Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 czerwca 2020 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Alina Kowalewska
Protokolant:	sekretarz sądowy Joanna Kucharska

po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2020 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółka z o. o. z siedzibą w W.

przeciwko T. G.

o zapłatę

1.  Zasądza od pozwanego T. G. na rzecz powoda (...) spółka z o. o. z siedzibą w W. kwotę 8.185,91 zł (osiem tysięcy sto osiemdziesiąt pięć złotych 91/100) z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od kwoty 7.500,00 zł od dnia 30.07.2019r. do dnia zapłaty oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 685,91 zł od dnia 30.07.2019r. do dnia zapłaty.

2.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

3.  Zasądza od pozwanego T. G. na rzecz powoda (...) spółka z o. o. z siedzibą w W. kwotę 1.920,00 zł (jeden tysiąc dziewięćset dwadzieścia złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Alina Kowalewska

I C 1345/19 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. w dniu 29 lipca 2019 r. wniósł pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko pozwanemu T. G. domagając się zasądzenia od pozwanego na jego rzecz kwoty 8.185,91 zł w tym kwoty 7.500 zł tytułem należności głównej będącej kwotą udzielonej pożyczki oraz kwoty 31 zł tytułem prowizji, a także kwoty 654,91 zł tytułem skapitalizowanych odsetek umownych za opóźnienie w spłacie pożyczki. W uzasadnieniu pozwu wskazano, że w dniu 27 września 2018 r. pozwany zawarł z powodem umowę pożyczki w formie elektronicznej. Pozwany za pomocą formularza rejestracyjnego umieszczonego na stronie internetowej powoda, dokonał rejestracji. Ponadto potwierdził warunki rejestracji poprzez dokonanie przelewu (...),1 zł ze swojego rachunku bankowego na rachunek (...) Sp. z o.o. Po dokonaniu weryfikacji danych pozwanego kwota pożyczki została przelana na rachunek pozwanego tego samego dnia. Pożyczkobiorca uchybił terminowi zwrotu świadczenia. Wobec braku spłaty pożyczki w terminie, pożyczkodawca wystosował do pozwanego wezwania do zapłaty. Pozwany do dnia wniesienia pozwu nie uregulował należności w całości.

Nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym z dnia 9 września 2019 r. sygn. akt VI Nc-e 1420254/19 Sąd Rejonowego L. (...) nakazał pozwanemu zapłatę na rzecz powoda dochodzonej pozwem kwoty wraz z kosztami procesu. Pozwany wniósł sprzeciw od powyższego nakazu zaskarżając go w całości, wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z kwotą 34 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W sprzeciwie pozwany zakwestionował roszczenie dochodzone pozwem, co do zasady i wysokości, zaprzeczając wszelkim twierdzeniom powoda poza wyraźnie przyznanymi.

W wyniku wniesienia przez pozwanego sprzeciwu nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym nakaz zapłaty z dnia 9 września 2019 r. sygn. akt VI Nc-e 1420254/19 utracił moc, a sprawa została przekazana do rozpoznania sądowi właściwości ogólnej pozwanego tj. Sądowi Rejonowemu w. (...).

W piśmie procesowym z dnia 30 stycznia 2020 r. pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości orz zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego. Pozwany zakwestionował roszczenie powoda, co do zasady, jaki i wysokości. Pozwany zakwestionował istnienie jak i rozmiar zobowiązania, datę wymagalności, jak również roszczenie odsetkowe. T. G. zaprzeczył, aby zawarł z powodem umowę pożyczki o wskazanym w pozwie numerze. Podnosił, że dołączona do pozwy umowa jest jedynie niepodpisanym przez nikogo wydrukiem z systemu informatycznego powoda. Pozwany wskazał, że wykonał przelew na kwotę 0,10 zł na konto bankowe pozwanego, jednak przelew dotyczy wyłącznie potwierdzenia danych klienta w systemie informatycznym powoda. Wskazywał że nie można z faktu wykonania przelewu w 13 grudnia 2013 r. dniu wywodzić zgody na zawarcie umowy pożyczki, będącej przedmiotem niniejszego postępowania. Kwestionował fakt zawarcia umowy pożyczki. Podkreślił, że umowa pożyczki nie została podpisana.

