazanym prawomocnym orzeczeniem sądu. Z kolei art. 18. ust 1 pkt 2 przewiduje, że właściwy organ Policji cofa pozwolenie na broń m.in. jeżeli osoba, której takie pozwolenie wydano została skazana prawomocnym orzeczeniem sądowym za przestępstwo umyślne. Na tej podstawie Komendant Wojewódzki Policji w O. decyzją z dnia 17 lutego 2020r. cofnął G. P. (1) pozwolenie na posiadanie broni palnej myśliwskiej. Następnie w wyniku zaskarżenia tego rozstrzygnięcia Komendant Główny Policji decyzją z dnia 26 maja 2020r. utrzymał w mocy wcześniejszą decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w O.. Korespondencja wraz z rozstrzygnięciem II instancji została odebrana przez G. P. (1) w dniu 29 maja 2020r. Zgodnie z treścią art. 22 ust 1 Ustawy o broni i amunicji osoba, która utraciła uprawnienie do posiadania broni jest obowiązana niezwłocznie zbyć broń i amunicję do tej broni. Jeżeli broń nie zostanie zbyta w terminie 30 dni, należy ją złożyć wraz z amunicją do depozytu właściwego organu Policji (ust. 3 cytowanego przepisu).

G. P. (1) od chwili odebrania decyzji, która zapadła w II instancji (czyli od 29 maja 2020r.) miał maksymalnie 30 dni na zbycie broni lub złożenie go do depozytu. Termin ten upłynął w dniu 29 czerwca 2020r. zatem od tego dnia rozpoczął bieg przestępstwa wejścia w posiadanie bez zezwolenia broni palnej i amunicji. Zakończył się on w dniu 5 sierpnia 2020r. czyli w dniu, gdy w wyniku przeszukania pomieszczeń należących do G. P. (1), zatrzymano znajdującą się u niego broń i amunicję. Oskarżony miał pełną świadomość tego, jakie zapadły rozstrzygnięcia w przedmiocie pozwolenia na broń, jak też jakie konsekwencje wiążą się z utratą uprawnień, bowiem odebrał korespondencję zawierającą obie decyzje wraz ze stosowanymi pouczeniami.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

G. P. (1)

1

1

Czyn z art. 263 §2 kk zagrożony jest karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8 lat. Analizując wszelkie okoliczności przedmiotowej sprawy, w tym czas przetrzymywania broni bez pozwolenia, jej ilość i jednocześnie dotychczasową niekaralność G. P. (informacja k. 74v) Sąd doszedł do przekonania, że karą adekwatną dla oskarżonego będzie kara 6 miesięcy pozbawienia wolności, a więc kara w minimalnym wymiarze, przewidzianym za to przestępstwo. Wskazać jednocześnie należy, że Sąd miał możliwość, przy zastosowaniu art. 37a§1 kk wymierzyć oskarżonemu karę ograniczenia wolności lub grzywnę, jednak w takim przypadku zobligowany byłby również do orzeczenia środka karnego lub przypadku. W tej konkretnej sytuacji musiało by to być podanie wyroku do publicznej wiadomości lub przepadek broni i amunicji. W ocenie Sądu byłyby to jednak środki nieadekwatne, zbyt surowe, mając na uwadze stopień społecznej szkodliwości czynu. Nadto orzeczenie przepadku broni i amunicji stanowiłoby dużą dolegliwość materialną dla oskarżonego, czego ostatecznie można było uniknąć poprzez złożenie broni i amunicji do depozytu w Komendzie Wojewódzkiej Policji w O.

G. P. (1)

2

2

Na zasadzie art. 69 § 1, 2 kk, art. 70 §1 kk Sąd warunkowo zawiesił oskarżonemu G. P. (1) wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby 1 roku i jednocześnie na zasadzie art. 72§1 pkt 1 kk zobowiązał go do informowania Sądu o przebiegu okresu próby co 6 miesięcy. Zdaniem Sądu zastosowanie tego środka probacyjnego będzie wystarczające dla osiągnięcia wobec sprawcy celów zapobiegawczych i wychowawczych kary i zapobiegnie powrotowi oskarżonego do przestępstwa.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

G. P. (1)

3

3

Na podstawie art. 231§1 kpk dowody rzeczowe w postaci: sztucera B. (...) o nr (...), kniejówki B. o nr (...), Dubeltówki o nr (...), Dubeltówki IŻ 58MAE o nr (...) oraz amunicji w łącznej ilości 308 sztuk składa do depozytu w Komendzie Wojewódzkiej Policji w O. do czasu wyjaśnienia kwestii uprawnień do odbioru tych przedmiotów.

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie nie zaszły przesłanki do umorzenia postepowania z uwagi na znikomą społeczną szkodliwość czynu. Elementem kodeksowej struktury przestępstwa, obok jego bezprawności, jest warunek, aby leżący u podstaw przestępstwa czyn zabroniony był społecznie szkodliwy w stopniu wyższym niż znikomy (art. 1 § 2 kk). Zgodnie z art. 115§2 kk przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu zabronionego pod groźbą kary sąd bierze pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia. Wykładnia art. 115§2 kk jednoznacznie wskazuje na to, że przedmiotem społecznej szkodliwości konkretnego czynu zabronionego są wyłącznie elementy związane z tym czynem, że tym samym nie mogą na stopień szkodliwości czynu zabronionego wpływać elementy niezwiązane z tym czynem, np. elementy związane tylko z osobą sprawcy (S. 2017, wyd. 3/P., na temat tej kwestii zob. również wyr. SA w Łodzi z 18.8.1999 r., II AKa 129/99, Biul. PA w Ł. 1999, Nr 9, s. 1).Oznacza to, że Sąd oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu nie może uwzględnić warunków osobistych sprawcy czy też tego, jakie konsekwencje poniesie w związku z wymierzeniem kary. Skazanie i wymierzona kara niewątpliwie są dolegliwe dla oskarżonego i wywołują negatywne następstwa w jego życiu, sytuacja taka stanowi jednak naturalny skutek związany z popełnieniem przestępstwa, którego mógł uniknąć. Popełniając przestępstwo miał świadomość ewentualnych konsekwencji z tym związanych

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że czyn oskarżonego charakteryzuje się stopniem społecznej szkodliwości w stopniu większym niż znikomy. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na fakt, że G. P. (1) przechowywał w domu bez pozwolenia aż cztery sztuki broni oraz amunicję w łącznej ilości 308 sztuk. Nadto w rzeczywistości nie poczynił żadnych starań, by dobrowolnie ich się wyzbyć, choć doskonale znane były mu konsekwencje przechowywania broni bez pozwolenia. Oddał ją dopiero w dniu 5.08.2020r. funkcjonariuszom policji realizującym postanowienie prokuratora o przeszukaniu i zatrzymaniu rzeczy. Świadczy to o lekceważącym stosunku oskarżonego do obowiązujących przepisów.

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

Stosownie do treści art. 627 kpk oraz art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 120 zł tytułem opłaty, a nadto obciążono go pozostałymi kosztami sądowymi w kwocie 110 zł, na które złożyły się wydatki Skarbu Państwa poniesione na doręczenia - 40 zł, koszty związane z uzyskaniem karty karnej- 30 zł oraz wydatki poniesione na przechowywanie zabezpieczonych w toku postępowania przedmiotów - 40 zł.

Podpis