Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III APo 6/18 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Białymstoku z 2018-05-30

Sygn.akt III APo 6/18

POSTANOWIENIE

Dnia 30 maja 2018 r.

Sąd Apelacyjny w Białymstoku, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Sławomir Bagiński (spr.)

Sędziowie: SA Alicja Sołowińska

SO del. Danuta Zdzisława Poniatowska

Protokolant: Barbara Chilimoniuk

po rozpoznaniu na rozprawie 16 maja 2018 r. w B.

sprawy obwinionego H. A.

przy udziale (...)

na skutek odwołania obwinionego H. A.

od postanowienia Krajowego Sądu Dyscyplinarnego Polskiej Izby (...)nr 2/18 z 21 lutego 2018 r. sygn. akt KSD/20/17

odrzuca odwołanie.

SSO del. Danuta Zdzisława Poniatowska SSA Sławomir Bagiński SSA Alicja Sołowińska

Sygn. akt III APo 6/18

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 21.02.2018 r. Krajowy Sąd Dyscyplinarny Krajowej Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa uchylił orzeczenie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego (...)i sprawę przekazał temu sądowi do ponownego rozpoznania.

Odwołanie od tego orzeczenia złożył obwiniony H. A.

Wniósł on o uchylenie postanowienia i „przywrócenie orzeczenia” Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego (...)

Stosownie do art. 54 ust. 4 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa (Dz.U.2016.1725 j.t.): od orzeczenia Krajowego Sądu Dyscyplinarnego w sprawach odpowiedzialności dyscyplinarnej przysługuje obwinionemu, okręgowemu rzecznikowi odpowiedzialności zawodowej lub Krajowemu Rzecznikowi Odpowiedzialności Zawodowej prawo wniesienia odwołania do właściwego ze względu na miejsce zamieszkania obwinionego sądu apelacyjnego - sądu pracy i ubezpieczeń społecznych, w terminie 14 dni od dnia doręczenia na piśmie rozstrzygnięcia wraz z uzasadnieniem.

W myśl § 18 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31października 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania dyscyplinarnego w stosunku do członków samorządów zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów. (Dz.U.2002.194.1635), dalej jako „rozporządzenie”, rozstrzygnięcia sądu dyscyplinarnego zapadają w formie orzeczeń lub postanowień, z tym, że orzeczenia mogą być wydawane jedynie na rozprawie. Orzeczenia przewidziane są dla rozstrzygnięć merytorycznych, czyli rozstrzygających kwestię winy i ewentualnie kary. Natomiast postanowienia rozstrzygają o kwestiach formalnych - dotyczą toku postępowania

W § 19 ust. 1 rozporządzenia wymienia się następujące decyzje procesowe sądu I instancji, które mają formę postanowienia:

1) umorzenie postępowania;

2) zawieszenie postępowania;

3) przekazanie sprawy rzecznikowi odpowiedzialności zawodowej w celu uzupełnienia postępowania wyjaśniającego.

Ponadto ust. 2 § 19 rozporządzenia wskazuje, że na postanowienia, takie jak wymienione wyżej punkcie 1 i 2, przysługuje zażalenie.

Zgodnie z § 41 rozporządzenia w postępowaniu odwoławczym stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed sądem dyscyplinarnym I instancji. W ocenie Sądu Apelacyjnego oznacza to, że skoro w myśl § 19 ust. 1 pkt. 3 rozporządzenia przekazanie sprawy rzecznikowi odpowiedzialności zawodowej w celu uzupełnienia postępowania wyjaśniającego następuje w formie postanowienia, to stosując odpowiednio ten przepis w postępowaniu przed sądem II instancji, właściwą formą dla uchylenia zaskarżonego orzeczenia i przekazania sprawy sądowi dyscyplinarnemu I instancji do ponownego rozpatrzenia jest także postanowienie. Uznać należy, że forma ta jest właściwa dla rodzaju rozstrzygnięcia. Kodeks postępowania cywilnego i kodeks postępowania karnego taki rodzaj rozstrzygnięcia sądu drugiej instancji zrównuje - co do zasady, pod względem formy i wymogów dotyczących przeprowadzenia rozprawy - z orzeczeniami zmieniającymi i „utrzymującymi w mocy” wyrok sądu I instancji. Nie jest to jednak argument przesądzający. Niewątpliwie uchylenie orzeczenia nie jest merytorycznym rozstrzygnięciem o winie i karze, lecz rozstrzygnięciem dotyczącym głównie toku postępowania. Nie ma zatem przeszkód aby przypisać prymat wykładni na gruncie samego rozporządzenia, to jest odpowiednio zastosować § 19 ust. 1 pkt 3 w zw. z § 41 rozporządzenia.

Ustawa nie przewiduje możliwości wniesienia odwołania od postanowienia. Powoduje to potrzebę rozważenia czy w sprawie odwołania od postanowienia Krajowego Sądu Dyscyplinarnego przysługuje droga sądowa.

Sprawa z odwołania od postanowienia Krajowego Sądu Dyscyplinarnego nie jest sprawą cywilną w rozumieniu art. 1 k.p.c. W myśl tego przepisu: Kodeks postępowania cywilnego normuje postępowanie sądowe w sprawach ze stosunków z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego i opiekuńczego oraz prawa pracy, jak również w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych oraz w innych sprawach, do których przepisy tego Kodeksu stosuje się z mocy ustaw szczególnych (sprawy cywilne). Z mocy art. 54 ust. 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa Kodeks postępowania cywilnego stosuje się do rozpoznania odwołania. Zatem tylko w sytuacji kiedy przysługuje odwołanie (od orzeczenia sądu II instancji) można uznać, że spawa taka ma charakter sprawy cywilnej w rozumieniu art. 1 k.p.c.

Odwołanie od postanowienia nie jest zatem sprawą cywilną. Przyjmuje się, że gdy podmiot inicjujący postępowanie wybrał niewłaściwą drogę tj. skierował do sądu w postępowaniu cywilnym sprawę należącą do kompetencji innego organu, to nie ma wówczas drogi sądowej. W niniejszej sprawie po uchyleniu orzeczenia przez sąd II instancji sprawa należy do kompetencji okręgowego sądu dyscyplinarnego w O.. (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z 12 maja 2016 r. IV CSK 529/15 i glosa Joanny Misztal-Koneckiej do tego wyroku, OSP z 2017 r. nr 6 poz. 58). Występuje zatem czasowa niedopuszczalność drogi sądowej, istnieje bowiem przepis szczególny uzależniający wniesienie odwołania do sądu powszechnego od wyczerpania określonego trybu w postępowaniu dyscyplinarnym (zob. np. postanowienie SN z dnia 30 marca 2011 r., III CZP 3/11, Biul. SN 2011, nr 9, s. 9).

Zasadność odrzucenia odwołania potwierdza stanowisko Sądu Apelacyjnego w Poznaniu w sprawie III APo 2/10 (zob. uzasadnienie tego sądu w sprawie III APo 6/14, LEX nr 1711513).

W tym stanie rzeczy na podstawie art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c. orzeczono jak w postanowieniu.

Alicja Sołowińska Sławomir Bagiński Danuta Zdzisława Poniatowska

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Romualda Stroczkowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Białymstoku
Osoba, która wytworzyła informację:  Sławomir Bagiński,  Alicja Sołowińska ,  Danuta Zdzisława Poniatowska
Data wytworzenia informacji: