Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 maja 2020 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie – I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Przemysław Jagosz

po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2020 r. w Olsztynie,

na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 148 ¹ k.p.c.,

sprawy z powództwa (...) Bank S.A. z siedzibą w W.

przeciwko B. M.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda:

a)  kwotę 106 132,03 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 11 października 2018 r. do dnia zapłaty,

b)  kwotę 3 166,46 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia
16 października 2018 r. do dnia zapłaty,

c)  kwotę 2 086,09 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia
16 października 2018 r. do dnia zapłaty

i oddala powództwo o zapłatę w pozostałym zakresie;

II.  przyznaje kuratorowi dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego B. D. O. wynagrodzenie w kwocie 1 080 zł, którą to kwotę nakazuje wypłacić z zaliczki uiszczonej przez powoda (...) Bank S.A. z siedzibą w W.;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 6 709,52 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sędzia Przemysław Jagosz

Sygn. akt I C 737/18

UZASADNIENIE

Powód żądał od pozwanego zapłaty:

a)  kwoty 106 132,03 zł z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od 11 października 2018 r. do dnia zapłaty, tytułem należności głównej,

a)  kwoty 3 424,04 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu (tj. 16.10.2018 r.) do dnia zapłaty, tytułem odsetek umownych,

b)  kwoty 2 086,09 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, tytułem odsetek za opóźnienie,

c)  kosztów sądowych w kwocie 1 396,00 zł.

W uzasadnieniu pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym wskazał, że dochodzi spłaty wierzytelności z tytułu udzielonego pozwanemu kredytu bankowego, którego ten nie spłacał w ustalonych terminach. Po powstaniu zaległości powód wezwał pisemnie do jej spłaty, a następnie wystosował pismo z wypowiedzeniem umowy, oba pisma pozostały jednak bez reakcji pozwanego.

Po przekazaniu sprawy z elektronicznego postępowania upominawczego do sądu właściwości ogólnej powód przedstawił dowody w postaci dokumentów, w tym umowę kredytu oraz oświadczenie pozwanego o aktualnym adresie do korespondencji.

(pozew k. 4-6, umowa kredytu k. 18-21, wyciąg z ksiąg bankowych k. 13-17, wezwanie do zapłaty k. 25-26, wypowiedzenie umowy k. 22-23, ostateczne wezwanie do zapłaty k. 24)

W związku z niemożnością doręczenia pozwanemu odpisu pozwu, Sąd postanowił zawiesić postępowanie w sprawie (k. 55).

Powód, z uwagi na powyższe, wniósł o ustanowienie kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego, w odpowiedzi na co postanowieniem z dnia 18 września 2019 r. postępowanie zostało podjęte, a następnie, zarządzeniem z dnia 10 stycznia 2020 r. ustanowiono dla pozwanego kuratora.

Kurator wniósł o oddalenie powództwa w całości, wskazując przy tym, że mimo nawiązania kontaktu z pozwanym, nie udało się ustalić jego aktualnego miejsca pobytu, ani skutecznie doręczyć mu pozwu. Pozwany nie wyrażał chęci podjęcia ochrony swoich praw i odmówił uczestnictwa w toczącym się postępowaniu.

(wniosek powoda k. 58, postanowienie k. 62, zarządzenie k. 85, odpowiedź na pozew k. 100-109)

Ponieważ obie strony sprecyzowały, że nie wnosiły w swoich pierwszych pismacj procesowych o rozpoznanie sprawy na rozprawie, zdecydowano o rozpoznaniu je na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 148 ¹ Kodeksu postępowania cywilnego (por. pisma k. 115 i 119).

Sąd ustalił, co następuje:

Dnia 16 listopada 2017 r. na podstawie umowy kredytu gotówkowego nr (...) powód (zwany dalej także Bankiem) udzielił pozwanemu (zwanemu dalej także Kredytobiorcą lub Klientem) kredytu na okres 84 miesięcy w kwocie 109 574,03 zł, przeznaczonego częściowo na cele konsumpcyjne oraz częściowo na spłatę kosztów uzyskania kredytu, tj. prowizji i ubezpieczenia (§(...)).

Zgodnie z § (...) treści tejże umowy kredyt oprocentowany był według zmiennej stopy procentowej, która w dniu podpisania umowy wynosiła 9,19 % w stosunku rocznym. Całkowita kwota do zapłaty, określona w tym samym paragrafie w (...), ustalona w dniu zawarcia umowy wynosiła 148 864,56 zł. Raty kredytu miały być równe, płatne do 12. dnia każdego miesiąca w kwocie 1 773,53 zł, wyłączając pierwszą ratę, która miała być ratą wyrównawczą.

W przypadku opóźnienia w terminowym regulowaniu przez klienta zobowiązań pieniężnych wynikających z umowy, Bank miał pobierać od kwoty niespłaconych w terminie zobowiązań podwyższone odsetki, w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie określonych w art. 481 § 2 ¹ k.c. Odsetki podwyższone pobierane są począwszy od dnia następującego po wynikającym z umowy i wskazanym w harmonogramie spłat terminie wymagalności danego zobowiązania pieniężnego, aż do dnia spłaty tego zobowiązania (§ (...)).

W razie opóźnienia kredytobiorcy z zapłatą pełnej raty wynikającej z harmonogramu spłat za co najmniej jeden okres płatności, pod warunkiem wezwania kredytobiorcy przez Bank do zapłaty zaległości w terminie nie krótszym niż 14 dni roboczych i braku spłaty zaległości w odpowiedzi na to wezwanie we wskazanym przez Bank terminie, Bank uprawniony był do wypowiedzenia umowy z zachowaniem trzydziestodniowego okresu wypowiedzenia. Po upływie okresu wypowiedzenia kredytobiorca zobowiązany był do niezwłocznego zwrotu wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami i kosztami należnymi Bankowi za okres korzystania z kredytu ( § (...)ust. 1 i ust. 2).

Wszelka korespondencja wysyłana przez Bank kierowana miała być na adres korespondencyjny podany przez kredytobiorcę przy zawarciu niniejszej umowy, chyba że kredytobiorca powiadomił Bank o zmianie tego adresu, do czego każdorazowo był zobowiązany na podstawie postanowień umowy kredytu. W takim przypadku korespondencja miała być kierowana na ostatni adres korespondencyjny podany Bankowi (§ (...) ust. 2 i § (...) ust. 1).

Reasumując, Bank postawił do dyspozycji kredytobiorcy kwotę określoną w § (...),
a jej wypłata nastąpiła na podstawie dyspozycji uruchomienia kredytu składanej przez kredytobiorcę, w tym 80 000,00 zł na cele konsumpcyjne przelewem na rachunek bankowy pozwanego (§ (...)).

(umowa kredytu k. 18-21)

Pozwany spłacał raty kredytu do dnia 17 stycznia 2018 r., następnie dokonał pomniejszenia swojego zadłużenia wpłatą z dnia 20 kwietnia 2018 r.

(historia rachunku kredytowego k. 13-17)

W związku z powstaniem zaległości w spłacie kredytu Bank pismem z dnia 28 maja
2018 r. wezwał pozwanego, pod rygorem wypowiedzenia umowy, do uregulowania należności w wysokości 3099,96 zł w terminie 14 dni roboczych od daty doręczenia przedmiotowego wezwania. Tym samym pismem poinformowano go o możliwości złożenia wniosku o restrukturyzację zadłużenia.

(wezwanie do zapłaty k. 25-26)

Wobec braku reakcji pozwanego na powyższe pismo powód skorzystał z przysługującego mu prawa i wypowiedział wiążącą strony umowę kredytu pismem z dnia 28 czerwca 2018 r. z zachowaniem trzydziestodniowego okresu wypowiedzenia. Pismo to nie zostało podjęte w terminie awizacji i zostało zwrócone do nadawcy w dniu 17 lipca 2018 r. (k. 23v), a więc trzydziestodniowy termin wypowiedzenia liczony po ostatnim dniu, w którym pozwany mógł odebrać i zapoznać się z oświadczeniem o wypowiedzeniu (16.07.2018 r.), upłynął z dniem 16 sierpnia 2018 r. Skutkiem tego w dniu 23 sierpnia 2018 r. powód postawił w stan wymagalności całą należność pozostałą do spłaty z tytułu udzielonego kredytu i wezwał pozwanego do zapłaty tej kwoty pismem z dnia 28 sierpnia 2018 r. (wypowiedzenie umowy k. 22-23, ostateczne wezwanie do zapłaty k. 24)

Wszystkie wspomniane pisma adresowane były przez Bank na adres do korespondencji podany przez pozwanego jako aktualny w oświadczeniu z dnia 20 kwietnia 2018 r. (oświadczenie pozwanego k. 46), jednak żadne z nich nie zostało przez niego odebrane.

Pozwany w późniejszym czasie nie informował powoda o kolejnej zmianie miejsca swojego pobytu (por. pismo k. 45); takiej zmiany nie ma też ujawnionej w bazie danych PESEL (por. k. 59, 95).