Sąd ustalił co następuje:

T. G. dniu 19 grudnia 2013 r. dokonał rejestracji na stronie internetowej pożyczkodawcy (...) Sp. z o.o. – (...) po utworzeniu profilu klienta i uiszczeniu opłaty rejestracyjnej w wysokości 0,01 zł ze swojego konta bankowego o numerze (...) wyraził zgodę na zawarcie pierwszej umowy pożyczki o numerze (...).

(dow ó d: potwierdzenie przelewu z dnia 19 grudnia 2013 r. k.- 24)

W dniu 27 września 2018 r. przy wykorzystaniu wcześniej utworzonego profilu klienta na stronie internetowej pożyczkodawcy pozwany zawarł z powodem kolejną umowę pożyczki z limitem ogólnym określony na kwotę 7.500 zł. W dniu zawarcia ww. umowy pożyczki powód (...) Sp. z o.o dokonał przelewu kwoty 4.000 zł tytułem umowy pożyczki o numerze (...) na konto pozwanego. Następnie powód przelał na rachunek bankowy powoda w dniu 2 października 2018 r. kwotę 3.000,00 zł, a w dniu 5 października 2018 r. kwotę 500 zł- co stanowi łącznie 7.500,00 zł tj. kwotę określoną w umowie pożyczki jako limit ogólny. Zgodnie z umową całkowita kwota do spłaty z tytułu umowy pożyczki wyniosła 9000,00 złotych i składała się z kwoty pożyczki oraz z odsetek w wysokości 61,60 zł i prowizji w wysokości 1438,40 złotych. Termin zwrotu pożyczki wynosił 30 dni i upływał w dniu 27 października 2018 r. Zgodnie z § 9 umowy za czas opóźnienia pożyczkodawca zastrzegł sobie możliwość naliczania odsetek w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie. W terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy pozwany miał prawo odstąpienia od umowy, a formularz odstąpienia stanowił załącznik do umowy. Zgodnie z § 2.13 umowy za dzień zawarcia umowy strony uznały dzień przekazania kwoty pożyczki na rachunek bankowy pożyczkobiorcy. Natomiast zgodnie z § 2.3 umowy pożyczkobiorcy, który nie spłacił poprzedniej pożyczki nie może być udzielona kolejna pożyczka.

(dow ó d: wydruk umowy pożyczki z dnia 27 września 2018 r. – k. 25-29, potwierdzenie przelewu z dnia 27 września 2018 r.- k. 30, potwierdzenie przelewu z dnia 2 października 2018 r.- k. 31, potwierdzenie przelewu z dnia 5 października 2018 r.- k. 32).

T. G. dokonał na rzecz powoda (...) Sp. z o.o następujących wpłat:

- 200,00 zł w dniu 26 lutego 2019 r. tytułem spłaty kapitału pożyczki nr (...),

- 150,00 zł w dniu 14 marca 2019 r. tytułem spłaty kapitału pożyczki nr (...),

- 150, 00 zł w dniu 6 kwietnia 2019 r. tytułem spłaty kapitału pożyczki nr (...),

- 200,00 zł w dniu 18 kwietnia 2019 r tytułem spłaty kapitału pożyczki nr (...),

- 200,00 zł w dniu 9 maja 2019 r. tytułem spłaty kapitału pożyczki nr (...),

- 100,00 zł w dniu 21 maja 2019 r. tytułem spłaty kapitału pożyczki nr (...),

- 150,00 zł w dniu 6 czerwca 2019 r. tytułem spłaty kapitału pożyczki nr (...),

- 100,00 zł w dniu 24 czerwca 2019 r. tytułem spłaty kapitału pożyczki nr (...),

- 100,00 zł w dniu 27 czerwca 2019 r. tytułem spłaty kapitału pożyczki nr (...),

- 100,00 zł w dniu 15 lipca 2019 r. tytułem spłaty kapitału pożyczki nr (...).

(dow ó d: potwierdzenie przelewu z dnia. 26 lutego 2019 r.- k. 68, potwierdzenie przelewu z dnia. 14 marca 2019 r. r. k. - 67, potwierdzenie przelewu z dnia. 6 kwietnia 2019 r.- k. 66 potwierdzenie przelewu z dnia. 18 kwietnia 2019 r.- k. 65, potwierdzenie przelewu z dnia. 9 maja 2019 r. k.-64, potwierdzenie przelewu z dnia. 21 maja 2019 r. k.-63, potwierdzenie przelewu z dnia. 6 czerwca 2019 r- k. 62, potwierdzenie przelewu z dnia. 24 czerwca 2019 r.-k. 6, potwierdzenie przelewu z dnia. 27 czerwca 2019 r.- k. 60 potwierdzenie przelewu z dnia. 15 lipca 2019 r.- k. 59 )

Są d zwa żył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części.

Jako poparcie żądań zawartych w pozwie powód przedłożył: potwierdzenie przelewu opłaty rejestracyjnej dokonanej przez pozwanego z dnia 19 grudnia 2013 r., wydruk umowy pożyczki z dnia 27 września 2018 r., potwierdzenia przelewu - wypłaty pożyczki w dniach 27 września 2018 r., 2 października 2018 r. oraz 5 października 2018 r. na konto pozwanego oraz potwierdzenia wykonania przez pozwanego przelewów na konto powoda tytułem spłaty kapitału pożyczki nr (...) w łącznej kwocie 1450 zł w okresie od 26 lutego 2026 roku do 15 lipca 2019 r.

W niniejszej sprawie znajdą zastosowanie przepisy ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, bowiem zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 wyżej wskazanej ustawy przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255 550,00 zł albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi. Wedle przepisu ust. 2 pkt 1 wyżej wskazanego artykułu za umowę o kredyt konsumencki uważa się również umowę pożyczki. Powyższa ustawa dopuszcza zawieranie umowy o kredyt konsumencki za pomocą środków porozumiewania się na odległość. Umowa o kredyt konsumencki zawierana na odległość umowa, to umowa która spełnia wymagania przewidziane w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta. Jest to, zatem umowa, którą kredytodawca zawiera z konsumentem w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie. Ponadto przepisy dopuszczą zawarcie takiej umowy na odległość zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną stanowiącym, iż świadczenie usług drogą elektroniczną w rozumieniu ustawy oznacza wykonanie usługi świadczonej bez jednoczesnej obecności stron (na odległość), poprzez przekaz danych na indywidualne żądanie usługobiorcy, przesyłanej i otrzymywanej za pomocą urządzeń do elektronicznego przetwarzania, włącznie z kompresją cyfrową, i przechowywania danych, która jest w całości nadawana, odbierana lub transmitowana za pomocą sieci telekomunikacyjnej w rozumieniu ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne.

Przepis art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim określa wymogi formalne umowy o kredyt konsumencki. Umowa taka powinna być zawarta w formie pisemnej, chyba, że odrębne przepisy przewidują inną szczególną formę. W żadnym z tych przepisów ww. ustawy nie określono skutków prawnych niedochowania formy pisemnej, a więc można przyjąć, że została ona zastrzeżona pod rygorem utrudnień dowodowych. Okoliczność zaś, że nie została zawarta w wymaganej przez ustawę o kredycie konsumenckim formie pisemnej powoduje jedynie ten skutek, że w razie niezachowania zastrzeżonej formy nie jest w sporze dopuszczalny dowód ze świadków ani dowód z przesłuchania stron na fakt dokonania czynności, ustawa nie przewiduje, bowiem rygoru nieważności. Przy czym zgodnie z treścią art. 74 § 2 k.c., pomimo niezachowania formy pisemnej przewidzianej dla celów dowodowych, dowód ze świadków lub dowód z przesłuchania stron jest dopuszczalny, jeżeli obie strony wyrażą na to zgodę, jeżeli żąda tego konsument w sporze z przedsiębiorcą albo, jeżeli fakt dokonania czynności prawnej będzie uprawdopodobniony za pomocą pisma.

W ocenie Sądu uznać należy, iż zawarcie umowy kredytu konsumenckiego nie wymaga zachowania formy pisemnej i co do zasady umowa taka może być zawarta również za pomocą środków porozumiewania się na odległość. W konsekwencji sam brak podpisu pozwanego pod umową pożyczki nie stanowi o uznaniu, że między stronami nie doszło do zawarcia umowy pożyczki.

W niniejszej sprawie pozwany nie kwestionował, iż posiadał na stronie internetowej powoda swój profil klienta tj. indywidualne konto internetowe założone przez z chwilą prawidłowego wypełnienia i złożenia pierwszego wniosku o pożyczkę. Jak wynika z § 4 umowy pożyczki z dnia 27 września 2018 r. warunkiem zawarcia umowy pożyczki za pośrednictwem strony internetowej oraz udzielenia pożyczki jest uprzednie utworzenie przez pożyczkobiorcę profilu klienta na stronie internetowej i posiadania przez pożyczkobiorcę aktywnego profilu klienta. Utworzenia profilu klienta dokonuje się jednorazowo na stronie internetowej podczas wnioskowania o pierwszą pożyczkę. Nie było wymagane przy zawarciu każdej kolejnej umowy z pożyczkodawcą uiszczanie opłaty rejestracyjnej, taka opłata była uiszczana tylko raz przy założeniu profilu klienta. Pozwany nie kwestionował faktu otrzymania od powoda w dniach 27 września 2018 r., 2 października 2018 r. oraz 5 października 2018 r., na swoje konto bankowe podane przy rejestracji na stronie pożyczkodawcy przelewów na łączną kwotę 7.500 zł tytułem umowy pożyczki nr (...). Pozwany nie odniósł się do faktu, iż dokonał na rzecz pożyczkobiorcy w okresie od 26 lutego 2019 r. do 15 lipca 2019 r. szeregu wpłat tytułem spłaty kapitału przedmiotowej pożyczki na łączna kwotę 1450 zł.

Zgodnie z treścią art. 231 k.p.c. w postępowaniu dowodowym dopuszczalne jest uznanie za ustalone faktów, które nie wynikają wprost z przeprowadzonych dowodów, ale tylko wtedy, gdy taki wniosek można wyprowadzić z innych ustalonych faktów. W rozpoznawanej sprawie sąd ustalił fakty, które pozwalają na uznanie istnienia umowy pożyczki - tj. posiadanie przez pozwanego profilu klienta na stronie internetowej powoda, otrzymanie przez pozwanego od powoda kwoty 7.500 zł tytułem umowy pożyczki nr (...), dokonanie wpłat na rzecz powoda tytułem spłaty kapitału pożyczki (...). Powyższe okoliczności, w ocenie sądu, pozwalają w sposób niebudzący wątpliwości uznać za ustalony fakt zawarcia przez T. G. z powodem (...) Sp. z o.o. w dniu 27 września 2018 r. umowy pożyczki o treści stwierdzonej wydrukiem załączonym do pozwu. Trudno, bowiem mając na względzie zasady logiki i doświadczenia życiowego uznać, iż pozwany dokonywał spłat kapitału pożyczki nr (...) na rzecz powoda bez żadnego tytułu prawnego. Równie trudno uznać, że powód przelał swoje środki pozwanemu, bez wniosku i umowy na dowolnie przez siebie oznaczoną kwotę i okres. Mając na uwadze powyższe sąd doszedł do wniosku, że strona powodowa wykazała, aby istotnie łączyła ją z pozwanym umowa pożyczki z dnia 27 września 2018 r. W świetle powyższego twierdzenia pozwanego, że nie zawierał przedmiotowej umowy pożyczki należy uznać wyłącznie za linię jego obrony mającą na celu uniknięcie spłaty wymagalnego zadłużenia.

W konsekwencji sąd uwzględnił roszczenie powoda w przeważającej części, o czym orzekł jak w pkt I sentencji. Sąd zasadził na rzecz powoda odsetki umowne od kwoty niespłaconego kapitału w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie za okres od dnia 30 lipca 2019 r. lipca do dnia zapłaty oraz odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty skapitalizowanych odsetek oraz prowizji za okres 30 lipca 2019 r. do dnia zapłaty. Zgodnie z treścią z umowy łączącej strony umowy za czas opóźnienia w spłacie pożyczki pożyczkodawca zastrzegł sobie możliwość naliczania odsetek w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie (§ 9 umowy). Zgodnie z definicją pożyczki zawartą w przedmiotowej umowie – pożyczka oznacza środki pieniężne przekazane na własność pożyczkobiorcy (§ 9.18 umowy). Zapis ten wyklucza, możliwości żądania odsetek umownych w wysokości odsetek maksymalnych od kwoty prowizji- w tym zakresie powództwo podlegało oddaleniu.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c., Uznając, iż pozwany, jako strona przegrywająca jest zobowiązany zwrócić powodowi poniesione przez niego koszty procesu w kwocie 1920 zł, na które składa się opłata od pozwu w wysokości 103 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 1800 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

SSR Alina Kowalewska