Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 kwietnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Zambrowie Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący – SSR Karolina Malinowska - Krutul

Protokolant – Jadwiga Styła

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2019r. w Zambrowie

sprawy z powództwa P. G. (1)

przeciwko Skarbowi Państwa - Zakładowi Karnemu w C.

o zapłatę

I.  powództwo oddala;

II.  odstępuje od obciążania powoda P. G. (1) kosztami procesu.

Sygn. akt I C 410/18

UZASADNIENIE

P. G. (1) wniósł pozew przeciwko Skarbowi Państwa – Zakładowi Karnemu w C. , w którym domagał się zapłaty kwoty 50.000 zł.

W uzasadnieniu żądania pozwu wskazał, że strona pozwana nie zapewniła powodowi odpowiednich świadczeń zdrowotnych, które prawo nakazuje zapewnić osobie osadzonej. Powód podał, że do Zakładu Karnego w C. został przyjęty w dniu 27 czerwca 2016 r. i tego samego dnia został umieszczony w celi izolacyjnej. Nie została mu przyznana dieta lekkostrawna, pomimo, że w poprzednim zakładzie karnym miał stosowaną taką właśnie dietę. Po 7 dniach pobytu powód zgłosił bóle żołądkowe, został skierowany na gastroskopię, która odbyła się w dniu 29 sierpnia 2016 r. Po badaniu okazało się, że powód ma wrzody żołądka, w związku z czym został mu przepisany antybiotyk i przywrócona została dieta lekkostrawna.

Na rozprawie w dniu 13 lutego 2019 r. powód podał, że był pozbawiony diety lekkostrawnej przez 66 dni, zaś szkoda jaką z tego tytułu poniósł wynosi 300 zł za każdy dzień bez diety. Powód sprecyzował żądanie i ostatecznie wniósł o zasądzenie na jego rzecz kwoty 19.800 zł, a reszty kwoty z żądanej kwoty 50.000 złotych na Dom Dziecka w S..

Strona pozwana wnosiła o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew wskazano, że powód został zbadany po przetransportowaniu do pozwanej jednostki w dniu 27 czerwca 2016 r. Miał wykonany pomiar ciśnienia tętniczego, pomiar masy ciała i wysokości, nie zgłaszał dolegliwości, w wywiadzie stwierdzono zespół uzależnienia od alkoholu, padaczkę alkoholową, w chwili przyjęcia nie przyjmował żadnych leków. Na podstawie badania wstępnego, dokumentacji medycznej osadzonego oraz aktualnego stanu zdrowia stwierdzono brak wskazań do diety leczniczej. Poinformowano osadzonego, że będzie miał dietę podstawową, a w przypadku pojawienia się jakichkolwiek dolegliwości ma się zgłosić do lekarza celem wykonania badań diagnostycznych i określenia wskazań do diety. W dniu 6 lipca 2016 r. powód zgłosił się do lekarza z dolegliwościami żołądkowymi. Został zabezpieczony farmakologicznie i został skierowany na badania gastroskopii. Na podstawie wyniku gastroskopii wykonanej w dniu 29 sierpnia 2016 r. lekarz zlecił powodowi dietę lekkostrawną oraz miał przeprowadzoną eradykcję Heliobacter Pyroli antybiotykoterapią. Strona pozwana wskazała, że powód nie uzasadnił wysokości kwoty zadośćuczynienia, a nadto, że twierdzenia podniesione przez powoda nie zostały przez niego poparte żadnymi dowodami.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 27 czerwca 2016 r. P. G. (1) został przetransportowany do Zakładu Karnego w C. z Zakładu Karnego w G., w którym to w okresie od 31 maja 2016 r. miał przyznaną dietę lekkostrawną. Przyznana w Zakładzie karnym w G. dieta lecznicza przyznana była tylko na podstawie wywiadu z osadzonym, bez rozpoznania choroby.

W okresie od 27 czerwca 2016 r. do 04 lipca 2016 r. i 31 października 2018 r. do 14 listopada 2018 r. P. G. (1) był ukarany karą dyscyplinarną
i przebywał w celi izolacyjnej.

Po przetransportowaniu do Zakładu Karnego w C. w dniu 27 czerwca 2016 r. w trakcie badania wstępnego P. G. (1) miał wykonany pomiar masy ciała, wysokości i ciśnienia tętniczego krwi, żadnych dolegliwości nie zgłaszał. W wywiadzie stwierdzono zespół uzależnienia od alkoholu, padaczkę alkoholową, w chwili przyjęcia do zakładu karnego nie przyjmował żadnych leków. Na podstawie dokumentacji medycznej w dniu przyjęcia stwierdzono, że osadzony w poprzedniej jednostce otrzymywał dietę lekkostrawną w związku z niestrawnością.

