Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 marca 2019 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Bogdan Wałachowski

Protokolant – st. sekr. sąd. Aneta Dybikowska, Urszula Ekstowicz

w obecności oskarżyciela publicznego KPP w G. – asp. szt. Sylwestra Piotrowicza

po rozpoznaniu w dniach 04.01. 2019r. , 05.02.2019r. i 29 .03.2019 roku sprawy

J. M.

c. J. i I. z d. G.

ur. (...) w G.

obwinionego o to, że:

W okresie od godz. 19:00 w dniu 19 maja 2018 roku do godz. 22:15 w dniu 20 maja 2018 roku w G. przy ul. (...) w mieszkaniu nr (...), poprzez odtwarzanie głośno grającej muzyki oraz stukanie przedmiotami w elementy konstrukcyjne mieszkania, zakłóciła spokój oraz odpoczynek nocny M. K., I. K., J. Z. oraz R. K.,

tj. o czyn z art. 51§1 kw

1.  Obwinioną J. M. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu i za to na podstawie art. 51§1 kw w zw. z art. 24§1 i 3 kw skazuje ją na karę grzywny w wysokości 400 (czterysta) złotych.

2.  Zasądza od obwinionej na rzecz Skarbu Państwa 40,00 (trzydzieści) złotych tytułem opłaty i obciąża ją pozostałymi kosztami procesu w wysokości 100,00 (sto) złotych.

Sygn. akt. II W 301/18

UZASADNIENIE

J. M. (43 lat) mieszka w G. przy ul. (...) w mieszkaniu nr (...), na III piętrze. Na tym samym piętrze, w tej samej klatce schodowej znajdują się łącznie dwa mieszkania. W tym samym budynku zamieszkują również świadkowie M. K., I. K., R. K., a także A. W.. Mieszkanie obwinionej znajduje się bezpośrednio pod mieszkaniem M. K..

W okresie od 19 maja 2018 roku godz. 19:00 do 20 maja 2018 roku godz. 22:15 J. M. będąc w swoim mieszkaniu odtwarzała głośno muzykę z różnych nośników tj. telewizora, radia. Stukała też twardymi przedmiotami w elementy konstrukcyjne mieszkania. W tym czasie pokrzywdzeni wzywali trzykrotnie policję celem przeprowadzenia interwencji. Za każdym razem, gdy przyjeżdżała policja muzyka była wyciszana, a obwiniona nie otwierała drzwi funkcjonariuszom. Także rozmowy M. K. z obwinioną, by ta przyciszyła odtwarzanie muzyki, nie odniosły żadnego efektu.

Powyższe ustalenia poczyniono w oparciu o zeznania M. K. (k. 3,54-55), I. K. ( k. 55), J. Z. (k. 55), R. K. ( k. 55 v) oraz A. wróbel ( k. 65).

W ocenie Sądu okoliczności popełnienia przez J. M. zarzucanego jej czynu nie budzą żadnych wątpliwości. Jej zaś wyjaśnienia w zakresie w jakim nie przyznała się do zakłócania porządku i wypoczynku sąsiadom, z uwagi na treść zeznań wszystkich przesłuchanych świadków należy zdaniem Sądu odrzucić jako niewiarygodne, bo podyktowane wyłącznie chęcią uniknięcia odpowiedzialności karnej w tym zakresie. Jej wyjaśnienia ( k. 54v), w których zaprzeczyła aby w tym czasie odtwarzała głośno muzykę, a także aby miała miejsce interwencja policji, są całkowicie odosobnione i sprzeczne zarówno z zeznaniami pokrzywdzonych i innych świadków, jak i informacji pochodzącej z KPP w G., która takie interwencje potwierdziła ( k. 64).

Podkreślić należy, że przesłuchani przez Sąd świadkowie tj. małżeństwo K. oraz R. K. i J. Z. konsekwentnie podali, że w dacie zarzutu obwiniona odtwarzała głośno muzykę, stukała przedmiotami w elementy konstrukcyjne mieszkania, zakłócała spokój oraz wypoczynek nocny im wszystkim. Paradoksalnie także wnioskowana przez obwinioną świadek obrony A. W. ( k. 65) również potwierdziła, że w tej dacie (pamiętała dokładnie, ponieważ 19 maja to jest dzień jej urodzin) obwiniona odtwarzała głośno muzykę, wyciszała ją na czas przyjazdu policji, by po tym jak funkcjonariusze opuścili to miejsce, ponownie głośno muzykę odtwarzać. Świadek ten, podobnie jak M. K. potwierdziła, że obwiniona w tym czasie przebywała w swoim mieszkaniu. Co więcej, miała odpowiedzieć M. K. „ że jak się mieszka z nienormalnymi ludźmi, to tak jest” ( k.3). W tej sytuacji, zdaniem Sądu, nie ma żadnych racjonalnych powodów aby kwestionować wiarygodność przesłuchanych świadków. Podkreślić należy, że obok konsekwencji w ich zeznaniach, charakteryzują się one również zgodnością, bo w podobny sposób opisali zachowania obwinionej. Uwagę również zwraca fakt, że świadkowie ci składali zeznania w sposób, jasny, pewny, przekonywujący. Wszyscy oni są osobami obcymi dla obwinionej, nie mającymi zatem żadnego interesu, ażeby pomawiać ja bezpodstawnie o naruszenie porządku prawnego.

Tak opisane zachowanie obwinionej wyczerpało znamiona wykroczenia z art. 51§1kw. Stanowiło ono wybryk, bo odbiegało od przyjętego zwyczajowo postępowania w danym miejscu, czasie i okolicznościach, naruszyło i lekceważyło obowiązujące zasady współżycia społecznego. Niewątpliwie odbiegało ono od przyjętych w danej sytuacji norm postępowania, pozostawało w oczywistej sprzeczności ze zwykłymi normami ludzkiego, sąsiedzkiego współżycia. Wywołało ono wśród sąsiadów negatywne oceny, gniew, oburzenie.

W tej sytuacji wina oraz społeczna szkodliwość przypisanego obwinionej czynu, którego wymieniona dopuściła się w okresie 19-20 maja 2018 roku – jest znaczna. Wskazuje na to analiza tak strony podmiotowej, jak i przedmiotowej tego czynu. Mowa, zatem o takich okolicznościach jak czas, miejsce, sposób popełnienia czynu, pobudki, motywy, jakimi kierowała się obwiniona, wagę naruszonych przez nią obowiązków. Brak jakiejkolwiek chęci podporządkowania się prośbom pokrzywdzonych.

Analiza elementów podmiotowych pozwoliła zdaniem Sądu na przedstawienie osoby obwinionej w dobrym świetle. Wymieniona ma 43 lat, nie pracuje, utrzymuje się , jak podała, z darowizn od rodziny. Nie była dotychczas karana,

Można zatem zdaniem Sądu stwierdzić, że jej czyn z tej daty miał charakter incydentalny, wpadkowy.

Z tych też powodów, mając na uwadze sytuację majątkową, rodzinną i zawodową obwinionej Sąd wymierzył jej grzywnę w wymiarze 400 złotych oraz obciążył opłatą i kosztami sądowymi w łącznej kwocie 140 zł. Wymiar kary – jej dolegliwość nie przekracza zdaniem sadu stopnia winy obwinionej uwzględnia stopień społecznej szkodliwości jej czynu, a także uwzględnia cele zapobiegawcze i wychowawcze.