Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V U 2056/12 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Białymstoku z 2013-03-05

Sygn. akt V U 2056/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 marca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku

V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Wiesława Kruczkowska

Protokolant Danuta Onopiuk

po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2013 roku w Białymstoku

sprawy J. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o rentę socjalną

na skutek odwołania J. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 2 listopada 2012 roku

Nr (...)-1/15/ (...)

Oddala odwołanie.

Sygn. akt VU 2056/12

UZASADNIENIE

J. D. złożyła odwołanie od decyzji (...) Oddział w B. z dnia 02 listopada 2012 roku o odmowie przywrócenia prawa do renty socjalnej, które ustało 30 września 2012 roku.

ZUS wnosił o oddalenie odwołania, bowiem komisja lekarska orzeczeniem z 30 października 2012 roku nie stwierdziła całkowitej niezdolności do pracy.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

J. D. była uprawniona do okresowej renty socjalnej, ostatnio na okres od 01 października 2011 roku do 30 września 2012 roku na podstawie decyzji ZUS z dnia 06 października 2011 roku. W dniu 07 września 2012 roku złożyła do organu rentowego wniosek o ponowne ustalenie prawa do świadczenia. Zarówno lekarz orzecznik jak i komisja lekarska nie stwierdzili u wnioskodawczyni całkowitej niezdolności do pracy. W związku z powyższym ZUS zaskarżoną decyzją odmówił przyznania prawa do renty socjalnej.

Odwołanie nie było zasadne, bowiem w toku procesu ustalono, podobnie jak w trakcie postępowania orzeczniczego przeprowadzonego przez organ rentowy brak u skarżącej całkowitej niezdolności do pracy. Biegła sądowa z zakresu neurologii w opinii rozpoznała padaczkę z napadami częściowymi złożonymi i wtórnie uogólnionymi (lekooporną). Nie stwierdziła u skarżącej naruszenia zdrowia w stopniu powodującym całkowitą niezdolność do pracy zarobkowej. Mimo rozpoznania padaczki lekoopornej badana miewa głównie napady częściowe złożone polegające na krótkotrwałym zaburzeniu świadomości i zaburzeniu zachowania. Napady padaczkowe uogólnione występują sporadycznie. Analizując dokumentację medyczną zaobserwowano redukcję ilości napadów po urodzeniu dziecka i po modyfikacji leczenia przeciwpadaczkowego oraz normalizację zapisu EEG (obecnie zapis bez cech nieprawidłowych). Badana może wykonywać prace z uwzględnieniem przeciwwskazań.

Opinię należało uznać za wiarygodną, bowiem została sporządzona przez właściwego lekarza specjalistę, po badaniu i ocenie istniejącej dokumentacji medycznej. Biegła szczegółowo i przekonująco uzasadniła swoje stanowisko orzecznicze.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 roku o rencie socjalnej renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało przed ukończeniem 18. roku życia; w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej - przed ukończeniem 25. roku życia; w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej. W świetle art. 61 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do renty, które ustało z powodu ustąpienia niezdolności do pracy, podlega przywróceniu, jeżeli w ciągu 18 miesięcy od ustania prawa do renty ubezpieczony ponownie stał się niezdolny do pracy.

Skoro zatem wnioskodawczyni nie legitymuje się nadal całkowitą niezdolnością do pracy, brak było podstaw do uwzględnienie odwołania i orzeczono jak w sentencji wyroku na zasadzie art. 477 14 § 1 kpc.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Celina Waszczeniuk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Białymstoku
Osoba, która wytworzyła informację:  Wiesława Kruczkowska
Data wytworzenia informacji: