Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Kwoty udzielonych pożyczki i kredytów denominowane zostały we frankach szwajcarskich , a wobec znacznej zmiany siły nabywczej pieniądza, powódka nie była w stanie spłacać należności z nich wynikających. (...)Wnioski te motywowała wzrostem kursu franka szwajcarskiego, jak też niepowodzeniem swoich zamierzeń inwestycyjnych. (...)Sumy te miały by w ten sposób ukształtowane przez Sąd aby doszło do przeliczenia kwot udzielonych we frankach szwajcarskich i pożyczki udzielonej w tej walucie na złote , uwzględniając przy tym kurs franka szwajcarskiego z dnia podpisania umowy oraz wysokość dotychczas spłaconych przez powódkę rat. (...)(...)nieruchomościami i deweloperską, pożyczkę i kredyty denominowane we frankach szwajcarskich zaciągnęła działając z pełnym rozeznaniem w celu uniknięcia wyższych kosztów kredytu wyrażonego w złotych polskich.

Rozstrzygnięcie swoje Sąd Rejonowy wydał w oparciu o następujące ustalenia faktyczne: Do trzeciego kwartału 2006r. kredyty hipoteczne udzielane przez (...) Bank S.A. w walucie polskiej, denominowane do walut obcych, oprocentowane były w(...)(...)J. K. i M. K. złożyli w dniu 12 czerwca 2006 r. w (...) S.A. wniosek o udzielenie kredytu hipotecznego w kwocie 350.000 zł w walucie frank szwajcarski, na okres 30 lat, z ustalonym terminem spłat na 28-ty dzień każdego miesiąca. (...)Powodowie J. K. i M. K. w dniu 12 lipca 2006 r. zawarli z (...) Bank S.A. (obecnie: (...) S.A. ) z siedzibą w W. umowę o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...) waloryzowany kursem franka szwajcarskiego. (...)Z samej istoty kredytu bankowego, który jest czynnością odpłatną, wynika, że świadczenie kredytobiorcy nie ogranicza się do zwrotu kwoty głównej kredytu, lecz również do zapłacenia odsetek umownych, stanowiących swoiste „wynagrodzenie” banku za udostępnienie kredytu.

W uzasadnieniu wskazano, że powodowie zawarli ze stroną pozwaną umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej (franka szwajcarskiego). (...)Powodowie w momencie podpisywania umowy kredytu byli świadomi tego, że jest on indeksowany do kursu franka szwajcarskiego i podjęli decyzję o wyborze takiego właśnie produktu, pomimo przedstawienia im przez stronę powodową w pierwszej kolejności oferty zawarcia kredytu złotówkowego. (...)Przedmiotowy kredyt jest kredytem udzielonym w walucie polskiej, indeksowanym do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)Wydaje się przy tym oczywiste, że niemożliwym było zastosowanie do kredytu wyrażonego w złotych oprocentowania dotyczącego franków szwajcarskich, ale z uzasadnienia nie wynika nawet aby Sąd takie oprocentowanie zastosował do wyliczenia rat.

Zgodnie z tytułem umowy zawartej przez strony, była ona umową o kredyt hipoteczny, indeksowany co do franka szwajcarskiego. (...)(...)w ramach którego zobowiązywałyby się do zakupu określonej ilości waluty po(...)ceny rynkowej, lecz uzależniły wielkość kredytu należnego do spłaty od, przynajmniej w założeniu, zbliżonego do rynkowego kursu waluty, do której kredyt był indeksowany (tj. franka szwajcarskiego). (...)Stąd też strony wykorzystując indeksację kredytu do franka szwajcarskiego uzyskały w miarę stabilną podstawę do długookresowego utrzymania stałej siły nabywczej wartości pieniężnych udzielonych w kwocie kredytu. (...)W rozpoznawanej sprawie brak było także podstaw do uwzględnienie żądania pozwanego o „przewalutowanie kredytu” według kursu franka szwajcarskiego z dnia zawarcia umowy kredytowej.

Powód świadomie dokonał wyboru kredytu indeksowanego do waluty obcej franka szwajcarskiego. (...)Strony ustaliły, iż kredyt jest indeksowany do waluty obcej franka szwajcarskiego. (...)W niniejszej sprawie powód wniósł o przyznanie mu kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego i taki kredyt otrzymał. (...)Tym samym pozwany nie był uprawniony do przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodowi wedle przyjętego przez siebie kursu franka szwajcarskiego, a następnie do otrzymywania rat tego kredytu jako jego spłaty wedle także przyjętego przez siebie kursu franka szwajcarskiego.

Na mocy tej umowy pozwanej został udzielony kredyt w wysokości 340.380 franków szwajcarskich (CHF) celem sfinansowania remontu domu jednorodzinnego oraz spłaty zobowiązania finansowego w innym banku. (pkt 2 umowy: Kwota i waluta kredytu). (...)Kurs walut nie wpływał na wysokość zobowiązania pozwanych do zwrotu wykorzystanej kwoty kredytu, które określone jest w walucie kredytu - we frankach szwajcarskich. (...)Pozwane podnosiły, że waloryzacja należnego powodowi świadczenia następowała w drodze obliczenia kwoty miesięcznej raty według kursu złotego do franka szwajcarskiego, powiększonego o marżę banku. (...)Skoro pozwana nawet nie próbowała skorzystać z możliwości spłaty kredytu we frankach szwajcarskich nie może czynić zarzutu powodowi o stosowaniu obowiązujących u niego kursów walut w momencie wypłaty czy spłaty kredytu.

W związku z tym udali się do jednego z jego oddziałów, gdzie przedstawiono im dwie oferty: kredyt złotówkowy i kredyt denominowany do kursu franka szwajcarskiego. (...)Zgodnie z umową pozwana zobowiązała się postawić do dyspozycji powoda kwotę 211.210,89 franków szwajcarskich. (...)Problemy ze spłatą związane były także ze wzrostem kursu franka szwajcarskiego. (...)Od podpisania aneksu powód mógł spłacać kredyt we frankach szwajcarskich i to czynił.

Nie było bowiem uzasadnionych powodów do usztywniania kursu franka szwajcarskiego, jak i nie było podstaw do próby powiązania go z marżami kredytu złotówkowego. (...)Za abuzywne uznano mianowicie te postanowienia umowne dotyczące sposobu określenia kursu, który stanowił o przeliczeniu należności z franków szwajcarskich (do której to waluty należność była indeksowana) na złote polskie. (...)Jedną z takich walut jest z pewnością frank szwajcarski. (...)Nie do końca bowiem można wykluczyć scenariusz, zgodnie z którym na skutek różnych nieprzewidzianych działań wartość franka szwajcarskiego w stosunku do złotego mogłaby nawet radykalnie spaść.