Na podstawie badania wstępnego, dokumentacji medycznej osadzonego oraz aktualnego stanu zdrowia lekarz stwierdził brak wskazań do diety leczniczej. Poinformowano P. G. (1), że będzie miał dietę podstawową oraz że w przypadku pojawienia się jakichkolwiek dolegliwości ma się zgłosić do lekarza i wówczas zostaną wykonane badania diagnostyczne w celu określenia wskazań do diety lekkostrawnej.

Dzień przed przyjęciem do Zakładu Karnego w C., w dniu 26 czerwca 2016 r. P. G. (1) był badany w Szpitalu (...) w Z., gdzie rozpoznano upojenie alkoholowe z wynikiem 1,89 ‰ alkoholu we krwi.

W dniu 6 lipca 2016 r. P. G. (1) zgłosił się do lekarza wskazując na dolegliwości bólowe żołądka. Zlecono mu wówczas badanie - gastroskopię, otrzymał również Ranigast – lek od dolegliwości żołądka – w ilości 10 tabletek z pouczeniem o doraźnym przyjmowaniu ww. leku. Gastroskopia odbyła się w dniu 29 sierpnia 2016 r. P. G. (1) od tego czasu otrzymywał leki od choroby żołądka. Na podstawie wyniku gastroskopii przyznano P. G. (1) dietę lekkostrawną – od 30 sierpnia 2016 r. oraz miał przeprowadzoną eradykcję Heliobacter Pyroli antybiotykoterapią.

Czynnikami powodującymi chorobę wrzodową żołądka i nasilające jej przebieg były infekcja Heliobacter Pylori żołądka, palenie papierosów i nadużywanie alkoholu. P. G. (2) w 2015 r. zakończył terapię odwykową z powodu mieszanego uzależnienia od alkoholu i narkotyków. Odbywał też dwie terapie w zakładach karnych w S. i B.. Chodzi na mitingi. Jest osobą paląca papierosy.

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny w oparciu o: notatkę służbową (k. 29-30), kserokopię książki zdrowia osadzonego (k. 31-38), wydruk z przeglądarki diet leczniczych (k. 39, 40), pismo (k. 77-86), zeznania świadka M. K. (k. 96v-97).

Powództwo okazało się niezasadne.

W myśl art. 417 § 1 kc Skarb Państwa ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej. Zasadniczą przesłanką tej odpowiedzialności, jak wynika z powołanego przepisu, jest wystąpienie szkody u osoby wnoszącej powództwo. Powstania szkody powód nie udowodnił.

Podstawę prawną do żądania zadośćuczynienia w sytuacji powoda mógłby stanowić również przepis art. 445 § 1 kc, zgodnie z którym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za krzywdę doznaną w wyniku uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia. Przesłanek koniecznych do przyznania zadośćuczynienia powód również nie wykazał.

Na marginesie wskazać też trzeba na art. 448 kc zgodnie z którym w razie naruszenia dobra osobistego sąd może przyznać temu, czyje dobro osobiste zostało naruszone odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Podnoszone przez powoda okoliczności dotyczące niewłaściwej opieki zdrowotnej w czasie jego pobytu w Zakładzie Karnym w C. nie znalazły odzwierciedlenia w ustalonym stanie faktycznym.

Nie można mieć wątpliwości, że realizacja spoczywających na administracji Zakładu Karnego obowiązków w zakresie opieki medycznej nad osobami pozbawionymi wolności należy do działań władczych i mieści się w pojęciu wykonywania zadań z zakresu władzy publicznej zawartym w dyspozycji art. 417 § 1 kc. Szczegółowe zasady udzielania pomocy medycznej osadzonym zawarte zostały w wydanych na podstawie art. 115 § 9 i 10 kkw rozporządzeniach.

Pozwany skutecznie zakwestionował stanowisko powoda co do uchybień w funkcjonowaniu Zakładu w zakresie zapewnienia osadzonym opieki medycznej. Jak wynika z poczynionych w sprawie ustaleń, każdy z osadzonych w Zakładzie Karnym w C., w tym i powód, miał zapewnioną opiekę medyczną i pielęgniarską, w razie potrzeby osadzeni konsultowani byli przez specjalistów w jednostce lub w szpitalach wolnościowych. Pacjenci przyjmowani byli przez lekarzy zakładu karnego zgodnie z ustalonym porządkiem raz w tygodniu, a w sytuacji nagłego pogorszenia stanu zdrowia bez zbędnej zwłoki każdego dnia roboczego. Po godzinach pracy administracji zakładu w stanach nagłego pogorszenia zdrowia opieka medyczna była realizowana przez (...) w Ł.. W Zakładzie Karnym w C. zatrudnionych jest w pełnym wymiarze czasu pracy dwóch lekarzy ogólnych, dentysta, 3 pielęgniarki oraz 3 ratowników medycznych. Poza zakładem karnym zatrudnieni byli też specjaliści – konsultanci: psychiatra, okulista, dermatolog, laryngolog, ortopeda, neurolog. Badania specjalistyczne realizowane były w placówkach wolnościowej służby zdrowia.

Nie znalazły też potwierdzenia zarzuty powoda o rzekomym niezasadnym odebraniu mu diety leczniczej. W toku procesu, na podstawie dokumentów i zeznań świadka – M. K., lekarza z pozwanego ZK, ustalono, że po przybyciu do jednostki, w dniu 27 czerwca 2016 r. P. G. (1) miał wykonany pomiar masy ciała, wysokości i ciśnienia tętniczego krwi, nadto żadnych dolegliwości nie zgłaszał, a w wywiadzie stwierdzono zespół uzależnienia od alkoholu, padaczkę alkoholową. W chwili przyjęcia nie przyjmował żadnych leków. Na podstawie badania wstępnego, dokumentacji medycznej oraz aktualnego stanu zdrowia lekarz zadecydował zatem o braku wskazań do diety leczniczej. Co istotne i podkreślenia raz jeszcze wymaga – wówczas powód nie zgłaszał żadnych problemów z żołądkiem. Dopiero po kilku dniach zgłosił problemy z żołądkiem. Zatem w dniu 6 lipca 2016 r. a więc po zgłoszeniu dolegliwości bólowych w rzucie żołądka zasadnym stało się zlecenie osadzonemu gastroskopii. Termin jej co prawda został wyznaczony na dzień 29 sierpnia 2016 r., jednakże zaznaczyć w tym miejscu trzeba, iż także w warunkach wolnościowych pacjenci oczekują na badania, na wizyty u lekarzy specjalistów, czy też na wykonanie takich zabiegów. Zauważyć również należy, że do czasu przeprowadzenia badania gastroskopii powodowi udzielona była doraźna pomoc, otrzymywał leki od choroby żołądka. Niezwłocznie natomiast po otrzymaniu wyniku gastroskopii przyznano osadzonemu dietę lekkostrawną oraz miał przeprowadzoną eradykcję Heliobacter Pyroli antybiotykoterapią.

Sąd nie miał wątpliwości, iż podczas pobytu w Zakładzie Karnym w C. dolegliwości powoda nie były bagatelizowane o czym świadczy wydawanie jemu leków osłonowych na żołądek w związku ze zgłaszanymi dolegliwościami. Na marginesie wskazać również tez należy, że wynik gastroskopii wskazywał na przewlekły charakter choroby, do której powstania przyczynił się też sam powód prowadząc niezdrowy tryb życia. Jak wynikało z dokumentacji medycznej dotyczącej powoda, jak też z jego wyjaśnień złożonych przed Sądem, powód nadużywa alkoholu. W kwestionariuszu sporządzonym przez lekarza na podstawie wywiadu z osadzonym, dodatkowo podpisanym przez P. G. (1) wskazane jest, że u powoda stwierdzono padaczkę alkoholową. O problemie alkoholowym świadczy także udział w terapiach odwykowych oraz mitingach. Nie można zatem uznać, że jedyną przyczyną dolegliwości powoda w owym czasie był brak lekkostrawnej diety.

Powód powoływał się, że po przeniesieniu do Zakładu Karnego w C. niejako „zabrano” mu prawo do korzystania z lekkostrawnej diety, z której korzystał będąc osadzonym w Zakładzie Karnym w G.. Z wiarygodnych zeznań świadka M. K. (k. 96v-97) – lekarza w Zakładzie Karnym w C. wynika, że czasie osadzenia w Zakładzie Karnym w G. dieta lekkostrawna, została powodowi przyznana pomimo braku formalnych warunków do tego. Dieta ta jest dietą leczniczą, a w przypadku powoda została mu przyznana tylko i wyłącznie w oparciu o przeprowadzony z pacjentem wywiad, a nie na podstawie rozpoznanej choroby.

Podsumowując, w ocenie Sądu powód nie wykazał przesłanek odpowiedzialności Skarbu Państwa. Powód na piśmie sformułował szczegółowe pytania do świadka M. K. (k. 96v-97) – lekarza w Zakładzie Karnym w C.. Sąd na rozprawie wypytał w/w lekarza o wszystkie powyższe okoliczności, kwestionowane przez powoda. Świadek niezwykle precyzyjnie odniósł się do wszystkich twierdzeń powoda, co przesądziło, że zarzuty powoda okazały się bezpodstawne.

Z uwagi na powyższe powództwo podlegało oddaleniu, jako nieudowodnione, o czym Sąd orzekł w punkcie I wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 102 kpc w punkcie II wyroku. Zgodnie z treścią art. 102 kpc w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów lub nie obciążyć jej w ogóle kosztami. Sąd uwzględnił sytuację majątkową i osobistą powoda, który to w tej chwili odbywa karę pozbawienia wolności i nie posiada majątku.