Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I ACa 142/21 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Warszawie z 2022-02-03

Tytuł:
Sąd Apelacyjny w Warszawie z 2022-02-03
Data orzeczenia:
3 lutego 2022
Data publikacji:
14 czerwca 2022
Data uprawomocnienia:
3 lutego 2022
Sygnatura:
I ACa 142/21
Sąd:
Sąd Apelacyjny w Warszawie
Wydział:
I Wydział Cywilny
Przewodniczący:
Sędzia Marzena Konsek – Bitkowska
Protokolant:
Magdalena Turek
Hasła tematyczne:
Ochrona konkurencji i konsumentów
Podstawa prawna:
art. 385 1 k.c., art. 496 k.c., art. 497 k.c.
Teza:
Prawem zatrzymania określonym w art. 496 k.c. w zw. z art. 497 k.c. objęte są wyłącznie świadczenia stron spełnione nienależnie na podstawie nieważnej umowy. Nie ma żadnych podstaw, aby rozciągać prawo zatrzymania na inne roszczenia, w tym w szczególności roszczenie o wynagrodzenie za bezumowne korzystanie. W praktyce orzeczniczej mogą zaistnieć trzy różne sytuacje faktyczne rzutujące na dopuszczalny zakres prawa zatrzymania. Pierwszą jest sytuacja, kiedy konsument dochodzi od banku wyłącznie zwrotu nadpłaty ponad zwrócony bankowi kapitał. W ocenie Sądu Apelacyjnego, należy przyjąć, że prawo zatrzymania w ogóle wówczas nie przysługuje. Skoro bowiem bank po zakończeniu postępowania sądowego nadal będzie w posiadaniu całego kapitału, to nie może żądać jego ponownej zapłaty w celu zablokowania roszczeń konsumentów odnoszących się jedynie do nadwyżki ponad kapitał. Drugą jest sytuacja, w której konsument dochodzi zwrotu wszystkiego co świadczył. W takim przypadku zarzutem zatrzymania banku objęty byłby cały kapitał. W sprawie niniejszej mamy jednak do czynienia z trzecią, bardziej złożoną sytuacją. Oto bowiem pozwem i wyrokiem zasądzającym objęto tylko część świadczeń nienależnie spełnionych na rzecz banku. Dalsze raty kredytu, nienależnie pobierane przez bank z rachunku powodów w toku procesu, nie są objęte rozstrzygnięciem. W ocenie Sądu Apelacyjnego, w takich sprawach zarzut zatrzymania podniesiony przez bank mógłby obejmować jedynie różnicę między wysokością należnego bankowi kapitału a tą częścią kapitału, która w dacie orzekania jest w posiadaniu banku i nie będzie objęta wyrokiem zasądzającym na rzecz konsumenta. Obowiązek wykazania wysokości roszczenia objętego zarzutem zatrzymania spoczywa na tym, kto zarzut ten zgłasza.
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Karolina Długosz-Żółtowska
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Apelacyjny w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Marzena Konsek – Bitkowska
Data wytworzenia informacji: