Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 października 2020 r.

Sąd Okręgowy w (...) V Wydział Gospodarczy, w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Wiesław Kasprzyk,

Sędziowie: Małgorzata Tomkiewicz, Maciej Rzewuski (spr.)

Protokolant: st. sekr. sąd. Małgorzata Chodkowska

po rozpoznaniu w dniu 27 października 2020 r. w (...)

na rozprawie

sprawy z powództwa Kancelaria (...) Spółka Jawna w (...)

przeciwko (...)

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego w (...) z dnia 23 września 2019 r., sygn. akt V GC 31/19

I.  oddala apelację,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.700,00 (dwa tysiące siedemset 00/100) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie za czas po upływie tygodnia od dnia ogłoszenia niniejszego wyroku do dnia zapłaty.

Sędzia Małgorzata Tomkiewicz Sędzia Wiesław Kasprzyk Sędzia Maciej Rzewuski (del.)

Sygn. akt V Ga 624/19

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 23 września 2019 roku (sygn. akt V GC 31/19) Sąd Rejonowy w (...) zasądził od pozwanego (...)na rzecz powoda Kancelarii (...) Spółka Jawna z siedzibą w (...) kwotę 65.542,98 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 4 stycznia 2019 roku do dnia zapłaty, a ponadto zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 8.695,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Apelację od powyższego rozstrzygnięcia wywiódł pozwany, zaskarżając wyrok w całości i zarzucając mu naruszenie przepisów art. 233 par 1 k.p.c. oraz art. 299 par 2 k.s.h. W apelacji pozwany przedstawił treść wymienionych zarzutów, obszernie wskazując, w czym upatruje naruszenia wskazanych regulacji. Tezy te autor rozwinął w uzasadnieniu wniesionego środka odwoławczego.

Na podstawie tych zarzutów wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu za obie instancje.

W odpowiedzi na apelację powód wniósł o jej oddalenie oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu za instancję odwoławczą.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jako niezasadna, podlegała oddaleniu.

Istotą sporu w niniejszym postępowaniu było ustalenie, czy (...)jako członek zarządu spółki, podlega subsydiarnej odpowiedzialności określonej w art. 299 k.s.h.

Zgodnie z przepisem art. 299 § 1 k.s.h., jeżeli egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania. Członek zarządu, zgodnie z § 2 tego artykułu, może uwolnić się od subsydiarnej odpowiedzialności jeżeli wykaże, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub w tym samym czasie wydano postanowienie o otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego albo o zatwierdzeniu układu w postępowaniu w przedmiocie zatwierdzenia układu, albo że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości nastąpiło nie z jego winy, albo że pomimo niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewydania postanowienia o otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego albo niezatwierdzenia układu w postępowaniu w przedmiocie zatwierdzenia układu wierzyciel nie poniósł szkody.

Aby członek zarządu nie ponosił odpowiedzialności za zobowiązania spółki musi wykazać (udowodnić) jedną z przesłanek wskazanych w art. 299 § 2 k.s.h. Taki rozkład ciężaru dowodu jest uzasadniony tym, że wierzyciele na ogół nie znają stanu interesów spółki, wiedzy w tym zakresie można natomiast wymagać od członków zarządu. Ustawodawca posługuje się w tym zakresie wymogiem udowodnienia przesłanek egzoneracyjnych, a nie tylko ich uprawdopodobnienia. Na pozwanym członku zarządu spoczywają tożsame obowiązki procesowe co do wykazania przesłanek egzoneracyjnych, jak w odniesieniu do powoda, który - aby uzyskać pozytywne rozstrzygnięcie w postaci wyroku zasądzającego - musi udowodnić swoje roszczenie. Brak jakichkolwiek podstaw, by łagodzić ciężar dowodu w odniesieniu do członków zarządu spółki jedynie dlatego, że występują oni w procesie po stronie pozwanej.

W niniejszym postępowaniu Sąd Rejonowy jednoznacznie uznał – i ocenę tę Sąd Okręgowy w pełni podziela – że pozwany członek zarządu w żaden sposób nie wykazał zaistnienia przesłanek egzoneracyjnych określonych w art. 299 § 2 k.s.h. – to zaś jest jedyny sposób umożliwiający wygranie procesu o przypisanie odpowiedzialności odszkodowawczej wobec członka zarządu spółki.

Bez znaczenia dla niniejszej sprawy pozostawały rozważania apelującego dotyczące oceny dowodów, w tym szczególnie rozważania dotyczące oceny zeznań przesłuchanych świadków. Istotą postępowania o stwierdzenie subsydiarnej odpowiedzialności jest wykazanie istnienia wymagalnej, nieściągalnej wierzytelności przez powoda i ewentualne wykazanie przesłanek egzoneracyjnych przez pozwanego. Pozostałe kwestie stanowią jedynie wątek poboczny sprawy i nie przesądzają o jej rozstrzygnięciu. Tożsamą, błędną argumentację przyjął apelujący w zakresie niewłaściwego zastosowania art. 299 § 2 k.s.h – bez znaczenia bowiem pozostaje wartość majątku spółki, o ile wniosek o upadłość nie został zgłoszony „we właściwym czasie”. To na pozwanym spoczywa obowiązek wykazania, że wniosek został zgłoszony „w czasie właściwym” lub konieczność jego zgłoszenia nie zaistniała. W niniejszej sprawie pozwany takich faktów nie wykazał.

W tym stanie rzeczy, nie podzielając żadnego z zarzutów skarżącego, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c . oddalił apelację w całości. W przedmiocie kosztów postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c.

Sędzia Małgorzata Tomkiewicz Sędzia Wiesław Kasprzyk Sędzia Maciej Rzewuski (del.)