Dnia 10 października 2018 r. powód wystawił wyciąg z ksiąg banku, według których pozwany posiada wymagalne zadłużenie w wysokości 111 642,16 zł z tytułu umowy kredytu, a składa się na nie:

a)  niespłacony kapitał w kwocie: 106 132,03 zł,

a)  odsetki umowne za korzystanie z kapitału w wysokości 9,19% od dnia 12 marca 2018 r. do 28 sierpnia 2018 r. w kwocie: 3 424,04 zł,

b)  odsetki za opóźnienie naliczone od kwoty niespłaconego kapitału w wysokości 14 % od dnia 12 marca 2018 r. do dnia 10 października 2018 r. w kwocie: 2 086,09 zł.

Sąd zważył, co następuje:

W tym stanie rzeczy, na podstawie przedłożonych dokumentów i twierdzeń powoda, w sytuacji, w której kuratorowi pozwanego, mimo podjętych starań, nie udało się doręczyć skutecznie pozwu stronie pozwanej, należało uznać za dostatecznie dowiedzione, że strony łączyła umowa kredytu z dnia 16 listopada 2017 r. Umowa ta odpowiadała cechom umowy kredytu bankowego określonym w art. 69 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Prawo bankowe (Dz.U. z 2019 r. poz. 2357- pr. bank.) i była jednocześnie umową kredytu konsumenckiego w rozumieniu ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (u.k.k.).

Zgodnie z art. 69 ust. 1 pr. bank. przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Przedstawione przez powoda i niekwestionowane ostatecznie przez pozwanego dokumenty w sposób nieulegający wątpliwości wykazują nadto, że Bank przekazał kwotę kredytu pozwanemu, a pozwany zalegał ze spłatą swoich zobowiązań z tej umowy. Wynika to w szczególności z wystawionego przez powoda wyciągu z ksiąg bankowych wraz z historią rachunku. Na tej podstawie powód wypowiedział umowę, przez co wymagalna stała się cała kwota odpowiadająca wysokością kapitałowi pozostałemu do spłaty z tytułu udzielonego kredytu wraz z wszelkimi naliczonymi odsetkami karnymi i umownymi.

Nie budzi też wątpliwości fakt, że wszelkie wezwania do zapłaty, propozycje ugodowego załatwienia sporu wraz z informacją o możliwości złożenia wniosku o restrukturyzację oraz oświadczenie o wypowiedzeniu umowy kredytu zostały wysłane na adres podany w oświadczeniu pozwanego jako aktualny. Powód w późniejszym czasie nie był informowany w żaden sposób o zmianie tego adresu.

Pozwany ostatecznie nie podjął próby obrony swoich praw, nie kwestionował matematycznej prawidłowości rozliczenia zadłużenia z tytułu umowy, ani nie przedstawił żadnych dowodów mogących podważyć sposób wyliczenia roszczenia lub jego wysokość.

Zważywszy jednak, że termin wypowiedzenia umowy upłynął z dniem 16 sierpnia 2018 r., to odsetki umowne za korzystanie z kapitału kredytu mogły być naliczane wyłącznie do tej daty. Jak wynika z historii rachunku do tej daty odsetki te wyniosły 3 166,46 zł (k. 16).

Dysponując takimi twierdzeniami powoda i przedstawionymi przez niego dowodami oraz nie znajdując uzasadnionych podstaw do kwestionowania wysokości dochodzonego roszczenia – poza wskazaną wyżej wysokością odsetek umownych - na podstawie art. 69 ust. 1 pr. bank, art. 481 § 1 k.c. i art. 482 k.c. powództwo należało uwzględnić w części wskazanej w pkt. I sentencji wyroku, wraz z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od należności głównej z tytułu niespłaconego kapitału za okres od dnia 11.10.2018 r. do dnia zapłaty oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie w odniesieniu do zadłużenia z tytułu odsetek umownych i karnych za okres od daty wniesienia powództwa (k. 4) oraz oddalić w pozostałym zakresie obejmującym część nieprawidłowo naliczonych odsetek umownych za korzystanie z kapitału kredytu po upływie okresu wypowiedzenia umowy.

W pkt. II wyroku Sąd przyznał kuratorowi dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego, D. O. wynagrodzenie w kwocie 1 080,00 zł, tj. w wysokości mieszczącej się w granicach określonych przez § 1 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej z dnia 9 marca 2018 r., w zw. z § 2 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca jest zobowiązana zwrócić je na rzecz strony wygrywającej. Z tego względu w punkcie III sentencji wyroku na rzecz powoda zasądzono zwrot kosztów obejmujących opłatę od pozwu w kwocie 5 583,00 zł, opłatę skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł, koszty notarialnego uwierzytelniania dokumentów w kwocie 29,52 zł (k. 33v-34) oraz wydatkowaną zaliczkę na poczet wynagrodzenia kuratora w kwocie 1 080,00 zł, tj. łącznie 6 709,52 zł.

Sędzia Przemysław Jagosz